spannende maanden

Het is gebeurd... Gisteren ben ik gaan kijken naar de mogelijke moederhond. Prachtige beest, mooie bouw, stevig maar stabiel karakter, sociaal, ...
Zowel de stamboom van teef als reu is veel belovend.
De reu is qua karakter te vergelijken met een andere teef van hun.
Dus heb ik ineens daar een pupje gereserveerd. Als alles goed loopt, komen hier begin volgend jaar terug puppypootjes over de vloer.
De teef zou, volgens de fokker (wat tevens iemand is waarmee ik int lagere nog samen in de klas heb mee gezeten en een vriendin van me was), oktober/november loops worden.
Ik ga een spannende tijd tegemoet.

Wat leuk, een puppy!  Wat voor ras wordt het?

Wat leuk! 

De toekomstige pup is een Alaskan Malamute, heb hier echt mijn hart aan verloren.
Veel werk mee, altijd op je hoede zijn (zorgt er ook voor dat je alert blijft), veeeeeeel geduld, ...
Maar eens ze getraind zijn, een prachtig ras.
Het is een echte passie van mij.
Vanaf ik weet dat de hond drachtig is, ga ik naar hondenscholen kijken, heb er zeker al 1 op het oog, als het me echt goed bevalt wordt het deze. Ik volg mijn instinct.
Mijn vorige hondenschool viel me zwaar tegen qua reactie toen ik zei da ik Kanouk heb moeten laten inslapen. De persoon die afnam toen ik belde zei gewoon: Aja ik zal het doorgeven....
Een hond is geen voorwerp of zakelijk ding, het is een deel van je gezin. Dit deed me enorm veel pijn.

O wat leuk! En spannend