7 maanden bedoel ik.
Waarom mag je hond niet iedere dag vis?
Ook niet als het een klein beetje per dag is?
Sadi is 50 kilo knuffel.
En heeft die kilo vlees absoluut nodig anders staat ze te dun.
Dat vermoede ik al.
Vind 7 jaar niet heel jong meer hahahaha
Edit: vette vis is niet goed.
Ze krijgt elke zondag vis ( een kilo dus ) elke woensdag pens en de redt van de week krijgt ze npandere diersoorten.
dan dus deelblokjes en minder ondooien,en sadi geen aparte vismaaltijd geven maar af en toe een restje van hus
Alle beetjes helpen
Dat kan ook ja
Ik geef 2 keer 500 gram sochtens en savonds.
Hus heeft ook altijd veeeeeeel minder gegeten als hij normaal zou krijgen , maar hij is toch alle jaren perfect op gewicht gebleven.
kleine beetjes per keer mag wel
Max 1 a 2 maaltijden per week is meer dan genoeg
vis zit veelal vol gif pcb's,kwik, zware metalen ect
hoe vetter de vis hoe meer vervuiling ophoopt
te vaak is dus niet zo goed
Dat zit zo geprogrammeerd in ons hoofd, maar eens het einde nadert en de behoefte aan eten er niet of nauwelijks meer is gaat het m.i. enkel nog maar om het genoegen op vraag van het dier. Een hond die niet meer wil eten is aan z'n einde toe, of is echt ziek.
Ja als ik die visdag eruit laat wel ja.
Had ik niet aan gedacht
Hij is gelukkig niet ziek.
Dat zijn einde naderd heeft de da al bevestigd
Ja dat verschild heel erg.
Maar ook hoe actief de hond is speelt een grote rol hoor.
Zwaar is dat he. Zeker omdat je langzaam meegroeit in de aftakeling en je ergens in dit proces de zware keuze moet gaan maken zonder acute medische noodzaak. Hus laat het je weten, vertrouw daarop en luister er naar.
Wens jullie nog wat liefdevolle kwaliteit saampjes
Dit is heel zwaar.
Ik heb hem liever nog wat jaartjes bij me.
Maar ik weet ook dat dat niet realistich is.
Toch ben ik wel blij dat ouderdom niet ineens komt maar er langzaam in sluipt.
Hoe hard ook je kan je dan enigsinds een beetje ( voor zover dat kan ) voorbereiden opnwat komen gaat.
Dat klopt, maar wij mensen groeien er zodanig in mee dat het bepalen van een juist tijdstip heel lastig is. Door er langzaam in mee te groeien rekt het de grens ook nogal eens op zonder dat je het echt in de gaten hebt. Dat vind ik er ingewikkeld aan.
Onze grens is eigenlijk als hij pijn krijgt.
Oké het is een vloerkleed geworden en ja ik dweil dagelijks zijn plasjes op en was elke dag zijn kleedjes uit.
Maar voor mij geen reden om hem te laten inslapen.
Ook als vloerkleed is hij geliefd <3
ik herken het van pluis nog levendig
je hoort het altijd bij die oudjes
niet gek..alles wordt minder zeker het laatste jaar
pfff wat een drama om uit te vinden waar madam een theelepel vol van wilde eten
Meestal had ik 3 soorten op een bordje en bood dat aan zodra ze wakker was
Ze at alleen als het kakelvers was
wat bleef liggen (90 % kon de kliko in)
waldo mocht het niet ivm medicatie in voer
ach het hoort erbij
als het goed voor ze is, eten ze er wel van en ze verbruiken ook niet veel meer
vlak voor ik pluis liet inslapen(22.5 toen), ging ze in hongerstaking na een opleving van lekker bij eten
toen zag ik ook dat ze er klaar mee was
Gelukkig is het nog niet zover met Hus
Slim ontdooien en bewaren zodat je makkelijker kan inspringen op de moods van hus
dieren voelen zo goed waar ze behoefte aanhebben
Bij mij ligt de grens bij wat het dier me 'vertelt', wat ik zie, voel, ervaar in hoe het dier ken en wat het uitzendt. Dat is heel individueel bepaald wat mij betreft.
Maar goed, dit was niet je insteek van het topic.
Het is zo genieten van de ouderdom vind ik, dan is een plasje weg dweilen of wat dan ook helemaal niet erg.
Je voelt elkaar door en door aan. Puur liefde.
Eens kijk je in de ogen en dan voel je dat het het einde is, maar dat kan best eens nog lang duren.
Tot die tijd is het een lust om er voor te mogen zorgen.
Ik heb dit jaar meerdere dieren verloren en dat is intens verdriet.
Vrede heb ik er mee omdat we samen zo veel lol en plezier gehad hebben en de leeftijd het niet meer toe lied om door te gaan.
Dagelijks denk ik terug aan Gabber, het is nog vers, mei dit jaar, en Dorus, december vorig jaar,
maar ik ben ook weer zo gelukkig met Baloe.
Iedere dag in de bossen loop ik een stuk waar ik meer als een half uur over deed met onze oude garde, en daar loop ik nu binnen 8 minuten doorheen.
Dat is een klein stukje van de wandeling waar ik bewust in gedachten wandel met onze oudjes.
De rest van het bos is spelen, verstoppen, rennen en leren tot we weer moe en voldaan naar huis kunnen gaan.
Dat 2 keer per dag.
Het is alle twee genieten, toen met de rust, nu met de wervelwind.
Geniet maar goed van je makker.
Dieren zijn zo DIERbaar...
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?