Hallo, Onlangs plast en poept mijn Jack Russel regelmatig in huis. Ze doet dit vrijwel elke dag en wil ook niet naar buiten. Eerst ging ze altijd voor de deur staan om aan te geven dat ze iets wou doen. Wanneer wij nu roepen om mee naar buiten te gaan, weigert ze dat. Meestal bij (lang) aandringen gaat ze zelfs binnen op het tapijt poepen of plassen. Wandelen wilt ze ook niet meer. Het lijkt wel of ze bang is om naar buiten te gaan en daarom maar binnen haar behoefte doet. Ze is onlangs behandelt aan haar anaalklieren waar ze toen veel last van had. Daar heeft ze 10 dagen antibiotica voor gekregen en daar heeft ze nu vrijwel geen last meer van. Zou het hier aan kunnen liggen. En weet iemand wat we hieraan kunnen doen?Het gaat om een vrouwelijke Jack Russel die in november 10 jaar wordt.
is er buiten iets gebeurd? misschien associeert ze het naar buiten gaan met de last die ze had van de anaalklieren? ziet ze nog wel goed?
Ik zou haar dan toch nog eens helemaal goed door laten checken.
Misschien als je haar optilt mee naar buiten en dan ergens neerzet op een rustig veilig plekje waar ze in alle rust kan snuffelen, en wandelen (desnoods richting huis, of welk richting ze op wil)dat dat wat minder angstig is voor haar?
Ouderdom komt vaak met gebreken, ze heeft zich niet lekker gevoeld na de anaalklieren behandeling, misschien een andere aandrang dan anders nu, zou haar mooi optillen, wat vaker uitlaten, en als je angst vermoed, maak een plekje in de tuin waar ze zich veilig voelt, hou ze snachts bij je , kan je merken of ze naar buiten moet.
Ik ga mee met Dobry.
Je spreekt van dat ze "vrijwel" geen last meer heeft. Is dit, ze heeft nog last, ze heeft nog een beetje last of ze heeft niks last meer?
Ze is behandeld geweest. Wat is er juist gebeurd of gedaan? Gewoon de anaalklieren geleegd? Een abces? Hoe was haar reactie op dat moment? Hoe deed ze eens jullie terug thuis waren? Is er jullie dan iets opgevallen? Zo ja, wat?
Heeft ze nog eerder problemen met de klieren gehad of was dit de eerste maal?
Welke voeding krijgt ze?
Regel 1 bij gedragsproblemen, is het uitsluiten van een medische oorzaak voor dat gedrag. Dus best eerst langs de DA.
Wanneer dan blijkt dat dit niet het geval is wordt het gaan zoeken wat de oorzaak dan wel kan zijn.
Wanneer (datum) was het probleem met de anaalklieren? En vanaf wanneer doet ze in huis?
Kan je "na lang aandringen" beter omschrijven? Op welke manier dring je aan?
Ze wil ook niet meer wandelen.
Kan je dit beter omschrijven? Welk soort halsband heeft ze aan? Wat doet ze als jullie buiten staan? Blijft ze staan, trekt ze, wat doet ze juist?
Als jullie niet gaan wandelen, hebben jullie dan een tuin waar ze in gaat/ging?
Is er iets veranderd in jullie thuis, gezinssituatie?
Deed/doet t poepen zeer? Ik zou in ieder geval die klieren nog even laten checken.
10 Jaar is nog niet oud voor een Jack Russell. Heeft ze geen last van haar ogen, misschien een vorm van staar en is dat de reden dat ze niet naar buiten wil? Ik zou dat, buiten haar anaalklieren, laten checken. Is ze geopereerd aan haar anaalklieren of zijn deze weggehaald? Staar kan geopereerd worden door een dierenkliniek met specialisatie oogheelkunde.
Dobry bedankt voor je reactie. Buiten is er niets gebeurt, wij wonen op het platteland dus daar gebeurt niet veel. Een tijdje terug hebben we wel op twee cavia's moeten passen ongeveer tegelijkertijd dat ze last van der anaalklieren had, misschien heeft dat er ook mee te maken. Verder ziet gewoon goed.
Ze is erg bang voor de dierenarts dus dat heeft weinig zin om naar toe te gaan.
Het probleem is dat als je haar oppakt om mee naar buiten te nemen, dat ze dan al haar behoefte onderweg naar buiten doet en wandelen wilt ze ook echt niet.
Bedankt voor je reactie Willemijn. Het probleem is als je haar naar buiten wilt doen, dat ze haar behoeft vaak al onderweg naar buiten doet.
Bedankt voor je reactie Eliane. Ze heeft geen last meer. Af en toe schiet ze wel opeens weg. Dan denkt ze misschien dat ze last krijgt ofzo? Ze hebben inderdaad de anaalklieren geleegd. Ik was er zelf niet bij, maar mijn ouders vertelde dat ze erg moest piepen en in mijn vaders hand beet. Toen ze thuis was had ze wel wat minder pijn dan voorheen, maar schoof af en toe nog wel met haar kont over de grond.
Ze krijgt elke dag stukjes vlees in gelei van Pedigree en af en toe een stukje vlees of kaas of een hondenkoekje.
Zoals ik al eerder aangaf is ze erg bang voor de dierenarts en gaan we liever niet met haar daar naartoe.
De precieze datum van de anaalklieren weet ik niet meer, maar ik denk eind augustus/begin september. Vanaf dan doet ze het ook in huis. Lang aandringen is echt een paar keer roepen van dat ze mee naar buiten moet gaan.
Als we willen wandelen blijft ze binnen al stil staan en dan kan je trekken wat je wil, maar ze gaat dan niet mee. Ze heeft een normale blauwe halsband.
We hebben een vrij grote tuin waar ze haar behoefte kan doen. Verder is er binnen onze gezinssituatie niks verandert, behalve dan dat we een paar weken geleden op twee cavia's hebben gepast.
Bedankt voor je reactie kees. Het poepen deed eerst wel zeer, maar nu niet meer. Zoals ik in een andere reactie al heb aangegeven is ze erg bang voor de dierenarts.
Bedankt voor je reactie Machteld, Romeo en Luca. Haar ogen zijn nog prima. De anaalklieren zijn weggehaald. Wat ik in de ander reacties vergeten ben te melden, is dat ze wat zenuwachtig (rillen, veel rondlopen) is en vaak zomaar wegschiet.
Ja dat las ik, toch zul je er heen moeten als er wat is. T kan zijn dat t poepen gewoon nog zeer doet. Of dat ze die relatie heeft gelegd, en t daarom zo lang mogelijk ophoudt.
Dat willen we haar eigenlijk niet aan doen. Dus dat is geen optie.
De anaalklieren zitten er niet voor niks. Er zijn genoeg honden die na deze operatie incontinent worden of last hebben met de stoelgang, zelfs daarna ingeslapen worden, omdat ze de ontlasting niet meer kunnen ophouden. Het is een ingrijpende operatie en andere honden gaan hen vaak anders benaderen.
Ja, ik zie hier ook zeker een link in met het nu afwijkende poep gedrag.
Het wel of niet hebben van anaalklieren doet zelf niets aan het al dan niet in huis doen van de behoeftes.
Het grote risico bij het operatief verwijderen van de anaalklieren, is de dichte nabijheid van de sluitspier. Als die tijdens de operatie wordt geraakt, ontstaat achteraf het probleem van incontinentie.
Dus dit samen met waarschijnlijk een trauma door angst en pijn opgelopen tijdens de consult en operatie bij de DA, maakt dat je eigenlijk heel veel geduld zal moeten uitoefenen bij je hond. Ik zou het volgende proberen. Neem wat gekookt kippenvlees (zonder bot) en snij dit in kleine stukjes.
Idealiter zou je nu onderstaande kunnen gaan oefenen. Alleen vraagt dit wel wat tijd.
Ga in de buurt van je hond zitten en leg wat stukjes kip op de grond, zomaar. Herhaal dit verschillende malen per dag. Dan ga je omschakelen naar wanneer je in huis rondloopt, in het voorbijgaan wat kip geven. Benader je hond steeds op een rustige manier, cordaat en rechtstreeks naar een hond toestappen, betekent in de hondenwereld meestal bedreiging. Wanneer je hond hieraan gewend is, kan je beginnen met haar als eens naar je toe te roepen (sta in het begin niet te ver af en zorg dat je stukjes kip hebt). Van zodra dat ze komt geef je haar direct kip en zeg je op een zachte toon flinke meid, goed zo. Op deze wijze ga je het vertrouwen van de hond terug opbouwen. Doe deze zaken verschillende keren per dag.
En nu kom ik effe terug op het feit dat dit tijd vraagt.
Je kan ook met de gekookte kip naar je hond toegaan. En haar al een paar stukjes geven. Neem haar dan rustig op, geef terug wat stukjes kip en ga naar de tuin. (Maak op voorhand in de tuin een stukje af waar zij haar behoeftes kan doen. Als ze binnen haar behoefte heeft gedaan, ruim dit op en leg dit buiten op haar stukje van de tuin. Zo herkent ze de geur en zal ze op een bepaald moment de link leggen). Zet haar daar terug rustig neer en geef haar wat stukjes kip. Je kan er hier en daar vlakbij om te beginnen wat op de grond neerleggen. Blijf altijd rustig en vriendelijk. En ook dit blijf je herhalen. Tot je jouw doel bereikt hebt en dat ze daar haar behoeftes doet.
Verder is het steeds van groot belang nooit tegen je hond te roepen. Niet wanneer ze haar behoefte binnen doet en ook niet als ze niet komt (dat is vanwege angst en iemand die roept nodigt nu niet bepaald uit om tot bij hem/haar te komen. Daar ga je liever van lopen). Zij kan er niet aan doen dat haar sluitspier niet degelijk of niet meer werkt. Dat is een zeer gekend risico van de operatie.
Vijgen na pasen, maar.....
Tenzij een medische afwijking, kan verandering van voeding al heel veel doen in het ledigen van de klieren. Men kan ze ook door de DA laten doorspoelen wanneer de substantie te hard wordt op nog via de manuele manier geledigd te worden.
Dit was dus de reden waarom ik vroeg wat je hondje te eten krijgt. Nu qua kwaliteit zou ik sowieso alsnog van voeding veranderen. Het eten dat ze nu krijgt bevat van de 100% zo'n 4% vlees. De rest is allemaal goedkoop opvulmiddel met saus en smaakmakers om het dier de voeding te laten opeten.
Ik zou bvb eens kijken bij Renske hondenvoer (deze gegevens zijn louter bedoeld als informatie), zie hieronder de samenstelling ->
Vers kippenvlees (minimaal 80%), erwten (3%), volkoren rijst (2%), wortelen (1%), zalmolie (0,50%), zeewier extract (0,45%), kruiden: rozemarijn, peterselie en knoflook (0,10%), Prebiotica: FOS (Fructo Oligosacchariden) (0,50 %), Glucosamine (0,05%), Chondroitine (0,05%)
Ruw eiwit (13%), ruw vet (13,5%), ruwe as (3%), ruwe celstof (0,5%), calcium (0,62%), fosfor (0,47%), vocht (72%)
Vitamine A (2.500 ie/kg), Vitamine D3 (200 ie/kg), Vitamine E (a-tocopherol) (16 ie/kg)
En kijk dan eens naar de samenstelling van Pedigree -> : Hier wordt de consument gewoon in het ongewisse gelaten uit wat de voeding bestaat. En van zodra de samenstelling 4% vlees bevat mag de fabrikant het zo op het etiket vermelden. En zo wordt er wijselijk gezwegen uit wat de voeding nu eigenlijk bestaat.
Samenstelling
Vlees en dierlijke bijproducten: granen: oliëen vetten (waarvan 1:5% zonnebloem olie): mineralen: plantaardige bijproducten.
Het is alles behalve leuk wanneer zoiets voorvalt, maar begrijp ook dat jouw hondje hier absoluut niet kan aan doen.
Je kan overwegen van incontinentie luiers aan te doen, maar dan moet je de boel hygiënisch zeer goed in het oog houden zodat de huid niet aangetast geraakt door de zuren van de urine en stoelgang.
De anaalklieren zijn weggehaald, door middel van operatie? Of leeggemaakt, door middel van leeg drukken?
Maar dat zenuwachtige, rillen en wegschieten kan heel duidelijk een teken zijn van pijn.
Ook al vind je hond het niet leuk, er zijn maar weinig honden die een dierenarts leuk vinden, zou ook ik aanraden toch terug te gaan naar de dierenarts!
Bedankt voor je reactie en de mogelijke oplossing. We zullen het gaan proberen en hopelijk zal hiermee het probleem zich oplossen.
doormiddel van leeg drukken
Hier kan ik mij volledig bij aansluiten.
Ik begrijp dat je niet graag terug wilt naar de dierenarts, maar misschien is het toch goed om te onderzoeken dat het geen medische oorzaak heeft (of dat inderdaad de sluitspier geraakt is tijdens de operatie).
Als ik t goed begrijp was er geen operatie, maar alleen leeggedrukt.
Ja dat klopt.
Of er wel of geen ingreep was uitgevoerd was niet echt duidelijk.
Dan zal het ledigen van de blaas of de darmen eerder uit angst of spanning gebeuren en heeft de sluitspier hier niet echt mee te maken. Toch niet in hoe ik hierboven heb beschreven.
Bij spanning of angst treden er een aantal zaken in het lichaam in werking waar we zelf geen controle over hebben. Alsook de controle over de sluitspier van de blaas/darmen.
Geduld en zachtaardigheid in oefenen met en benaderen van staan hier dan ook op de eerste plaats.
Ok, sorry. Maar een andere medische oorzaak moet nog altijd uitgesloten worden natuurlijk.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?