Agressief/blaffen tegen visite

http://www.moniquebladder.nl/visite/

Ik kwam net ook nog een mooi stukje over agressie tegen.

http://www.hondenlot.nl/gedragstherapie/agressie.html

" Ik kwam net ook nog een mooi stukje over agressie tegen.
 
http://www.hondenlot.nl/gedragstherapie/agressie.html "

Paddy's Mate (Kees)

 Wat een goed artikel! Heel duidelijk geschreven. Ik ga hem bewaren

Ik heb even rustig nagedacht. Wat vinden jullie van het volgende idee;

Ik doe voordat ik de kinderen ophaal van school de hond even naar buiten. Als ik weer binnenkom laat ik de kinderen en visite eerst rustig even de jas uitdoen. Als ze zitten (en dan staat de hond voor de buitendeur te blaffen, dat weet ik) doe ik haar naar binnen. Ik click met clicker en beloon iedere seconde dat ze niet blaft. Als het kindje het durft mag hij/zij zelf ook een koekje gooien of geven. 

Zal ze zo wat meer zelfvertrouwen krijgen en denken visite: koekjes? 

Of heb ik nou echt wat onnozels verzonnen... 

Onnozel nee helemaal niet  hoor, als je ergens achter staat en het ziet zitten waarom niet, wie weet lukt het zo heel goed bij jullie.

Zelf ben ik geen clickermens zowel ik als de hond schrikken ervan haha. Maar als dit werkt voor jullie en je kan er goed mee omgaan, prima lijkt me.

Wat voor de hond misschien makkelijker is, is dat ze meegaat de kinderen uit school halen en gezamelijk binnenkomen? Dat het hele geblaf voorkomen wordt?

Anders staat ze zich misschien al een hele tijd in de tuin op te fokken en dat is ook niet echt de bedoeling en maakt haar misschien lastig te kalmeren?

Ik zou persoonlijk niet gelijk beginnen met het bezoek koekjes laten geven aan de hond. Eerst zorgen dat de hond doet wat jij van hem verlangt. Jij bent immers degene die er mee aan het trainen is. Niet degene die op de bank zitten.

Wat Dobry aangeeft is misschien ook goed, de hond meenemen met de kinderen van school halen. Gelijk een goede wandeling gehad of fietsen als dat kan.

Je zou ook nog kunnen kijken of een grote snuffelmat wat is. Deze dan aanbieden wanneer jullie allen na de wandeling wat drinken.

Je kan het zo proberen. 

Kan je je hond buiten iets heel lekkers geven, voor je hem naar binnen haalt?

Als hij voor de deur blaft, is hij opgewonden.

Je kan beter zorgen, dat hij rustig is, voor je hem binnen haalt. Anders, krijg je stres op stres.

Je kan anders zelf naar buiten gaan, hem lekkers geven even masseren en zo samen naar binnen.

Hou hem binnen aan de lijn, zorg dat hij op afstand van de kinderen blijft, hou hem bij je.

Vreemde levert hem stres op, afstand houden is minder stres op dit moment.

Ik zou hem zelf voertjes blijven geven. Ook al blaft hij.

Klikkeren werkt goed, niet blaffen is voertje, maar je wilt eigenlijk zijn emotie gaan veranderen en niet alleen het blaffen aanpakken.

Voertjes geven ook al blaf hij lijkt raar, maar belangrijk is, dat hij een positieve associatie gaat krijgen bij kinderen en bezoek.

Blaffen is alleen maar vertellen dat hij ze eng vind. Met het blaffen zelf hoef je eigenlijk niets. Een symptoom wat zelf verdwijnt als hij vertrouwen heeft.

Door eten, krijg je een positieve associatie en een prettig gevoel.

Bij mensen net zo, mensen die gaan eten, om verdriet of een rot gevoel weg te eten.

Je kan hem zelf voertjes geven, naast je. Blijven geven. Of iets heel erg lekkers.

Nog even niet door kinderen laten geven, want die vind hij nog eng en zo kan hij een grens over gaan, om dat voertje te pakken.

" Ik heb er altijd moeite mee als er gezegd wordt tegen bezoek, zitten, mond houden, niet naar de hond kijken, niet aan komen, pfff.
De hond moet zich gewoon aanpassen, dus, hup, de hond apart, of gewoon duidelijk naar zijn mand sturen.
Zeker als er kinderen binnen komen,   dan kun je toch niet verwachten dat ze stil op een stoel gaan zitten.
Wij waren laatst bij vrienden met een stafford, die deed hetzelfde als jullie hond, moesten wij op de gang blijven, tot hij stil was, we hebben daar een half uur gestaan, toen we eenmaal binnen waren ging hij alsnog uit zijn plaat, dat kun je toch niet maken met bezoek. Leek wel of de hond daar de dienst uit maakte.
Dus laat ze zich niet weg sturen, dan is een buitenren misschien idd een optie. "

Diesel

mee eens

aan TS: ben je wel duidelijk genoeg naar je hond? als in: weet je wat je wil dat je hond wel doet als er visite komt? bv.: in haar mand liggen, in een hok, op een kleed, naast je stoel, whatever. dan kun je dat gaan aanleren

als jij niet duidelijk en consequent bent, en dan eens een koekje geeft als je hond een keertje stopt met blaffen (maar wel nog in die gefocuste staat is), en dan weer eens corrigeert bij blaffen (maar vervolgens stopt ze niet, want je correctie komt niet door), dan snapt je hond ook niet wat de bedoeling wel is, en zal ze dit gedrag gewoon blijven herhalen

ik zou haar niet zo laten "zwemmen" als er visite is. je schrijft dat ze eropaf kan gaan bijvoorbeeld, dat ze op 3 cm afstand weer helemaal uit haar plaat gaat. dat zou ik al helemaal niet toelaten op dit moment

Daar haal je een goed punt aan. Ik weet dat inderdaad niet eigenlijk. Onze vorige honden snuffelden gewoon even, om daarna erbij te gaan zitten of weer lekker te gaan slapen. Nooit geen onzekerheid of angst gehad. En dat ging gewoon goed, zonder dat ik daar iets in heb moeten trainen. Dat waren gewoon honden die alles wel prima vonden. Dus nee, dat weet ik niet :-( ik denk; even snuffelen en dan is het weer klaar. gewoon doen, net als de rest van de dag, maar dan met wat vreemde mensen erbij... Pff :-(

ik begrijp je wel, maar hoe kun je van je hond verwachten dat hij weet hoe hij zich moet gedragen als jij dat niet eens weet?

sommige honden zijn stabiel en andere niet, jouw hond is dat niet, misschien nooit geweest, misschien altijd onzeker en angstig geweest, of misschien was ze vroeger wel stabiel, en nu niet meer, door bepaalde ervaringen met visite, dat doet er ook niet toe (je schrijft dat ze vreemde mensen altijd eng heeft gevonden dus ik denk dat ze nooit heel zelfverzekerd was)

een hond zal agressief gedrag (of voorlopers van agressief gedrag zoals uitvallen/wegblaffen/etc.) vertonen naar dingen die hij als bedreigend ervaart. die visite is gewoon eng/spannend/bedreigend voor je hond en aangezien jij niet duidelijk bent gaat je hond zelf maar visite proberen weg te jagen

concreet: jij bent de baas, jij neemt de leiding, en jij bepaalt wat je hond wel gaat doen als er visite is. zeker onzekere honden hebben baat bij een baasje die duidelijk en consequent is. je schrijft dat je hond erg op jou gericht is. dan laat je haar toch gewoon naast je stoel liggen? of onder je benen. en er wordt dus ook niet meer naar visite toegegaan (tenzij jij je hond daarvoor uitnodigd, maar daar is 'ie nog niet aan toe)

 concrete aanpak in mijn ogen, herplaats de hond. simpelweg omdat je niet de mogelijkheid hebt om dit gedrag er uit te trainen. je hebt kinderen over de vloer, een druk gezin. als je die tijd niet hebt, moet je realistisch zijn. Straks bijt hij een kind omdat hij het allemaal niet aankan zo veel mensen om hem heen en dan is hij al bijna niet meer te herplaatsen. Het is geen schande als het je niet lukt. Soms zijn de omstandigheden nou eenmaal zo. deze hond lijkt me gelukkiger als erfhond op een boerderij of zo, meer rust en daar kan en mag hij waken.

Ben het eens met Joop, de hond mag dan misschien onzeker zijn, maar wat ze nu doet is zelf de boel proberen te regelen.

De hond geeft zijn eigen persoonlijke ruimte aan. Hij is anstig en onzeker geloof ik. Hij vindt bezoek stresserend en wil ook helemaal niet geaaid worden, hij blaft en laat wss nog signalen zien die u niet ziet. Als al die signalen genegeerd worden en men alsnog probeert de hond te aaien snap ik dat ie gaat happen. Ook al is het ongewenst gedrag, het is heel honds gedrag. Wees het voor. Zet je hond buiten VOOR het visite komt. Lukt dat eens een keer niet, zeg hen dat de hond mss komt snuffelen maar ze hem niet mogen aaien. Als mensen bang worden is het ook niet fijn, je hond voelt dit ook. Voor jou is t ook niet prettig. Geef hem veiligheid met een lekkere kluif of kong in de tuin of ren. Wel vraag k me ook af of het wel eerlijk is tegenover de hond... Mss toch herplaatsen?

probleem is dat deze hond niet gewend is aan alleen buiten zijn, en dan heeft ze daar weer veel stress van (blaffen en aan deuren en ramen krabben), dan zou ik denk ik eerder kiezen voor een veilige plek binnen bij de baas (dus wel op afstand van bezoek)

 Helemaal eens, vandaar de hond aan de lijn doen en bij je houden.

Door de lijn, heb jij invloed op je hond. Zo voorkom je dat de hond zelf initiatief neemt, door naar de kids toe te gaan. Zo regelt de baas.

Maar je zal daarnaast ook aan de emotie van de hond moeten gaan werken.

Door alleen te zeggen, dat je de hond bij je wilt houden, of op zijn plaats, verandert er verder niet veel aan het gevoel wat de kids oproepen bij de hond.

Die emotie kan je veranderen, door voer aan te bieden.

Voer geeft een positief gevoel en als je blijft oefenen, zal de hond een positieve associatie gaan opbouwen naar de kids toe.

Dan moet je bench training gaan doen. Doe je dat niet, dan moet je je hond bescherming geven door hem idd bij je te houden. Aan je stoel ofzo..

Ook vind k dat je dan gerust tegen bezoek mag zeggen dat ze de hond niet mogen aanhalen, niet in de ogen kijken of niet gaan aaien.

Helaas vinden veel mensen dit niet normaal zich te moeten aanpassen aan de hond.

Maar dit alles zijn conflict vermijdende signalen (hoofd afwenden, geen oogcontact, negeren, de andere kant opkijken..) de hond zal zich meer op z'n gemak voelen op die manier. Kvind niet dat de hond zich maar hoort aan te passen. De hond moet ervaren dat er geen reden is om zich bedreigd te voelen bij bezoek.. 

K vind daar niks aanpassen aan, maar rekening houden met.

Je kan idd voer aanbieden. Maar n hond die stress ervaart neemt meestal geen voer aan..

Als de hond met een kluif op zijn plek blijft liggen, prima, maar verder zou ik nooit met voertjes gaan werken, voor je het weet beloon je het verkeerde, belonen is seconden werk.

" Als de hond met een kluif op zijn plek blijft liggen, prima, maar verder zou ik nooit met voertjes gaan werken, voor je het weet beloon je het verkeerde, belonen is seconden werk. "

Diesel

 Het is geen belonen wat je met voertjes doet, maar je bent puur bezig met de emotie van de hond.

Eten werkt op je emotie, in positieve zin.

Ik vind het zeer onverstandig om geen gt in te schakelen.

Het is een kleine stap voor de hond echt gaat uithalen.

Met kinderen zou ik geen risico nemen en zeker niet zelf gaan proberen.

Ik heb morgenmiddag een telefonisch consult met een gt en deze middag heb ik tegen de kinderen gezegd maar even geen speelvriendjes mee te nemen omdat ik niet 100% zeker weet HOE ik dit het beste kan aanpakken, mede omdat ik echt geen ervaring heb met dit gedrag (wel veel ervaring met honden, maar dit (her)ken ik gewoon echt niet. Ik heb weleens een hond gehad die niet zo goed overweg kon met andere honden maar dat is in onze situatie helemaal niet zo erg, daar valt nog op te anticiperen met uitlaattijden e.d. . Dit probleem is gewoon zo onhandig in ons gezinsleven. 

Persoonlijk vind ik dat een GT thuis moet komen om gedrag te zien. 

Door de telefoon is het net als hier met internet aannemens doen. 

Het is altijd moeilijk als een hond gedrag laat zien wat voor de baas ongewenst is. 

Hoop dat er voor jullie een goede oplossing komt en dat met goede tips en begeleiding aan de slag kan. 

Succes en zet hm op

Ik heb nu rustig even dit topic doorgelezen en valt er mij eigenlijk 1 ding op.

Iedereen doet zijn best om mee te denken en naar oplossingen te zoeken. Maar wat mij opvalt is dat, wat er ook gezegd wordt er steeds vanuit het menselijke aspect uit, gesproken wordt. Zowel naar het oorzakelijke verband als naar de mogelijke oplossing.

In onze maatschappij heden ten dagen wordt het steeds maar moeilijker om een hond te houden zoals men dat vroeger deed. Het wordt nochtans veelvuldig gedaan. En zolang alles goed loopt, geen probleem. Maar wanneer er een probleem is, wordt het duidelijk dat de uitgebreide kennis over de hond meestal ontbreekt. Dit is niet bedoeld als commentaar, gewoon een vaststelling.

Wanneer wij als mens een hond in huis nemen wordt er dikwijls over het hoofd gezien dat een hond onze wereld en onze gewoontes moet aanleren. Dat is allemaal niet zo vanzelfsprekend. Een hond is geen mens, functioneert en leert ook niet als mens. Dus is er heel wat aan te leren. Ook de manier waarop is heel belangrijk

En dan heb ik het niet over de hondenschool waar de hond meestal de traditionele kom hier zit en lig wordt aangeleerd. Meer en meer ondervindt men dat dit eigenlijk helemaal niet voldoende is of werkt.

Onze maatschappij en manier van leven is tegenwoordig een heel drukke bedoening met (helaas) heel wat stress. En tegenover 50 jaar terug zitten we met z'n allen heel wat dichter op elkaar. Vandaar het ook belangrijk is onze hond aan te leren hoe wij leven (dit is niet hetzelfde als er vanuit te gaan dat de hond hetzelfde doet). Maar bovenal ook om in deze lawaaierige, drukdoende mensenwereld met manieren die niet eigen zijn aan een hond, deze aan te leren om rustig te blijven.

Honden hebben territoriaal gedrag. Ze zien ook ruimte als iets veel groter dan wij de mens.

Wat deze hond van gedrag laat zien is heel normaal, vooral ook omdat het hem niet anders werd aangeleerd. Dus vertoont hij hier zijn normaal gedraag. Weze het dat de mens hier in dit geval er knetter van wordt. Maar de hond doet hier absoluut niets fout.

En omdat de eigenaar zich hier ernstig in stresst krijgt de hond ook nog het signaal dat het helemaal niet ok is. Al is het dan wel voor een heel andere reden.

Ik ga hier even een omschrijving van het karakter van een Berner kopieren

"Alhoewel de meeste Berners tegenwoordig als huishond gehouden worden, bezitten ze nog die eigenschappen die nodig waren voor het werk dat zij in vroegere tijden verrichten. Ze zijn bijzonder gehecht aan hun mensen en aan hun huis en erf en eventuele andere dieren die daarbij behoren. Dit alles behoort tot hun 'kudde' die zij beschermen en bewaken, waarbij ze, als goede hofhond, pas ingrijpen als daadwerkelijk nodig is. Een goede hofhond mag natuurlijk ook geen allemansvriend zijn en veel Berners zijn dan ook wat gereserveerd en laten zich niet direct door een vreemde aanhalen."

Als je dit leest en dan TS die vertelt dat het huis eerder een zoete inval is, dan merken we hier wel een enorm grote tegenstrijdigheid.

Dus eens te meer dat het van enorm groot belang is dit de hond goed en duidelijk aan te leren. Het succes hiervan zal bepaald worden door 1) de genetische aanleg van de hond en 2) de manier waarop het wordt aangeleerd en de tijd die men er in steekt. 

Gedrag wordt bepaald door zowel interne als externe factoren. Genetisch bepaald en aangeleerd gedrag.

Ik hoop voor TS dat de GT over de nodige bekwaamheid en kennis beschikt.

 ik ben het er helemaal mee eens, hoor maar als ik kijk naar deze situatie dan kun je de beste GT van de wereld inschakelen maar ts heeft gewoon niet de tijd en mogelijkheden om dat gedrag in goede banen te leiden. Een druk gezin, pleegkinderen, veel aanloop. waar gaat ze de tijd en doorzettingsvermogen vandaan halen?  aan de intentie zal het niet liggen, maar er spelen meerdere factoren.

Bijna aan het eind van je eerste post zeg je dat als je de hond binnen laat, ze vlak bij de visite komt maar nog niets doet. Pas als men de hond aankijkt of gaat aaien, gaat het weer mis. Vraag je bezoek de hond volledig te negeren. Aankijken lokt meestal reacties uit bij een hond. Aaien is hier niet ook wenselijk natuurlijk. Volgens mij kan het op deze manier best wel goed komen. Negeren en rustig blijven. 

Dat klopt, ze is niet agressief in die zin, ik geloof echt dat ze nooit 'zomaar' zou bijten, als het zo 'makkelijk' was dat ik iedereen voor binnenkomst zou kunnen instrueren hoe om te gaan met de hond zou er denk ik zelfs niets of bijna niets aan de hand zijn. Als iemand haar compleet negeert houdt ze vrij snel op met blaffen en gaat lekker slapen. 

Het vragen aan bezoek de hond te negeren ben ik al vrij snel mee begonnen. Mijn hond Nora, zie foto, is nu 10 maanden en moet ook nog op dit punt verder opgevoed worden. Het is er natuurlijk niet zomaar uit. Ze blafte niet maar sprong wel tegen het bezoek op. Als de bel gaat, gaat ze al uit zichzelf in haar mand liggen. Is natuurlijk ook de nodige training aan vooraf gegaan. Ik zorg er nu voor dat ze bij binnenkomst van bezoek in haar mand blijft tot ze rustig is. Tot dan vraag ik het bezoek haar te negeren. Als ze rustig is mag ze na een paar minuten vrij. Dan gaat het echt een stuk beter. 

Ik begrijp heel goed wat je zegt, en als er 'gewoon' iemand 'echt' op visite komt en ik heb de rust en de tijd lukt dat ook goed, maar als er smiddags allerlei kids en ouders in en uit huis lopen van en naar hun eigen huis? Hoe moet ik dat dan managen? Onze andere honden vonden dat juist heel meest gezellige moment van de dag. Ik bedoel dit trouwens echt niet om eigenwijs te doen. Ik ben zo gek op dit beestje en zou bij wijze van spreken nog liever naar een hutje op de hei verhuizen dan haar te herplaatsen. Ze hoort er echt bij. Ik wil haar echt niet kwijt :-(

De enige die je gericht kan helpen, is een goed opgeleidde gt bij jou thuis.

Ik vind dat je nog al wat risico neemt.

Ze is een keer naar iemand uitgevallen, tanden laten zien. Dan is ze al een grens over.

Grommen is het laatste signaal, voordat de fysiek gaan ingrijpen. Die grens was ze al voorbij.

Wat nu als ze een kind grijpt?

Voor de rest van het leven verminkt, trauma.

Je hond, onder druk van je omgeving (die willen actie) gelijk enkeltje da. Of via aangifte, in beslag genomen.

Ergens in NL in een isoleercel. Eenzame opsluiting in afwachting op een gedragstest. Ze is onzeker, na de isoleercel, zal dat niet verbeterd zijn. Onder die omstandigheden getest worden. Maar weinig honden, die daar goed doorheen komen. Betekend inslapen.

Je gaat dit niet alleen kunnen oplossen. Vind dat je onnodig risico neemt.

Ik zou haar voorlopig appart zetten en een afspraak maken met een goede gt. Veiligheid gaat nu voorop.

Gt kost bij ons 100 euro

Vragenlijst invullen, 2.5 uur thuis begeleiding en na een week of 2  een herhaal thuis afspraak. Altijd via telefoon of mail te bereiken voor vragen.

Het is uiteraard geen garantie, veel hangt af van je zelf, hoe serieus je aan de slag gaat.

Uit praktijk ervaring, weet ik, dat het bijna altijd op te lossen is, tot nu zelf altijd. Maar wel met hulp van een goed opgeleidde gedrags therapeut.

Ze mag leren dat andere mensen niet eng zijn. Ze zal dit krijgen d.m.v. veiligheid van jou te krijgen.

Mijn oplossing is deze zou zijn: een lijn eraan en als ze rustig is ga je meer de kamer in, is ze niet rustig dan blijf je staan. Gaat ze door met blaffen etc. dan ga je de kamer weer uit.

Voer geven kan maar dan wel door jou. De visite hoeft verder niets met haar. Niet aankijken en evt. met de zijkant naar haar toe staan. Wij staan vaak ook recht tegen over de hond en hier kunnen honden ook niet tegen. Het is te confronterend.

Ben benieuwd waar de gt mee komt vanmiddag.

Ik heb toch niet gezegd dat er geen gt thuis komt? Ik heb alleen gezegd dat ik vanmiddag ga bellen. Zij kan dan zelf aangeven wat nodig is (wel/niet langskomen laat ik voor nu even aan haar over).

Verder heb ik even die spiraal bekeken en het weglopen wat onderin het groene gedeelte staat doet ze niet, zij loopt zelf er naartoe om te kunnen snuffelen. Als die persoon haar niet zou aaien, niet zou aankijken is er verder ook niets aan de hand. Maar zij neemt wel het initiatief, net als zij een andere hond ontmoet, ze gaat eerst plat liggen op de grond en als de hond dichtbij is gaat er erheen en snuffelt ze. 

Als ze aan het snuffelen is dan kun je een beloningswoord geven en dan komt ze beloning bij je halen. Hier is dat een yes en dan komen ze de beloning halen. Elke yes betekend een voertje.

Mensen gaan vaak aaien en dit is waar de hond geen behoefte aan heeft.