humor

Moest wel lachen om onderstaand verhaal.....zie het zo voor me

-----------------------------------------------------------------------------------

Kom voorrrrr”. Ik schrik van de plotselinge kreet van de man die op het grasveld naast het hondenuitlaatpad staat.
Net op het moment dat ik hem passeerde dacht ik nog, wat een enge man, wat staat hij daar nou in zijn eentje met die wollen grijze muts over zijn oren getrokken op dat grasveld.
Vanuit de bosjes komt er met een bloedgang een enorme Duitse Herder tevoorschijn. In een rechte lijn rent hij op de man af, en een centimeter voor zijn voeten gaat hij zitten en kijkt met zijn tong uit zijn mond enthousiast naar zijn baas. “Af”, klinkt het streng.
De hond duikt direct plat op de grond. “Blijf”, zegt de man terwijl hij met zijn wijsvinger zijn commando kracht bij zet.
De man draait zich om en loopt weg van de hond. Met grote stappen loopt hij mijn richting op.
Het is een hele lange man. Zijn handen zitten diep in zijn zakken gestoken, tientallen gele bladeren verpulveren onder zijn zware bergschoenen.
Ik besef dat ik stil was blijven staan en loop snel verder. “Goedemiddag”, zegt de man met een vriendelijke stem die ik niet bij zijn uiterlijk vind passen.
“Goedemiddag”. Langs zijn gezicht kijk ik naar de hond die nog steeds plat in het gras ligt. Zijn oren zijn gespitst en wachten duidelijk op het seintje dat hij mag komen.
De man besteedt geen aandacht aan de hond en lijkt meer geïnteresseerd in mij. Zijn ogen glijden over mijn lijf heen. Het geeft mij een ongemakkelijk gevoel. Ik kijk snel even om mij heen. In de verte komt er gelukkig iemand aanlopen.
“Wat een goed opgevoede hond heeft U”, zeg ik terwijl ik een knikje maak met mijn hoofd richting de hond.
De man kijkt voor het eerst ook weer even naar zijn hond waarop deze direct zijn hoofd nog iets hoger houdt. Als de man weer wegkijkt zakt het hoofd teleurgesteld weer naar beneden. Nog steeds geen nieuw commando.
“Bedankt, dat is mijn passie. Honden trainen zit in mijn bloed”.
“Knap hoor”, zeg ik gemeend en maak aanstalten om weer door te lopen.
De persoon die ik in de verte aan had zien komen lopen is nu heel dichtbij. Het is een jonge vrouw met een Chihuahua aan een riempje. Ze glimlacht naar ons. Ik zie dat haar ogen plotseling blijven hangen op de Herder in het gras en met een snelle beweging pakt ze direct haar hondje op en houdt deze op haar arm.
“Waarom pak jij jouw hond op?”, vraagt de man. Hij fronst zijn donkere wenkbrauwen die hierdoor tegen de rand van zijn muts aangedrukt worden.
“Omdat mijn hond bang is voor Herders, hij is vroeger aangevallen door een Herder”.
“Aangevallen?”, herhaalt de man.
“Ja, toen hij klein was”.
De man kijkt even naar het hondje op haar arm en begint dan hardop te lachen. “Toen die klein was?”, buldert hij.
De vrouw glimlacht flauwtjes.
De man blijft lachen. “Die Herder was zeker al heel oud dan?”.
“Geen idee, hoezo vraagt u dat?”.
“Nou, jouw hondje heeft de aanval van een Duitse Herder overleefd. Die herder zal wel geen tanden meer gehad hebben dan denk ik. Of had hij wel bijtwonden?”.
“Nee, ze had gelukkig niks”, zegt de vrouw bloedserieus.
De man kijkt haar aan alsof hij water ziet branden en schudt zijn hoofd.
“Aangevallen, zei je toch net?”
“Ik was er erg van geschrokken “, zei de vrouw zachtjes. Ik vermoed dat ze zelf ook wel weet dat dit waarschijnlijk geen echte aanval was geweest destijds.
“Dus als ik het goed begrijp til jij nu je hondje bij iedere herder op omdat jij er bang voor bent?”.
Ik voel de spanning in de lucht hangen en vraag me af waarom ik hier nog bij sta. Ik heb totaal geen zin om in dit gesprek betrokken te zijn.
Plotseling verandert de houding van de rustige vrouw.
“Laat mij lekker mijn hondje beschermen als ik dat prettig vind”, schreeuwt ze ineens. Vanuit het niets geeft ze de man een harde duw tegen zijn schouder waardoor de Chihuahua zijn lip optrekt en hard begint te blaffen.
Ik steek mijn hand op en besluit om snel verder te gaan.
“De man steekt allebei zijn handen in de lucht naar de vrouw met de Chihuahua en zegt: “Rustig maar hoor, ik wist niet dat je kwaad werd”.
“Kom Nero wij gaan lekker verder wandelen”, zegt de vrouw tegen haar hondje.
Nero, denk ik, en lach in mezelf.
Met gebogen hoofd vervolg ik mijn weg in de tegenovergestelde richting als de vrouw. De man blijft in het midden achter.
Mijn hart slaat een slag over wanneer ik weer die enorme harde kreet hoor: “Kom voorrrrr!”.
Wanneer ik achterom kijk zie ik hoe de hond dolenthousiast voor zijn eigenaar zit. De man aait hem en zegt: “Braaaaf Peertje”.
Peertje! Hoe komt die erop denk ik.
De volgende dag zie ik de man stomtoevallig voor de tweede keer lopen. Peertje loopt dicht naast hem.
Hij steekt zijn hand naar mij op. Ik zwaai terug en loop snel door.
Vanuit een zijweg komt de vrouw met de Chihuahua aangelopen.
De man ziet haar ook aankomen. Vliegensvlug tilt hij zijn herder op. Een hand onder zijn buik en een hand onder zijn hals. De grote herder hangt gewillig in zijn armen als hij de vrouw met de Chihuahua passeert. Zijn gezicht strak in de plooi.
De vrouw laat haar Chihuahua op de grond lopen en kijkt naar dit vreemde tafereel met verbazing in haar ogen. Op het moment dat ze elkaar passeren zegt de man tegen zijn hond: “Niet bang zijn Peerke, alles komt goed”.
“Wat doe je nou toch achterlijk”, zegt de vrouw met een veel te hoge stem.
“Ja sorry, maar ik ben weleens aangevallen door een vrouw met een Chihuahua en sindsdien ben ik een beetje bang geworden.  

- Copyright:Saskia Jansen Storyteller-

geweldig

Haha geweldig. zie het al voor me.

Oooooo doe ik voortaan ook, mijn beertjes optillen, misschien helpt dat wel, hihi....maar geweldig verhaal, zie het voor me...

Hahaha, zou ik ook wel voor elkaar krijgen, helaas weegt laika bijna 40 kilo, beetje teveel van het goede voor een vrouw van 1.67 m. Leuk geschreven verhaal, zie het zo voor me.

Hahaha zeer leuk 

Wauw je moet schrijver worden!

Ik zag 'm op fb voorbij komen gisteren avond, heb vreselijk gelachen . 

Misschien voor diegene die het verhaal geschreven heeft wel zo netjes om de link te vermelden? 

 gevaarlijke herder ook altijd!

Ik zou er met puck ook vreselijk hard voor weglopen .

Grapje hoor, puck is eerder grote honden gewend dan kleine. 

Ze is gelukkig ook niet bang hihi.

Overgins maak ik een soortgelijk tafareel dagelijks mee hier in de wijk ;). Mensen zijn behoorlijk bang voor mijn hond.. er zijn maar 2 Duitse herders hier in de wijk, inclusief mezelf. Mensen denken echt dat mijn hond gemakkelijk een hapje uit een ander neemt, zo stom 

Haha ik heb hem gisteren op fb voorbij zien komen vond hem ook leuk!

En toch heb ik een hekel aan dat soort hondeneigenaren.

Brullen tegen hun honden (denk dat die allemaal doof zijn) ipv gewoon te praten.

Honden mogen dikwijls nooit eens gewoon lekker los en vrij zijn: constant onder commando en altijd lopen aan "voeeeetttt!!!"(dove hond vandaar)

Lijkt wel of die eigenaren bang zijn dat ze hun hond niet meer aankunnen als ie gewoon vrij loopt.

Lachen met mensen die een klein hondenras hebben en gaan er bijna altijd van uit dat het hondje rot bedorven is.

He meid wanneer komt jouw eerste boek uit, jij schrijft grappig en erg goed.

heel grappig hoe het nog is afgelopen, had ik in t begin niet gedacht....dacht eerder dat JIJ zou (op) gepakt worden .

door die herder.

Die man is aan het trainen met zijn hond. Daarbij het is een verhaal, het moet leuk te lezen zijn. Vaak worden dingen in een verhaal iets uit hun context geplaatst, iets aangedikt enzo.

Denk dat het heel wat minder leuk lezen zou zijn als dat soort puntjes weggelaten zouden worden. Daarnaast doen leestekens ook heel veel.

 nou mensen willen graag controle behouden. 

En ze kunnen het niet uitstaan als hij hond dan opeens wat verder van hen afloopt. Mijn vriend had er ook gruwelijk moeite mee dat balou niet in een cirkel van vijf meter om ons heen liep. En nog erger dat ik dat helemaal niet erg vond dat hij iets verder liep. 

Nu pas nu m'n vriend vaker met mij en balou in het bos is. Leert hij dat het vertrouwen wat hij balou geeft. Dat hij dat ook weer terug krijgt.  

Het worden steeds betere vriendjes. 

 Hier ben ik het helemaal mee eens.

Ik vind het tekstje leuk om te lezen en grappig. Ik kan er dus echt wel om lachen ook en ik begrijp wel dat het maar als humor bedoeld is. Maar ik heb al zo vaak kritiek (en afkeurende blikken) gekregen van andere mensen als ik mijn hondjes oppak of meedraag in een tas, terwijl daar echt wel een goede reden voor is (een enorm bang hondje als andere honden naar haar toe lopen en een hondje dat oud is en slecht loopt en daardoor in een tas gedragen wordt en met het ouder worden ook agressief is tegen andere honden). Het is niet fijn als andere mensen je daarop aanspreken alsof je je hondje zomaar verwent of overbeschermt.

Mijn bange hondje pak ik ook vaak op op drukke plaatsen zoals een treinstation omdat ze zich dan veiliger voelt. Elke keer komen er mensen naar mij toe die haar willen aaien en als ik dan vraag of ze daar willen mee stoppen omdat mijn hondje bang is van mensen die ze niet kent, reageren ze 90% van de tijd iets in de aard van: "Misschien bescherm je haar wel te veel. Ze zal het toch moeten leren." Dus ook al is dit verhaaltje grappig bedoeld (en is het ook echt grappig) het insinueert wel weer het cliché van overbeschermende baasjes van kleine, verwende hondjes en dat vind ik wel jammer.

O het gaat alleen om het verhaal, sorry had ik niet door.

Ik kom zo'n confrontaties elke dag tegen vandaar dat mijn nekharen een beetje gingen rechtstaan...

Op de duur ken je wel alle grote honden in je buurt, wij toch.

Er zitten echt vervaarlijke monsters tussen die toch heel vriendelijk zijn.

Staffords ja die daar ben ik extra oplettend bij. Die hun humeur kan ineens omslaan. Wil ik niet meemaken .

Lance wordt alleen opgepakt tussen veel volk of in winkelcentra.ik voel,me daar niet minderwaardig mee hoor. 

Als we buiten onze wandeling doen en grote onbekende honden tegenkomen dan is het zo dat :

Je kent de hond én eigenaar ofwel vraag je of hij dichterbij mag komen ? 

Je let op de signalen van de andere hond

je houdt altijd de leiband in spanning 

je merkt al nog vóór ze mekaar kunnen besnuffelen of er verkeerde spanning is.

Komt er een moeilijke hond aan dan ga ik gewoon andere richting uit. 

Ik heb Lance nooit bang gemaakt van andere honden en gelukkig heeft hij , mede door mijn oplettendheid denk ik, nog nooit een aanval meegemaakt. Lance is heel open naar alle honden toe.

loslopen op een hondewei met ALLE rassen, neen , never. 

" Overgins maak ik een soortgelijk tafareel dagelijks mee hier in de wijk . Mensen zijn behoorlijk bang voor mijn hond.. er zijn maar 2 Duitse herders hier in de wijk, inclusief mezelf. Mensen denken echt dat mijn hond gemakkelijk een hapje uit een ander neemt, zo stom 
 
  "

Indy haar bazin.

 Hier hetzelfde, laatst nog een buurtbewoner wat te dicht langs me fietste, waardoor ik schrok en laika uitviel, daarna heeft hij aan mensen in het dorp verteld dat laika vals isEcht waar sommige mensen .....

Haha ik zie het voor me 

" Op de duur ken je wel alle grote honden in je buurt, wij toch.
Er zitten echt vervaarlijke monsters tussen die toch heel vriendelijk zijn.
Staffords ja die daar ben ik extra oplettend bij. Die hun humeur kan ineens omslaan. Wil ik niet meemaken .
 
Lance wordt alleen opgepakt tussen veel volk of in winkelcentra.ik voel,me daar niet minderwaardig mee hoor. 
 
Als we buiten onze wandeling doen en grote onbekende honden tegenkomen dan is het zo dat :
Je kent de hond én eigenaar ofwel vraag je of hij dichterbij mag komen ? 
Je let op de signalen van de andere hond
je houdt altijd de leiband in spanning 
je merkt al nog vóór ze mekaar kunnen besnuffelen of er verkeerde spanning is.
 
Komt er een moeilijke hond aan dan ga ik gewoon andere richting uit. 
Ik heb Lance nooit bang gemaakt van andere honden en gelukkig heeft hij , mede door mijn oplettendheid denk ik, nog nooit een aanval meegemaakt. Lance is heel open naar alle honden toe.
 
loslopen op een hondewei met ALLE rassen, neen , never. 
 
 
  "

Anny en Lance

 Ik heb er zelf ook geen problemen mee om ze te dragen, maar ik vind het wel vervelend dat ik er steeds op aangesproken word en ik me dan moet 'verdedigen'. 

Qua honden maakt het ook geen verschil of de honden zelf vriendelijk zijn. Bij mij is het zeker niet zo dat ik de grote honden niet vertrouw. Wel is mijn bange hondje echt heel bang vanaf het moment een hond aan haar kan. Zelfs als de hond gewoon aan haar snuffelt, zakt ze door haar poten, staart tussen de benen en plast soms van angst. Dan pak ik haar liever al op voor de zekerheid als ik een loslopende hond zie   Veel mensen voelen zich dan beledigd en gaan daar ook met mij over in discussie (zoals in het verhaaltje), terwijl ik dat echt alleen doe omdat ik weet dat mijn eigen hond elke keer zo zal reageren. Ik merk ook dat het werkt. De laatste tijd lijkt ze zich veiliger te voelen bij vreemde honden zolang die haar niet aanraken, omdat ze weet dat ze niet verplicht wordt om contact te maken met die honden.

Maar goed, ik weet dat het maar een verhaaltje is en dat het niet de bedoeling is van het serieus te nemen, hoor. Het was alleen iets waar ik mij (door mijn ervaringen) toch een beetje aan ergerde in het verhaaltje. 

Super grappig, zag hem gister op Facebook voorbij komen! Heb er hard om moeten lachen! 

Best grappig.

Meestal ben ik degene met de herder. Alleen dan zonder herder.

En zoals hierboven al wordt aan gegeven:

Waarom brul je tegen je hond? 

Waarom mag die niet rennen? 

Waarom moeten jouw honden zo goed luisteren? 

Omdat ik werk honden heb. Die vinden dat leuk.

Niets mooiers om te zien dat ze op 50 meter afstand op comando zit sta af kunnen. En dan met een bloedgang hun ballie komen halen.

En niets zo irritant als van die mensen. Vaak met van die kleine hondjes of van die Labs als bijzettafel die dan van die vragen stellen.  En dan commentaar gaan leveren...

Nou mijn hond hoeft dat niet te kunnen hoor!

Nee jouw hond gaat uit zijn stekkertje bij het zien van andere honden...

Of kan die bal niet eens los laten op commando.  

Hoor je mij daar over?

Nee

Nou laat mij mijn honden trainen op mijn manier dan laat ik jouw ook in je waarde.. 

Iemand moet toch de eer hoog houden op het NK/ek/wk obedience .... Nou gezien jouw bijzet tafel niet zonder flexi riem kan lopen zal ik dat dan maar doen? 

Mijn opmerking was vooral bedoelt op wandelen en dan tegen komen.

Tuurlijk heb ik het niet over de trainingsmomenten.

Ik kom hier dagelijks baasjes met "werk"honden tegen die ALTIJD trainen en nooit eens gewoon vrij wandelen. Altijd dat gebrul tegen die hond. Mijn honden schrikken zich daar dood van als ik er langs moet. Zo erg...

Denk dat vooral de eigenaren een soort van kick krijgen als zo'n hond een commando opvolgt.

 Dus jij houd deze mensen ALTIJD  in de gaten? Ook als ze bijv om 4 uur in de ochtend gaan wandelen... en dan om 10 uur even op het veld een oefening doen....

Laat mensen gewoon in hun waarde.

En dat jouw honden schrikken zegt meer over jouw opvoeding dan over de ander....

Want straks komen ook de topics weer help vuurwerk...

Nou mijne zijn schotvast... en schrikken niet als er iemand scheeuwd. 

En dat is mijn manier van trainen en opvoeden. En het zou zo fantastisch zijn als mensen dat kunnen respecteren.... zonder meteen commentaar te moeten leveren...

Hahaha, mooi stuk! Leuk verhaal

Zo dwalen we soms ongewild af van de bedoeling van een topic.

Syntara, niks vanaan trekken hoor van lelijke opmerkingen. Ik krijg ook van sommige mannen, van die machotypetjes smalende blikken alleen al omdat Lance zo klein is.

Maar hij heeft meer pit in heel zijn lijfke dat die gastjes in hun kleine ballekes . 

Zó 

en als jouw hondje zich veilig voelt dicht bij jou dan doe je dat .

" Overgins maak ik een soortgelijk tafareel dagelijks mee hier in de wijk . Mensen zijn behoorlijk bang voor mijn hond.. er zijn maar 2 Duitse herders hier in de wijk, inclusief mezelf. Mensen denken echt dat mijn hond gemakkelijk een hapje uit een ander neemt, zo stom 
 
  "

Indy haar bazin.

 Dan zou ik jou héél graag eens tegenkomen met mijn Lance , you never know, boezemvrienden haha

Humor, met zo'n schrijven was het slechts een wachten wanneer, niet of, de verschillende type baasjes elkaar in de haren vliegen  Oh wacht, het gekef, gebrul en gepoch gaat los ....  

*Chips, frisje, strandstoel, kleine keffer op schoot, hector aan de voet*