Hoi, welkom.
Zoals je het beschrijft, lijkt het me meer opwinding, met zichzelf geen blijf weten.
Kan je wat meer vertellen over je wandelingen? Hoelang wandel je, wat doe je tijdens je wandelingen (bv. oefeningen of gewoon laten snuffelen). Hoe dikwijls wandel je? Hoe vertrek je? Lijn je hem gewoon aan, of moet hij bv. eerst zitten voor je de deur uitgaat?
Als hij zo opgewonden raakt, zit hij dan aan de lijn?
PS: je hond nooit op de grond dwingen, dat zal zijn vertrouwen in jou niet bevorderen en het is een gevecht dat je ooit kan verliezen.
Hallo!
Een Berner!
Martine heeft al goede vragen gesteld vind ik.
Het lijkt mij ook even een soort opwinding, waarbij hij even met zichzelf geen raad weet.
Alleen niet echt handig en fijn voor jou, het zal vast geen klein hondje meer zijn
Je geeft aan dat he niet echt af te leiden is wanneer hij het gaat doen, soms aan het begin, andere keer aan het eind..
Het kan zijn dat hij sommige dingen gewoon te spannend vindt, het even niet meer weet en dan gaat bijten.
Je zou kunnen proberen om de wandelingen heel voorspelbaar te maken voor hem, even elke keer hetzelfde rondje te lopen.. Zo weet hij waar hij aan toe is en kan jij uitvinden of het daaraan ligt.
Ik zou ook dusdanig gaan belonen voor het mooie meelopen aan de lijn, ik weet niet wat je aan lekkers geeft?
Het hoeven natuurlijk telkens maa kleine stukjes te zijn en anders geef je hem in de ochtend geen eten, maar geef je dat als beloning!
Wat betreft het op de grond leggen, dat zou ik inderdaad echt niet meer doen. Je bereikt er niks mee en straks als hij uitgegroeid is zal het je denk ik ook niet meer lukken..
Ik heb ook een Berner en die zou ik in zo'n bui echt niet op de grond krijgen hoor!
Succes ermee!
Dank je :)
We lopen 5x per dag met hem. De vroege en late wandeling is een kort rondje, halverwege de ochtend loop ik een lange wandeling met hem, hij mag gezien zijn leeftijd zo'n 45 minuten, dat lopen we zeker wel. sMiddags en begin van de avond rondje park, is zo'n 20 minuten.
Bores gaat eigenlijk altijd zitten als we zijn riem aan of uit doen, dus ook als ik weg ga. Daarna loopt hij rustig met me mee, het bijten/opgewonden zijn begint vaak als ik de oprit af ben en de straat op loop, of later en idd altijd aan de lijn.
Qua oefeningen; Het eerste stukje waar er verkeer ed is, oefenen we met NAAST lopen. Als er verkeer aan komt oefen ik ZIT bij het oversteken. Komen we op rustigere paden waar hij nog niet helemaal los mag, zeg ik TOE MAAR en mag hij met losse lijn lopen, dan snuffelt hij veel (en probeert poep te eten, maar dat is weer een ander probleempje). Als hij helemaal zonder lijn mag lopen rent hij van hot naar her, lekker aan het spelen. Oefen ik soms HIER, dit gaat best goed. En gooi af en toe met een stok. Daar gaat hij als een dolle achteraan, maar brengt hem niet terug :) En we komen langs water, dat vindt hij ook heerlijk.
Het gekke is ook, dat ik echt wel zijn baasje ben, (ik ben ook de hele dag thuis) waar ik ga komt Bores ook. Maar hij vertoont dit gedrag ook alleen bij mij. Als mijn man of de kinderen met hem lopen doet hij dit niet tot nauwelijks.
Jelka deed dit ook heel vaak, gek werd ik ervan. Het was bij haar inderdaad afreageren, bij mijn man deed ze het ook hoewel wat minder dan bij mij. Proberen te negeren of afleiden maakte het alleen maar erger, ze werd ook snel steeds groter en sterker, heeft mijn winterjassen stuk gebeten en me ook een aantal keer behoorlijk pijn gedaan.
Ik ben uiteindelijk een paar keer flink kwaad geworden en dat was eigenlijk het enige wat hielp. Geleidelijk aan werd het steeds minder en konden we normaal wandelen. Nu is ze 11 maanden en doet ze het nog maar zelden. Aleen wanneer we een heel spannende situatie hebben gehad waarin ik haar onder commando hou en ze zich goed gedragen heeft. Dan krijgt ze van mij erna een "goedzo" en als ik dat iets te vrolijk zeg dan hangt ze vervolgens uit enthousiasme weer aan mijn mouw. Als ik zeg dat het genoeg is dan houd ze gelukkig ook meteen weer op.
Ik zou die oefeningen zo laten. Volgens mij bouwt hij de stress op zo. Hij vindt het spannend om te gaan wandelen, is opgewonden en blij. Juist in die staat ga je oefeningen doen...
Het doet me denken aan onze eerste hond, Evita. Wij deden hetzelfde als jij, bij haar kwam de stress na de wandeling.
We kwamen thuis, deden de lijn af en Evita schoot als een raket de woonkamer binnen, sprong zo over mijn hoofd de zetel in.
Voor je buiten gaat, zou ik niet te veel de nadruk leggen op mooi zitten, je bouwt zo de spanning op (hij is immers nog erg jong en onbesuisd). Ook zijn er momenten om te oefenen (hondenschool bv.), een wandeling hoort ontspannend te zijn.
Ik snap dat je graag hebt dat hij naast je gaat lopen maar de ene hond is zo opgewonden dat hij het toch niet snapt, terwijl de ander véél makkelijker is in naast je lopen. Ik zou echt geen druk op hem leggen nu.
Bij een rood licht zou ik hem niet laten zitten (als je weet dat het moeilijk wordt). Zeg gewoon "wachten" en of hij nu zit of staat, zolang hij bij je blijft is het goed. Verwacht gewoon niet te veel van een jonge hond en geniet van hem
Klopt wat Martine zegt. Bij Jelka moest ik ook niet gaan oefenen tijdens een wandeling, dat was echt te veel voor haar en dan raakte ze overprikkelt. Heeft ze zoals ik al zei soms nog wel een beetje maar dat is echt nog maar zelden dus het verbetert vanzelf.
Anders misschien even oefenen op het stuk vlak voordat hij los mag, kan hij daarna meteen lekker zijn energie kwijt?
Onze Buddy van 6 maanden doet dit ook. Ook voornamelijk bij mij, die de hele dag bij hem is.
Bij mijn man doet hij het eigenlijk nooit meer..
Soms werd (en word) ik er gek van. Eerst wist ik er echt geen raad mee. Nu weet ik zo'n beetje wanneer hij het doet.
Als hij bijvoorbeeld wat honden gepasseerd is. Als er veel mensen voorbij gelopen zijn. Als hij moe wordt. Als wij het park uitgaan, of als
het vrouwtje wat te lang blijft kletsen .
Ik zie het nu dus ook beter aankomen en begin met heel ferm NEE te zeggen. Soms is dat nu voortaan genoeg. Als hij dan toch doorgaat keer ik mijn rug naar hem. Dan wordt hij ook wel rustig. Maar soms, soms, gaat hij echt door en doet hij me echt pijn met zijn bijten en springen. Dan word ik echt boos en dat begrijpt hij ondertussen echt wel... Gelukkig sta ik nu niet meer met een rood hoofd van schaamte en boosheid.
Ik zou dus zeggen, zoek even wanneer hij het doet en probeer uit te welke methode bij jouw hond werkt. Oh ja, als hij dan luistert en niet meer springt of bijt, beloon ik hem voor het braaf zijn met een voertje..
succes
Ik stuur mijn jonge herder juist wel bij met dat ie netjes bij de deur moet zitten wachten wanneer ik mijn jas aantrek e.d. zodat ie wel leert wat ik van verwacht.
En buiten aan de riem loopt ie netjes naast mij want ik verwacht niet dat m'n arm eraf getrokken wordt. Los mag ze elke dag dr godganze ding doen..
Mijn vorige hond deed dit ook, en die bleek het uit pijn te doen. Ik vind t geen normaal gedrag wat je beschrijft.
Is medisch alles ok dan zou ik minder en korter wandelen.
Bedankt voor jullie reacties!
Ik vind het nog wel lastig wat te doen. Heb zelf niet echt het idee dat ik hem overvraag. Het zitten bij de deur doet hij zelf, lijkt me niet veel spanning op te leveren. Naast lopen vind ik ook wel belangrijk, vind het wel zo veilig in het verkeer. Ook is hij erg sterk, dus als ik hem laat trekken, krijg je gevalletje wie laat wie uit Maar wel een goede tip, ik ga in de gaten houden of ik niet teveel van hem vraag, oa door te zitten bij oversteken.
Tot nog toe helpt boos worden niet. Al wordt ik er idd wel gek van! Ook vind ik het gênant, heb het gevoel dat iedereen achter de ramen zit te kijken hoe ik dat nou eens aan ga pakken terwijl ik geen idee heb
Ook fijn om te lezen dat er meer mensen tegenaan lopen!!
Hij heeft denk ik geen pijn. Dit gedrag vertoont hij ook niet bij mijn man of kinderen. De rest van de wandeling (en thuis ook) is hij echt een spring in het veld, heel blij juist!
Opwinding, stres.
Zorg dat je pas naar buiten gaat, als hij helemaal rustig is.
Wat gebeurd er als je thuis weggaat?
Het is vaak inderdaad stress of opwinding.
Tijdens het lopen kun je vaak een patroon ontdekken wanneer ze het precies gaan doen.
Ga het eens bv 2 weken precies opschrijven wat je allemaal doet op een dag.
Maar ook alles waar hij wel/niet op reageert, bv hij reageert niet als ik stofzuig maar als we daarna gaan lopen hangt hij in m'n mouw.
Zeg maar even wat.
Belangrijk dus om inzicht te krijgen in het gedrag.
Zodra er inzicht is kun je het gaan verbreken.
Voor nu misschien een idee ipv door de voordeur, via de achterdeur weg te gaan.
Misschien is wel net die "enge" buurman voorbij gelopen wat het gedrag veroorzaakt of heeft de hond van nr. 10 wel net bij jullie tuin staan piesen.
Is er misschien een speeltje dat hij leuk vindt?
Een vriendin van me heeft haar hond een balletje in zijn mond gegeven, hij blijft dat vasthouden en zo springt hij niet meer in haar lijn.
Ondertussen kan je er misschien achterkomen wat het probleem is en daar wat aan doen (al denk ik het het opwinding is).
Bedankt voor de tips!
Iets leuks in zijn bek om mee te sjouwen ga ik proberen en ik ga ook notities maken!
Vanmorgen 'kreeg hij het' pas in het park. (Dacht loop een kortere bekende route) Voelde hem wel aankomen doordat hij eerst met zijn neus tegen mijn hand aan ging. Maar afleiden lukte pas met snoep (gedroogd vlees) in mijn handen. Beloonde hem ervoor juist voor goed lopen. Heb het snoepje ook pas gegeven toen hij weer 'rustig' mee liep.
Maar ik ga ermee aan de slag!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?