Grommen naar pups/jonge honden

Goedemorgen! 

Het afgelopen half jaar is duidelijk geworden dat Senna pups en jonge honden spannend of niet leuk vind aan de lijn. Ik zeg beide, omdat ik het heel lastig vind om het van haar af te lezen. Wat je vaak zag is dat ze eerst ging snuffelen en na het snuffelen verstijfde en vervolgens ineens haar tanden liet zien en ging grommen. We trokken al snel de conclusie dat dat geen match meer is, dus hebben het ook nooit meer geprobeerd nadat dit drie keer met verschillende honden gebeurden. We willen de pups geen slechte ervaring meegeven en als iets niet werkt waarom forceren. Overigens is het gelukkig nooit uit de hand gelopen. Het is bij grommen gebleven en dan liepen we direct door.

Los lopen gaat goed alleen lijnen we haar tegenwoordig aan als we kleine honden en onzekere honden zien die uit angst weglopen. Je merkt dat haar jaaginstinct dan naar voren komt. Uiteraard doen we dit ook met pups. Geen idee of het los wel goed zal gaan, maar is een risico die we liever niet nemen. 

Ik ben niet op zoek naar een oplossing, want dat vind ik de risico niet waard en wat niet werkt, dat werkt niet. Maar ik ben wel nieuwsgierig waar het vandaan komt. Ze heeft dit tot na haar tweede loopsheid nooit gehad namelijk. Is inmiddels gesteriliseerd en is zelf nog jong (twee jaar). Waarom gebeurde dit vooral na het snuffelen? Is dit toeval of niet en wat ruikt ze dan?

Je zult vast meer antwoorden krijgen. Voor Jazz hadden we een jack russell .Die blafte erg jonge honden of pups weg. Ze vond er niets aan te opdringerig te druk. Dus hield ik haar wat korter aan de lijn als we zo'n druk ding tegen kwamen.

Ja dat doe ik nu ook. Soms best lastig, omdat Senna een zachte uitdrukking heeft. We hebben al meerdere keren meegemaakt dat mensen express oversteken om naar ons te lopen, omdat ze hun pup willen socialiseren. We leggen elke keer weer uit dat Senna daar niet de geschikte kandidaat voor is. Maar ik vind dat weleens vervelend. Zeker in het begin zag ik het als falen in onze opvoeding. Dat wij ooit iets verkeerd hebben gedaan. Maar dat heb ik nu naast me neergelegd. Je kan maar beter open en eerlijk naar mensen zijn.

Klopt hoor. Ik zei het ook vaak vantevoren.  Met een rustige pup ging het vaak wel. Wie weet gaat het voorbij bij Senna.

Doordat de hormoonspiegel verandert kunnen sommige teven na een sterilisatie een stuk feller worden. Ik merk dat ook bij een van onze eigen teven. Bij de laatste bevalling was een keizersnede nodig en ze is toen gelijk gesteriliseerd. Voorheen kon ze met iedere hond wel overweg, maar nu moet ik haar er vaak aan herinneren dat niet iedere vreemde hond het leuk vind dat ze gromt en snauwt. Even haar naam roepen is al voldoende, echt vechten doet ze gelukkig niet. 

Als je tijd hebt om op te zoeken hier op HP, naar artikels van mensen die een pup in huis nemen en dat hun hond de pup niet aanvaard en gromt (na een bepaalde aanpassingsperiode klikt het op een bepaald moment en komt alles toch goed).

Het wil niet zeggen omdat wij (als mens) ter plekke smelten van een pup (ook al is het een vreemde die we niet kennen). Dat honden dit ook doen.

Pup zijn is geen garantie om leuk gevonden te worden door andere honden. Je bent uiteindelijk vreemd en betreed de hond zijn persoonlijke ruimte nogal (te) enthousiast.

Als je wil dat dit werkt, kan je wel samen wandelen met de pup. En er voor zorgen dat er een veilige afstand is. Als je dit meerdere malen doet, zal uiteindelijk in de meeste gevallen de pup aanvaard worden.

Denk dat je hond vooral geleerd heeft op die bepaalde leeftijd dat grommen werkt en die griezelige pups of weggaan of jij als baas trekt haar er van weg.

Om met een vreemde pup om te kunnen, moeten honden al heel sociaal met vreemde honden opgevoed worden.

Honden die altijd alleen in huis geleefd hebben en opeens geconfronteerd worden met een nieuwe pup, moeten het wel leren. Zij kunnen dat "griezelige ding" niet uit huis krijgen door te grommen.

En soms gaat het inderdaad mis: omdat de oudere hond te weinig sociale contacten heeft gehad met andere honden of doordat de pup niet in de gelegenheid is geweest de hondentaal te leren vanuit het nest (enige pup of te vroeg weggehaald bij de moeder vb.)

Ik persoonlijk heb nooit teven gehad die na de sterilisatie heftiger op andere honden reageerden.

Bedankt voor jullie reacties! Eliane soms is het indd lastig om het vanuit de hond te zien (vinden wij dan) pup is zo schattig, waarom vind de hond dat dan niet. Senna is vaak hoog in haar energie waardoor wij juist dachten waarom vind je een pup dan niet leuk? Maar zo werkt het helaas niet. 

Luz Senna is onze enige hond en daarnaast hebben we altijd weinig andere honden over de vloer. Ze is wel sociaal opgevoed (tenminste wij denken dat we dat hebben gedaan). Vroeger ging ze een dag in de week naar een hondenpension en elk weekend gaan we naar het bos waar ze los kan lopen en met andere honden kan spelen. Alleen als we een pup of onzekere hond zien, doen we haar aan de riem en lopen we door uit voorzorg. 

Ze heeft 9 broertjes en zusjes en heeft rond 8 weken het nest verlaten.

Achteraf gezien hadden we misschien meer moeten socialiseren met andere honden in huis of met pups/jonge honden, maar dat kunnen we niet meer terug draaien. Maar we nemen alle informatie mee en kunnen er alleen maar van leren! 

Jonge honden en pups, vinden nog alles en iedereen leuk. Dat moet ook, ze moeten hun eigen kunnen ontdekken en leren wat ze leuk vinden of niet.

Als ze eenmaal richting volwassen zijn, dan worden ze selectief. Dan hebben ze zo hun voorkeuren.

De eigen sociale groep is vanaf dan het aller belangrijkste, de rest gewoon niet.

De eigen sociale groep is alles die onder een dak met haar leeft, mensen en honden, die ze vaker ziet, waar ze een band mee heeft.

Alles daar buiten is onvoorspelbaar. Je hebt gewoon geen idee hoe die zullen reageren, dat maakt de situatie  onzeker. Van je eigen sociale groep weet je wel hoe ze zijn en reageren, dat geeft rust.

Jou hond, heeft een leeftijd, dat ze selectief is.

Het willen snuffelen, kan een gewoonte zijn, terwijl ze nu wel weet, dat ze pups en jonge honden, gewoon veel te druk en al helemaal onvoorspelbaar vind. Weg ermee.

Als je zelf met je hond buiten, samen aan de slag gaat en leuke dingen doet, dan worden pups en jonge honden niet meer zo belangrijk. Zorg dat je zelf vele malen leuker bent.

Naam roepen, komen is voertje.

Samen rennen, op een bankje springen, er onder door laten kruipen, brokjes over de bank verspreiden en laten zoeken, tussen je benen door laten lopen, af, rondje om haar heen lopen, achter uit lopen, samen huppelen en verzin het maar.

In de tussen tijd, zijn al 2 pups en een jonge hond langs gelopen.

Tja, hangt er allemaal vanaf wat je zelf als baasje belangrijk vind.

Voor mij is het super belangrijk dat mijn honden wel met pups, jongere honden en andere vreemde honden om kunnen.

Als er een hond hapt op hun, verwacht ik dat ze zich omdraaien en weg gaan.

Maar dat is ook omdat hier in het salon altijd vreemde honden zijn. Ik moet er 100% op kunnen rekenen dat er nooit een confrontatie komt met een klantje.

Een iets ander leven dan de meeste honden, denk ik

 Dat is een ander verhaal.

Op straat met vreemde mensen en honden daar heb je niets mee. Dan kan je ook gewoon omlopen.

Ik doe het zelf geregeld, bij bepaalde types (de gene die je een abonnement of iets anders wilt verkopen)

Bij jou in je salon, heb je wel wat met die mensen en honden, een klantenbinding. Dan kan ik me voorstellen, dat je wilt dat je hond super sociaal is.

Je kan het zelf niet maken, dat er een hond of mens met een gaatje je zaak uitloopt. Moet je niet aan denken.