Wereld-Dierendag: ode aan onze hond(en)!

.....Ogin, een hond om van te houden, Bams en ik zijn samen begonnen aan een hond erbij, even zat alles tegen, twee weken was ze bij me en door omstandigheden is ze tot bijna zes maanden terug gegaan naar de fokker....ze is weer bij ons, een karaktervolle hond die ons leven verrijkt...........bams en ik , samen gaan ook wij weer verder en wel met ons drietjes nu.....

 Ja en als ik van al mijn honden de puppenfoto's weer zie dan voel ik het direct weer.. Kan tranen in mn ogen krijgen van dat gevoel. 

Het "Jij bent het voor mij " gevoel hihi

4okt vergeten we niet onze lieve dieren voor altyd 

4okt wereld dieren dag we vergeten jullie nooit 

Mijn prachtige meiden!
Allemaal even speciaal!

Maar ook Denzo & Pippa hebben een speciaal plekje in mijn hart!

En Pipje ook!
Mijn vaste oppashondje

Ik wil onze mini varkentjes ook nog even in het zonnetje zetten 

Moeders van ze kan ook zit en kan worden uitgelaten.. 

Telt dat ook?

Dit is spikey 

hij is 8 maanden oud? Lekker ondeugend en vin het heerlijk om dingen te slopen of iets te doen wat niet mag . Een echte doerak dus ! Maar hij is ook een schatje en houd enorm van knuffels . Hij is altijd vrolijk en loopt zonder pardon iedereen huis of tuin in als de deur openstaat . Als ik thuis kom begroet hij me vaak vol entshouisme . Ik kan me geen leven moor voorstellen zonder deze lieve hond ! 

Hij is een kruising tussen een gokden doedel en een Friese stabij. En nog een mix van allemaal andere rassen die we niet weten. 

Dit is Kaylo! Een mix Sarplaninac uit Bosnie. Hij wordt in januari alweer 4 jaar en is sinds 1 maart 2015 bij mij! 

Kaylo is toevallig op mijn pad gekomen op een avondje rondstruinen op FB. Wij wilde een tijdje geen hond meer omdat ik druk bezig was met mijn studie en het verlies van onze oude honden mij erg zwaar viel. Ik kwam hem tegen en was echt opslag verliefd.. Die avond namen we nog contact op met de stichting en was hij al snel voor ons gereserveerd. 

Deze foto is mij nog steeds zo dierbaar omdat het onze aller eerste ontmoeting is. Zo bang als hij was legde hij zijn kop in mijn hand.. Ik nog aan het revalideren van een zware knie operatie en hij liep naast mijn krukken alsof hij nooit anders gedaan had.. en dat voor een hond die helemaal niks gewend was en alles eigenlijk heel erg spannend vond. 

We hebben heel wat tegenslagen gehad met zijn demodex.. en ook toen nog B12 en ijzer tekort. Elke behandeling en bezoek aan de dierenarts heeft hij maar over zich heen laten komen en hij staat ook inmiddels daar bekend als een hele lieve en relaxte hond, zolang het baasje er maar bij is ;) Hij is super eigenzinnig en heeft ook echt zijn eigen wil. Ik mag dat wel.. Als het er op aan komt doet hij precies wat ik van hem vraag en hij neemt elke dag nog zulke enorme sprongen. We doen het liefst alles samen. Hij is in een woord: fantastisch. Geweldig met kinderen en andere honden. Op een afstand weet hij precies wat voor hond het is en wat hij er mee kan. Zoekt zelf nooit ruzie en als hij iets niet leuk vind loopt hij er netjes met een boogje omheen. 

Hij is nu alweer 1,5 jaar echt mijn maatje en we kunnen lezen en schrijven met elkaar. Een blik is van beide kanten vaak al meer dan genoeg 

Hahaha, ja, wát een leuk topic! Maar oké, dan kan het na mijn post gesloten worden want wij hebben de leukste, liefste, pienterste, dapperste, meest knuffelige, intelligentste, mooiste, gekste, gehoorzaamste en weet ik wat allemaal nog meer hond van het Westelijk halfrond. (Zo, genoeg opgeschept..... ).

Farah is een Spaanse adoptiehond, 90% Pyreneese Herder en 15 november hebben wij haar alweer twee jaar. Afgelopen augustus is zij 2 jaar geworden. Ze is ongelooflijk leergierig en heeft een flinke portie energie gelijk aan een Border Collie. Ze leert bijzonder vlot en haar voor de gek houden is er niet bij. Ze begrijpt nagenoeg altijd meteen wat je van haar verlangt. Ze is een geweldige hond en we zijn blij dat onze wegen elkaar gekruist hebben.

 Farah als puppy, drie foto's en Farah nu.