Corrigeren

Als er iets te corrigeren valt dan moet jij dat doen, jij mag rust in huis eisen (is allemaal te realiseren op een vriendelijke manier).

Hoe minder onrust tussen je honden hoe beter.In huis zijn we rustig.

Hoe meer de oudste moet corrigeren,hoe meer stress deze er ervaart.

Lol of een pedagogisch inzicht is er niet hoor voor haar,zij heeft ook liever rust.

Ik heb geen zicht op wat er aan vooraf gaat, dat de oudste vindt dat ze de jongste moet stoppen met wat zij doet...

Hoe dan ook,herken het gedrag dat jouw oudste  niet fijn vindt van de jongste en voorkom zelf dat de jongste doordraait in wat ze doet,zodat de oudste haar niet hoeft te corrigeren en geen stress ondervindt.

Mocht de pup niet eens druk doen,dan zou ik sowieso de 2 honden meer gaan scheiden en de oudste echt een eigen rustplek geven, waar ze zich niet gestoord voelt en gewoon kan rusten.

Het enige antwoord op deze vraag is; het ligt eraan.

Ik ben er heel erg van alles te herleiden naar roedels en natuurlijke gedragspatronen, dus..

In een roedel corrigeert iedereen de pups, maar voornamelijk de leiders aangezien de rest geen pups krijgt. Dus jij moet inzien wanneer de pup de oudere hond lastig valt en hem dan weghalen/corrigeren. Als de oudere hond soms correcties geeft is dat niet erg, wat de da zegt, laten gaan (ook als je het niet ziet, misschien is de oudere hond de pup wel even zat, dan mag hij of zij dat aangeven.) succes!

 Gelukkig, ik dacht al.

Het paren van onze huishonden is niet natuurlijk. Wij bepalen welke teef we laten dekken, dus niet alleen de leiders.

Wie de leider in een roedel is, speelt bij onze huishonden ook geen rol. 

De hyrargie wordt bepaalt door leeftijd en ervaring, de oudere leren de jongere de kneepjes. Verder houd de rang orde ze niet bezig.

 Í

Teven corrigeren weinig. Ze loopt weg van de pups, als ze te vergaan.

Ze accepteren veel van hun pups.

Als een pup ergens geplaatst wordt, is het grote verschil, dat de pup totaal geen band heeft met de al aanwezige honden en dat maakt het, dat je wel in zal moeten grijpen.

Je zal je oudste hond moeten laten zien, dat ze niets te vrezen hebben van de pup, hem zijn ruimte geven. Je zal de pup zijn grenzen moeten leren.

Bij hun eigen moeder, kunnen ze heel ver gaan. Een ander accepteerd dat niet. Dan worden ze weggesnauwt, dat is voor geen een hond prettig.

Ze kennen elkaar niet, ze hebben geen idee wat de ander wilt en of die wel te vertrouwen is. Door goede ervaringen met elkaar op te doen, krijgen ze een positieve associatie met elkaar, dat is heel belangrijk bij het opbouwen van een band.

Juist niet laten gaan en ze het uit laten zoeken.

 (Op) Welke roedel be(doel) je ? En welke leiders?