Hoi,
Eindelijk is het zo ver! Ik ga mijn droom waarmaken en me voorbereiden op een reis naar Afrika. Eindelijk ga ik de gorilla's live kunnen zien!!!
Maar...
Ik ben wel enigszins ongerust over het thuis achterlaten van de honden, meer bepaald van Naaltje, die Leishmania heeft.
Ik zou 17 dagen weg zijn. Nu, Nala's Leishmania komt opzetten als ze stress heeft. En hier ben ik dus heel bang voor...
Mijn man blijft gewoon thuis, en mijn ouders gaan bij de honden zijn, wanneer hij werken is, dus eigenlijk is er bijna meer aandacht voor hen, dan dat ik gewoon thuis ben.
Maar ik merk dat Naaltje het heel moeilijk heeft als ik al maar een dag weg ben in het weekend, en mijn ouders voor haar zorgen. Ze trekt dan haar neus op bij het eten, ... Ze heeft ook snel last van verlatingsangst.
Dus, moet ik nou kiezen om mijn droom aan mijn neus voorbij te laten gaan? Of toch gewoon gaan en dan hopen dat het hier thuis goed gaat?
De reis uitstellen tot Naaltje er ooit niet meer is, is geen optie, want Nala is nog maar 4, en ik kan onmogelijk wachten tot mijn zestigste of zo om 2 weken op een veldbed in een tent in Afrika te gaan slapen en trektochten tot 8 uur lang te gaan maken.
Hellup! Zouden jullie je hond in mijn geval achterlaten bij je man of vrouw en je ouders? Of toch maar gewoon de droom opgeven?
Wat vervelend zeg .
Ik zou toch, ondanks de verlatingsangst mijn hond achterlaten bij degene die ik vertrouw, waarvan ik weet dat mijn hond niks te kort komt.
Vast na een paar dagen dat de hond wel gaat wennen Cindy. Je zou eventueel een pantoffel of een gedragen nachtshirt kunnen achterlaten, misschien kan dit Nala wat meer veiligheid geven.
Ze mag mijn hele wasmand en kleerkast! Als dat helpt, hahaha!
En bovenop komt nog dat ik niet kan bellen, sms-en of wat dan ook met thuis. Ik ga het dus niet weten of het lukt of niet. Tenzij ik een satelliettelefoon huur en die meeneem. Daar had ik ook al aan gedacht. Nu gaan mijn man en mijn ouders het mij ook niet zeggen als ze bijvoorbeeld niet eet of zo. Ze gaan mijn vakantie uiteraard niet verknallen en bovendien kan ik toch niks doen van ginder...
Misschien kun je kijken naar een supplement te geven wat haar weerstand omhoog houdt in de periode dat je weg bent. Wellicht houdt dat de weerstand in balans als die lager wordt door de stress maar tegelijk weer wordt opgeheven door het supplement.
Ja hoor,je hond is in goede handen. Je moet ook een beetje vertrouwen hebben in je oppassers.
Ik heb zo eens mijn honden 20 dagen in pension gestopt.....ging met zoon een rondreis maken en man vaart.
(was zomaar geen pension)
Een hond maakt deel uit van je leven,je houdt er met hart en ziel van maar soms moet je toegeven aan een droom.
Voor je het weet is het te laat en zal je er altijd spijt van krijgen dat je,je droom hebt laten schieten.
Nu is Vigo alleen dan had ik deze rondreis niet meer kunnen maken omdat alleen in een pension geen optie is.
Ben blij dat ik het toen gedaan heb.
Goh , wat één vooruitzicht. De hond is uiteraard In goede handen en het weerzien zoveel intenser.
Ik wil wel in jouw plaats gaan, zal de gorilla's wel groeten
Ik zou al beginnen met rustig opbouwen. Ook al gewoon voor je eigen gevoel. Als je merkt dat het in de komende maanden al beter gaat, ga je ook gelukkiger vertrekken.
Bij ons gaat Pyxis ook af en toe op bezoek bij onze ouders gewoon zodat ze het leert moest het ooit nodig zijn. In het begin was het ook tegen haar zin, staartje tussen de poten..., maar nu...nu wil ze soms zelfs niet meer mee als we terug zijn.
Net zoals het bij een kind is wordt onze hond rot verwend als ze bij haar 'grootouders' is
Kun je misschien op proef meerdere dagen ergens weg zijn en kijken hoe het gaat?
Op zich qua zorg is perfect maar misschien stelt het je gerust en weet je zeker dat je niet terug zal moeten reizen van ver weg.
Je mag gerust mee hoor! Het is wel 16 nachten in een tent op een veldbed slapen, maar dat is maar een detail! Dezelfde reis in lodges kan ik me niet veroorloven! En als je meegaat, heb ik meteen iemand om de tent mee te delen én om over de honden te zeuren hahaha!
Als ik jou was zou ik echt lekker gaan.Je hebt volgens mij de beste oppasmogelijkheid voor je hond geregeld die je kunt regelen en dus je verantwoordelijkheid voor je hond genomen. Het is niet zo dat je de honden zomaar ergens dumpt. Het komt vast goed! Als ze honger heeft gaat ze vanzelf vast wel eten, zeker als ze er na een paar dagen aan gewend begint te raken dat jij er niet bent.
Stel er gebeurd iets met jou waardoor je 2 weken in het ziekenhuis moet komen te liggen zou ze het ook even zonder jou moeten doen. Ze trekt het vast wel en om jezelf gerust te stellen kun je inderdaad een paar daagjes proberen.
Alvast ontzettend veel plezier en geniet ervan, ik ben stikjaloers!
Ik zou dit met de DA eens bespreken, hoe je kan ondersteunen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?