Ik mis de hond

Hoi. Ik vloog laatst vanuit Nederland naar Afrika op vakantie en bleef daar op een boederijtje met echt iets van 12 honden. Een daarvan heette was Pudding. (In een andere taal). Hij was best wel dik want hij lag al zijn hele leven aan een ketting en is gevonden Door de zoon van de eigenaresse van de boederij. Ik ben nu een paar maanden terug en denk nog steeds aan die lieve hond en de band die we hadden. Ik heb zelf ook een hond maar steeds als ik naar hem kijk zie ik pudding. Nu kan ik niet slapen en huil ik terwijl ik dit schrijf. Ik vind zijn verleden zo zielig en mis hem zo. Ik wil hem weer knuffelen en weer paardrijden terwijl hij meerijd. Kan iemand me zo snel mogelijk helpen?  

Het probleem is dat ik hem nu ook niet meer zou kunnen zien als ik helemaal terug naar Afrika vlieg want hij was daar maar tijdelijk????????

Dan kun je denk ik weinig doen?

Misschien nog met de eigenaar van de boerderij contact opnemen of de hond er nog is.

Als er een mogelijkheid is, dat hij op jouw kosten de hond op transport zet naar Nederland?

 Misschien eens in een Nederlands asiel gaan kijken naar een hond? Pudding naar Nederland halen lijkt me erg stressvol voor hem.

Erg bedankt voor jullie hulp! De hond naar Nederland halen is geen optie helaas want hij heeft al een baasje en naar het asiel gaan kan ook niet want geen een hond is zoals pudding. Wij hadden een keer een hond moeten laten afstaan en dat was echt onze hond maar ik snap dus niet hoe het kan dat ik pudding meer mis dan die lieve hond. Ik heb zelf ook al een hond....

 Hij heeft je gewoon geraakt. Daar is niet altijd een verklaring voor. Gevoelens zijn lastig te beredeneren.

Ken je dat Chinees spreekwoord ? 

Als iets je ergert en je kan er niks aan doen, wen je er aan.

Het is wat het is, je kan er niks meer aan veranderen. Kijk vooruit .

in het leven is veel waar je niks aan kan veranderen. Heb je twee keuzes, dewelke zal je ook wel weten

zo herinner ik me die kettinghond in Turkije die ik vrij maakte...en die s anderendaags terug vast lag. Was gewoon terug naar zijn enigste thuis gelopen 

Een stervende  plant blijven water geven verlengt slechts zijn sterven..

maar misschien is dit weer te vergezocht .

Hhey, jammer dat je zoveel verdriet hebt over deze hond maar we hebben niet alles in de hand in het leven. Kunnen er alleen maar het beste van maken.
In Turkije heb ik eveneens een goede relatie met een straathond gehad. Na lang zoeken heb ik een lieve dame gevonden die het beestje verder verzorgde.
Meenemen was geen optie( heb wel getwijfeld).
Deze hond had hectare bos en zee, kan ik haar dan beknotten in haar vrijheid en ze thuis kooien in een afgebakend terrein.
Ik heb wel geluk en vertrek volgende maand opnieuw, ga haar opzoeken.
Man al (grapje) aan het klagen, ik boterham en hond worstjes.