Hallo, Wij hebben 7 jaar geleden een border collie geadopteerd. We wisten niet hoe oud hij toen was. Ze vertelden ons dat hij 3 was, maar het moet ouder geweest zijn. Aan zijn tanden kunnen we het niet zien, want die zijn helemaal afgebroken, afgesleten. Onze dierenarts schat dat hij zeker al 12 is. We moesten altijd al een beetje oppassen omdat hij durfde happen. Hij was echter nooit echt agressief, maar hapte meestal uit angst. We vermoeden dan ook dat hij een verleden heeft, maar dat kennen we niet. Nu hij echter ouder wordt en we merken dat sinds een paar weken, durft hij geregeld happen naar andere mensen. Gisteren heeft hij ons zoontje (4 jaar) weer gebeten. Vroeger konden we hem vastbinden bij de bakker, de winkel en hij was braaf. Nu begint hij te blaffen en te grommen naar mensen die hem willen aanraken. We vermoeden dat hij pijn heeft en bang is dat mensen hem pijn gaan doen. Als hij uit lig rechtkomt, zie je dat hij wat mankt. Hij heeft staar en hoort denk ik niet meer goed. Hij is gewoon oud. Hij kan ook niet meer tegen lawaai. Maakt ons zoontje wat veel lawaai, komt hij boven bij mij zitten. Ik vind dat wel een goede reactie. Liever dat dan dat hij agressief wordt. Maar wat doen we nu? Hem apart houden van onze kinderen, want we hebben ook nog een baby van bijna 8 maanden. We hebben een hekje en dan kan hij in de keuken zitten. Heeft er iemand tips, want ik zou niet willen dat er buien een keer een hap, nog ergere dingen gebeuren. Hij heeft rust nodig en geen kleuter of baby die hem lastig vallen.
Misschien naar de dierenarts om duidelijk te krijgen waar de pijnklachten vandaan komen. En of er wat aan de pijn te doen is? Lijkt mij het meest logische vervolg.
En als er niet wat aan te doen is kom je wellicht voor een moeilijke keuze te staan. Maar laten doorlopen met pijn lijkt me geen eerlijke keuze naar de hond toe.
Ik wens jullie veel wijsheis en sterkte voor de hond.
En met doof en staar schrik je sowieso van alles wat op je af komt.
Ik vind dat apart houden in de keuken wsch het beste. Hij zal ook liever daar in zijn mand liggen ? Als je de mand in de keuken krijgt .
Zo kan hij nog enkele maanden misschien een rustige oude dag hebben , en laat hem bij jullie als de kindjes slapen.
Hij verdient dit feitelijk nietwaar , van toch nog zijn knuffelmomenten te hebben dicht bij jullie.
Andere optie .
Je hond heeft pijn, dat is duidelijk.....ofwel maak je hem zoveel,mogelijk pijnvrij met medicatie zodat je ook eventueel bijten beperkt, ofwel .....
Triest nietwaar
Kan dementie zijn...
Pijn zal de oorzaak zijn van dit bijtgedrag. Bovendien ziet en hoort je collie niets aankomen; dus schrikt hij elke keer als iemand hem benadert of aanraakt.
Heeft je dierenarts je collie volledig onderzocht? Ik zou het gebit niet vertrouwen. Wat zit er onder de afgebroken en versleten tanden/kiezen? Als daar ontstekingen zitten, zou ik als hond ook chagrijnig en happerig worden; want daardoor word je gek van de pijn. Krijgt je hond pijnstillers?
Mijn advies; volledige medische check-up inclusief totale gebit onder een roesje (lichte narcose); gebit direct, waar nodig, saneren.
Houdt rekening met het feit, dat je hond bijna blind en doof is; dus schrikachtig zal blijven. Het leven van je collie moet hondwaardig zijn. Vraag je zelf wel af tot hoever je wilt gaan.
Alvast heel erg bedankt voor jullie reacties. Naar de dierenarts zou ik sowieso al gaan.
Zijn kussen in de keuken kan ik nog doen. We willen hem idd nog een mooie oude dag bezorgen. Dus hij mag, als de kindjes slapen nog lekker bij ons komen knuffelen en ik merk ook dat hij daar nog veel deugd van heeft. Hij moet van ons 's nachts ook niet meer in de bench en mag lekker op zijn kussen liggen.
Met pijn willen we hem zeker niet laten rondlopen. Ik heb ook al gehoord dat een hond al heel veel pijn moet hebben voor hij het laat merken aan zijn baas. Ik weet niet of dit klopt.
Wij zijn alvast blij dat we hem indertijd geadopteerd hebben. Hij was er slecht aan toe toen hij bij ons kwam. En moesten we hem niet geadopteerd hebben, was hij er nu misschien niet meer. We hebben er ontzettend veel mee gewandeld. Nu zijn het minder grote wandelingen. Hij verdient een mooie oude dag zonder pijn en met veel rust.
Als een hond slecht gaat zien, schikken ze vaak als er opeens bij hem staat. En zullen dan misschien snel happen (helemaal als dat er al wat in zit).
Onze Saar was vanaf een jaar of 8 slechtziend en later helemaal blind en normaal lag ze op de bank of in haar mand in de kamer. Wij hebben toen een plekje gemaakt voor haar achter de bank, hier lag ze lekker rustig.
Geef hem een rustig plekje waar hij zich kan terugtrekken als er kind(eren) over de vloer zijn. En lekker bij jullie als de kleintjes naar bed of school is. Ik vond het eerst zielig om onze hond achter de bank te stoppen maar ze was er zelf zeer content mee. Dus zeker niet erg om hem in de keuken een eigen hoekje te geven.
En niet meer bij de winkel buiten laten staan (zou ik sowieso niet doen, je hoort van die rare verhalen).
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?