Niet alleen thuis kunnen zijn en bachbloesemdruppels

Goedemiddag,

Ik heb hier al eens een vraag gesteld over onze hond. Het ging toen over dat ze enorm om aandacht zeurde. Dit gaat nu gelukkig een heel stuk beter. Het is gewoon een hele aanhankelijke hond.

Het probleem is nu dat ze hierdoor ook heel slecht alleen thuis kan zijn. Ik heb toen we haar als pup kregen haar getraind om alleen thuis te zijn en dat ging een tijd prima. Nu is het al weer een hele tijd mis. Waarschijnlijk een keer geschrokken van vuurwerk toen ze alleen thuis was.

Ze blaft, piept en jankt vreselijk als ze alleen thuis is. Dit is sneu voor haar maar ook de buren klagen er over. Ze zit in een soort bijkeuken waar haar bench staat en ze kan zelf naar buiten gaan. We hebben geprobeerd hoe het ging als we de deur op slot deden maar dan gaat ze als een malle te keer om naar buiten te gaan.

Ook hebben we haar in de keuken gedaan, omdat we dachten misschien voelt ze zich daar veiliger. Maar ook daar blaft ze en ze heeft toen spullen gesloopt. Dus ook dat is niet de oplossing.

Ik las toen wat over bachbloesemdruppels. Heeft iemand daar ervaring mee? Helpt dat goed?

Ik wil zo graag een goede oplossing. Anders moet ze weg want de buren beginnen het zat te worden. En ik wil haar niet weg hebben want ze is zo lief. En mijn zoontje is helemaal gek van haar.

Wie kan me helpen en wie heeft ervaring met bachbloesemdruppels??

Dankjewel!!

Ik denk dat deze misschien wel een ondersteuning kunnen zijn. Maar ik denk niet dat die het probleem gaan oplossen.

Hoe lang moet ze alleen zitten?

Maximaal 2 á 3 uur. Als we langer weg gaan dan gaat ze naar mijn ouders of schoonouders.

Maar ik kan nu zelfs geen boodschappen doen ofzo

Eens met Eliane.

Heb je al geprobeerd om het weer vanaf het begin aan te leren? Dus per de minuut opbouwen. 

Dat heb ik inderdaad een tijdje geprobeerd. Maar ik heb 2 kleine kinderen, waarvan de jongste een paar maanden en ik weet niet goed hoe ik dat aan moet pakken. Ik kan de jongens niet voor een minuutje helemaal aankleden.

Toen we haar kregen heb ik het inderdaad wel zo gedaan

ik heb je vorige topic nog eens doorgelezen, het is blijkbaar een hondje wat veel steun en bevestiging nodig heeft.

Ben je nog iets van speuren met haar gaan doen of ander hersenwerk?

Bach Bloesem zie ik ook alleen als ondersteuning, niet een middel wat verlatingsangst kan oplossen.

Ik ben bang dat je het alleen laten weer zorgvuldig opnieuw zal moeten opbouwen.

https://www.youtube.com/watch?v=h6Hszbb41DE

misschien heb je ook iets aan de tips uit deze docu over verlatingsangst

Ik ben o.a. Bachbloesem therapeut en heb er veel ervaring mee. Ik bekijk vanuit anamnese niet alleen de hond zelf, maar ook de leefomstandigheid en geef ook daarop een gericht advies. De druppels alleen zijn geen oplossing, maar ondersteunen het dier in aanlering. Daarnaast zijn er ook nog fytotherapeutische middelen die ingezet kunnen worden, al dan niet in samenwerking met de bloesems.

 Aii ja dat maakt het wel lastig inderdaad. 

Gaan de kinderen wel eens naar een oppas of opa en oma?

Dan zou je die momenten even kunnen pakken om het weer op te bouwen. 

Ik ben namelijk bang dat bach bloesem niet de oplossing gaat zijn. Het zal wel kunnen helpen om het opnieuw opbouwen makkelijker te maken denk ik.

Bachbloesem kan prima ingezet worden als ondersteuning om je hond te leren alleen thuis te zijn. Het is echter niet zo dat wanneer je Bachbloesem geeft het probleem dan over is. Het alleen thuis zijn moet je oefenen en opbouwen net zoals je dat met een pup doet. Als ik het zo lees, zul je dus van voor af aan moeten beginnen.

Ook hier hebben we wel eens Bachbloesem ingezet, na een natuurgeneeskundig consult. De druppels worden dan op maat samengesteld voor je hond. Maar nogmaals, het is ondersteunend en inzetbaar naast gedragstraining.

Ja dat heeft ze zeker. Het gaat nu een stuk beter als wij gewoon thuis zijn. Ik doe laat haar af en toe speuren en gaan regelmatig het bos in met haar.

Het is nu echt vooral als we niet thuis zijn.

 Ja dat snap ik. Ik wou het dan ook als combinatie doen met het opnieuw opbouwen.

Alleen moet ik nog uitvinden hoe ik dat aan moet pakken met mijn zoontjes

"  Aii ja dat maakt het wel lastig inderdaad. 
Gaan de kinderen wel eens naar een oppas of opa en oma?
Dan zou je die momenten even kunnen pakken om het weer op te bouwen. 
 
Ik ben namelijk bang dat bach bloesem niet de oplossing gaat zijn. Het zal wel kunnen helpen om het opnieuw opbouwen makkelijker te maken denk ik. "

Doortje & Tibbe

 Oh zie je berichtje nu pas. Ja ze gaan inderdaad wel eens weg. Maar dat is af en toe een morgentje. En het in een morgen opbouwen gaat hem denk ik niet worden.

En af en toe een keer trainen dat werkt denk ik ook niet of wel?

 Ik denk dat je er echt iedere dag even mee aan de slag moet. Dat hoeft echt niet lang te zijn. Gewoon een paar keer eventjes de deur uit. 

Ik denk dat het in de morgen best kan hoor 

Zou het iets zijn dat bv de vader (of jij) even met de kinderen naar buiten gaat om een wandelingetje te maken. En dat de ander dan even thuis blijft om 1 of 2 keer kort het alleen zijn te oefenen.

(laat wel zijn ik heb 0 ervaring met kinderen dus weet niet of mijn ideeën een beetje mogelijk zijn :p)

"  Ik denk dat je er echt iedere dag even mee aan de slag moet. Dat hoeft echt niet lang te zijn. Gewoon een paar keer eventjes de deur uit. 
Ik denk dat het in de morgen best kan hoor 
 
Zou het iets zijn dat bv de vader (of jij) even met de kinderen naar buiten gaat om een wandelingetje te maken. En dat de ander dan even thuis blijft om 1 of 2 keer kort het alleen zijn te oefenen.
 
(laat wel zijn ik heb 0 ervaring met kinderen dus weet niet of mijn ideeën een beetje mogelijk zijn :p) "

Doortje & Tibbe

 Ja dat zou opzich wel kunnen. Alleen werkt mijn man doordeweeks gewoon en kan dat dus alleen in het weekend.

Ik ga even bedenken hoe ik het handig aan kan pakken.

Maar kan ik dan nu niet weg totdat we het helemaal opgebouwd hebben?

Ik veronderstel dat de jongens overdag ook nog slapen?

Dus dat is dan een moment dat je kan gaan oefenen. En kan je jouw creatieve zijde aan het werk laten, met het in elkaar knutselen van bezigheidstherapie voor de hond.

Weggaan en thuiskomen moet ontzettend leuk worden. De tijd daar tussen moet opgevuld geraken met bezigheid.

Karton is een zeer dankbaar materiaal.

Grote dozen, iets lager dan de onderkant van de borstkas. Dat kan je voor 2/3 vullen met lege rolletjes van toiletpapier. Vlak voor je vertrekt strooi je daar lekkers in De grotere rollen van keukenpapier. Neem een oude handdoek, leg daar wat gezond lekkers in (zoals gedroogde vleesblokjes, gekookte stukjes kip !zonder bot!, kleine stukjes rauw rundsstoofvlees). Rol de handdoek op als een worst en trek die door de kartonnen rol. Eierdoosjes die je met een paar stukjes lekkers vult. Hoe langer je weg blijft hoe meer bezigheid dat er nodig is. Als je weggaat kun je dit strategisch plaatsen in huis (maak in het begin snuffelsporen met wat lekkers onderweg richting andere bezigheid). Dus laat ze zoeken en laat haar zich maar uitleven.

Ook het thuiskomen moet extra leuk zijn. Traktatie met gedroogde visjes bvb. Dit zorgt ook voor een bepaalde voorspelbaarheid bij de hond en maakt dat er een veilig gevoel kan ontstaan. Dus deze zaken alleen houden/geven voor als je weggaat. Uiteraard hoef je niet weg, je kan met jas, handtas en sleutels (vergeet de babyfoon niet) in de hand buiten aan de voordeur staan luisteren. Met een babyfoon zal dat nog eens zo goed lukken. Of via webcam effe kijken naar wat ze doet en hoe. En bouw deze bezigheid uit.

Voor mijn opvanger die bang bleef voor mijn vader heb ik bach druppels op maat laten maken. Het leek best goed te werken, hij ging zelfs naar mijn vader toe om te snuffelen, maar ging ook uit zichzelf spelen en ging in de tuin rennen.

Ik zou het dus zeker proberen, maar wel met bach druppels op maat, dat werkt beter dan gewoon rescue.

Het is inderdaad geen wondermiddel, maar kan net genoeg zijn dat het wel goed gaat.

Ik zou voordat hij alleen thuis moet blijven eerst lekker met hem gaan wandelen en wat denkspelletjes met hem doen, zodat hij lichamelijk en geestelijk moe is. Ook nog bijvoorbeeld een gevulde kong of een botje geven zodat hij wat te doen heeft.

Hier vinden de honden het altijd leuk als we weg gaan, want dan krijgen ze iets lekkers.

Als het een paar keer goed is gegaan krijgt hij vanzelf door dat jullie terug komen en dat er niks aan de hand is.
Oja, als je weggaat gewoon weglopen en niet uitgebreid afscheid nemen. Ook als je thuis komt niet uitgebreid begroeten, gewoon doen alsof het heel normaal is allemaal.

Dankjulliewel! We gaan het proberen en hopelijk lukt het!

Het gaat inderdaad ook vaak om het ritueel rond weggaan en thuis komen.

Zodra je hond merkt dat je weggaat, is het foute boel.....

Het gaat er dus ook om, te zorgen dat je hond domweg niét merkt dat je weggaat......kijk eens heel goed wat er gebeurt voordat je weggaat: je pakt je jas, je sleutels; je kijkt naar je hond of ze nog rustig is e.d.

Dan weet je hond allang hoe laat het is en slaan de stoppen al door.

Probeer dat moment dus onvoorspelbaar te maken.leg ruim van te voren bv je jas en je sleutels al in je auto of vlak bij de buitendeur. Bv.

Kijk je hond niet aan en zeg niets. Doe heel zacht met de deur.

Zo haal je angst voor wat gaat komen wat weg want hij weet niet eens dat je weggaat.....

En kijk ook eens naar mogelijkheden om je hond mee te nemen: mijn hond gaat vaak mee boodschappen doen.

Dan zit ze gezellig in de auto, de hele achterbak is voor haar.

Dan doet ze dutje of kijkt gezellig rond naar de langslopers......

De auto is een soort bench voor haar. En het baasje is nooit ver weg. Hoewel mijn hond uitstekend alleen thuis kan zijn hoor, maar dit vinden wij gewoon gezelliger

 Hoeveel vertrouwen gaat er dan nog zijn denk je?

Zomaar verdwijnen in het niets ..... hoe gerust kan je dan nog zijn? Ook al ben je een hond

Ik red het niet om zo zacht weg te gaan dat ze het niet merkt. Als ik weg ga gaan mn 2 zoontjes haast altijd ook mee en dan lukt het echt niet om zo stil te doen. En als ik dus met de jongens naar buiten loop dan weet ze echt al wel hoe ver het is.

Je moet de hond niet vermenselijken eliane.

Het niet laten merken dat je weggaat is een belangrijk onderdeel in het aanleren van alleen zijn. Dat verzin ik niet, dat is een bekend hulpmiddel.

Je houdt het stressniveau laag erdoor. En uiteraard bouw je het op.

Door eerst 5 minuten weg zijn. En dan , zonder begroetings ceremonie weer terug te komen.

Hond heeft dan niets of weinig gemerkt of stress gehad.

Hetzelfde doe je dan en blijft een kwartier weg.

En je let erop dat je onder het stressniveau blijft. Dus bij tekenen van onrust bij je hond kom je gewoon weer binnen. 

Maar je zult zien dat je hiermee veel beter resultaat krijgt en je hond leert langzaam aan dat de wereld blijkbaar niet vergaat als het baasje even niet in het zicht is......

Ik denk dat je daar precies het punt aanwijst Senna.

Jouw hond heeft het naar buiten lopen met je kinderen geassocieerd met alleen gelaten worden.....

Dat ritueel zul je dus , zo mogelijk, moeten veranderen.

Misschien niet door zachtjes te doen maar door bv wel naar buiten te lopen met de jongens en direct weer terug te komen. 

Of eerst de jongens naar buiten te brengen( even bij een buurvrouw?) en zelf weer terug te komen.

Kortom, probeer iets te verzinnen om dat te doorbreken ......

 Dan zou ik echt heel graag willen weten op wat deze bewering  gebaseerd is. 

Want dit gaat dan wel volledig in tegen wat ik leer uit de psychologie over angsten. En hoe de hersenen van honden reageren aangaande hun emoties.

En door deze prikkels die ze hierdoor krijgen hun sympathisch stelsel in werking komt.

Dus zie ik met zeer grote benieuwdheid uit naar jouw wetenschappelijke toelichting

Toen Diesel een jaar was is onze eerste hond overleden en Diesel was toen alleen. Ik werkte halve dagen en heb hem toen gefilmd en was elke keer aan het piepen en huilen.

Op een avond kwam er een luchtballon over en dan begint hij altijd hard te blaffen. Ik heb hem toen bach resque gegeven.

Toen ik het filmpje de dag erna keek dat hij alleen was heeft hij rustig geslapen. Dit ben ik een hele tijd blijven geven, dus het heeft voor hem toen heel goed gewerkt gelukkig!

 Hier ben ik het niet mee eens. Hier 2 van de 5 honden met verlatingsangst.

Heb een vertrekritueel aangeleerd aan hun. Als ik helemaal klaar ben, neem ik mijn sleutels, gebaar ik hun naar hun slaapplek/hangplek op de bank, zeg ik 'mama komt seffens', geef ik ze een voor een een aai op hun kop, en dan komt nog: 'braaf zijn, hè' vlak voor ik de deur uit ga.

Doe ik dit niet, dan is er iets gesloopt.

Heb ook geprobeerd te vertrekken zonder dat ze het doorhadden. Dan werd er gehuild, geblaft, gejankt, gesloopt. Ook onze buren hadden er last van en wij hebben een alleenstaand huis!

Ik denk dat het misschien van hond tot hond verschilt. Dit ritueel heb ik hen aangeleerd met halve minuten tot minuten tot ...

En nu kunnen ze makkelijk van half 9 tot 4 alleen zijn zonder probleem. Ze slapen/hangen de hele dag (heb het enkele keren gefilmd). Als mijn mama 's middags komt om ze uit te laten, dan wil er meestal maar eentje mee, de rest weigert om van de bank te komen.

Ben ik een half uurtje later dan anders, dan is er een sjaal van de kapstok getrokken, met sloffen gespeeld, kartonnen doosjes (die staan er speciaal voor hun op het aanrecht) versnipperd, ...

Ik ben met Senna aan het oefenen gegaan. Gister moest ik weg. Kon niet anders. En dat was 2x 10 minuten. Het lijkt erop dat dit goed is gegaan. Ik heb haar in de keuken gedaan en toen ik terug kwam lag ze nog rustig op haar kleedje en er was niks kapot.

Ik ga vandaag iets langer proberen.

Ze is ook loops. Kan het zijn dat het de laatste tijd daardoor zo heftig is?

 Het is wereldwijd bekend hormonen en zwangere vrouwen. 

Zal je zeggen wat heeft dat nu met een hond te maken?

Veel, want de loopsheid bij een hond is dat het lichaam doet alsof de hond zwanger is (vandaar ook de problemen met schijnzwangerschappen). Dus de hormonen vergroten als het ware de emoties uit.

Oke bedankt. Hopelijk gaat het dan weer beter als het over is.

Vannacht heeft ze tot 4uur zitten piepen en aan de deur krabben. Toen hebben we haar in de keuken gedaan ipv in de bijkeuken en toen is ze gaan slapen.

Dat zou er inderdaad mee te maken kunnen hebben. 

Als ze last blijft houden voor/tijdens haar loopsheden zou je kunnen overwegen om haar te laten castreren. 

Ben iig blij dat Puck gecastreerd is. Heb het gelukkig niet zelf hoeven beslissen want dat is in het asiel gebeurd, maar als ik op de cursus zie wat voor gedragsveranderingen teven krijgen voordat ze loops moeten worden ben ik blij dat ze geholpen is.