Vechtende honden

Ik heb eerder een artikel gepost over onze Akita puppy, de laatste dagen gaat het met hem gelukkig goed maar nu is weer een ander probleem voorgevallen.

Wij hebben nog 2 andere honden (Tosa Inus, vrouwtjes). Mijn vriend heeft deze al van pups af aan, een van de 2 is erg jaloers maar het is altijd goed gegaan tot onze puppy erbij kwam. Onze Tosa's hebben 2 keer eerder gevochten, en vanavond was het weer raak. Ze bijten elkaar tot bloedens toe, vorige keer moest de dierenarts komen. Mijn vriend krijgt ze uiteindelijk wel uit elkaar maar anders bijten ze elkaar gewoon dood.

Dit keer was het binnenshuis en er is een hoop gesneuveld, de puppy was gelukkig buiten. Ik zat op de bank met 1 van de 2 honden naast me en de andere op de grond, dit doen we heel vaak. Of beide op de bank, is altijd goed gegaan. Ineens beginnen ze naast me te vechten, mijn vriend stond op het punt om weg te gaan maar ben blij dat hij nog thuis was. Ik krijg ze op zo'n moment absoluut niet uit elkaar en weet niet wat er gebeurd was als ik alleen thuis was, zit namelijk ook met mijn been in het gips dus kan niet eens lopen. We hebben er nu 1 in de gang en 1 in de keuken en mijn vriend wil ze absoluut nooit meer bij elkaar, maar weet niet of dit de oplossing is.

Vind het zo erg, voelde me altijd veilig met die 2 grote beesten bij me maar ben er nu alleen angstig voor dat ze weer gaan vechten :(. 

Je hebt Japanse vechthonden.... De enige optie die je hebt is ze uit elkaar houden. Wat ze doen is normaal en de oplossing, als die er al is, is waarschijnlijk zo complex dat kan niemand van achter een scherm geven. Zou je ook niet moeten vragen dat is eigenlijk levensgevaarlijk.  

Waarom werd er gekozen voor de Tosa's?

Hoe oud zijn ze? Zijn ze beide even oud? Zijn ze nog intact? Zo ja wanneer waren ze loops?

Ineens beginnen ze naast me te vechten. 

Zoiets begint niet zomaar ineens. Wanneer je honden van deze rassen (die mij persoonlijk erg aanspreken) in huis haalt is kennis over honden alsook hun lichaamstaal geen luxe maar een pure noodzaak!

Plaats in de zin van ruimte, veel ruimte (zowel binnen als buiten) is ook noodzakelijk bij meer dan 1 van deze honden in huis. 

Ik moet het toch even kwijt.

Wat me wel opvalt is dat jullie (jouw - zijn?) wil, wel groter is dan de kennis over de honden. Ik wil toch zo graag.....

En wat ik zo erg vind is dat ook hier weer de honden de dupe zijn. De Akita is 6 maanden en zit buiten in een kot en mag niet meer binnen. De tosa's staan elkaar naar het leven. Eentje mag er nu op de gang en de andere in de keuken. 

Wie kwam er eigenlijk op het idee van een Akita in huis te halen en bij 2 Tosa's te zetten als ik zo vrij mag zijn om dit te vragen.

Je hebt een topic geopend ...dat je vriend niet zo blij was met de nieuwe huisgenoot, je hebt drie honden die elkaar naar de haren vliegen en dan nog een pup erbij.......twee op de bank een op de grond, geef al je honden een aparte plek op de grond, geen priveleges meer geven, niet twee op de bank een op de grond...geef regels, en je hebt een roedel die niet met eljaar kan, wat als de pup er ook nog bij was. Geef voorlopig ieder een eigen plek, en de twee vechtersbazen voorlopig uit elkaar houden.

 Mijn vriend heeft ervoor gekozen Tosa's te nemen, hij had ze allebei al voordat wij een relatie kregen. Ze zijn 2 en 3 jaar en eentje is net loops geweest, de ander is gesteriliseerd.

Wij zien het niet aankomen dat ze gaan vechten, geen spaninng of dreiging. Dat bedoel ik met ineens. Ze hebben bij ons zowel binnen als buiten heel veel ruimte. 

Maar onze Akita zit niet buiten in een kot hoor, ik haal hem nu regelmatig binnen en dat gaat goed. Ben wel blij dat hij gisteren tijdens het gevecht buiten was. En dat de Tosa's nu in de gang en in de keuken zitten, is voor mijn veiligheid aangezien ik niet kan ingrijpen. Heb het ook liever niet zo maar weet niet wat anders te doen.

Ik wilde graag een puppy erbij maar ik was wel bang dat het niet zou gaan met de Tosa's, mijn vriend was ervan overtuigd van wel. Heb me eigenlijk een beetje laten overhalen, want dacht hij kent zijn honden toch het beste. Tegen de puppy doen ze hartstikke lief en spelen ze leuk, maar nu vliegen ze elkaar in de haren

" Je hebt een topic geopend ...dat je vriend niet zo blij was met de nieuwe huisgenoot, je hebt drie honden die elkaar naar de haren vliegen en dan nog een pup erbij.......twee op de bank een op de grond, geef al je honden een aparte plek op de grond, geen priveleges meer geven, niet twee op de bank een op de grond...geef regels, en je hebt een roedel die niet met eljaar kan, wat als de pup er ook nog bij was. Geef voorlopig ieder een eigen plek, en de twee vechtersbazen voorlopig uit elkaar houden. "

Willemijn, baasje van Bamse......en Ogin

 Ze hebben allemaal een eigen mand en daar liggen ze ook in, maar savonds liggen ze soms bij ons op de bank of naast de bank op de grond. 

Maar dat zullen we dan niet meer doen inderdaad.

" Je hebt Japanse vechthonden.... De enige optie die je hebt is ze uit elkaar houden. Wat ze doen is normaal en de oplossing, als die er al is, is waarschijnlijk zo complex dat kan niemand van achter een scherm geven. Zou je ook niet moeten vragen dat is eigenlijk levensgevaarlijk.   "

S&F.

Ja..dit dus...

2 tosa's en een Akita...ja, dan heb je best een kansje op knokken...

dit gaat niet zomaar op te lossen zijn. want met het kleinste dingetje heb je feest.

ik zou zeggen, veiligheid voorop en houd ze goed gescheiden van elkaar.  

 1 gesteriliseerd en de ander net loops geweest. Dit is mogelijk al een reden. De laatste staat mogelijk zwaar onder de invloed van hormonen. Zeker niet te onderschatten bij dit soort rassen. Dan is het bij wijze van spreken lopen op de tippen van de tenen

We zien het niet aankomen. Als je echt weet hoe honden zijn en hun lichaamstaal kent. Niet verkeerd bedoeld, maar dan zie je dat en weet waar je moet op letten. Want hun lichaam, hoe het beweegt  en reageert komt heel veel vertellen. Zodat je kan voorkomen ipv dat je de dierenarts en de ziekenwagen moet bellen.

Binnen en buiten veel ruimte.

Wij als mens zien "veel ruimte" echt wel anders dan honden.

Als je huis en tuin groot genoeg is dat iedereen vrij kan rondlopen en elkaar niet ziet of tegen komt (in de zin van hectaren) dan kan je zeggen dat je voldoende ruimte hebt.

de Tosa's nu in de gang en in de keuken zitten, is voor mijn veiligheid aangezien ik niet kan ingrijpen

Denk je dat wanneer je uit het gips bent en alleen thuis dat je dan wel kan ingrijpen? Dat je op je eentje deze 2 wanneer ze beginnen te vechten, ze uit elkaar kan halen?

Prima zoveel te beter voor de honden en jouw gezondheid!

Zeker wanneer je er nog een Akita gaat bij zetten.

Is het een Japanse of Amerikaanse Akita?

Heel wat mensen hebben een verkeerd beeld van Akita's. De film Hatchiko heeft daar echt geen goed aan gedaan. Want wat heel veel mensen niet weten en in de film niet aan bod komt, dat hij buiten zijn trouw ook heel gevaarlijk en agressief kon zijn.

De manier waarop jouw vriend nu met hem om gaat en behandeld kan vrij reëel vroeg of laat zijn tol eisen (laat ons hopen dat ik geen gelijk krijg).

De meeste zijn ook niet, andere honden tolerant.

Hij is nu 6 maanden, dus stilletjes aan zal zijn lichaam hormonen gaan aanmaken. ( en zit hij nog samen met een intacte teef)

Als hij dan een beetje trouw is aan jou en de tosa's doen agressief naar elkaar in jouw bij zijn, dan heb je er 3 die gaan vechten dat hun leven er van af hangt.

...... Ik wil toch zo graag een hond........ en daar sta je dan.

Het enige wat ik kan adviseren is de Tosa te laten castreren (is de andere gesteriliseerd of gecastreerd)?

Steriliseren is de eileiders doorknippen en castreren bij een teef is het doorknippen van de eileiders en het weghalen van de baarmoeder.

En ga in de leer! En niet alleen jij ook jouw vriend!

Ik heb je voorgesteld om tot bij mij te komen. Begrijp goed, voor mij hoeft dat niet. Maar wat je wel moet beseffen is dat jullie dringend ergens in de leer moeten gaan en een gewone hondenschool gaat je NIET de nodige kennis opleveren. Jullie wilde de honden, neem dan ook jullie verantwoordelijkheid en doe moeite. Ook al houdt het in dat je een uur onderweg bent! Naar we dan ook, maar in elk geval iemand met kennis van zaken.

Misschien dat men je hier kan vertellen je ergens degelijk terecht kan dichter bij je in de buurt.

https://akitablog.nl/2012/11/13/het-karakter-van-de-akita-inu/

En nog eventjes een goede raad

-> want dacht hij kent zijn honden toch het beste

-> er is niets verkeerd van te dromen in het leven. Maar als je iets wil doen? Dan moet je niet denken (in de zin van zomaar aannemen), dan moet je weten. Want dat is een wereld van verschil.

Beste Mies,

Wat jij nu meemaakt, is bij mij gebeurd enkele jaren geleden.

Wij hadden twee Dogo Argentino meiden (beide gesteriliseerd) en één Lagotto Romagnolo meisje (ook geholpen), er kwam een puppy Dogo Argentino bij en na enkele maanden hadden we al prijs.

Waar ik je voor wil waarschuwen is dat de gevechten zullen escaleren.  Het zal van geen verwondingen gaan naar enkele gaatjes en zo verder naar serieuze hechtingen.  En serieuze gevechten.

Wij kenden wel wat van lichaamstaal van honden, maar thuis ben je niet op je hoede, verwacht je het niet.  Het heeft ons drie gevechten gekost voor we beseften dat thuis nu niet meer veilig was voor onze dames.

We hebben ze allemaal apart gezet als mijn man ging werken, omdat ik, net als jij, me niet in staat voelde ze te stoppen als er iets gebeurde.

Ook 's avonds als ze allemaal wel bij ons waren, bleven we op onze hoede, bewoog er één, hielden we ze in de gaten enz.

Helaas is één van de twee, Athena, enkele maanden later overleden aan hartfalen, heeft dat mee een rol gespeeld?  Voelde Niké dat Athena zwakker was?  Ik weet het niet, maar ben wel geneigd dit te geloven, terugdenkend aan andere voorvallen met één van onze, eerder overleden, dames, Ylena.

Het punt is wel, dat wij nu steeds de honden scheiden als ik alleen thuis ben, of als we beiden uit huis zijn.

Ik wissel ze wel van plaats gedurende de dag, en neem ze mee buiten, maar ze blijven niet bij mekaar en als ik zie dat er spanning is bij één van hen, ga ik ze zeker niet mekaar laten passeren.

Het zal een hele klus zijn je aan te passen aan de situatie, maar je zal het moeten doen voor de rest van hun leven, en liefst zonder te veel geroep, druk of spanning.

Toen je van de week dat andere bericht plaatste dacht ik al: oh nee oh nee waarom?

Waarom neem je een Akita bij een Tosa Inu? Ik mag hopen dat je ingelezen hebt in een Akita? Is een reutje toch? Ik denk dat door de Akita en jullie manier van opvoeden nu rommel komt in de roedel. Klinkt onaardig, maar je moet echt wat in huis hebben om zulke honden te laten zien dat je de leider bent.

Ik ben tijd terug bij een fokker geweest en haar teefjes hebben tot bijna bloedens toe gevochten. Daar heeft ze een gedragstherapeut bij gehad. Die zij dat ze een teef moest herplaatsen of die honden nooit meer bij elkaar.

Reutjes vergeten vaak het voorval (de aanstichting kan wel blijven), teefjes vergeten niet. Dat merk ik ook bij mijn hond. Mijn teef is als pup wel eens aangevallen door een hond en als ze die alleen al ruikt is het mis.

Mijn reu heeft dat niet. Die heeft gevochten op cursus met een Rottweiler. Toch blijven ze elkaar wel uitdagen, maar anders dan wat ik bij mijn teef zie.

Ik zou ze niet meer bij elkaar doen en een GT er in huis vragen en kijken wat die hierop zegt.

" Beste Mies,
Wat jij nu meemaakt, is bij mij gebeurd enkele jaren geleden.
 
Wij hadden twee Dogo Argentino meiden (beide gesteriliseerd) en één Lagotto Romagnolo meisje (ook geholpen), er kwam een puppy Dogo Argentino bij en na enkele maanden hadden we al prijs.
 
Waar ik je voor wil waarschuwen is dat de gevechten zullen escaleren.  Het zal van geen verwondingen gaan naar enkele gaatjes en zo verder naar serieuze hechtingen.  En serieuze gevechten.
 
Wij kenden wel wat van lichaamstaal van honden, maar thuis ben je niet op je hoede, verwacht je het niet.  Het heeft ons drie gevechten gekost voor we beseften dat thuis nu niet meer veilig was voor onze dames.
 
We hebben ze allemaal apart gezet als mijn man ging werken, omdat ik, net als jij, me niet in staat voelde ze te stoppen als er iets gebeurde.
 
Ook 's avonds als ze allemaal wel bij ons waren, bleven we op onze hoede, bewoog er één, hielden we ze in de gaten enz.
 
Helaas is één van de twee, Athena, enkele maanden later overleden aan hartfalen, heeft dat mee een rol gespeeld?  Voelde Niké dat Athena zwakker was?  Ik weet het niet, maar ben wel geneigd dit te geloven, terugdenkend aan andere voorvallen met één van onze, eerder overleden, dames, Ylena.
 
Het punt is wel, dat wij nu steeds de honden scheiden als ik alleen thuis ben, of als we beiden uit huis zijn.
Ik wissel ze wel van plaats gedurende de dag, en neem ze mee buiten, maar ze blijven niet bij mekaar en als ik zie dat er spanning is bij één van hen, ga ik ze zeker niet mekaar laten passeren.
 
Het zal een hele klus zijn je aan te passen aan de situatie, maar je zal het moeten doen voor de rest van hun leven, en liefst zonder te veel geroep, druk of spanning.
 
  "

Martine

 Bedankt voor je reactie! Vervelend zeg wat je hebt meegemaakt :( 

Ik ga ze nu ook gescheiden houden inderdaad, zeker wanneer ik alleen ben. En niet meer 1tje op de bank want dan komt er blijkbaar jaloezie 

" Toen je van de week dat andere bericht plaatste dacht ik al: oh nee oh nee waarom?
 
Waarom neem je een Akita bij een Tosa Inu? Ik mag hopen dat je ingelezen hebt in een Akita? Is een reutje toch? Ik denk dat door de Akita en jullie manier van opvoeden nu rommel komt in de roedel. Klinkt onaardig, maar je moet echt wat in huis hebben om zulke honden te laten zien dat je de leider bent.
 
Ik ben tijd terug bij een fokker geweest en haar teefjes hebben tot bijna bloedens toe gevochten. Daar heeft ze een gedragstherapeut bij gehad. Die zij dat ze een teef moest herplaatsen of die honden nooit meer bij elkaar.
Reutjes vergeten vaak het voorval (de aanstichting kan wel blijven), teefjes vergeten niet. Dat merk ik ook bij mijn hond. Mijn teef is als pup wel eens aangevallen door een hond en als ze die alleen al ruikt is het mis.
Mijn reu heeft dat niet. Die heeft gevochten op cursus met een Rottweiler. Toch blijven ze elkaar wel uitdagen, maar anders dan wat ik bij mijn teef zie.
 
Ik zou ze niet meer bij elkaar doen en een GT er in huis vragen en kijken wat die hierop zegt. "

Sylvia & de Amerikaanse Akita's Jackie en Kiba:)

 Jep onze Akita is een reu. Ik zit er inderdaad over te denken een Gedragstherapeut in te schakelen.

En zoals eerder vermeld heb ik me erg goed ingelezen in Akita's inderdaad 

Het was aardig aangeboden, maar ik ga vanaf 19 oktober naar een hondentrainster hier in de buurt. Zij heeft al eerder Akitas getraind dus heb daar goed vertrouwen in. Ik doe genoeg moeite hoor, zoek informatie op, ga op cursus, vraag hier om hulp. Dus ik hoef geen beschuldigingen dat ik geen moeite doe voor die beestjes. 

Wij hebben voldoende hectare grond en een behoorlijk groot huis, dus dat zie ik niet als een probleem.

Ik weet niet of ik kan ingrijpen wanneer ik uit het gips ben maar dan kan ik iniedergeval meer dan nu, ik kan niet eens lopen.

Onze Akita is een japanse Akita. Ik weet niet of onze Tosa is gecastreerd of gesteriliseerd, zou ik aan mijn vriend moeten vragen. Ik denk gesteriliseerd. 

 Mies, goed dat je de Akita gaat trainen, dat zal echter de gevechten niet tegenhouden...

En ruimte is een relatief begrip.  Als ik je hoor, denk ik dat je het probleem niet vat.  Je zegt dat je huis groot genoeg is en dat je dit geen probleem vindt.  Het huis moet in de ogen van je honden groot genoeg zijn.  Ze moeten mekaar kunnen ontwijken als ze dit nodig vinden.  Helaas zijn ze allemaal graag bij hun baasjes, het is dus aan jou om hun (soms subtiele) signalen op te vangen.  Diegene die je niet hebt opgevangen toen ze naast je begonnen te vechten.

Een hond kan stress hebben, zonder dat hij bv. wegkruipt of in elkaar kruipt.  Aan de stand van zijn oren of algemene houding, of staart of tongelen enz... zie je dit, als je het niet opvangt, zal hij zich gedwongen voelen zich te verdedigen. 

Je ziet aan de houding van één hond, dat er problemen kunnen komen, ze hoeven echt niet te grommen of te borstelen, je kan het daarvoor zien en zoveel te sneller je het opvangt, zoveel te beter.

Bij ons was het geen optie één van onze dames te herplaatsen, we hebben spannende maanden meegemaakt toen, nu, meer dan een jaar later, loopt het beter maar toch moet je altijd op je hoede zijn.

Nog één tip, als ze vechten, ga niet zitten gillen en roepen; het jut ze op.  Probeer ze tegen te houden voor ze gaan vechten, als ze toch in elkaar hangen, zeg niets en haal ze uit elkaar, ze zullen "aanspreekbaarder" zijn zonder aanmoedigingen van het baasje.

Een heel vervelend probleem en ik weet uit ervaring hoe ernstig en beangstigend zo'n vechtpartij tussen teven is/kan zijn. 

Ik heb in mijn roedel van 4 honden 2 Eurasierteven met een leeftijdsverschil van slechts 5 maanden. Ze komen van dezelfde fokker en die raadde me af om er zo snel een 2e bij te nemen i.v.m. de kans op rangordeproblemen. Ik heb hun raad in de wind geslagen omdat ik 30 jaar lang een roedel (4-5) Berner Sennenhonden had gehad en dacht voldoende ervaring te hebben. De praktijk heeft uitgewezen dat ik mijn kennis en ervaring heb overschat en de Eurasier heb onderschat.

Inmiddels gaan ze overigens richting 15 jaar en gaat het al jaren goed tussen hun, maar toen ze jong volwassen waren is dit wel anders geweest. Vreselijke vechtpartijen en niet loslaten. Flinke wonden. De tuinslang op het gezicht zetten deed ze loslaten, dus hield ik die altijd paraat. Ik ben alleenstaand, dus ik moest het in mijn eentje zien te rooien.

Ik heb ze allebei laten castreren en nooit van elkaar gescheiden. De vechtpartijen waren er alleen als ik in de buurt was, dus ging ik er vanuit ik een rol in het geheel speelde. Ik ben gaan kijken of ik een patroon ontdekte en dat was zo. 

De oudste van de twee is een hele wijze hond en een echte leider. De jongste heeft altijd hogerop gewild (o.a. tot haar 10e was het dringen om als eerste door een doorgat te kunnen) maar kon dit niet op eigen kracht. Dus wat deed ze... ze ging een paar dagen zielig doen. Ik was daar gevoelig voor en gaf haar als eerste of extra aandacht. Na 2-3 van zulke dagen viel ze de oudste aan. Kennelijk had ze het gevoel dat ze mij achter zich had staan. Toen ik me van dit patroon bewust was heb ik het makkelijk kunnen doorbreken.

Voor een buitenstaander is het makkelijker om dit soort patronen te ontdekken, daarom is het verstandig dat jullie deskundige hulp hebben ingeroepen. Heel veel succes!

"  Mies, goed dat je de Akita gaat trainen, dat zal echter de gevechten niet tegenhouden...
En ruimte is een relatief begrip.  Als ik je hoor, denk ik dat je het probleem niet vat.  Je zegt dat je huis groot genoeg is en dat je dit geen probleem vindt.  Het huis moet in de ogen van je honden groot genoeg zijn.  Ze moeten mekaar kunnen ontwijken als ze dit nodig vinden.  Helaas zijn ze allemaal graag bij hun baasjes, het is dus aan jou om hun (soms subtiele) signalen op te vangen.  Diegene die je niet hebt opgevangen toen ze naast je begonnen te vechten.
 
Een hond kan stress hebben, zonder dat hij bv. wegkruipt of in elkaar kruipt.  Aan de stand van zijn oren of algemene houding, of staart of tongelen enz... zie je dit, als je het niet opvangt, zal hij zich gedwongen voelen zich te verdedigen. 
 
Je ziet aan de houding van één hond, dat er problemen kunnen komen, ze hoeven echt niet te grommen of te borstelen, je kan het daarvoor zien en zoveel te sneller je het opvangt, zoveel te beter.
 
Bij ons was het geen optie één van onze dames te herplaatsen, we hebben spannende maanden meegemaakt toen, nu, meer dan een jaar later, loopt het beter maar toch moet je altijd op je hoede zijn.
 
Nog één tip, als ze vechten, ga niet zitten gillen en roepen; het jut ze op.  Probeer ze tegen te houden voor ze gaan vechten, als ze toch in elkaar hangen, zeg niets en haal ze uit elkaar, ze zullen "aanspreekbaarder" zijn zonder aanmoedigingen van het baasje.
  "

Martine

 We hebben een heel stuk aan laten bouwen voor de honden in huis + een grote tuin met buitenverblijf. In mijn ogen is dit groot genoeg maar misschien onderschat ik dit inderdaad.

Ik kan het zelf niet zien aan de houding dus denk dat het goed is om dan een professional in te schakelen

 Thanks hier heb ik veel aan! Dat patroon erken ik precies zo bij onze honden. De jongste van de 2 begint ook altijd de vechtpartij en moet altijd het speeltje hebben van de ander etc. 

Heb je gemerkt dat castreren heeft geholpen?

Ik denk inderdaad dat de enige oplossing is om een pro in te schakelen. Ik weet nu alleen niet goed of ik ze wel of niet uit elkaar moet houden..

 Het is zeker goed ze uit elkaar te houden zolang jij alleen bent of als jullie weg zijn.

Een goed idee om een professional in te schakelen, zorg alleen ook zelf dat je je honden leert kennen.  De lichaamstaal leert kennen dat is erg belangrijk.   Niet alleen de honden moeten leren, jijzelf zeker ook!

 De oudste had vanaf 6 maanden oud hormonale problemen (loops, 5 maanden lang ernstig schijndrachtig, 3 weken rust, loops, etc.). Om die reden heb ik haar voor de 3e loopsheid laten castreren. Toen moest ik de jongste ook wel laten castreren i.v.m. de rangordeproblemen. 

Of het voor de rangordeproblemen positieve gevolgen heeft gehad durf ik niet te zeggen. Ik denk het wel, omdat de onrust van de schijndracht etc. weg was. Maar de gevechten waren niet over. Pas na het zelf ontdekken en erkennen van mijn onhandige handelen.

Er wordt overigens weleens gezegd dat bij castratie van teven de agressie juist kan toenemen. Die ervaring heb ik persoonlijk niet en ik heb 18 gecastreerde teven gehad.

Ik heb er destijds voor gekozen om ze niet te scheiden. Ik zat dan wel peentjes te zweten als ik bijv. in de bioscoop zat :-) . Gelukkig altijd goed gegaan.

Voor je eigen gemoedsrust is het misschien beter om ze voor nu te scheiden, zeker als de honden alleen zijn, en het consult met de gedragsdeskundige eerst af te wachten.

Heeft iemand tips voor een goede GT of hoe/waar ik het beste kan zoeken?

Lees op internet vooral dat 2 vechtende teven niet meer te helpen zijn en we er het beste 1 kunnen laten herplaatsen pff. Mijn vriend wil dit absoluut niet en begrijpelijk. Hopelijk kan een goede GT ons helpen

Ik heb zelf helemaal geen ervaring met gedragstrainers, maar ik heb meer dan eens gehoord dat Arvid van Putten goed zou zijn..

Je kunt eens een kijkje nemen op zijn website, of hij je aanspreekt.

ik wil je iig heel veel succes wensen met alles.

Welke regio woon je? Misschien doet dat bij iemand een belletje rinkelen.

Bij dieren wordt er eigenlijk nooit gesteriliseerd. 

Van vroeger uit werden er wel twee benamingen aan gegeven om het verschil tussen mannetje en vrouwtje aan te geven.

Maar onder de dieren wordt er standaard alleen gecastreerd.

Bij sterilisatie wordt idd alleen maar doorgeknipt en blijven de ballen of eileiders zitten. Dit maakt ze idd onvruchtbaar,  maar alle hormonen blijven wel gewoon aangemaakt worden. Dus de teef zal loops blijven en de reu zou zich reu blijven voelen en willen dekken.

Bij een castratie worden de eileiders (en soms een deel of hele baarmoeder verwijdert) of de ballen verwijderd.

Uiteraard zijn ze hierdoor ook onvruchtbaar, maar op deze manier haal je dus ook de hormonen weg. Dus een teef wordt nooit meer loops of schijnzwanger en een reu voelt zich vele malen minder hitsig. 

Deze hormonen worden geproduceerd door de eileiders en de ballen(bijbal).

Maar als hier iemand het over steriliseren heeft van de teef dan weet je dat het gewoon om een castratie gaat. Ook een dierenarts zal nooit een teef alleen steriliseren als er een afspraak wordt gemaakt voor een sterilisatie. 

In een eerder bericht las ik dat je al een hondentrainster had gevonden met ervaring met Akita's waarin je vertrouwen had?

Om een kans van slagen te hebben moeten zowel jij als je vriend 100% gemotiveerd zijn. Jullie zullen op één lijn moeten komen, dezelfde strategie naar de honden toe moeten hebben/krijgen, zodat er duidelijkheid voor de honden is.

Mijn Eurasiersteven vochten letterlijk op leven en dood, ze hebben Chow Chow bloed in zich. Een oom van mij heeft jarenlang 2 Chow Chowteven in een kennel gehad, ging prima, maar op een ochtend vond hij ze allebei dood. Gevochten.

In mijn situatie vond ik het een moeilijke en stressvolle periode, maar ik ben blij dat ik heb doorgezet. Het gaat al 12-13 jaar prima tussen mijn meiden.

Jullie hebben gekozen voor moeilijke rassen, ook in het contact met andere honden, van groot formaat. Het zal niet makkelijk worden. Hou ons op de hoogte als je wil. Succes.

Ik heb alles zo'n beetje doorgelezen, pittig dat je voor zo'n combinatie hebt gekozen. Beter inlezen in de rassen had je wellicht op een ander idee gebracht.. Maar goed, het is nu zo. Jullie zullen flink aan het werk moeten of de keuze maken voor herplaatsen van 1 van de 3.

Als je een beetje kennis van honden hebt, dan weet je dat speeltjes/voer/kauwbotten behoorlijk wat kan losmaken tussen honden onderling. 

Mijn advies is dus ook om speeltjes/voer/kauwbotten niet rond te laten slingeren maar eenieder apart te geven in een aparte ruimte. 

Tsja ik kan hier eigenlijk alleen maar adviseren om te gaan herplaatsen. En een goede eerlijke GT die puur naar het belang van de honden kijkt gaat dit ook aanraden. Ik geloof best dat je met veel training en gemanage een wapenstand kunt krijgen. Maar een stressvrije gelukkige hond krijg je alleen in een stabiele roedel. En puur op papier als ik kijk naar rassen en leeftijden ga je er een hele kluif aan krijgen om hier een stabiele roedel van te maken. Je kunt niet alle rassen en leeftijden bij elkaar gooien en verwachten dat het goed gaat. Ook al heb je nog zoveel kennis van honden. Zelf heb ik een tijd een hond opgevangen die uit een roedel komt waar steeds gevochten werd. Binnen een paar weken veranderde deze van een angstige gestressde hond met gezondheidsklachten in een vrolijke lieve gezonde hond (met een absolute hekel aan aandere honden). Mensen vergeten wel eens om puur naar het belang van de hond te kijken en blijven veel te lang door modderen, want herplaatsen is zo erg. Ik vind herplaatsen helemaal niet erg als je hond op een andere plek beter af is. Bij sommige rassen is het nu eenmaal veel slimmer om het bij eentje te houden. En sowieso is het handig om pas een pup erbij te nemen als de andere honden een stuk ouder en stabieler zijn. Dan is het nog zaak om te kijken of de rassen qua karakter bij elkaar passen. En dan nog kun je pech hebben. 

Ik volg even.

 Ja dat klopt, ik begin 19 oktober met de cursus. Ik moet zeggen dat het de laatste dagen veel beter gaat met onze Akita, ik zorg dat hij vaak binnen is en regelmatig buiten plassen. Als er bezoek komt aaien ze hem eerst buiten, dan naar binnen. En dat gaat goed, hij heeft niks meer binnen gedaan.

Ik hoop dat het ons ook lukt om ze bij elkaar te houden. Ik houd jullie op de hoogte!

" Welke regio woon je? Misschien doet dat bij iemand een belletje rinkelen. "

Wilma en Dobby

 Ik woon in België in Meer, vlakbij Breda/Roosendaal ook