Dit kan ik zeker eens proberen :)
Vanochtend vroeg (heel vroeg) moest ik weg voor de tandarts.
Mam lag nog in bed dus Tibbe was in principe alleen. Het weggaan ging eigenlijk heel erg goed. Hij blafte een keer toen ik in de gang stond toen heb ik even tegen hem gepraat daarna was hij rustig. De gordijnen zaten dicht dus hij kon me niet weg zien lopen
Volgens mij hielp het echt dat hij me niet zag weglopen. Dit ga ik dus gebruiken bij het oefenen!
Hij heeft daarna namelijk rustig geslapen tot mijn moeder rond half 9 ging douchen en naar beneden ging
Mooi zo! Ik heb ook altijd de gordijnen dicht en de tv aan. Zijn ze minder op buiten gericht.
Als je eens wist hoeveel honden alleen zijn gewoon niet prettig vinden.
Niet alle honden laten van zich horen, waardoor de baas het soms niet eens weet.
Het handigst is een hele lekkere gevulde kong, geef die in zijn mand. Daar kan je een fleece kleedje in doen, waar je zelf mee geslapen hebt.
Geef de kong en loop door de kamer.
Als hij blijft eten, raak de woonkamer deur aan en terug.
Dit bouw je langzaam uit, als hij blijft kauwen. Deur open en dicht, door de deur en terug, de gang op en terug.
Je neemt pas de volgende stap, als hij blijft kauwen, dat is heel belangrijk. Loopt hij naar je toe, stapje terug.
Als je de gang door kan deur dicht en terug, kan je steeds langer op de gang blijven en terug.
Als je hem kan filmen, zie je of hij blijft kauwen.
Als dit goed gaat, kan je het met je schoenen en jas aan gaan opbouwen, zelfde manier.
Kong en door de kamer lopen, schoenen en jas weer uit.
Zo bouw je het op, tot je met jas en schoenen aan, naar de gang kan en daar langer blijven.
Dan kan je, naar buiten en terug.
Zo koppelt hij, door op iets lekkers te kluiven, het weggaan, aan iets positiefs en leert hij, dat je echt wel terug komt.
Je hebt het geluk, dat je hier alle tijd voor kan nemen, ideaal dus!
Probleem met opbouwen, dat mensen wel weg moeten, naar werk enzo. Dan kan je dus nooit in het tempo van je hond opbouwen.
Let echt goed op, wat hij aankan. Alle stappen doen, als hij blijft kauwen.
Het gaat je zeker weten lukken.
Positief dat je aan een thuis studie denkt. In je eigen tempo, met je kleine vriend in de buurt.
Wat onze hondjes toch belangrijk zijn voor ons
Ik heb dit inerdaad wel eens zo geprobeerd uit te bouwen. Dit kan ik wel weer proberen op te pakken en uitbouwen.
Hij is alleen niet erg op eten gericht. Ook als hij een kong krijgt voor het lekker laat hij het vaak even liggen. Hetzelfde met een lekker botje.
Ik ben ook echt blij dat ik de luxe heb om het op zijn tempo te kunnen uitbouwen
Maar nogmaals soms is het ook gewoon projectie. Hoe ik het lees gaat het eigenlijk super met je hond en is alleen het moment van weggaan nog lastig. je zult merken dat dat steeds beter gaat naarmate je het vaker doet en er ook zelf meer vertrouwen in krijgt. Laat je ook niet gek maken hoor. Honden slapen veel overdag en kunnen prima een paar uurtjes alleen zijn. Hier ook een hond die het moment van weggaan moeilijk vond maar ik ben hem gaan filmen en meneer lag vijf minuten later al diep te slapen op de bank. Hier laat ik ook nooit iets te eten achter omdat ik ze liever niet zonder toezicht aan iets laat kauwen (heb ooit een hond half zien stikken en sindsdien wat voorzichtig). Laat het je er niet van weerhouden om je leven weer op te pakken. Want dat is ook heel erg nodig.
Het moment van weg gaan is bij Indy ook lastig geweest. Indy zit in de gang bij ons als ze alleen thuis is. De standaard procedure is hier dat ik lekkere snoepjes pak, zij al van zichzelf in de mand gaat liggen in de gang. Ik strooi lekkere snoepjes in de gang, zeg vervolgens tegen haar dat ze mag gaan zoeken en "baasje is zo terug, goed oppassen". Dan doe ik de gangdeur dicht, en dan ga ik via de achterdeur er uit.
Op die manier had indy geen moeite meer met het feit dat ik weg ging. Ze kreeg wat te doen. Als de snoepjes op waren ging ze of op de deurmat liggen of in haar mand. Overgins laat ik altijd zachtjes de radio of TV aan, vind ze gezellig.
Ik denk ook ergens ook wel dat dit het heel erg goed kan zij. Ben alleen erg bang dat ik het fout doe. Daarom durf ik niet ineens een uur weg te gaan, bang dat het daarna juist erger is. Maar misschien zal dit het probleem wel oplossen.
Kan je niet via een app mee kijken en volgens mij, kan je zelf met haar praten.
Misschien moet je gewoon iets meer vertrouwen in je zelf krijgen.
Luca moppert als mijn man of ik weggaan. Met mijn kids als die weggaag, loopt ze even mee en dat vind ze het ok.
Als mijn man uitbeeld is, is het ok en doet ze haar ding. Net zo als ik uitzicht ben.
Mopperen als je weggaat, is niet heel erg. Ze mag zeggen, dat ze het niet fijn vind als je weggaat.
Ik zal eens kijken naar zo'n app. Denk dat het probleem hier vooral in mijn vertrouwen zit, en niet zozeer bij Tibbe.
Mopperen moet inderdaad kunnen (doen wij ook zo vaak )
Binky kan 's avonds niet alleen blijven, dan flipt ie volkomen. (ooit een keer toen het donker was in de vensterbank gesprongen bij afwezigheid van ons en een grote plantenbak op de grond gegooid...)
We zijn dat dus nu ook aan het opbouwen. Als volgt:
Jas aan, schoenen aan, sleutels pakken. Binky op z'n plaats een 'blijf' geven met een snoepje. Weglopen. Deur open, naar buiten, deur dicht, sleutel omdraaien. Om de hoek gaan staan en weer terug. Het gaat hier maar per minuut... Als ik twee minuten te lang weg blijf gaat ie lopen ijsberen en paniek zaaien... Echt met muizenstapjes dus, maar goed... Zo pakken wij het dus aan
Bij mijn pup Odie hebben we het meteen van begin af aan aangeleerd. Wat hielp is hem in de bench doen met een speeltje dan ging ik in de gang zitten en zodra hij ging piepen of blaffen zei ik "SHH". Dit bleef ik herhalen en elke dag hebben we 10 minuutjes geoefend. Daarna hebben we dit opgebouwd naar een half uur om even snel een kleine boodschap te kunnen doen. Als we dan thuis kwamen kreeg hij een koekje en gingen we meteen buiten lopen met een speeltje erbij. Hij kan nu zo'n 4/5 uur alleen zijn als het nodig is. Dit hebben wij dan wel van pups af aan gedaan, maar wie weet helpt het bij jouw hond ook. Rustig opbouwen en dan komt het vast goed. Succes! ????
Dat was al een mooie oefening!
Ook handig dat je moeder nog thuis was,maar niet met hem in dezelfde ruimte was,goede oefening.
Ben ik nog benieuwd..heb je tegen hem gesproken door de brievenbus..of gewoon toen je nog binnen was.
Dit maal gewoon binnen maar ik stond al wel bij de voordeur.
Hij was hierna direct stil dus de brievenbus was niet nodig
We hebben besloten om deze oefening nog vaker toe te passen. Als ik wegga dat degene die nog thuis is even naar boven gaat. Zodat het weggaan al wat vaker geoefend word in omstandigheden waar ik er meer vertrouwen in heb.
(ook een beetje een oefeningetje voor mij dus )
Cindy en Natasja zo pakken we het nu ook een beetje aan. Dankje voor jullie ervaringen
Dit pas ik nu nog altijd met Lance toe als ik weg moet.
Hij kent heel goed het bevel "wachten"
Hij komt natuurlijk wel nadien uit zijn nestje, vermoed ik toch, maar als ik de deur uitga ligt hij in zijn mandje mét een snoepje .
verder chapeau dat je jezelf weer opkrikt Doortje , het leven is veel te mooi
Dat is het zeker
Nou dat klinkt goed! Het alleen thuis zijn voor honden is misschien wel de moeilijkste training.
Goed dat je volhoud! En zowel voor jou als Tibbe is het belangrijk dat jij er meer vertrouwen in krijgt. Jullie kunnen het best
Even een update.
Ik heb besloten om het idee van gast eens uit te proberen.
Ik heb met mijn webcam alles opgenomen en ondertussen ook skype klaar gezet zodat ik kon inbellen om eventjes te kijken hoe het ging (hij kon me niet horen/zien)
Het ging eigenlijk best goed. Ik ben in totaal 45 min weggebleven. Hij blafte een paar keer toen ik wegging en was toen stil. Hij bleef alleen wel een beetje na "zeuren". Tibbe heeft een bepaald piepje/zuchtje wat zeker geen paniek is maar meer het ergens niet mee eens zijn. Die bleef hij nog wel bijna de hele tijd gebruiken maar de tussen pauzes werden steeds langer.
Ik denk dat het nu een kwestie is van herhaling. Nu ben ik 45 min weggeweest, voor het oefenen breng ik dit terug naar 15/20 min en bouw het dan langzaam uit.
Ik denk namelijk dat als ik het blijf herhalen hij het gaat begrijpen wat de bedoeling is en wat er gebeurd. Dit dat wel vanaf iets langer omdat hij pas vanaf een minuut of 10 rustig gaat liggen. En dat is het gedrag wat ik wil zien.
Wat denken jullie?
Eerlijk? Ik denk dat Tibbe er veel minder moeite mee heeft dan jij. Maak er maar een gewoonte van om elke dag een uurtje weg te gaan.
hihi ik ben bang dat ik verlatingsangst heb
Dus ik ga er zeker een gewoonte van maken!
Goed hoor! En wat ook helpt, als je wel thuis bent, geef hem niet steeds aandacht. (Misschien doe je dat helemaal niet hoor, maar kijk er eens bewust naar.)
Dat heb ik ook al flink aangepast
Ik doe ook meer thuis (klusjes, leren enz.) dan eerst. Waardoor hij zichzelf al stukke beter kan vermaken
Komt helemaal goed joh!
Eerst jij, wat goed dat het al een stuk beter met je gaat????.....Als je weggaat heb je dan mooi gewandeld met de hond, gespeeld buiten, ? Heb je iets heel erg lekkers voor je hond als je de deur uitgaat ? De hond moet ook er aan wennen dat je weer het buiten opzoekt alleen, doe dat iedere dag..even..zodat het heel gewoon wordt, ook als je thuis bent, ga een andere ruimte even in zodat tie je niet ziet...kom weer terug en doe niet al te enthousiast, zodat het heel gewoon wordt voor je hond...hoop dat het je lukt, fijn voor je dat je naar buiten nu kan, en een hond hoef niet altijd mee, rustig aan, heel rustig opbouwen.
Zo is het, doe dat iedere dag, hoef niet lang te zijn, steeds wat langer wegblijven,.
Ja ik zorg ervoor dat hij zijn energie lekker kwijt is :)
Hij heeft niet altijd wat lekkers omdat hij het tot nu toe altijd pas at als ik terug kwam. Maar aangezien ik nu wat langer wegblijf ga ik hem wel steeds wat lekkers geven zodat hij zich niet verveeld
Ik geef nooit wat lekkers als ik weg ga. Wel dingen om op te kauwen, maar dan speelgoed. Maar meestal slapen ze nog als ik terug kom!
Stabij hè? Wij hebben Hiske aangeleerd alleen te zijn door eerst alleen achter de deur te staan, al was het maar 1 minuut of korter. Wanneer ze stil bleef; deur open, enthousiast góedzo! En dan wat lekkers natuurlijk!! De tijd hebben we meer en meer uitgebreid en dit gaat altijd goed. Wel belonen we nog steeds als we thuis komen en dit kan wel 5 of 6 uur goed gaan, dan gaat ze gewoon op haar plaats slapen of scharrelt wat rond met een speeltje. Dit hebben we gezien toen we héél stiekem naar binnen keken.... Maar met deze training zijn we gelijk begonnen toen ze bij ons kwam toen ze 8 weken oud was dus ik weer niet hoe Tibbe op deze traing reageert? Lijkt me het proberen waard. Succes!!
Hier is het dus zo erg dat mijn ouders gaan wachten tot ik terug ben omdat Gijs anders alleen is en dat is zo zielig.... haha
Terwijl ik altijd zeg dat het juist goed is als hij even alleen is
Maar top dat je zo goed aan het oefenen bent
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?