Buitenlands hondje tips gevraagd!

Goedemiddag allemaal!

sinds drie maanden hebben wij een buitenlandse hond in huis. Genaamd Fien. Fien is ongeveer 1 jaar. Ze is met een paar maanden gevonden en heeft ondertussen bij 5 verschillende gezinnen gewoond waarvan wij het laatste gezin zijn. Fien is voor ons en de mensen die ze kent de liefste hond die er is, ze luistert goed en is makkelijk in de omgang, met andere honden gaat het ook prima. Echter lopen we wel tegen een aantal dingen aan. Ze blaft tegen sommige mensen op straat, laatste tijd gaat ze ook blaffend achter fietsers aan en nieuwe mensen die hier bv op de koffie komen ziet ze liever gaan. Ze reageer zo heftig dat we haar in de keuken zetten en als ze rustig is mag ze komen. Zodra ze blijven zitten is alles oke, als ze gaan staan of druk bewegen dan gaat ze grommen en houdt ze ze erg in de gaten. 

We zitten inmiddels op puppy cursus en dit gaat prima.

Hopelijk hebben jullie tips!

 Als het goed is heeft de stichting, waar je Fien vandaan heb, nazorg. Waar je met al deze vragen terecht kan. Overigens is dit geen onbekend gedrag en komt dit zeer vaak voor bij buitenlandse onzekere honden. Puppiecursus en een andere opvolg cursus is uiteraard geweldig, mits wel gegeven door een goede hondenschool. Maar ik zie dat dat goed gaat. :). Ik zou zeker actie ondernemen op dat uitvallen, want uitvallen naar visite in je huis is ws de volgende stap. 

Heb je wel al training met haar gedaan?
CLickertraining o.i.d.?
Vaak hebben stichtingen inderdaad nazorg.
Ik denk dat afstraffen niet gaat helpen. Oefen je ook met bezoek? zodat ze leert dat ht oke is?

Bij echt uitvallen zou ik de hond wel afstraffen.. en proberen de vinden wat de onderliggende oorzaak is voor haar probleem.

http://www.moniquebladder.nl/over-buitenlandse-honden/

Monique Bladder had net een goed artikel geschreven.

Niet om ze te bekritiseren, maar om aan te geven, dat je rekening zal moeten houden, dat het hondjes zijn (de meeste) die geen prettig leventje hebben gehad.

Wie weet geschopt door mensen op straat, logisch dat ze die dus niet leuk vind.

Het vertrouwen is vaak zoek. Heel veel tijd en geduld hebben ze nodig om te wennen.

Haar gedrag, lijkt me onzekerheid. Heel erg logisch.

Zit er geen gt op de hondenclub?

Het handigst zou zijn, een goed opgeleidde gt bij je thuis, die kan observeren en gelijk gerichte adviezen kan geven.

Elke hond is anders, vanaf een forum kan je wel  adviezen geven, maar omdat je de hond niet kent, blijft het gokken wat voor jou hond het beste werkt.

We zijn nu met puppycursus bezig, dus echt vanaf de basis. Volgende week de laaste les. En gaan dan absoluut veder. Merken zeker vooruitgang! Ze is al eens eerder geadopteerd geweest door een nl gezin! Vaak contact met ze gehad maar zij geven aan dit gedrag niet van haar te kennen. 

 Hoe lang zat ze bij dat gezin?

Het duurt nl een hele tijd eer een hond zich ergens thuis voelt. Pas dan, zal hij dergelijk gedrag inzetten, durft ze zich zelf te zijn.

Dan voelt hij zich veilig, om zich te uitten.

 Waarom zou je de hond straffen?

Fien heeft een half jaar bij dat gezin gewoond..

wbt het straffen, ik wil haar absoluut niet straffen omdat ik weet dat ze dit gedrag vertoont vanuit onzekerheid, en het gevoel hebben om zichzelf te moeten verdedigen.. Maar ik wil haar wel kenbaar maken dat het gedrag wat ze vertoont niet acceptabel is, blaffen en blaffend achter fietsers aan gaan, blaffen naar visite. ik kan haar dan namelijk niet bereiken, ze luisterd totaal niet meer. 

Ik zou eens kijken naar BAT training met haar. Je kunt een cursus volgens, maar je zou al een heel end kunnen komen door zelf aan de slag te gaan. Op de site van Monique Bladder, die Suzanne linkte, staat heel veel goede uitleg en artikelen. 

Ik ben nu het boek BAT 2.0 van Grisha Stewart (de ontwikkelaarster van BAT) aan het lezen. Het is in het Engels, maar wel goed te volgens als je Engels kunt. 

Monique Bladder heeft sowieso goede artikelen, over agressie en nog wel meer.
Heel leerzaam om meer te weten te komen over het gedrag.

Nooit straffen voor dit gedrag

Maar als het echt onzekerheid is zou ik proberen de situatie te vermijden ipv te straffen.
Ik hoop dat je een goede instructeur kan vinden die je kan begeleiden. Er is heel veel goede literatuur die je hiermee kan helpen.

 Nooit doen, zal uitleggen waaron niet.

Bijna altijd is de oorzaak van dit gedrag onzekerheid.

Het uitvallen, grommen, bijten of wel gedrag de hond laat zien, is communiceren. 

De hond berteld, dat hij de situatie niet prettig vind en je weg wilt hebben.

Als je dit gaat corrigeren, zal de hond stoppen met zijn gedrag, echter, de oorzaak is nog steeds aanwezig.

Als de hond gromde en je corrigeert, zal hij niet meer grommen, maar de volgende keer gelijk uithalen.

De rede voor zijn gedrag is nog volop aanwezig.

Het enige wat je kan doen, voorkomen dat de hond in zo een positie zit, dat hij zal uithalen of grommen.

Dat is de hond op afstand nemen, of in een andere ruimte doen.

Meenemen, zonder boos te worden of iets te zeggen.

Door hem uit die situatie te halen, steun je hem.

Wat belangrijk is, om de hond een positieve ervaring te laten doen, met het geen waarvoor hij uithaalt.

Op straat, afstand nemen. Zo wordt het enge minder eng.

Dan op afstand met voertjes gaan werken, zodat de hond een positieve associatie zal opbouwen met het enge.

Doot eten, krijg je een positief gevoel, honden ook. Honden leren oa door associeren en je hond zal het voertje met het enge gaan associeren. Die wordt op den duur, minder eng en bedreigend.

Thuis ook, hou je hond op afstand en geef iets lekkers. We op zo een grote afstand, dat hij niet zal uithalen.

Dit is een manier om aan de oorzaak van het gedrag te gaan werken

Hier ook een buitenlandertje met dit gedrag. In het begin heeft hij dit niet laten zien maar toen hij zich thuis/veilig begon te voelen in ons huis kwam dit gedrag vooral naar boven.

Wat betreft (nieuwe) mensen in huis... hier wordt hij dan op zijn veilige plaats gelegd (voor hem is dat een bench met een kleed erover, kluifje erbij). Voor bezoek is de regio van de bench een no go. (geen: 'ach ik kijk alleen maar even'). Ik stel hem vaak even gerust: 'het is goed' en houd me dan bezig met het bezoek. Als iedereen zit, de hond rustig is dan mag hij even komen snuffelen (bezoek is geinstrueerd, geen oogcontact, rustige bewegingen en aangeven als ze willen opstaan). Naast mij stoel ligt zijn kussen en daar gaat hij dan op liggen, houdt wel alles in de gaten.

Op deze manier werkt het voor ons.

Wat betreft ontmoetingen op straat: leer heel goed de lichaamstaal van honden en blijf observeren. Dat betekent dat ik geregeld oversteek als ik zie dat hij gaat fixeren/lage houding aanneemt/... Sommige mensen triggeren hem enorm. Fietsers en brommers zijn ook triggers. En vergeet niet de witte busjes en aanhangers...

Strooi voertjes als er spannende dingen aankomen. Snuffelen kalmeert en leidt bovendien af.

Ik heb veel gehad aan de artikelen/video's van Monique Bladder, boekje van Grisha Stewart.

En wat heel belangrijk is: stel je doelen haalbaar, stel ze bij en heb geduld, héél veel geduld!

Een goede GT-er die rekening houdt met de angst/emotie van het uitvalgedrag is niet zo gemakkelijk te vinden vind ik... De meesten werken met dingen als je hond laten zitten en oogcontact laten maken.

Heel veel succes & plezier met het begeleiden van Fien!

" Ik zou eens kijken naar BAT training met haar. Je kunt een cursus volgens, maar je zou al een heel end kunnen komen door zelf aan de slag te gaan. Op de site van Monique Bladder, die Suzanne linkte, staat heel veel goede uitleg en artikelen. 
 
Ik ben nu het boek BAT 2.0 van Grisha Stewart (de ontwikkelaarster van BAT) aan het lezen. Het is in het Engels, maar wel goed te volgens als je Engels kunt.  "

Marijn en Ollie

 Bedankt voor de tip, ik heb even op internet gelezen en kan me zeker in deze methode vinden!

"  

eens, je hebt gelijk "

amy

 Ja super! Hier sluit ook ik me helemaal bij aan.  Deze tips kregen wij ook mee van de hondenschool. Bv naar een drukke markt en dan op een afstand kijken, goed op het gedrag van de hond letten. niet gaan "troosten" maar meer afstand nemen. En ondertussen wat lekkers geven.

Maar wat ik me afvraag, zal dit gedrag ooit over gaan? Blaffen tegen mensen, het oke vinden dat hier mensen over de vloer komen, tegen fietsers blaffen.

 Geen idee. Natuurlijk hoop je dat van harte en werk je daar hard voor samen.

Vergeet niet dat er mogelijk rasspecifieke eigenschappen in je hond zitten die maken dat ze waaks reageert, geen allemansvriend is of ...

 Het gedrag komt meestal uit onzekerheid/ angst.

Vertrouwen opbouwen en leren dat mensen bij jou thuis haar geen kwaad doen. 

Naar fietsers blaffen, kan ook komen, door het jacht instinkt.

Alles wat snel weg gaat, willen najagen.

Als je er mee aan de slag gaat, gaat het zeker weten over. 

Ik weet niet waar je woon. Op 18 januari geeft Monique Bladder een lezing over uitvallende honden in Heemskerk. Ik ben al naar meerdere lezingen van haar geweest en ik raad haar graag aan. Op haar website kan je lezen waar in NL ze meer lezingen geeft. 

Maar even terugkomend op mijn vraag/ reactie.Waar komt je hondje vandaag? Welke stichting en heb je de nazorg al verwittigd? 

 Goede tip! Woon 20 min van Heemskerk af. Wbt de stichting, ze vinden het allemaal erg vervelend, maar geven eigenlijk niet thuis. Erg jammer is dat! Er is dus totaal geen nazorg. Wel zitten we bij een goede hondenschool waar we altijd naartoe kunnen bellen/mailen.

Fien komt uit Roemenië. Ze is nu drie maanden bij ons. En ongeveer net 1 jaar.

 Op een hondenschool kan je veel leren maar de basis waar het om gaat ligt toch bij het vertrouwen dat een hond in haar baasje heeft. En met drie maanden bij je, en al op zoveel verschillende adresjes geweest is dat vertrouwen en die zekerheid dat ze bij jou hoort er gewoon nog niet. Bij elke nieuwe herplaatsing, is dat voor veel honden toch weer een nieuwe klap die ze te verwerken krijgen.

Ik zou Fien dus proberen te laten inzien dat dit haar forever home is. Dat ook vaker gewoon letterlijk tegen haar zeggen, dat ze nooit meer weg moet.

Het begeleiden buiten zou ik doen door haar eerst tijd geven de omgeving te leren kennen, in haar tempo, laat haar snuffelen waar het kan en zo lang ze wil, laat haar eens zelf de route bepalen.

De angst/opwinding bij andere mensen, fietsers e.d. komt omdat ze er te dichtbij is, hou een flinke afstand, loop zelf tussen hond en mens en de hond aan een korte lijn naast je (dus niet voor je) als je passeert. Voorkomen dat ze uitvalt dus.

De bedoeling is successen te halen, zodat ze er vertrouwen in krijgt dat wandelingen leuk en ontspannen kunnen zijn, iets van jullie samen. Als ze er aan toe is zou BAT zeker een aanrader kunnen zijn, maar misschien is dat nog te vroeg. Je zou alvast Grisha Stewart haar boek BAT2 kunnen lezen er staan veel tips in.

Een aanrader is ook Turid Rugaas haar boekjes help mijn hond trekt, Kalmerende signalen en het blafgedrag van honden.

Bij bezoek thuis (wat je misschien beter nog kan doseren omdat het anders misschien wel erg veel voor haar is allemaal) zou ik haar leren dat ze op haar eigen plekje iets krijgt om op te knabbelen. Of je houdt haar aan de lijn bij je. Als ze opgewonden raakt kan je haar gelijk geruststellen en afstand laten houden van het bezoek. Laat het bezoek ook niet op haar toelopen en aaien.

Wel jammer dat je van de stichting helemaal geen "herplaatsregeltjes" hebt meegekregen, ik heb er zelf veel aan gehad.

Vaak willen we zelf veel te snel de hond dat leven geven wat hij verdient, lekker knuffelen, heerlijke wandelingen, leuke drukke spelletjes, en ook nog eens oefenen, spelen met andere honden etc.

Maar dat is net verkeerd, een hond wil liever rustig wennen in haar eigen tempo, alle tijd om de nieuwe indrukken te verwerken, de nieuwe mensen leren kennen, de omgeving verkennen. Een heel rustig vast dagschema geeft dan houvast. Ipv wilde spelletjes, leuke zoekspelletjes, geen oefeningen onder druk, wel op een speelse manier iets leren, mits de hond daar aan toe is natuurlijk.

 Misschien zie ik je 18 januari dan. Wacht niet te lang met kaarten bestellen. De helft is al verkocht. Ik heb zelf ook 2 Roemenen. Waarvan er 1 is "blijven hangen" omdat ze anders ook zo'n constant herplaats hondje zal worden (trauma's, onzeker, bang voor kinderenvetc. En mijn situatie perfect is voor dit dametje (alleenstaand, geen kids, alles voor de honden, eigen slaapkamer met tent en vooral acceptatie dat ze zo is). Daarbij is ze al voor 75% bijgetrokken. Maar ik heb de mazzel dat zij geen angstbijter is. Buiten kan ze wel blaffend op bepaalde honden afrennen, maar gebeurd er verder niks. Binnen blaft ze wel naar vreemde mensen maar kan ze zich boven verstoppen in haar kamer. Bekenden zijn kaasie om lekker bij te kroelen. Maar het kan altijd beter, want ze heeft zo haar momenten van 1 stap vooruit 6 stappen achteruit. Vooral in de zomerperiode als er veel mensen buiten zijn. Maar daarom ga ik "enge' situaties uit de weg en zoek ik ze zeker niet op. ( je kent die mensen wel die altijd roepen dat ze er maar doorheen moeten en aan moeten wennen, dat werkt averechts. Zeker bij die tere zieltje van die Rommies). Als je toch zo dichtbij woont, misschien eens samen wandelen? Roemeentjes hebben de neiging elkaar te herkennen en elkaar te begrijpen. :)

" Roemeentjes hebben de neiging elkaar te herkennen en elkaar te begrijpen. "

Chantal

Mijn Spanjaardjes hebben dat ook met andere Spanjaardjes!

Zouden er binnen de hondentaal dan ook dialecten zijn?

ik zie het zelf ook al vaak meteen, niet perse, roemeens, of pools of spaans, grieks, etc. maar wel vaak een bepaalde uitsraling icm met het uiterlijk.

Al geldt dat zeker niet voor alle buitenlanders die ik tegen kom. De boomerachtigen, daar zie ik bijv. helemaal geen verschil in.

"  Het gedrag komt meestal uit onzekerheid/ angst.
Vertrouwen opbouwen en leren dat mensen bij jou thuis haar geen kwaad doen. 
Naar fietsers blaffen, kan ook komen, door het jacht instinkt.
Alles wat snel weg gaat, willen najagen.
 
Als je er mee aan de slag gaat, gaat het zeker weten over. 
  "

Suzanne en Luca

Ja daar komt het zeker vandaan, ze heeft niet echt een jacht instinkt. of dat moet ook nog naar boven komen. We gaan as maandag naar de hondenschool om het 'eruit' te trainen.

"  Misschien zie ik je 18 januari dan. Wacht niet te lang met kaarten bestellen. De helft is al verkocht. Ik heb zelf ook 2 Roemenen. Waarvan er 1 is "blijven hangen" omdat ze anders ook zo'n constant herplaats hondje zal worden (trauma's, onzeker, bang voor kinderenvetc. En mijn situatie perfect is voor dit dametje (alleenstaand, geen kids, alles voor de honden, eigen slaapkamer met tent en vooral acceptatie dat ze zo is). Daarbij is ze al voor 75% bijgetrokken. Maar ik heb de mazzel dat zij geen angstbijter is. Buiten kan ze wel blaffend op bepaalde honden afrennen, maar gebeurd er verder niks. Binnen blaft ze wel naar vreemde mensen maar kan ze zich boven verstoppen in haar kamer. Bekenden zijn kaasie om lekker bij te kroelen. Maar het kan altijd beter, want ze heeft zo haar momenten van 1 stap vooruit 6 stappen achteruit. Vooral in de zomerperiode als er veel mensen buiten zijn. Maar daarom ga ik "enge' situaties uit de weg en zoek ik ze zeker niet op. ( je kent die mensen wel die altijd roepen dat ze er maar doorheen moeten en aan moeten wennen, dat werkt averechts. Zeker bij die tere zieltje van die Rommies). Als je toch zo dichtbij woont, misschien eens samen wandelen? Roemeentjes hebben de neiging elkaar te herkennen en elkaar te begrijpen. "

Chantal

 Wat goed dat ze dan bij jou terecht is gekomen en dat jij haar die kans wil geven!

Ook fijn dat ze zich terug kan trekken en dat dan ook doet.. dat scheelt voor beide partijen een hoop stress.

En die mensen.. ja haha.. of van die mensen die toch gaan aaien etc terwijl je net heb gezegd 'aai haar maar niet, vind ze niet fijn'..

Ik stuur je even een pb over het wandelen!

"  Op een hondenschool kan je veel leren maar de basis waar het om gaat ligt toch bij het vertrouwen dat een hond in haar baasje heeft. En met drie maanden bij je, en al op zoveel verschillende adresjes geweest is dat vertrouwen en die zekerheid dat ze bij jou hoort er gewoon nog niet. Bij elke nieuwe herplaatsing, is dat voor veel honden toch weer een nieuwe klap die ze te verwerken krijgen.
 
Ik zou Fien dus proberen te laten inzien dat dit haar forever home is. Dat ook vaker gewoon letterlijk tegen haar zeggen, dat ze nooit meer weg moet.
 
Het begeleiden buiten zou ik doen door haar eerst tijd geven de omgeving te leren kennen, in haar tempo, laat haar snuffelen waar het kan en zo lang ze wil, laat haar eens zelf de route bepalen.
De angst/opwinding bij andere mensen, fietsers e.d. komt omdat ze er te dichtbij is, hou een flinke afstand, loop zelf tussen hond en mens en de hond aan een korte lijn naast je (dus niet voor je) als je passeert. Voorkomen dat ze uitvalt dus.
 
De bedoeling is successen te halen, zodat ze er vertrouwen in krijgt dat wandelingen leuk en ontspannen kunnen zijn, iets van jullie samen. Als ze er aan toe is zou BAT zeker een aanrader kunnen zijn, maar misschien is dat nog te vroeg. Je zou alvast Grisha Stewart haar boek BAT2 kunnen lezen er staan veel tips in.
Een aanrader is ook Turid Rugaas haar boekjes help mijn hond trekt, Kalmerende signalen en het blafgedrag van honden.
 
Bij bezoek thuis (wat je misschien beter nog kan doseren omdat het anders misschien wel erg veel voor haar is allemaal) zou ik haar leren dat ze op haar eigen plekje iets krijgt om op te knabbelen. Of je houdt haar aan de lijn bij je. Als ze opgewonden raakt kan je haar gelijk geruststellen en afstand laten houden van het bezoek. Laat het bezoek ook niet op haar toelopen en aaien.
 
 
Wel jammer dat je van de stichting helemaal geen "herplaatsregeltjes" hebt meegekregen, ik heb er zelf veel aan gehad.
 
Vaak willen we zelf veel te snel de hond dat leven geven wat hij verdient, lekker knuffelen, heerlijke wandelingen, leuke drukke spelletjes, en ook nog eens oefenen, spelen met andere honden etc.
Maar dat is net verkeerd, een hond wil liever rustig wennen in haar eigen tempo, alle tijd om de nieuwe indrukken te verwerken, de nieuwe mensen leren kennen, de omgeving verkennen. Een heel rustig vast dagschema geeft dan houvast. Ipv wilde spelletjes, leuke zoekspelletjes, geen oefeningen onder druk, wel op een speelse manier iets leren, mits de hond daar aan toe is natuurlijk. "

Dobry

Dorby, bedankt voor je uitgebreide antwoord en eye opener! ineens werd het me allemaal duidelijk. We willen gewoon veel te snel en zitten in zak en as als het even fout gaat( Dat is eigenlijk helemaal niet eerlijk voor Fien, want eigenlijk doet ze het buiten een aantal zaken om echt heel erg goed en is ze hartstikke lief en de wil van haar kant is er echt. Maar door jouw bericht zijn wij gaan aanzien dat we het rustiger aan moeten gaan doen met Fien, we merken nu al verschil, ze is zelf veel rustiger. We lopen nu een vaste route voor de lange wandeling en een vaste route voor de kleine wandeling. Dit is voor haa duidelijk. En idd erg jammer van de stichting, ik had dat graag willen hebben. Vooral  omdat ze al zo vaak verhuisd is dat ik het gevoel heb het in 1 keer goed te moeten doen en ons niet kunnen veroorloven om een fout te maken qua opvoeding.

Fijn dat je er wat aan had. Ik ben bang dat veel asiels en stichtingen zelf niet goed weten wat een herplaatsing voor een hond betekend.

Ik wilde met Lola ook veel te enthousiast haar een leven geven wat in mijn ogen leuk was, maar wat zij nog helemaal niet aankon.

Succes en hou ons op de hoogte hoe het gaat.

 Als ik dit zo lees heeft Fien al een heel bewogen tijd achter de rug in haar nog maar net begonnen leven.

- Komt uit Roemenië

- Een paar maanden oud en al een leven op straat (gedropt of daar      geboren)

- Op +/- 9 maanden oude leeftijd al 4 gezinnen achter de rug

- En nu het 5e gezin.

Laten we daar dan nog een hele grote enge lawaaierige wereld daarbuiten aan toevoegen, waar je niets van kent of begrijpt.

Voor ons (de mens) is alles duidelijk en vanzelfsprekend. Tja het werd ons ook aangeleerd en verduidelijkt als kind. Maar euh hoe zit het eigenlijk voor de hond?

En dan vergeten we best ook niet hoe dat wij iets zien door onze ogen en hoe een hond iets ziet, nu eenmaal niet hetzelfde is. Normaal natuurlijk aangezien we 2 totaal verschillende wezens zijn.

Misschien is het daarom ook wel handig om de andere zijde te bekijken, namelijk die van de hond.

Ze is nu een 3-tal maanden bij jullie. Dit heeft haar al de mogelijk gegeven te ondervinden dat jullie voor haar zorgen en haar een veilige omgeving bieden. Iets waar een hond toch veel belang aan hecht, die veiligheid.

Alleen komt die veiligheid in het gedrang met z'n momenten. bijvoorbeeld wanneer er bezoek komt. Hoe eng is dat wel niet? Heb je eindelijk een veilige plek gevonden bij liefhebbende mensen en komen daar indringers binnen!!

Dat is 1 punt. 

Als je dan in die enge wereld daar buiten gaat wandelen kom je nog vanalles tegen dat op je af komt gedonderd!

Ik merk het zo vaak wanneer ik buiten les geef aan m'n cursisten. Er zijn maar heel weinig fietsers of joggers die rekening houden met een hond. Zij gaan fietsen of lopen en wensen hun gestaag aangehouden snelheid absoluut niet aan te passen voor een in de weg lopende wandelaar met hond. Pff hoe irritant die mensen met hun hond.

Wat deze mensen absoluut niet beseffen is dat ze met hun gedrag ontzettend bedreigend overkomen bij een hond.

Want in de hondenwereld is zo'n snelle benadering een heel grote bedreiging. Daar komt dan ook nog bij dat al wat beweegt voorbij de hond komt met snelheid, zoals een fietser of jogger, bij 99% van de honden behalve bedreigend ook nog eens op hun prooi instinct werkt. Bijgevolg dat ze daar dan ook nog achter willen.

Het uitvallen is vrij en snel vertaald eigenlijk dat de hond zich niet ok voelt. Iedereen, zowel mens als dier, heeft een persoonlijke ruimte. Hoe groot is die dan? Afhankelijk van de situatie en de tegenpartij!

Deze week gaf ik bij een cursiste het volgend voorbeeld. Stel je bent ergens  op een evenement. Aan de andere kant van die grote hal staat een dronken man. Zal ons een worst wezen. Maar zet die zelfde dronken man in de buurt van een alleenstaande vrouw waar die man zijn oog laat opvallen en een beetje interessant wil komen doen. Hoe dichter dat  die man die vrouw gaat benaderen, hoe slechter en bedreigd dat die vrouw zich zal voelen.

Zo ook de hond, alleen hangt die op dat moment vast aan een leiband en kan die niet vluchten. Of zit die in de woonkamer en kan die niet vluchten.

Die fietser, jogger of het verwachte bezoek is voor ons helemaal niet bedreigend. Maar voor die hond wel, net zoals die dronken man voor die vrouw is wanneer hij benadering zoekt.

Dus als ik dan adviezen lees (algemeen gesproken en daarom ook niet nu) zoals, zet de hond in de bench. (zet hem in een kooitje opgesloten wanneer het bezoek vlakbij is en de hond dus niet kan vluchten en zich bijgevolg zwaar stresst) Of doe een leiband aan als het volk binnenkomt. Ga naar de markt (waar drukte heerst en het volk van alle richtingen komt). Gaan de hond echt niet helpen. 

Als ik mensen bij me heb zitten die angst hebben van tarantula's en ik gooi er eentje naar hen toe met de mededeling van leer er maar aan wennen. Dat gaat niet echt goed komen. De vraag is of we het dan nog wel kunnen navertellen? 

Er is altijd een andere zijde aan een verhaal. In dit geval die van de hond. En hoe meer we ons daar van bewust zijn, hoe beter we de hond kunnen begeleiden. 

Een hond in een nieuwe situatie? Dan werk je stap per stap, beetje bij beetje. En begin je op een rustige plek in de natuur en niet op de markt. Enz.....