Klinkt als een heerlijke dag
En inderdaad, Jip had zich geen beter baasje kunnen wensen!
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Haha, ja hoor. Daar mag je om lachen gelukkig kan ik dat zelf ook
Jip is inderdaad superzacht gevoelig. Nogal en leerschool voor me Ik ben meer een type voor honden met nogal een kop erop, lekker zelfstandig, flexibel en eigengereid. Eerlijk en met gouden hart. Jip spreekt een heel andere kant in mijzelf aan en, hoe ingewikkeld soms ook, ben ik hem daar heel dankbaar voor Hij maakt mij echt een rijker mens in ontwikkeling. Dat is niet zonder slag of stoot (figuurlijk) gegaan.
Ik krijg niet de hond die ik wil, maar die ik nodig heb op mijn pad En die dame met 'kop erop' heeft me werkelijk tot het uiterste uitgedaagd het beste uit mezelf te halen, net zoals Jip nu doet
Dank je Marijn. Maar ik had me ook geen betere leermeester op dit vlak kunnen wensen hoor
Waar blijven nou de stinkscheten .... kom op Jip.... eerlijk vertellen, hoe vaak en hoe hard zijn jou scheten ?
Heeft Jip ooit iets gedaan waar je bij stond waar je op dat moment wel van door de grond kon zakken?
Bijvoorbeeld: onze Lobbes kroop toen ik eens stond te praten en niet 100% oplette tijdens het wandelen bovenop/in een heg van iemand die in de tuin aan het werken was en het dus zag en begon IN de heg te poepen, het heggetje bezweek bijna onder zijn gewicht en de poepies bleven als kerstballen in de heg hangen..
Jip zijn scheten hoor ik nooit. Ik ruik ook zelden scheetjes, alleen de laatste tijd is er kennelijk wat loos
Die stinkscheten zijn van Figo van Monique Mijn Jipje doet zoiets noooooit
Maar Jip regurgiteert wel en de lucht die er van achteren niet uitkomt, komt er wel van de voorkant uit Dan ruik ik nog liever een scheetje
Iemand moest het vragen toch
Maar Jip is dus een stiekeme boerder.... lekker zo onder je neus vlak na het eten...."bedankt baas.... het was heerlijk"
Oh hahaha , ik zie het helemaal voor me. Schaam je
Jip doet dat noooooit Maar as we speek, ik liep net zijn laatste rondje en Jip gewoontediertje ... Precies op de plek waar hij altijd zijn eerste plas doet als hij buiten stapt stond ineens een auto. Ik sta nog wat te avonddromen en zie ineens dat hij dan maar gewoon het zakie omhoog kwakt tegen de auto aan en de kraan open zet
Gelukkig was het donker en geen publiek
Verder is Jip echt heel braaf Als je me nou zulke vragen gesteld had over Lily had ik een boek vol kunnen schrijven Jip is meer van de ongelukjes, struikelen en op zijn smoel gaan enzo...
Ja ook letterlijk in my face. Jip heeft een medisch probleem (vandaar ook de lucht boeren en regurgiteren) waardoor ik hem in de lastige periodes na het eten 10 minuten lang omhoog moet houden. Dan doe ik op schoot, dus zijn neus nagenoeg tegen de mijne .... burp
Ohja, en daar komt bij dat Jip z'n gebit hem parten speelt. Die odeur is ook niet te missen
Wat vind je het mooist van hoe Jip eruit ziet?
Bv zijn kleur, oren etc etc.
Ik vind Jip vooral een mooi alles in een pakket. Alles klopt aan hem wbt verhoudingen.
Ik ben wel fan van z'n tan, hoewel het in de loop der jaren wat valer geworden is.
Favoriet zijn ook wel z'n eigenwijze wokkeloortjes ik mag er helaas niet aanzitten van hem en dat terwijl ik zo graag harige oren masseer en ook heeeel goed kan maar voor Jip hoeft dat dus niet.
Jip aangenaam om je te leren kennen.
Als Jip zou kunnen praten wat denk je dat hij tegen je zou zeggen Petra?
.... en als je dan toch aan het kletsen bent Jip.... hoe zou je je baasje noemen ?
Jip
Als je zou mogen kiezen 5 dingen te verbannen in de wereld
Welke zouden dat zijn?
(waldo heeft wel paar ideeen maar zegt niks)
Jip wat is de meest beschamende bijnaam die jouw baasje je geeft? Obi heeft er ook eentje: Puddinkje.
Hooi jip! Wat een mooie hond ben jij! Nu heb ik ook een vraag aan onze vraagmaarraakhond heb jij een voorkeur naar een bepaald soort ras?
Wat een mooie hond!
Misschien heb ik er overheen gelezen, maar wat is zijn verleden dat hij bang is voor mensen?
Ahum ... wat hij zou zeggen he, niet wat ik hoop dat hij gaat zeggen
Ik denk dat hij net zo schuchter zou praten als dat hij nu doet. Dat hij allereerst zou zeggen dat ik beter naar hem moet luisteren, want dat hij heus wel praat tegen mij de hele dag. Verder zou hij ook zeggen dat hij echt blij is met mij en zijn thuis, maar dat hij verder niet veel snapt van het leven Ook zou hij me vast confronteren met wat eigenschappen van mij die ik helemaal niet wil horen *lalalalala*
Ohjeeeeee ..... moet dat echt?
Tja... dan komt toch weer die mama-aap om de hoek kijken
5 maar??? (nahja, gelukkig heeft hij al veel kunnen gewennen)
In willekeurige volgorde;
-Alles wat niet verankerd zit aan een muur (feitelijk alles wat onverwachte bewegingen kan maken, dus dat wordt wel een heel lange lijst )
-Vreemde mannen (of bekende mannen op vreemde plaatsen )
-ijzel
-loslopende honden
-boze of gefrustreerde energie
-Maar vooral onverwachte dingen op onverwachte plekken (bv stilstaande auto's waar muziek uit komt, stilstaande fietsers op de weg *als ze fietsen geen probleem*, egels in de tuin, gras wat prikt, takje wat knapt onder zijn eigen pootjes, blaadje wat in z'n smoel waait)
-Verder huizen van anderen, diverse plekken in de omgeving
Ben ik er al?
Dat mag hij hier niet hardop zeggen
Op een gedeelde tweede plaats het veel gebruikte *Jip-stresskip* en *kleine el-vetklep*(ivm dat hij graatmager is ... logica )
Ohja, en Jip vraagt; 'Waarom Puddinkje'?
Jip heeft niet echt hondenvrienden, maar hier in de buurt woont een hond die hij stiekem heel aardig vindt en dat is een petit basset griffon vendeen. Heerlijke chill, enorm zachtaardig en heel respectvol naar Jip
Ohja, die hond blaft als een zeehond (meutehond), die je door de hele wijk hoort gaan en Jip vind dat volkomen normaal
Dat vindt Jip leuk om te horen
Ik weet niet zijn hele voorgeschiedenis. Ik heb hem weggehaald bij mensen. Deze mensen hadden hem nog niet zo lang. De vrouw ging naar een adres voor een kast op marktplaats. Toen ze daar kwam zat Jip in een klein kattenkorfje in zijn eigen poep en pies. Een jongetje wat daar was vertelde (toen vrouw van de kast even koffie maakte in de keuken) dat hij hele dagen in dat korfje zat, maar dat het beter was zo omdat zijn oom hem anders veel schopte en sloeg. De vrouw waar ik Jip vandaan heb heeft toen de kast laten staan en Jip meegenomen. Haar eigen hond viel steeds Jip aan, dus Jip zat voornamelijk op balkon, daar poepte en plaste hij ook. Beetje vaag verhaal achteraf.
Ik heb hem meegenomen en het was snel duidelijk dat Jip eigenlijk nooit buiten was geweest, hij was motorisch niet goed ontwikkelt en had ook nog puntgave zijdezachte puppievoetjes. Hij was ook heel bang voor huizen, hij snapte niks van muren en deuren. Was ook zeer gestrest buiten en heeft de nodige trauma's opgedaan. Ik heb dat nooit helemaal begrepen. Een gedragstherapeut die hem geobserveerd heeft en mijn verhaal hoorde over zijn angsten, trauma's en gedrag kwam vrij snel tot de conclusie dat Jip al nesttrauma had opgelopen en leed aan soort van kennelsyndroom, niet gesocialiseerd.
Hoe het allemaal werkt in zijn koppie snap ik na al die jaren nog steeds niet helemaal, maar Jip is Jip en veel dingen gaan in zijn kop een beetje anders dan bij andere honden. Ik probeer hem zo goed mogelijk door het leven heen te loodsen en gelukkig is hij in al die jaren al veel verder gekomen dat ik voor mogelijk had gehouden.
Goh wat bijzonder zeg.
Wat zijn dan momenten dat je denkt: ja, nu is ie echt gelukkig of voelt hij zich ieder geval veilig en tevreden.
Ja die zijn er gelukkig veel, maar enkel hier thuis en in z'n bekende snuffelwandelingen rondom huis heeft hij met veel investering zijn rust en plezier gevonden. Bij Jip duurt gewenning heel lang. Hij moet lang en met regelmaat aan iets blootgesteld worden en dan lukt het wel en wordt het opgenomen in zijn brein en zijn leven. Door zijn traumagevoeligheid kan het door iets lulligs ook mislukken en dat krijg je dan vrijwel niet meer goed. Het is daarom niet mogelijk hem te gewennen aan van alles en nog wat, want per project heeft hij maanden nodig gehad. Ik neem als voorbeeld gewenning aan een man op 1 plek. Als hij zo iemand hier thuis leert kennen en gewennen en we komen die persoon in andere situatie/omgeving tegen dan plaste hij van angst (terwijl hij er bij mij thuis mee op de bank zit). Dus Jip aan 1 persoon op vele locaties gewennen en je bent al weer snel een jaar verder. Dat gaat dus niet.
Zo ook bv met oppassen duurde nog veel langer. Bij de vaste oppas heeft het een jaar of 3 geduurd voordat hij daar wat eetbaars wilde aannemen en een jaar of 5 voordat hij zijn ogen even durfde dicht te doen. Het was dus simpelweg geen optie om verschillende oppassen te hebben. Diezelfde oppas hier thuis en hij wil wel in haar kruipen. Het is heel lastig geweest hoor. Maar gaandeweg een weg erin gevonden. Eén waarbij ik voor mezelf veel opzij zet, so be it.
Hier in en om thuis heeft hij dus echt zijn comfort en geluk gevonden. En daar ben ik heel blij mee voor hem.
Krijg ademnood door het lezen van zijn verleden, wat een hel is zijn keventje geweest voor hij bij jou kwam
Ze vinden dat wij mens, bovenaan de hele keten staat, dat wij het intelligentste soort zijn.
Ik dacht het niet, schaam me soms, dat ik mens ben.
Zijn honden niet ongelovelijk bijzonder, dat ze ondanks alles wat ze is aangedaan, toch nog in staat zijn, van ons te gaan houden.
Jip en Petra, jullie zijn kanjers!
Wat is trouwens nesttrauma? Door te vroeg uit het nest te halen?
Ah wat een verhaal. Nooit gedacht als je Jip zou zien.. het is zon mooie hond. Fijn dat jij de moeite heb genomen hem een kans te geven. En wat heb je t goed gedaan! Fijn dat jip eidelijk zijn goude mandje bij jou heeft!
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?