Spel of iets anders?

Hey,
Het gaat heel goed met Penny, ze valt nog maar weinig uit en loopt heel veel los. Ook heb ik geleerd voor haar op te komen (wat heel goed helpt als een hond door blijft gaan) en ik ben niet meer bezig met haar zo sociaal mogelijk maken. Dat gaat echt heel goed.

Alleen ik heb een vraag. Vandaag was ze heel vrolijk, zo vrolijk dat ze helemaal blij naar een labrador rende die ze wel kent maar vaak vermijd. Ze was helemaal blij en maakte een speelbuig, die hond werd toen ook helemaal blij en deed toen wat druk. Penny schrok hier even van en ging op haar rug liggen, maar doordat die hond daardoor meteen rustig was stond ze heel snel weer op. Maar nadat ze weer enthousiast was besloot ze blaffend achter hem aan te rennen. Die labrador vond het geweldig, maar ik weet niet wat Penny vond?

Haar houding was wel wat gespannen, maar haar staart hing gewoon laag, hij stond niet recht op wat vaak wel zo is als ze boos is. Na een tijdje stopte ze, toen wilde de labrador nog even doorgaan en toen gaf ze wel kort een snauw. Daar luisterde de labrador meteen naar want hij kent lichaamstaal echt heel goed. Tijdens het rennen probeerde ik Penny wel te stoppen want ik wist dus niet waarom ze het deed, maar dat ging lukte niet en de eigenaar zei dat er niets aan de hand was. Toen Penny was gestopt ging ze de eigenaar begroeten en nadat ik even had gepraat liep ik weer verder. Penny was toen nog steeds helemaal vrolijk.

Blaft ze gewoon veel omdat ze een voor het grootste gedeelte corgi is? (Corgi’s doen dit vaak) Of is het wat anders? Ze kent deze hond wel goed en deze hond luistert heel goed naar haar signalen.

Mijn Corgi blaft niet als ze spelend achter een andere hond aan rent. Dus daar hoeft t niet per se aan te liggen. Ik ken andere honden die het wel doen. 

Leuk dat jullie zo'n vrolijke wandeling hebben gemaakt. 

Ik had op internet wel filmpjes gezien van corgi's die zo spelen, maar ik denk dat het dan heel erg verschilt per hond.
Het was inderdaad een hele leuke wandeling, ze luisterde ook heel goed en na die ontmoeting met die labrador vond ze andere honden ook leuk.


Ik was trouwens nog vergeten te melden dat Penny haar lip niet omhoog had.

Het blaffen kan toch een uiting zijn geweest in de trant van: "niet zo snel, ik kan je niet bijhouden". Juist omdat ze het zo leuk vond. Labjes kunnen heerlijk lomp zijn met spelen, daarom is het voor Penny een goede ervaring geweest. 

Dat kan inderdaad, die labrador was ook heel erg snel en ze had wel moeite met hem bijhouden. Ik denk dat je gelijk hebt en dat dit een positieve ervaring voor haar is. Ze was daarna ook zo blij en ze vond het zelfs goed dat die hond even bij mij ging snuffelen (sinds wat gedoe met een gemuilkorfde stafford in de zomer kan ze er niet goed tegen als grote honden in mijn buurt komen).

Ik was wel even bang dat ze het niet leuk vond maar soms ben ik gewoon te bezorgt denk ik

" Het blaffen kan toch een uiting zijn geweest in de trant van: "niet zo snel, ik kan je niet bijhouden". Juist omdat ze het zo leuk vond. Labjes kunnen heerlijk lomp zijn met spelen, daarom is het voor Penny een goede ervaring geweest.  "

Hettie & Charlii

 Zo zie ik het ook.

Mijn Luca vind het het leukst voor een hond uit te rennen, sommige gaan blaffend achter haar aan: niet zo snel!

Ze stop dan af entoe, is de hond weer bij haar, rent ze weer weg. Af en toe stoppen, samen uithijgen, snuffelen en dan gaan ze weer