Veel sterkte Jaimie, ik weet hoeveel pijn het doet je lieverd te moeten missen
Bij mij is het bijna 3 maanden geleden en ik hoop soms nog steeds dat het een boze droom is en dat ze plots voor mij staat
ja de tijd gaat wel door.
ik hoop hem gewoon soms nog 'ergens' tegen te komen....
Wat droom je dan, want dat kan ook gewoon een teken zijn, misschien kom je hem op die manier tegen.
Ik denk dat dit voornamelijk de reden is waarom ik een lange tijd geen dieren meer wilde... Het is voor hen namelijk makkelijk om onze harten te winnen, maar voor ons nadien ondraaglijk om hen te moeten missen. Mensen onderschatten dit maar of het nu om mensen of dieren gaat.. iedereen wil liefde... en iedereen krijgt het te weinig.. dus als je dan liefde geeft en terugkrijgt en plots heb je dat niet meer.. dan stelt het leven even minder voor.. Soms zelf zo weinig dat je er bijna het nut niet meer van inziet... Sterkte toegewenst in deze donkere dagen! Ik heb zo ooit een poes gehad waar ik een sterke band mee had.. Ik had een straatpoes gered... deze kreeg nadien kittens die ik mee hielp opgroeien.. 1 daarvan dacht dat ik haar mama was... ik zette elke dag mijn dakraam open en tegen dat het 7 uur savonds was lag ze onder mijn lakens met haar hoofdje op mijn kussen en haar wijze blik (ze dacht blijkbaar dat dit normaal was). Ze sliep steeds bij mij... tot ze op een dag niet meer thuiskwam en ik haar dood terugvond tussen de struiken... blijkbaar doodgebeten door de hond van de buur volgens wat ik kon zien.. en dan gewoon over het hek gegooid.. ik heb er nog pijn van.. heb zo nooit geen poes meer getroffen.
Sterkte...wat een gemis... bij mij 2.5 jaar geleden en nog steeds mis ik haar....en nog steeds is er ongeloof. Heel veel sterkte, Hus was heel bijzonder. Daar mag je verdriet om hebben.
Ik denk nog elke dag aan mijn overleden vriendje en mis hem ook echt,het verdriet gaat ook nooit helemaal over ,natuurlijk is de pijn niet meer als in het begin,maar zou hem nog zo graag in mijn leven gehad hebben,daarom snap ik ook niet dat de asiels vol zitten,wij zouden alles voor onze overleden hondjes gedaan hebben,om ze bij ons te houden.Heel veel sterkte nog
zo mooi geschreven, tranen lopen over mijn gezicht. mijn meisje 3 wkn geleden overleden met 14 jaar, herken het allemaal. heel veel sterkte!! een prachtige hond.
Ja veel sterkte nog jaimie queenie lag ook te slapen tussen ons ze was 12j moeten laten inslapen verleden jaar in mei myn verdriet is nog zeer groot
Wat gaat de tijd toch snel en toch qua verdriet en gemis is het nog maar 4 weken. Gelukkig is er ook ruimte voor alle mooie herinneringen samen die je voor altijd kunt koesteren.
Nog heel veel sterkte met alles.
Jaimie, Ik zag net het kruisje bij Hus z'n naam.. vandaar deze late reactie nog.
Wat heb je dit mooi geschreven en ja, we weten hier hoeveel Hus voor jou betekende en jij voor hem. Jullie hebben zoveel samen meegemaakt en samen gedaan.
Dat is... Tot de dood ons scheidt...
En vanaf dan in een andere vorm.. Voor eeuwig en altijd !
verschillende dingen.
De rest ook allemaal nog bedankt.
Hus betekend zoveel voor me.
Het is nog elke dag zo onwerkelijk.
Vooral op de momenten dat jus écht aanwezig was zijn het ergste.
De avond als je slapen ging.
Met uitlaten.
Eten wegzetten want hij pikte het.
De knuffels in zijn zachte vacht.
De kusjes als je dat vroeg.....
Het gaat nog lang duren voor dat gemis is weggevaagd.
Begrijp ik. En herken ik. Al was het hier een heel ander afscheid.
Ze zijn zo op hun eigen manier aanwezig. Dat gemis kan een flinke tijd duren.
Maar het mag.
Missen mag best. Bedoel om de tijd die je samen hebt geleeft en gedeeld. Alles wat zo intens normaal is geworden.
En misschien zijn er die denken je hebt nog een hond. Maar ze zijn zo uniek en zo op hun eigen manier aanwezig. En met elk heb je weer een andere band.
Ja,... dat zal het zeker. Maar anders was het.. "Nooit gehad"...
Sterkte nog.
ik koesterde mijn maatje.
Sadi is anders aanwezig.
Hier is t ook nog steeds erg stil.
Maar ja Hus was vocaal ook aanwezig dus dat geeft een dubbele stilte.
Ik denk dat best veel mensen vergeten dat en dueren ook allemaal uniek en elke band verschillend is. Ze vergeten ook dat een band met een hond vele malen specialer en belangrijker kunnen zijn dan die met mens.
En echt geen enkele band is hetzelfde.
Uiteraard hoop ik dat Sadi t soms wat kan verzachten maar Hus is onvervangbaar en dat geldt ook voor Sadi (op een andere manier)
Dutch Auti. Ze zijn het inderdaad elk op hun eigen manier. Zo belangrijk dus om hun waarde en eigenschappen te zien en ervan te genieten terwijl ze er nog zijn. En die foto die ik zag. Chrisje en Sadi zullen nog veel van elkaar genieten.
kwam net met wandelen ern husky tegen.
stuikelde over sadi die plots stil bleef staan , want potverdorie dat was toch precies mijn knappe hus!
hij liep naar me toe en liet zich aaien , even me handen door die zachte husky vacht.
volgend de baasjes was dit uniek en in 7 jaar nog niet voorgekomen dat hij zomaar naar een 'vreemde' toe liep en zich liet aaien.
bedankt lieve Hus dat ik nog een keer door de woelige zachte husky vacht mocht strijken.
ik weet zeker dat jij er was.
verdorie wat mis ik je
had je nog maar wat langer mogen blijven......
Ooh Jaimie wat een moment zeg!
ja dit was een hele vreemde ervaring.
Klinkt misschien zweverig maar ik denk echt dat hus hem had gestuurd.
deze mensen bleken totaal niet in de buurt te wonen.
Dat is niet zweverig jaimie...hus is altijd in de buurt, tja zo ben ik en mij zal je daar nimmer van kunnen overtuigen dat het zweverig is, een hond waar zoveel van gehouden is, het lichaam is op, dat is het omhulsel, maar het gevoel dat hus bij je is zal nimmer weggaan, gaat weg als je hus vergeet, en dat gebeurd nimmer......hus zal altijd in de buurt zijn en blijven....ik zeg altijd, het allerliefste is overleden maar een herinnering is geboren, zolang jij hus niet vergeet...is hus in jouw nabijheid.....
Ik heb een tijd lang na 't overlijden van m'n opa en de vader van m'n beste vriendin (bijna m'n tweede familie zeg maar, zo close) gehad dat ik dacht ze te zien. Opa liep soms zomaar ergens en de vader van m'n vriendin zag ik in z'n scootmobiel rond racen. Totdat je dichterbij komt en ze er eigenlijk helemaal niet op lijken.
Heel vreemd is het echt niet hoor. Ik denk dat je dat nog wel eens weer zult hebben.
mooi Jaimie
even een momentje weer dicht bij juliie
dank ej wel willemijn.
neen vergeten doe ik hem nooit.
hij is .... Was een deel van mij .
meer dan 'maar een hond '.
en vanavond dacht ik echt even dat hij er was.
ruby.
soms zit het zo diep.
deze hus had 2 blauwe ogen ( hus een wit bruin en een wit blau bruin ) en volledig rechtopstaande oren ( hus half opstaande oren ) dat waren echt de enige verschillen.
heel dichtbij Roos
het gemis zit nog net zo diep. Maar deze ontmoeting was heel speciaal.
heel bijzonder
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?