Polyartritis

Hallo iedereen,  Ik wil heel graag mijn verhaal aan jullie kwijt over mijn 2 jarige duitse herder Kito. Deze zomer zijn wij op vakantie geweest naar Kroatië. Op zich was er niets ernstigs aan de hand enkel dat hij daar minder at. Ik maakte mij hier niet echt zorgen over, want het was er heel warm en hij is een heel moeilijke eter. Eenmaal terug thuis at hij weer zoals altijd, soms veel soms niets. Begin september was hij rustiger als anders, at hij minder en was ook wat afgevallen. We zijn toen op weekend geweest met vrienden en mijn mama kwam oppassen op de kindjes en op de hond. Eenmaal terug thuis zei mijn moeder dat hij bijna niets had gegeten had en dat ik toch best even naar de dierenarts zou gaan. Dus direct de dag erna (maandag) had hij zware diarree gehad, en dus ben ik direct naar de dierenarts gegaan. Hij dacht aan een buikgriepje, dus heeft hij medicatie ( spuit) en pilletjes gekregen, hij had ook hoge koorts. En inderdaad na twee dagen was het al iets beter met hem. Onze kito heeft ook heel rare nagels ( deze zijn allemaal gespleten) dus deze moeten steeds geknipt worden door de dierenarts. Want het leven ligt bloot. Dus die vrijdag terug naar de dierenarts omdat hij wat begon te manken, voor de nagels te laten knippen. Het weekend ging eigenlijk vrij slecht, nog steeds heel slecht eten en terug lusteloos. Toen was ik het eigenlijk echt beu en ben ik die maandag naar de dierenkliniek gereden. Daar weer onderzocht maar geen verklaring gevonden. Hij had weer koorts, niet eten en lusteloos. Dus terug dachten ze aan één of ander infectie, weer een spuit gekregen en pillen. Het moest beter gaan met hem binnen de twee dagen, anders moest ik urine en stoelgang binnenbrengen en gingen ze bloed nemen. Weer twee dagen iets beter, maar terug hervallen, dus vrijdag teruggereden urine en stoelgang binnengebracht en bloed laten nemen. De maandag daarop zou ik de uitslag krijgen. Het ging enorm slecht met hem hij was al vijf kg afgevallen, nog steeds hoge koorts en alleen maar slapen. Die maandag mocht ik normaal bellen rond 17:00 voor de uitslag. Ik ging over huis s'middags  om te zien hoe het met hem was. Nu ging het wel heel slecht hij geraakte ni meer recht om buiten te gaan. Ik was helemaal in paniek, en ik heb direct gebeld voor de uitslag. De uitslag was binnen en er was niet abnormaal te vinden in zijn bloed of urine. Ik kon dit uiteraard niet geloven en ben ook boos geworden. Ik ben onmiddellijk in mijn auto gestap met kito en naar Nederland gereden. Daar ook helemaal onderzocht bloed getrokken, echo, foto van de buik en koorts gemeten. Bleek nog steeds boven de 40 graden. Ze vertelden dat de milt en de lever vergroot waren, en vroegen of ze hem mochten opensnijden. Ik heb uiteraard ja gezegd en bij deze deden ze dit ook. Ze hebben een punctie van de lever en de milt genomen. Nu weer afwachten op deze resultaten. Dit ging een week duren. Medicatie ( antibiotica) meegekregen, en afwachten nu. Die woensdag was heel de wond ontstoken en zijn linker voorpoot was opgezwollen. Dus terug gereden naar het ziekenhuis. Daar werd me gezegd dat het er niet goed uitzag en dat ze een vermoeden hadden dat hij bloedkanker had. Daarom dat ook zijn afweersysteem het liet afweten. Kapot van verdriet naar huis en bang afwachten wat het resultaat ging zijn. Vrijdag telefoon gekregen en wat bleek geen leukemie. Ik was zo blij dat ik het zelfs niet kan omschrijven. Er moest uiteraard verder onderzocht worden wat er wel aan de hand was. Terug bloed laten nemen omdat zijn poot zo dik was ondertussen twee oorontstekingenrijker en dus moest het bloed toch iets aangeven van ontstekingen. Wat bleek het bloed gaf weer aan dat hij eigenlijk gezond was. Deze kliniek heeft mij uiteindelijk doorverwezen naar een gespecialiseerd ziekenhuis. Ik moest naar wageningen in Nederland 2 uur rijden. Maar geen probleem alles voor mijne dikke vriend. Dus vorige week vrijdag naar daar gereden, heel mijn verhaal gedaan en heel zijn medisch dossier gelezen. Mochten we naar de onderzoekskamer gaan, de dierenarts zei onmiddellijk dat kito heel slecht liep voor maar twee jaar te zijn. Dus kito weer in slaap gedaan ( hij is nogal heel agressief tegen dierenartsen) gewrichten onderzocht. Deze bleken vol vocht te zitten. Nu is het vocht op kweek gezet om te zien welke soort polyartritis het is. Blijkbaar mocht de vorige kliniek kito ook helemaal niet opensnijden, omdat duitse herders een grotere lever hebben dan andere honden. Ik hoop maandag eindelijk resultaat te hebben, want we zijn ondertussen 5 weken verder 2500 euro armer en onze kito is nog steeds doodziek. Ondertussen krijgt hij nu weer antibiotica ( blijkbaar nogal een zware) en pijnstillers. Ook deze hadden de eerste dagen resultaat, maar sinds gisteren gaat het weer even slecht zoals in het begin. Ik ben zo gefrustreerd omdat ik mijn hond zo zie afzien, en nog steeds geen resultaat heb. 

Oh wat moet dit verschrikkelijk frustrerend voor je zijn!!

Ik heb van dit alles echt nul verstand, maar ik wil jou en kito heel veel sterkte en beterschap wensen! 

ach wat een zorgen, wat vreselijk moeilijk voor jullie. Complimenten dat je alles voor hem doet.

Ik heb even gegoogled en zie dat er aardig wat over geschreven is, en niet altijd makkelijk om tot een diagnose te komen van wat precies de oorzaak is.

Ik weet niet of erfelijkheid hier iets mee te maken heeft? Heb je nog contact met de fokker?

Een goed (dieet)voer schijnt ook aan te raden las ik evenals supplementen

Trouwens heb ik nooit eerder gehoord dat een duitse herder een grotere lever heeft dan andere honden, weet je hoe dat mogelijk is?

Ik weet het natuurlijk niet maar zou het iets met tekenbeten of andere parasieten te maken kunnen hebben is dat ook onderzocht?

Ok geen nuttige adviezen dus helaas, maar ik duim dat het hem snel beter gaat.

En als er geen verbetering komt zou ik naast de specialist, ook naar een goede holistische dierenartspraktijk gaan die bekend is met traditionele chinese geneeskunde, deze hebben misschien nog andere aanvullende mogelijkheden om naar de gezondheid van je hond te kijken.

Wat zal jij je machteloos en radeloos voelen met zo'n zieke hond.

Heeft je hond geen zuid/zuidoost Europese ziekte in Kroatië opgelopen? Deze ziektes worden op de volgende site beschreven

https://www.mcvoordieren.nl/honden-uit-spanje

De veterinair specialisten van de kliniek Wagenrenk in Wageningen werken meestal ook in de universiteitskliniek voor gezelschapsdieren, faculteit Diergeneeskunde in Utrecht.

http://www.diergeneeskunde.nl/ziektebeeld/hematologie-gezelschapsdieren/immuungemedieerde_polyarthritis/diagnose_behandeling/

Als het bij je hond immuungemedieerde polyarthritis is, dan zijn de eerste 10 dagen na de diagnose vaak kritiek. Vaak worden honden met deze aandoening dan opgenomen in de kliniek.

Heeft de specialist aangegeven, dat je de universiteitskliniek kan bellen als je het niet meer vertrouwt? Volgens mij is in de kliniek in Wageningen niemand aanwezig buiten behandeluren.

Als het echt kritiek wordt, dan zou ik bellen met de Universiteitskliniek voor Gezelschapsdieren in Utrecht 030-253 9411.

http://www.diergeneeskunde.nl/klinieken/gezelschapsdieren/

of bijv. het Medisch Centrum voor Dieren in Amsterdam

020-7400600

https://www.mcvoordieren.nl/

Of heeft jouw dierenarts instructie van de specialist gekregen hoe hij/zij moet handelen? 

Heel veel sterkte.

Ah wat vrezelijk.. en wat rot dat niemand het weet.. ook zo raar dat ze dat niet wisten van duiste herders super veel sterkte. Hoop heel wrg dat die opknapt de komende dagen!

Is er eigenlijk ooit een oorzaak opgegeven ivm de gesplitste nagels?

Normaal krijg ik maandag de uitslag van de kweek. Hier zal moeten uitkomen of het inderdaad bacterieel of auto-immuun is. Verder is er nog niks gezegd tegen mij. Er is wel een verslag geschreven voor de vaste dierenarts. Hierin staat gewoon dat kito waarschijnlijk polyartritis heeft, maar dat er zeker meer aan de hand is. Dat ze eerst de polyartritis willen behandelen en dan verder naar de rest zoeken. Voor de nagels heb ik nooit een uitleg gekregen, enkel dat ze hem vitamine willen bijgeven. Ik heb jammer genoeg geen gegevens van de fokker. We hebben hem gevonden via internet en zijn hem gewoon gaan ophalen. Wel heeft de fokker mijn gegevens. Maar daar ben ik dus niks mee. Het zou absoluut van een teek kunnen zijn, alhoewel kito hier wel steeds ampullen voor krijgt. 

Wat de nagels betreft.

Heeft de DA al gedacht aan SLO- Symmetrische Lupoide Onychodystrofie- 

Komt vooral voor bij herders.

Het enige is dat de nagels dan meer brokkelen en niet splijten zegmaar.

Maar misschien toch iets om naar te kijken?

 daar dacht ik ook aan, zou wel passen als het de autoimmuunversie is lijkt me

"  daar dacht ik ook aan, zou wel passen als het de autoimmuunversie is lijkt me "

Dobry

 Ja daarom moest ik er ineens aan denken!

https://www.mcvoordieren.nl/auto-immuunziekte-hond

Ze raden aan op buitenlandse paracieten te testen bij polyartritis als je hond in het buitenland is geweest.

Hij krijgt nu ab, maar bij een autoimuum ziekte, lijkt me dat weinig effect hebben, er is danngeen sprake van een bacterie. Prednison lijkt me meer voor de hand liggend.

Ik ben geen arts, ze zullen er wel een rede voor hebben. 

 Eens!

ik was uiteindelijk gestart met de prednison, waardoor ik moest stoppen met de pijnstillers. Kito heeft het nog welgeteld twee dagen volgehouden. Hij kon niets meer, zijn beide poten waren weer enorm gezwollen waardoor hij niet meer kon rechtstaan. Uiteindelijk andere pijnstillers gekregen die wel samen met de prednison konden. Deze sloegen jammer genoeg niet aan. Kito heeft zichzelf twee keer ondergeplast, waardoor ik het niet meer kon aanzien. Ik heb uiteindelijk beslist om hem te laten inslapen op 27 oktober. Ik kan u verzekeren dat dit de moeilijkste keuze in mijn leven was. Nog steeds heb ontzettend veel vragen, nog steeds weet ik niet wat er aan de hand was. Ik weet net of er vroeger met de prednison gestart was geweest of hij er nog was nu? Als k niet met de prednison gestart was en gewoon door was gegaan met de antibiotica en de pijnstillers was hij er dan nog geweest? Ik moet zeggen dat hij die maandag de beste dag had sinds enkele weken. Ik ging bij ons mama eten en hij wou mee, ik heb hem meegenomen en hij sprong zelf met zijn twee poten inde auto. Toen we er waren sprong hij er volledig zelf uit ( ik wou dit uiteraard niet maar hij was sneller dan ik dacht dus was te laat). Ik mis hem zo hard, ik kan nog steeds niet geloven dat hij er niet meer is. Het was er ene uit de duizend. Zelfs toen hij niks meer kon was ik de enige die bij hem mocht komen, ik heb heel de nacht over hem gewaakt. Ik ben blij dat hij nu geen pijn meer heeft, maar de vragen blijven door mijn hoofd spoken, terwijl ik er nooit geen antwoord op zal krijgen.

Heel verdrietig dat je moest besluiten om Kito in te laten slapen.

Op Prednison geven zelfs terminaal zieke honden een opleving te zien, die je voor onmogelijk zou houden. Dit houdt niet in dat je het leven van een doodzieke hond hiermee aanzienlijk kan verlengen. Je zorgt er bij ernstig zieke honden alleen voor, dat je in ieder geval nog bijv. één tamelijk goede dag kunt meemaken en het afscheid daardoor iets dragelijker maakt.

Je hebt Kito een verder zware lijdensweg bespaard.

Dat er allerlei vragen in je hoofd rondspoken, is voor mij herkenbaar.

Maak jezelf absoluut geen verwijten, want je hebt al het mogelijke gedaan om Kito te helpen.

Veel sterkte met het verdriet en gemis van je maatje Kito.