De campbell-test

Hey,

 

Bijna 11 maanden nu en meer dan 40 kilo prachtige hond is het al moeilijk om me voor te stellen dat onze Pyxis ooit nog een klein dingetje was. 

 

Ligt het aan het ras, de opvoeging, de goede fokker of aan wat dan ook maar Pyxis is echt een voorbeeld-hond. Na reeds een Franse Bulldog, Jack Russel en Weimaraner is zij de makkelijkste hond die we al hebben gehad. Ze is ook wel het eerste teefje maar ook aan dat zou het niet liggen denk ik?

 

Nu ben ik eens aan het denken....wat maakt een hond? Is het gedrag eigenlijk al genetisch bepaald of doet de opvoeding en de omgeving veel? Eigenlijk het 'nature versus nurture' concept.

Kennen jullie de DE CAMPBELL-TEST? Die test die je kan doen om te zien wat voor hond je puppy later zou/zal worden?

http://vriendenderblinden.be/wp-content/uploads/2012/10/Campbell-test1.pdf

Denken jullie dat hier enige waarheid in zit? Is er iemand die dit al heeft gedaan? 

 

Wij hebben Pyxis niet echt uitgekozen, de fokker koos zelf welke pup bij welk gezin hoorde en gaf dan een sterke aanbeveling die je natuurlijk volgt  Maar ik heb de test wel eens doorgenomen voor we onze pup kochten en bij elk bezoekje hield ik hem wel in het achterhoofd en paste ik hem in sommige maten toe bij de 4 beschikbare teefjes. De pup die dan later onze Pyxis is geworden scoorde vooral op C, "Prima huishond, hoge bijtdrempel" dus dat is dan wel in lijn met hoe ze nu is.

 

Dus wat denken jullie? Handig tool voor mensen die nog een puppy moeten uitkiezen of gewoon gezever?

Ik hoor graag jullie meningen.

Ik zal de test eens doen met Ayla als ik tijd heb.

Maar ik las het woord dominant al dus ik ben sceptisch 

In het geval van mijn hondje (ondertussen volwassen) zou de test toch niet kloppen. Als pup beet zij enorm veel (om te spelen, maar soms wel hard). Daardoor zou zij in veel gevallen A gehaald hebben wat er dan zou op wijzen dat ze een dominante hond zou worden. 

 

Dit klopt totaal niet. Ze was gewoon een heel bijterige pup en gebruikte heel graag en veel haar tandjes om te spelen en op dingen te knagen, nooit uit agressie  En ze was en is ook heel aanhankelijk. Ze volgde ons overal. Maar dit is altijd meer onzekerheid geweest. Ze is echt de minst dominante hond die ik ken (en ik ben ook geen voorstander van de term dominantie) 

 

Ik denk dat deze test het te simpel omschrijft en dat het gedrag van de pups dan ook te gemakkelijk verkeerd geïnterpreteerd kan worden. Ik heb het ook niet zo voor de onderwerping en overheersing die er gebruikt wordt. Ik heb het gevoel dat de test een beetje verouderd is en nog gebaseerd is op de dominantietheorie. 

Van wanneer stamt die test? Mij komt het tamelijk altmodisch voor.

 

Als goede fokker maak je de hondjes wekenlang mee en kan je wel enigszins inschatten hoe ze van karakter zijn. Bovendien hoe een hond zich gedraagt eenmaal bij de eigenaar hangt van zoveel factoren af.

 

Hoofdzaak is naar mijn mening dat je voor de volle honderd procent voor de pup/hond gaat, je inleest over hondentaal, verzorging, voeding, gedrag etc. om de hond een zo goed mogelijk leven te geven, welk karakter hij ook heeft.

 

Er lijkt me ook wel gevaar in steken om al uit te gaan van een bepaald beeld terwijl dat dus misschien wel helemaal niet klopt. Teleurstelling en frustratie, terwijl als je er blanco ingegaan was het waarschijnlijk heel anders had gelopen.

 

 

 

Gezever zou ik het niet noemen, maar waardevol vind ik 'm ook niet.

 

Om een voorbeeldje te geven: Als een pup niet naar je toe komt als je neerknielt en in je handen klapt, wil dit niet automatisch zeggen dat ie angstig of onzeker is. Het kan net zo goed een koppig rakkertje zijn, die heel goed weet wat ie zelf wil en het vertikt naar je toe te komen enkel en alleen omdat jij hem lokt. Een zelfstandige pup met een stevige mening dus, en dus het tegengestelde van angstig en onzeker.

 

Ik ben van mening dat een pup niet 'kant en klaar' in het nest zit. Er is wel al een zekere aanleg aanwezig, en 'm observeren in verschillende omstandigheden maakt al veel duidelijk over die aanleg. Maar het uiteindelijke karakter moet nog gevormd worden. Wat je met die aanleg doet, wordt mee bepaald door z'n leefomgeving, de interactie met de mensen en dieren waarmee ie samenwoont, zijn opvoeding (de mate van vrijheid, ondersteuning, feedback en aandacht die hij krijgt), enz.

 

Is wel grappig, ik heb die test even op mijn nu volwassen hond toegepast op basis van toen ze nog een pup was en daar komt B uit wat wel aardig klopt. Alleen is ze naast een hele goede werkhond ook een hele lieve gezinshond en zou ik haar eigenlijk wel toevertrouwen om alleen bij kinderen te zijn (doen we niet hoor). Dus dat ze onbetrouwbaar zou zijn bij kinderen dat klopt niet, want als ze de kinderen niet leuk vind zal ze die gaan ontwijken. 

Niet accuraat.
Ik ben heel veel met mijn pups bezig.
Ze zijn nu vier weken.
Laten zich gewillig op hun rug leggen om buikje te kroelen.
Laten zich oppakken in allerhande houdingen en op allerhande verschillende manieren en tijdstippen.
Bepaalde dingen kan je gewoon al heel jong bewust of onbewust aanleren.
Er mag hier gerust een ervaren persoon komen testen.
Ik kan de resultaten zo veel ik wil beinvloeden.

" Van wanneer stamt die test? Mij komt het tamelijk altmodisch voor.
  "

Dobry

Uit 1975 

Leuk dat iedereen zo goed meedenkt.

Ik denk eigenlijk dat de Cambell-test ook niet echt als waarheid aan te nemen is. Het is misschien een hulpmiddel, maar dan eerder als aanzet om een puppy goed te observeren dan als "Hij is dominant", "Hij is aanhankelijk".

De fokker die de puppy kiest voor het gezin is in mijn ogen nog het beste.

 

Maar toch denk ik wel dat een deel van het karakter al wel 'vast' ligt. Daarom zijn goede ouderdieren zo belangrijk. Al kan een slechte...of goede...omgeving/opvoeding veel weer recht trekken...of stuk maken. 

 

Dus Campbell, in mijn ogen ben je hopeloos outdated...maar alles wat aanzet tot wat denkoefeningen kan geen kwaad 

"  
Ik ben van mening dat een pup niet 'kant en klaar' in het nest zit. Er is wel al een zekere aanleg aanwezig, en 'm observeren in verschillende omstandigheden maakt al veel duidelijk over die aanleg. Maar het uiteindelijke karakter moet nog gevormd worden. Wat je met die aanleg doet, wordt mee bepaald door z'n leefomgeving, de interactie met de mensen en dieren waarmee ie samenwoont, zijn opvoeding (de mate van vrijheid, ondersteuning, feedback en aandacht die hij krijgt), enz.
  "

Alaska's Finest!

 Hier ben ik het helemaal mee eens

 ah kijk, dat is ook te merken, men wist toen gewoon nog niet zoveel als dat we nu weten, ik neem aan dat die test niet meer gebruikt wordt?

"  ah kijk, dat is ook te merken, men wist toen gewoon nog niet zoveel als dat we nu weten, ik neem aan dat die test niet meer gebruikt wordt? "

Dobry

 Het gaat wel over hondenmensen

Bij mijn hond is deze test wel gedaan. Máár er zaten ook nog andere testjes bij. Oa schotproef en proefjes om het probleemoplossendvermogen en doorzettingsvermogen te testen. De fokker deed deze testjes dan op 3 momenten, twee maal gedaan door de fokker zelf en één maal gedaan door een voor de pups vreemd persoon. Zo keken ze vooral hoe de pups zich in hun eentje gedroegen in vreemde situaties, of ze meewerkten met een vreemd persoon, of het apporteren erin zat, of de pups op onderzoek uit gingen of wat afwachtender waren. Het ging er bij hen vooral om dat de pups eens in hun eentje gezien werden, het was een groot nest dus de meeste socialisatiedingen gebeurden toch wel in groepjes van 3-4 pups. 

 

De fokker heeft deze informatie dan gebruikt om te kijken of het beeld dat ze hadden van elke pup klopte of dat ze toch nog wat beter moesten kijken. Ik heb zelf ook nog wat testjes gedaan met een aantal pups (degenen die de fokker voor mij geschikt achtte) om toch te kijken welke het best bij mij paste. Zo heb ik mijn pup gekregen toen.

 

Als het als aanvulling wordt gebruikt vind ik het zeker niet verkeerd. Er moeten echter geen levensbindende conclusies aan worden gehangen en ik ben er zelf ook wel voor om de testjes dan op meerdere momenten te doen, zodat je een beter beeld krijgt. Zo'n testje waarbij een pup op zijn rug wordt gelegd, daarvan weten we nu wel beter dan dat dat de dominantie test. Maar je kunt wel een indruk krijgen van of een pup alles over zich heen laat gaan, of hij zich juist verzet etc. Met alle gegevens en de observaties van in het nest kun je dan toch bedenken welke pup je waar gaat plaatsen. Daarna is het inderdaad aan de eigenaren om verder te gaan met het vormen van het karakter. 

Ayla heeft A D A D B 

Maar ik snap ff niet welke tekst ik nu moet hebben? 

Volgens de test is java een levendige maar dominante hond.

Levendig is ze zeker, maar dominant? En dan enkelomdat ze niet de rug gelegd wilt worden.

Ik vind het ook nog eens vrij weinig vragen, om een goed resultaat te kunnen hebben.

Ook de dominantie theorie is sinds 2009 weerlegd

http://kynoblog.com/artikelen/dominantie-theorie-om-het-gedrag-van-honden-te-verklaren-is-gepasseerd-station

 

 

mijn flatcoated retriever heeft als pup van 7 weken een test gehad, om het karakter te bepalen, en om te bepalen welke pup naar welke eigenaars gingen.

 

Ik vindt zo'n test een moment opname, mijn pup zou niet mensgericht zijn, en ik zou er heel veel moeite voor moeten doen, om haar zo te krijgen, met 8 weken ging ik haar ophalen, en was ze niet van mijn schoot af te krijgen, ze lag de hele dag het liefst bij iemand op schoot, en ze wilde ook graag naar alle mensen toe ( ze zou volgens zeggen niet mens gericht zijn ).

 

Toen ze ouder werd, en tijdens training weg gestuurd moest worden naar bv het vak, vertikte zij dit, ze bleef veel liever bij het vrouwtje, en ook tijdens de flyball training heeft het mij heel veel moeite gekost om haar naar de bak te sturen, en dat terwijl ze gek was op de bal.

Hier klopt de uitslag dus totaal niet, Molly's uitslag ; een levendige maar dominante hond. 

 

Als ik dan kijk naar de vragen en de antwoorden daarop, en dan de uitslag, dan verwarren ze naar mijn inziens "dominant" met "hoog in de energie zitten", een behoorlijk verschil. 

 

Molly is totaal niet dominant, juist onderdanig, volgend, luisterd als een tierelier, heeft mij nooit uitgetest, deeld met alle liefde speeltjes, botjes, mandjes... En bij de aller aller kleinste stemverheffing raakt ze al van slag, oortjes omlaag... Zeker niet domminant dus. 

 

Wel veel energie heeft ze, dat zeker! 

Het heeft echt gen zin om de test met volwassen honden te doen.

Er wordt verondersteld dat je dit doet met pups die nog geen aangeleerd gedrag vertonen. Pups die in wezen nog blanco zijn qua ervaringen en dus enkel op instinct reageren.

 het is ook de tijdscontext, indertijd dacht men op die manier en in die termen, met een beetje pech kreeg je er nog een opvoedkundig advies bij, hoe je met de dominante levendige pup om moet gaan. Uiteraard ook met de inzichten van die tijd.