Hier ook zo gedaan,geen gekwijl,geen geschooi.
Ik kan op de bank eten met Vigo tegen mij aan geleund,zonder dat hij op of om kijkt als ik aan het eten ben.
Krijgt hij wat in de keuken en ik zeg vervolgens 'klaar'dan weet hij dat hij niks meer krijgt en gaat hij terug op zijn plaats liggen.
In de zomer ging ik een enkele keer naar mac.donalds niet voor het eten dat lust ik niet maar de mc flurry's, dan mocht Tosca mee,ze wist dat zij altijd een restje kreeg.
Dan zaten we samen buiten aan de mc flurry,fijne herinneringen zijn dat.
Hihi hier is 't enkel bij een croque gebleven maar ik kan het wel begrijpen dat ze dingen pakken gewoon. Het is er nu eenmaal. Iemand moet het opeten, morgen is er misschien niets, je weet maar nooit.
Ik begreep dat het ging om voedsel wat je zelf ook eet of dat goed is voor een hond.
Maar over bedelen, ik was er wel heel blij mee toen Jenna de eerste keer met een patsepoot kwam vertellen dat er nog een korstje brood op mijn bord lag en zij dat wel wilde. En toen natuurlijk ook kreeg. Met een schuchtere hond die eindelijk eens iets uit zichzelf aangeeft, gaat communiceren, zie je de dingen soms toch anders.
Lily was geboren in een pand met verslaafden, er was amper eten, enkel drugs. Moederhond was zelf ook ondervoed. Dus ja, 'nu ligt het er en morgen misschien niet meer' en 'pak het voor een ander het doet' ging voor haar zeker op. Maar dat hete gebakken eitje uit pan op vuur trekken was echt wel de limit
Ik zie het helemaal voor me. Dat is communiceren, geen bedelen Bedelen vind ik het kwijlend voor me uit mijn mond zitten kijken... bij alles wat ik erin stop
Ja dat. Heerlijk herinneringen zijn dat Monique. Lily lag ook altijd op de bank tegen me aan te snurken terwijl ik mij bord leeg at. Geen behoefte om naast me te zitten kwijlen, haar portie kwam wel
Jip heeft de gewoonte altijd even te moeten ruiken als ik op de bank plof met mij bord (liefst in mijn mond na de eerste hap). Daarna gaat hij van de bank af en ergens anders liggen. Als ik klaar ben krijgt hij ook wat en als ik dan weer op de bank plof moet hij altijd weer even in mijn 'bekkie' ruiken en dan zeg ik; 'nu ik de jouw ruiken'
Komt me nog een verhaal omhoog.
Ik was eens trots en blij aan het verkondigen dat Puck nooit wat van mijn eten nam en ik gerust mijn schaaltje chips op de bank kon laten staan zonder dat ze er van at...
Ik had dat bericht net verstuurd hoor ik; grrk.. grrk.. slik.. grrk.. grrk.. slik... Kijk ik achter me, zit Puck met haar koppie in mijn schaaltje chips hahaha!
ja haha je hebt gelijk dat is ook eigenlijk geen bedelen te noemen, Jenna bedeld ook weleens, en hier werkt goed om dan even allebei je handen te openen en te laten zien dat er niets is voor haar.
Weet je wat ook raar is.
Wij geven een commando en Lance interpreteert dat op zijn manier.
Is gekomen toen we buiten aten op terras, thuis of ergens anders. STond ons heel de tijd te fixeren, mijn man kreeg geen hap meer door zijn keel
Toen zeiden we eens boos " onder tafel ! " en nóg eens " Eronder ! "
Snapte het heel vlug en ging hij ook echt triest onder tafel liggen wachten op die laatste beetjes .
Dat bevel evolueerde naar " eronder ! " en toen ......begon hij alleen zijn lichaam van ons af te wenden, ging erbij liggen en keek andere richting.
Nu hoeven we maar beslist te zeggen " Eronder" en hij wandelt weg en gaat ergens anders liggen , bedelt niet meer. Kijkt zelfs niet meer Of soms met een half oog.
En wij kunnen weer rustig eten.
maar ligt nergens meer echt "onder"
Gijs krijgt wel eens wat, maar bedelen doet hij niet
Soms zeg ik even wachten jongen je mag zo wat, en tegen de tijd dat ik hem dan iets wil geven ligt hij alweer te slapen, dan ga ik hem er niet meer wakker voor maken
Wel mag hij altijd als hij dat wil (soms is hij in de kamer) onze bakjes yoghurt schoonmaken, kunnen zo de kast weer in
Verder als er eten op tafel staat of met een verjaardag dan komt hij even subtiel snuffelen, zeggen we 1x nee en dan gaat hij ergens liggen
Als je erbij wegloopt is een ander verhaal denk ik....
Universeel gebaar
Zelf geef ik Chop wel eens wat van tafel, kregen mijn andere honden ook.
Geen hele porties maar als ik soep over heb dan gooi ik wat over zijn brokjes en als de kinderen vlees laten liggen dan krijgt hij het meestal ook.
Broodkorstjes zijn trouwens ook favoriet.
Logisch! Ik laat Aiko ook altijd zelf aangeven wanneer ze iets lekkers te knagen wil hoor, zo lang ze niet te opdringerig worden vind ik het alleen maar fijn als honden zelf aan durven te geven wat ze graag willen. Ik kan nou eenmaal niet in hun koppie kijken. Ze komt me nu echt halen als ze iets wil, dan vraag ik "laat maar zien wat je wil" en dan loopt ze bijvoorbeeld naar de kast met lekkers, naar haar drinkbak voor schoon water of naar de voordeur omdat ze uit wil. De balkondeur kan ze zelf open maken dus als ze daarheen wil heeft ze mij niet nodig. Ronin snapt nog niet hoe hij dat soort dingen aan moet geven, maar hij bedelt ook echt als hij iets wil in plaats van dat hij het subtiel aangeef zoals Aiko. Toch een stuk vervelender, want hij kwijlt je hele been en de bank etc onder als hij ook maar het idee heeft dat hij heel misschien wellicht wel eens iets zou kunnen krijgen. En dan is het stiekem toch niet zo lekker
Hier werkt dat niet, dan krijg ik tig keer een pootje of een high-five
Shadow krijgt altijd eerst haar eten en daarna eet ik. Ik geef haar nooit mensen eten want ik gebruik zout maar ik pak altijd wat lekkers voor haar als ik ga eten. Komt ze er gezellig naarst liggen en krijgt dan tussen door wel lekker een stukje kaas ofzo. Of ik prak een banaantje met wat cocos olie en als ik ga eten krijgt zij haar toetje. En ik zet dan de bak gezellig naarst mij neer. Eten we toch samen.
Ze zit het eten niet uit mijn mond te kijken. Gaat altijd gezellig naarst me liggen. En ik kan mijn eten rustig op tafel zetten en weg lopen. Ze zal het echt niet pakken.
hartstikke goed, mooi dat Aiko zo communicatief is
Misschien leert Ronin ook nog wel wat subtieler communiceren
Pff ben ik dan zo raar?
Als ik eten kook en het is iets dat de honden mogen hebben kook ik extra
Wij eten ook altijd met zijn allen. Wij aan tafel en zij ernaast op de grond met hun prakkie.
(Vers vlees, aangevuld met bijvoorbeeld boontjes of rijst of whatever)
Ik wou ze graag aan tafel.. Maar dat vind mijn man te ver gaan.
Zo waar....na een operatie van Bams, is ze in hongerstaking gegaan, niets meer willen eten , ze kreeg prednison om haar te laten eten, niets.....na vele dagen, bijna drie weken , kwam ze bij me zitten , ik had een bakje vla voor mezelf gepakt, gelijk voor gehouden, ja dat zijn wel bijzondere omstandigheden.......en bijna een half pak opgeslobberd...wat ben je dan blij als een hond dan vraagt.
Ik deel altijd mijn avond eten met laika, mits het hondvriendelijk is natuurlijk, vooral spaghetti ,is ze gek op.
Dan is het inderdaad niet moeilijk dat ze vanalles nam... Ja eitje uit de hete pan dat is wel heel ondernemend.
Bij nader inzien is er ook wel hespenrol met asperge en ook een stuk taart ooit van de tafel gesprongen recht in Charlie zijn mond. Was ik alweer vergeten.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?