puppy na recent verlies hondje .

op  20:09:16 ben ik mijn julles verloren op de leeftijd van 11j9m . Het verdriet en verlies kwam harder aan dan gedacht . Hoewel dit nog zeker niet voor mij aan de order was ga ik op 23:12 onze nieuwe pup ophalen. Niet dat ik haar niet wil . ik zie er eigenlijk best naar uit om terug leven in huis te hebben . maar ik worstel met zoveel emoties . schuldgevoel , boosheid , angst ,...
Waarom dan nu al een pup ? Omdat mijn zoontje na groot verdriet er wel volledig klaar voor is. Hij is enig kind en mist zijn vriendje enorm. een hondje of poes stond steevast op zowel sint als kerstman lijstje . ik ben er zeker van dat ik ook haar super graag ga zien . 
En toch heb ik het gevoel dat de mensen er van uit gaan gaan dat ik julles al vergeten ben dat ik erover ben en ik het recht niet meer heb om triest te zijn . 
Zijn er nog mensen die dit hebben meegemaakt ? 
Hoe verliep dit allemaal ?

Héél véél sterkte ik heb na 19maand nog steeds verdriet ik mis haar ook nog zo erg maar door het grote verlies en heel de dagen Wenen heb ik na 7maand ook een andere gekocht we voelen ons altyd schuldig maar het betert met de tyd vooral je kind mist ook zyn maatje daarvoor doe je het ook nu de een mens is het best een te nemen een ander wacht dan liever je moet je echt niet schuldig voelen veel succes verder 

Geen één mens rouwt op dezelfde manier.

De ene kan z'n hart meteen weer openzetten voor een nieuwe hond, een ander doet daar jaren over. Dat maakt het verlies van je vorige maatje er niet meer of minder om… Dus hou geen rekening met wat anderen ervan vinden, volg je eigen gevoelens hierin.

Sterkte met het verlies van je lieverd, maar ook: geniet van je nieuwe maatje!

Helaas gaan dieren vaak eerder dood dan wij mensen. Daardoor zullen veel mensen meer dan eens dit verdriet meemaken. 

Je hondje verliezen is als een hele goede vriend/maatje/partner verliezen, het verdriet is enorm. Iedereen gaat anders om met dit verdriet en dat je een nieuw hondje in huis neemt dat neemt echt niet weg dat je nu niet meer rouwt om je ander hond, het rouw proces gaat gewoon door.

Ik was na een maand al op zoek naar een andere hond. En echt niet omdat ik Bambi al vergeten was. Maar ik merkte dat ik twee soorten verdriet had. 1 ik miste Bambi enorm en 2 ik miste het hebben van een hond. Ik miste de wandelingen en de routine in mijn leven.

Bambi krijg ik nooit meer terug hoe graag ik dat ook zou willen, maar ik ben zo blij om weer honden dingen te kunnen doen en twee maanden na de dood Bambi haalde ik Moh in huis.

Moh is heel anders dan Bambi en dat was natuurlijk vanaf de eerste dag al duidelijk. Soms zei ik ook wel eens tegen Moh, nou dat deed Bambi nou nooit. En ik vind dat ook geen verraad naar Moh ofzo. Juist op deze manier vergat ik Bambi ook niet. En ik heb nooit de illusie gehad dat ik een tweede Bambi wilde hebben en ik heb ook nooit Moh met Bambi vergeleken of willen vervangen. Het zijn twee individuen met elk een eigen karakter. En natuurlijk was de band met Moh niet vanaf dag1 te vergelijken met de band die ik met Bambi had. Zo'n band moet groeien, je moet het karakter leren kennen en nieuwe gewoontes maken en dan vergroeit een nieuwe hond weer net zo in je leven en gevoel als je eerste hondje maar dan dus op een andere manier, omdat het een andere hond is.

Het feit dat je snel een pup zult nemen, zegt niets over je verdriet en gemis van Jules. Jules blijft altijd een plekje in je hart innemen. Blijf bij jezelf en kruip niet in de gedachten, die anderen hier eventueel over zouden kunnen hebben. Praat hierover met mensen, die je goed kent.

Ik heb na het overlijden van mijn vorig hondje ca. een half jaar gewacht tot mijn huidige hondje als pup bij mij kwam. Achteraf heb ik het mezelf niet makkelijk gemaakt door zo lang te wachten, terwijl ik zeker weet, dat mijn overleden hondje daar totaal geen moeite mee zou hebben.

Door mijn nieuwe hondje werd het verdriet en gemis beduidend lichter om te dragen. Er was genoeg ruimte om mijn hart open te stellen voor mijn puppy.

Een ander hondje in huis om een nieuwe band mee op te bouwen heeft niks te maken met vervangen of niet missen

Maar met behoefte weer beweging om je heen te hebben. De verantwoordelijkheid. Strucuur. Vrolijkheid. Een ander hondje. Een ander karakter. Veel andere nieuwe dingen. Soms vergelijkbare dingen. 

Een nieuw hondje om een nieuw maatje te worden om verder de toekomst mee om te gaan.

Het gemis is echt niet zomaar weg (het kan wel wat verzachten). Ook de herinneringen en de fijne tijd niet, die jullie hebben gehad met het hondje dat jullie hebben moeten loslaten. Herinneringen en jullie liefde voor Julles blijft in jullie hart.

Een nieuw hondje geeft nieuw werk. Nieuwe afleiding nieuwe band. Nieuwe leuke ervaringen. Nieuwe streken. Verder leven met een ander hondje is geen enkele reden om schuldig te voelen en wellicht heeft t vorige hondje echt wel geweten hoe belangrijk een hondje binnen jullie gezin is. Jullie kenden niet alleen Julles door en door, maar andersom ook 

jullie hebben gelijk . Niemand zal ooit mijn julles vervangen . Kheb dan ook bewust voor een ander ras gekozen . toch nog een platsnuit maar geen bull meer . Ik wil dit meisje een eerlijk begin geven zonder teveel vergeleken te worden .

 Aawh een mopsie!! 

Een nieuwe hond maakt het verdriet om een vorige hond niet minder. Misschien iets dragelijker omdat de leegte minder is. 

Maar elke hond is een idividu.

Wat een scheetje 

Jou gevoel ken ik maar al te goed.....alleen ben ik nu 3 jaar later.

En helemaal dol op mijn "nieuwe" meiden.

Ons Zyrko stierf 4 jaar geleden.....ik was kapot maar had onze Zorky nog.

Zorky is heel erg ziek geweest met veel verzorging .

Ik kon hem absoluut niet missen....alleen de gedachte al.

Hij was het liefste wat ik had.

Tot.....3 jaar geleden op mijn verjaardag Zorky gestorven is.

Ik ben gek van verdriet geweest en dacht zelfs aan (nu) domme dingen.

Mijn grootste liefde gestorven. 50 jaar met honden geleefd en nu alles leeg.

Mijn huis was anders, mijn ritme was weg, ben alleen gaan wandelen. Alles is opeens anders.

Ik heb altijd donkere reutjes gehad en wilde nooit een lichte hond en zeker geen teefje.

Een week later zit ik op een site te kijken van Spaanse zwerfhonden.

En mijn hart sloeg over.......een blond teefje......ohhhhhh

Jee, wat was er toen een strijd in mij.

Dat kon niet en dit mocht ik niet want Zorky was pas net dood.

Toch maar gaan kijken en........daar was ons Zebee.

Kreeg het commentaar zoals....nou zeg je hebt Zorky ook vlug vervangen.

Daardoor heeft Zebee geen eerlijke start gehad.

Ik voelde me zo schuldig dat ik haar gepakt had.......zo na de dood van Zorky.

Ik ben heel goed voor haar geweest maar kon geen gevoel bij haar krijgen.

Tot....we met Zebee op vakantie naar zee gingen.

Andere omgeving, ander ritme en geen opmerkingen....gewoon rust , samen met haar,......en daar groeide mijn gevoel voor haar.

Ik denk elke dag aan Zorky en Zyrko, maar het is anders gaan voelen ondanks ik ze nog dagelijks mis.

Dus ik kan het heel goed begrijpen wat je nu voelt......vreugde en schuld gevoel.

Laat dit ook toe want die kleine veroverd je hart, geloof me.

Wat ik wil zeggen, forceer niks........de toekomst met de kleine wordt heel mooi.

Julles ga je nooit vergeten ,Vorig jaar november stierf totaal onverwachts mijn engelse bull annabell ,

In mei zijn er twee mopsenzusjes gekomen ,geen vervanging  wel veel afleiding ,Ze zijn zo leuk dat er een maand of twee geleden nog een mops bij gekomen is ,Je gaat hier ontzettend van genieten denk ik .

Bij mij zat er evenveel tijd tussen. Ik twijfelde heel erg, maar ben zo blij dat ik t wel gedaan heb.

T verdriet blijft wel, en tegelijk kun je genieten van nieuw leven.

Veel geluk!

 Een zeer mooi schatje verdriet blyft maar je geeft een andere een gouden mandje en je kan terug iets in huis hebben dat helpt wel succes 

Toen mijn vorige hond Friso  'op zijn laatste pootjes' liep wist ik al dat er snel een nieuwe hond zou komen.

Het heeft nog 7 weken geduurd, waarin ik veel verdriet had en alleen thuis vaak moest huilen. Zodra Pepijn  in beeld kwam ging ik me ook weer beter voelen.

Het verdriet wordt milder, maar je houdt Julles altijd in je hart.

Het zal voor je zoontje wel wennen zijn, dat een pup iets héél anders is dan een volwassen hond!

Ik wens je heel veel geluk met je nieuwe hond.