Ik heb even jullie raad nodig!!
Vita durft niet meer uit haar eigen naar buiten...
Het is ongeveer 2 weken geleden begonnen. Ik was met alle 3 de honden aan het wandelen. Ze lopen wat te struinen en vliegen alle 3 opeens het hoge gras in. Geen idee wat er gaande was, aangezien ik niks kon zien door dat hoge gras. Ik heb uiteraard geprobeerd om hun terug te roepen, maar vergeefs.
Toen zag ik waarom ze in het hoge gras vlogen. Ze roken 2 herten... Sorry mensen, ik wist ook niet dat deze 2 hertjes daar lagen, anders had ik ze zeker wel vast gedaan!!!
Allemaal achter die arme hertjes aan. Maar opeens hoor ik een van de honden heel erg piepen. Vita komt als eerste uit het hoge gras, piepen en in elkaar gedoken. Later kwamen ook Fanny en Denise, met de hertjes is niks aan de hand, die liepen verder de polder in.
Diezelfde dag bleef Vita een beetje terug getrokken. Ik wist niet wat er gebeurd was, het gras was zo hoog dat ik de niet kon zien.
Maar nu is Vita nog steeds bang om naar buiten te gaan. Binnen in huis is ze gewoon de oude, maar zodra ze in de bijkeuken of hal komt, vliegt ze naar haar mand.
Ze gaat ook niet uit haar eigen naar buiten om haar behoeftes te doen. Lopen vind ze niks, gaat halverwege liggen en blijft ook liggen.
We laten haar wel haar behoeftes doen, we doen haar riem aan en lopen zo in de tuin. Dan poept en plast ze en wilt ze zo snel mogelijk naar binnen.
We hebben haar tijdens de wandelingen thuis gelaten, maar dan gaat ze janken als een wolfje. We nemen haar mee, maar gaat dan liggen en wilt niet meer verder. Loopt ook niet op haar gemak...
Ik hoop dat jullie ideeën hebben om ons te kunnen helpen. Hoe kunnen we Vita weer lekker mee laten lopen zodat ze weer geniet net als voorheen?
Alvast heel erg bedankt!
Ik denk dat ze zich verstapt heeft en zou of naar de dierenarts gaan of naar een osteopaat. Ze lijkt pijn te hebben en hierdoor kunnen in de angst schieten.
In een roedel laten ze niet snel pijn zien i.v.m. uitstoting van de roedel en staan dan zwakker. Doorbijten en doorgaan is vaak de remedie alleen die pakt lichamelijk vaak niet goed uit.
Ik weet zo niet waar je woont want dan kan ik gaan kijken of er een osteopaat bij je in de buurt zit.
Ook ik zou lichamelijke oorzaken laten uitsluiten door een dierenarts.
Dank jullie voor de reacties!
Ze vertoont eigenlijk helema geen pijnsignalen, dat is het vreemde ervan. Maar ik zal het is aan mijn moeder voorleggen om dan toch naar de dierenarts te gaan.
Ik woon vlak bij Breda Esther
Honden zijn vaak bikkels. Vaak als ze pijn laten zien is t niet ff een pijntje. Daarnaast gaat net als bij mensen elke hond er anders mee om.
Ook ik zou willen adviseren eerst te laten checken of haar gedragsverandering door pijn komt. Of ten minste uit te sluiten. Honden zijn hard voor zichzelf wat pijn aan gaat en kan zich dan ook uiten in gedragsverandering. Dit zou namelijk echt kunnen.
Ik hoop dat je ons op de hoogte wilt houden.
Werkt dat mechanisme door richting ons als mens omdat we taken overnemen (of is dat te ver gezocht)?
Honden laten sowieso pijn niet makkelijk zien. Pijn betekend kwetsbaarheid.
Een hond met pijn is stiller, trekt zich terug, of aan allerlei kleine signalen kan je het zien.
Als ze een zeer pootje hebben, zullen ze er niet op willen staan, of als het een beetje is, wel staan, maar sowieso kreupel lopen.
Een bezoekje da lijkt mij zeker verstandig!
Honden koppelen pijn, meestal aan de plek waar het gebeurd is. Het is wel vreemd, dat ze helemaal niet naar buiten wilt. Tenzij ze zo in paniek was, dat ze de pijn dus aan helemaal buiten heeft gekoppelt.
Dat is ook het gekke.
Ze koppelt het volgens mij indd aan het buiten zijn.
Echter loopt, huppelt, springt etc wel gewoon binnen zonder enige tekenen van pijn. Het is wel wat jullie zeggen dat honden zich groot houden.
Ik heb het voorgelegd aan mn moeder, naar de DA. Ze zit daar ook aan te denken, gewoon als check voor de zekerheid.
Als ze binnen vrolijk rond huppelt, lijkt me de kans niet groot dat ze pijn heeft.
Je weet het nooit zeker.
Het vervelende van angst en pijn, normaal duurt het een tijdje, tot het geen je aan het leren bent bevestigd is.
Bij angst en pijn, is het gelijk bevestigd. Een verkeerde vuurwerk knal en je hond is gelijk bang.
Je hond heeft voor haar iets heel engs meegemaakt. Misschien een klap van een hertje, of tegen iets aangelopen.
Nu is helaas buiten dus heel erg eng.
Dan aan de slag met leren dat buiten leuk is.
Als de angst alleen te groot is, is ze niet meer in staat om te leren. Dan kan je haar dus niet leren dat buiten wel leuk is. De amgst zelf zit in de weg.
Je zal in dat geval iets tegen de angst kunnen geven en dan met haar gedrag aan de slag gaan.
Je zou clomicalm kunnen overwegen (via da) hierbij zal je wel begeleiding van een gt moeten krijgen om aan het gedrag te kunnen werken.
Zo jammer, wat één heftige reactie kan veroorzaken.
Heel veel sterkte!
Beetje tegenstrijdig toch?
Heel veel bazen, merken niet dat een hond iets stiller is, vaker slaapt, of zich terug trekt.
Het is zo subtiel wat ze laten zien.
Niet alle bazen, zien als een hond kreupel loopt, of het PL huppeltje wordt ook niet herkent.
Achteraf zien bazen vaak pas, dat de hond zich anders gedroeg.
Als je het eenmaal weet, zal je het wel herkennen.
Kunst is je dier heel goed observeren en heel goed letten op hele kleine veranderingen.
Duidelijk
Mensen zeggen idd vaak deze hond of mijn hond heeft geen pijn.
Hier lange tijd een border collie in de lessen gehad. Zo te zien niets aan de hand, rustige balans oefeningen gedaan in de les. Ik sta binnen les te geven en zie hun niet en ja hoor, hij zakt gewoon door de achterhand.
Duidelijk teveel doen en de hond heeft pijn. Deze hond was toen 3 jaar oud en heeft een vastzittende onderrug met chronische pijn omdat dit eerder niet opgevallen was.
En waarom mijn diagnose toch pijn? Je hoorde een piep, de honden zijn gaan sprinten en nu angst en dit kan (let wel, kan) door pijn komen. Ik zie de hond niet en hoe deze beweegt dus het is en blijft een aanname. Vandaar toch doorsturen naar osteopaat.
In jou buurt volgens google: http://www.dierenziekenhuisbreda.nl/site/wat-is-dierenosteopathie
Ben het met je eens, dat het te vaak niet wordt gezien.
Nou, een scherpe pijn laten honden toch duidelijk merken hoor.
Bij een constante pijn, probeert een hond gewoon verder te doen en leven. Hij zal heus ook wel gaan liggen als het te erg is.
Elk dier doet dat, het past zich aan, wat moeten ze anders?
Een goudvis doet het ook....
Dat een hond "in een roedel (zeg maar groep) minder pijn zou laten zien omdat die anders uitgestoten wordt" is natuurlijk onzin.
Onze honden zijn geen wilde beesten, ze zijn het zelfs nooit geweest.
Alle tips en adviezen slaan wij op en zoeken wij uit! Bedankt daarvoor!! Dit is heel fijn, dat anderen ook meedenken!
We hebben een klein lichtpuntje! Nou ja, klein, het is eigenlijk heel wat. Vita gaat uit haar zelf ook weer naar buiten in de tuin, nog niet heel graag, maar als we haar aanmoediging en blij doen, loopt ze naar buiten en doet ze haar ding! Niet meer met een blik van "wat doe je me aan".
Hopelijk vordert de situatie steeds beetje bij beetje!
Nogmaals, met de adviezen en tips doen we zeker wat
Even een kleine update 27/11
Een aantal dagen geleden naar de DA geweest om dingen uit te kunnen sluiten omdat Vita steeds meer ging reageren op allerlei dingen die er al heel lang zijn.
Gelukkig heeft de DA uit kunnen sluiten dat er niks lichamelijks aan de hand is! Maar dat het echt uit angst komt. Gekoppeld dat ze zo erg geschrokken is van de hertjes en dat ze nu dus ook de angst mee naar binnen nam.
Ze zit nu op een medicijn die moet helpen tegen de angst. Dit kan na 3 dagen aanslaan, maar ook over 2 weken. Laten we niet hard van stapel lopen maar we hebben het idee dat het al wat doet!!!
Ook hebben we over 2 weken een afspraak met een DA-assistente die gespecialiseerd is in het gedrag van honden. Met haar hebben wij zelf een goed klik/band, dus dat is erg fijn!
Waarom over 2 weken pas? Om te kijken of dan die medicatie aangeslagen is en om te bepalen hoe of wat.
Hopelijk gaat het steeds beter met Vita en haar angst! Ik hou jullie op de hoogte
Ik duim dat die medicatie iets gaat doen........och arme, dit is geen leven, constant bang......opeens.
Zit hier ook met zo'n probleem met Zebee.........dat is ook voor ons heel stress vol......dus ik begrip je.
Mag ik vragen hoe de naam van die medicatie is ??
Ik duim méé dat de medicatie aanslaat lastig als ze niet mee wil naar buiten succes
Ik hoop het ook!
Ach... ook zo bang... De medicatie heet Clomicalm. Is getest op honden met verlatingsangst en daar slaat het bij aan, maar andere honden hebben er ook baat bij, alleen is dat niet getest zeg maar.
Dank je wel Nadine!!
Dat medicijn ken ik.
Werkt goed tegen angst. Het maakt dat de angst minder wordt. Zodat je aan het probleem kan gaan werken.
Soms is de angst zo groot, dan is een hond niet in staat te leren, of iets in zich op te nemen.
Ik ken honden met vb vuurwerkangst, die sloeg zo door, zelf het geluid van een brommer werd eng. Sowieso angstige honden in het algemeen, zie je nog al eens bij herplaatsers.
Het helpt ze echt erg goed
Maar, het heeft zeker een week of 6 nodig, eer je goed verschil merkt!
Na 3 dagen ga je nog niets merken.
Wat heel belangrijk is, als het medicijn werkt, om iets met het gedrag te gaan doen. Daarom gaat clomicalm eigenlijk altijd samen met gt.
Er is trouwens een topic over de clomicalm.
Mmm van de DA kregen we te horen dat het bij sommige honden snel aansloeg en bij andere honden duurde het een week of 2.
Ach, we zullen zien hoe snel het werkt! De assistente in kwestie heeft zich gespecialiseerd in het gedrag van de hond, dus denk dat we daar wel goed aan doen.
Hopelijk heeft het op Vita ook een positieve werking!
Ik zal het topic eens opzoeken Suzanne! Dank je
De honden die ik, ken hadden even nodig.
Ze beginnen laag en boiwen het op, misschien dat dat er mee te maken heeft?
Fijn dat de assistente je gaat helpen.
Ik weet zeker, dat de clomicalm een enorm verschil gaat uitmaken.
Je zal het wel gaan merken.
Dat zou inderdaad ook nog kunnen!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?