dilemma eigenaar en opvangers mening 
de hond opgeven zonder dat we hem echt kennen zou voor mij nooit een advies zijn. Dan heeft hij vantevoren al geen kans terwijl er misschien echt wel iets te vinden is.
Gedrag (tenzij door ziekte veroorzaakt) is ook situatieafhankelijk, als de nieuwe eigenaar het vertrouwen van de hond kan winnen door een goede omgang en de hond goed kan begeleiden. Dus oa afstand houden van potentiele gevaarlijke situaties zou hij best nog een heel fijn leven kunnen hebben.
Uit vorige topics begrijp ik dat de hond door de oom nou niet bepaald met verstand begeleid werd, komt er nu een verstandig iemand voor de hond krijg je ook een heel andere hond. Bij hoeveel herplaatsers is dit al niet gebleken.
Je moet natuurlijk wel zo iemand vinden, maar dat geldt voor alle "moeilijke" honden die wachten op een nieuwe baas.
Je moet natuurlijk wel zo iemand vinden, maar dat geldt voor alle "moeilijke" honden die wachten op een nieuwe baas.
"
En dat is net het punt. Daar moet je (en iedereen eigenlijk) m.i. ruim voor dat het uberhaupt nodig is over nadenken en regelen. Als dit pas na, al dan niet plotseling, overlijden van eigenaar accuut moet is dat heel lastig en heel vaak niet in belang van welzijn van de hond. Voor dit soort honden liggen geschikte/passende adoptanten nu eenmaal niet voor het oprapen. Risico is dan een uitzichtloos asielleven, verkeerde handen of geleur. Dat verdient een hond zeker niet, er zijn er al teveel van.
En dat is net het punt. Daar moet je (en iedereen eigenlijk) m.i. ruim voor dat het uberhaupt nodig is over nadenken en regelen. Als dit pas na, al dan niet plotseling, overlijden van eigenaar accuut moet is dat heel lastig en heel vaak niet in belang van welzijn van de hond. Voor dit soort honden liggen geschikte adoptanten nu eenmaal niet voor het oprapen. Risico is dan een uitzichtloos asielleven, verkeerde handen of geleur. Dat verdient een hond zeker niet, er zijn er al teveel van. "
ja precies, nu meteen beginnen daarmee en niet afwachten.
Overigens oordeel ik niet over deze hond. Daar weet ik niet genoeg van om over te oordelen, behalve wat TS schrijft.
dat bedoelde ik ook niet hoor
, geen van alle kent deze hond, alleen uit de verhalen
Als de hond wordt herplaatst. Je weet niet of het goed zal gaan. Bijtincitenten liggen op de loer. Ik denk zomaar ,ook mishandeling van de hond in verkeerde handen. Of van eigenaar hup naar de volgende enz. Stel dat ik een beslissing zou moeten nemen en het is mijn hond wist ik het antwoord al wel. Ik zou hem dat besparen.
Dit soort honden wordt ook dikwijls meegenomen om met bijtwedstrijden mee te doen.
Men koopt/krijgt de hond met mooie verhalen dat hij "op een boerderij mag wonen voor de rest van zijn leven".
Eigenaars zijn dikwijls heel opgelucht dat ze ervan af zijn.
Pas daar aub mee op!
bedankt voor alle reacties. het help echt wel. Ik zal zien wat we kunnen doen ermee.
Jeetje. Sterkte. Wat een crime van een dilemma. Zoals ik begrijp zit het dier de hele dag alleen en word 2x uitgelaten? Dat lijkt me ook niet leuk. Ik ken de situatie en hond niet, maar weet wel dat er genoeg van zulke honden hier in het asiel in IJmuiden geplaatst worden en ze tot nu toe allemaal een goed baasje hebben gevonden. Sterkte
Blijkbaar heeft TS wel een band met de hond en heeft de hond vertrouwen in hem. Ideaal lijkt mij dat de hond daar kan blijven, maar nonkel vertrouwt er dan weer op dat zijn laatste wens uitgevoerd wordt...
Omdat het hier om een hond gaat met een bijtverleden, zou ik die wens niet zomaar naast mij neerleggen. Stel dat de hond verkeerd terecht komt en er volgt weer een bijtincident? Hoe schuldig gaat TS zich dan voelen?
Soms is dierenliefde ook inzien dat er een eindpunt bereikt is. En in dit geval dan nog op vraag van de eigenaar. Al begrijp ik niet zo goed waarom er dan moet gewacht worden tot na zijn overlijden, het is voor de familie zo al emotioneel genoeg.
M'n nonkel is op donderdag 24 November iets voorbij 7 uur overleden.
Via iemand hebben we voorlopig een adres in Rijkevorsel waar we eens kunnen vragen of die de hond kunnen opnemen.
Gecondoleerd Bart, sterkte ook.
Hoe gaat het inmiddels met de hond, is hij al wat tot rust gekomen?
En wat zijn dat voor mensen in Rijkevorsel? Hebben ze ervaring met honden met een achtergrond als die van je oom?
Die mensen trainen herders en mechelaars voor werk. Ik denk wel dat ze ervaring hebben, maar voorlopig is het alleen maar van horen van naam. contacteren moeten we nog doen.
De hond zelf is gewoon een drukke mechelaar. We proberen hem wat te hanteren en te laten wennen. Z'n protest tegen een riem verminderd al en die krijgen we al redelijk snel om zonder veel fuss. Muilkorf is moelijker. Die krijgt ie ook af, dus moeten we ook nog eens bezien.
Ik hoop dat ze dan ook om weten te gaan met deze speciale hond die niets gewend is en dan uiteraard veel stress zal hebben. Hij heeft natuurlijk wel specialistische begeleiding nodig.
is niet meer. zeer tegen mijn zin is de beslissing bij meerderheid genomen.
Heel jammer dat het niet gelukt is met de opvang van de hond van je oom. Ik wens je veel sterkte met beider verlies.
Prachtige hond was het.
is niet meer. zeer tegen mijn zin is de beslissing bij meerderheid genomen. "
Ach wat rot, sterkte hoor.
verschrikkelijk vind ik dit, arme hond, wat heeft hij weinig kansen in het leven gehad. (als ik je topics zo lees over hem, was jij de enige die hem probeerde te helpen)
Sterkte, wat moet dit ontzettend frustrerend zijn.
Inderdaad frustrerend, wetende hoe snel hij nog kon leren.
Hij was erg gefocust op snoepjes, dat ie erg kon drammen er om. Nu, om te leren met de riem te lopen, moest ie eerst z'n kop door de riem steken en dan kreeg hij een snoepje.
Nauwelijks een paar uur voor nodig gehad of hij had al door hoe het zat. Zelfs zo dat hij aangaf buiten te willen, riem om, snoepje, even buiten dan terug binnen, om dan even later weer te vragen naar buiten te willen. Zo kon hij 'forceren' om snoepjes te scoren. Want hij resette het spelletje steeds.
Ik blijf van mening dat hij nog zeer goed te heropvoeden was. Maar ik heb nooit iets mogen doen, noch voor, noch na het overlijden. en dat terwijl heel goed te zien was dat m'n nonkel niet voldoende kon geven aan de hond en dat we op het einde met de miserie zouden zitten.
Zeer frustrerend.
ja heel triest en frustrerend, ik heb er de hele dag aan moeten denken laat staan hoe het voor jou moet zijn.
Zelfs de meest slecht behandelde honden kunnen bij de juiste mensen nog heel goed functioneren, gedrag is vooral afhankelijk van de omstandigheden waar de hond in terechtkomt, worden die omstandigheden goed zal ook het gedrag langzaam aan beter worden al moet je uiteraard altijd met de achtergrond rekening houden.
Dit topic gaat over het hondenras Mechelse Herder
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?