Hoi allemaal,
Sinds een paar weken hebben wij een Shiba Inu pup in huis waar we hopelijk nog heel veel jaar voor mogen zorgen.
Voor aanschaf hebben we ons goed ingelezen en onze pup is gekocht bij een erkende fokker en volgens mij gaat het best goed. De meeste mensen die een pup hebben (gehad) zullen herkennen dat er dingen zijn die super goed gaan en dingen die je graag anders / beter zou willen zien.
Graag zou ik met Shiba Inu eigenaren in contact komen die het leuk vinden om ervaringen en tips te delen. Tips over lichaamstaal, wanneer stelt een Shiba zich aan en wanneer is er echt iets aan de hand bijvoorbeeld.
Er is dus geen acuut probleem op dit moment, ik wil mijn Shiba zo goed mogelijk begrijpen en dacht dat hier misschien wel iemand is die daar bij kan helpen.
Vast bedankt
Lid worden van de facebookpagina 'shibalog.nl'!
Bedankt voor de tip, ga ik meteen doen!
wat leuk een Shiba Inu, heel veel plezier en geluk met haar.
Hier in de buurt woont er een, een mooie hond, maar geen allemansvriend
Ik ben van mening dat geen pup echt een mens voor de gek houdt, vaak is er miscommunicatie tussen mens en hond. Goed dat je je gaat inlezen over hoe honden communiceren.
Woon je in de buurt van Leiden? Ik ken er hier7!
Sorry voor de late reactie.
Nee woon niet in de buurt van Leiden.
Denk dat de facebook pagina ook een handige pagina is voor als ik vragen over onze Shiba heb
Dat denk ik ook.
Alleen omdat van de Shiba Inu bekend is dat het aanstellers kunnen zijn, krijg ik bijna altijd als reactie als mijn pup iets niet wil of leuk vind. "Oh ja Shiba's zijn echte aanstellers, gewoon negeren"
Dus was benieuwd of je dat bijvoorbeeld aan zijn lichaamshouding kan zien.
Ik hoop dat onze pup qua karakter blijft zoals hij nu is. Want op dit moment vindt hij bijna alle mensen en honden nog leuk!
ik denk dat dit eerder iets zegt over degenen die zoiets beweren dan over jouw pup
Aan de lichaamshouding kun je inderdaad wel veel zien, en hoe beter je elkaar leert kennen en op elkaar ingespeeld raakt weet je ook steeds beter wat je hond wil zeggen of hoe hij zich voelt.
Ken je het boekje van Turid Rugaas Kalmerende signalen? Dat is een mooie basis om meer te leren over hoe een hond zich uit.
Ik was het toevallig op de Facebook pagina tegen gekomen, heb dit boekje ondertussen gereserveerd bij onze bibliotheek. Dus zodra deze binnen is begin ik er gelijk aan! bedankt voor de tip
Gefeliciteerd met je pup. Geldt wel voor veel honden hoor, maar Shiba's zijn enorm slim dus proberen vanaf pups al je om te vinger winden.
Ik kan je de Facebook pagina "Akita en Poolhondengroep Curly Walks aanraden". Zitten ook een aantal Shiba eigenaren. Zit een die heel actief is en er zit ook een vrouw die zelf officiële fokker was. Je kan daar ook je vraag stellen:)
In die groep hebben wel regelmatig wandelingen gehad waar soms best wat Shiba's mee gaan. Pittige hondjes, zeker de restjes.
In elk geval niet teveel aandacht aan het geblaf geven. Nee is nee en blijft nee.
Veel succes en super dat je nu alvast tips vraagt:)
Hey sylvia,
Ik ga zeker de facebook pagina even opzoeken. Toch handig dat elk ras zo dan zijn eigen pagina heeft.
Verder heb ik mij zo goed mogelijk proberen te verdiepen in het ras Shiba Inu en het is echt een bewuste keus geweest om voor dit ras te gaan. Niet omdat hij er leuk uitziet. (ik vind eigenlijk alle honden er altijd mooi uitzien). En het blaffen (kan je het blaffen noemen? de buurvrouw vroeg of we onze pup knijpen omdat hij meer z'n geluid maakt.) hebben we ondertussen ervaring mee de eerste weken regelmatig met vingers in de oren 10 min wachten tot hij weer stil was omdat hij bijvoorbeeld vond dat hij echt nog niet hoefde te slapen.
En de Akita kan je natuurlijk niet vergelijken met een Shiba maar is ook niet het gemakkelijkste rast toch?
Je moet gewoon een beetje gek zijn en van de rare eigenschappen houden.
Een pup,stelt zich niet aan, gewoon nooit. Als ze niet lopen, heeft dat een oorzaak. Als ze piepen, heeft dat een oorzaak.
Geld ook voor een shiba.
Ze zijn erg zelfstandige honden, hebben jou als baas niet echt nodig.
Ze vinden het leuk dat je er bent en hechten zich aan je, maar weten diorgaans zelf, prima wat ze willen.
Het is geven en nemen in jullie relatie.
Kijk vooral heet goed, wat hij je wilt vertellen.
De shiba van kennissen, hij vind het super gaaf om naar losloop gebieden te gaan, duinen, stand, bos, kunnen ze uren wandelen.
Maar laten ze hem een rondje in de buurt uit, losloop gebied langs water, dan heeft hij niet vaak zin om te lopen.
Hij gaat zitten en ik zie de vrouwelijke baas, in haar eentje verder lopen. De shiba wacht geduldig tot ze terug komt, ziet het nut niet om mee te lopen.
Ik vind dat geweldig mooi en je zal je shiba ook die vrijheid moeten geven.
Mocht je vragen over gedrag hebben, kan je ze ook hier stellen
Idd een pup stelt zich niet aan. Ze Zijn wel zelfstandig maar als je pup mankt of piept is da niet om aan te stellen, ook niet bij een Shiba. Maar die vrijheid krijgt mijn Shiba niet hoor alles hangt van jezelf af, als je dit toelaat of niet. Loslopen doen wij niet (vindk te gevaarlijk) maar wel vele andere dingen die hij 'probeert' maar het baasje is hier nog koppiger dan de hond hihi
Ik mag zeggen dat mijn Shiba eigenlijk heel gehoorzaam is
Bedankt allemaal nog voor de tips.
Heb het boek: Kalmerende signalen ondertussen binnen dus ga daar aan beginnen en ik zie onze Shiba ook wel "gewoon" als hond en alle honden hebben zo af en toe hun streken en het niet willen luisteren.
Soms wordt je gewoon wat onzeker door alle waarschijnlijk goedbedoelde adviezen. Bijvoorbeeld hoezo moet je er s'nachts nog uit met jullie pup.
Op dit moment is onze pup super vrolijk, enthousiast vindt eigenlijk alle mensen, kinderen en honden super leuk en laat hem ongeveer 2x per dag even los lopen. (wel langs het water en niet langs de weg) en ja de ene wandeling luistert hij super goed en blijft gezellig in de buurt en de volgende wandeling tjah dan kan het zijn dat hij zijn oren even is vergeten of dat hij ergens brood heeft gevonden wat eerst even verzameld moet worden(kan hij dan ruilen tegen een snoepje)... ja dan wacht ik maar rustig tot meneer besluit weer terug te komen.
dat klinkt als een heerlijkt pup
alvast heel veel plezier met lezen
van dezelfde schrijfster is dit stukje over pups en jonge honden
http://kynoblog.com/artikelen/de-puppy-en-de-jonge-hond-over-opgroeien
Mag ik vragen over welk boek het gaat? Ik zou ook nog graag eens een boek lezen hierover en mss heb ik deze nog niet gelezen :-)
Ik had vroeger een shiba, maar met overtuiging van mijn vrouw heb ik hem moeten afstaan aan een ander baasje... Hij kon de stress van mijn kinderen niet aan en gromde regelmatig naar de kinderen, ook al deden ze niets... toen ze uiteindelijk een kind van ons beet hebben (waarschuwingsbeet) we de knoop moeten doorhakken.. Blijkbaar was onze shiba toch niet zo gesocialiseerd met kinderen dan dat de kweker had beweerd... want zelf na oefeningen leek het slechter te gaan.
Daarbuiten binden shiba's zich aan 1 baasje... mijn shiba is DE HOND die mijn hart voor honden voor de eerste keer in mijn leven heeft laten smelten... (had daarvoor vooroordelen). Hij lag elke avond op mijn borst in de zetel met mijn arm eromheen... een heel rustig beestje.. die ook vrij goed met de katten overweg kon.. maar mijn vrouw die beweert veel van honden te weten leek ervan overtuigd dat onze shiba vals zou blijven en zelf gevaarlijk zou worden naar de kinderen toe...
Als ik er nu over nadenkt ben ik een vriend verloren omdat mijn vrouw misschien teveel de larie van C.M. Opvolgde, maar ik troost me erin dat ze misschien wel gelijk had en dat het in het voordeel/gezondheid was van mijn kinderen en dat komt wel op de eerste plaats :'(
Hoedanook leek het nieuwe baasje toen dol op onze shiba en krijgt hij gelukkig de liefde en aandacht die hij nodig heeft. Maar toch blijf ik hem missen.. Die beestjes zijn zoo close dat je er een sterke band mee opbouwt. Wel zijn ze wat moeilijker te trainen omdat ze vrij koppig kunnen zijn, maar spijt kan je er niet van hebben. Ik was enorm trots op mijn charisma uitstralende hond.
Maar ja, nu hebben we onze Yuna en totzovertoe lijkt ze hetzelfde karakter te hebben, maar totaal geen agressie naar onze kinderen toe. Ik denk dat het voor vele dieren gewoon belangrijk is dat ze je op jonge leeftijd leren kennen.
Veel succes alvast met je aanschaf en nog veel plezier ermee!
De fokker kan je pup al in contact brengen met kinderen maar jij had hem moeten socialiseren met kinderen. Een hond, ook een Shiba! heeft evenveel baasjes als er individuen boven hem staan.
Een hond is nooit vals, dat beweert CM trouwens ook nergens hoor
Onze shiba is dagelijks gesocialiseerd met onze kinderen maar toch bleef hij afstand houden. Het lukte soms om de kinderen tot bij hem te brengen en de kinderen hem aaide... maar elke dag opnieuw als hij de kinderen even niet had gezien (door school) gromde hij naar hen en werd hij soms zelf vals als zij in de buurt van zijn speelgoed of eetbak kwamen... Dit gedrag leek alleen maar te verergeren.. Op het einde gromde en blafte hij naar de kinderen vanaf dat hij ze zag totdat ze uit zijn zicht verdwenen... misschien omdat hij de stress van roepende en luidspelende kinderen niet kon verdragen... who knows.. Ik heb hen alvast meermaals gevraagd om stiller te zijn maar kinderen vergeten dat snel... Bij mij was de shiba uitzonderlijk lief, maar ik ben dan ook de stilste in huis. Maar als ze na 60 dagen opvolging steeds verergerd, uithaalt naar 1 van je kinderen en kort daarna zelf al een waarschuwingsbeet geeft dan weet je dat het misgaat... Het probleem lag bij mijn kinderen hun lawaai volgens mij... maar omdat ze zo jong zijn en elkaar gek maken kreeg je ze amper rustig...
Onze shiba was ook redelijk bang van andere mensen tijdens een wandeling... van honden was hij totaal niet bang... Het was alsof hij enkel niet bang was van mij en mijn vrouw.. en daarom denk ik dat hij weinig gesocialiseerd geweest is... wellicht in een kooi bij andere honden met een minimum van menselijk contact... dat begin ik nu te denken.
Het boek Kalmerende signalen van Turid Rugaas. Verder zijn boeken over de lichaamstaal van gedragstherapeuten bvb Inge Pauwels genoemd maar die heb ik nog niet gelezen.
Het is ook een heerlijke pup. Eerlijk is eerlijk ik snap heel goed als iemand met een pup er even doorheen zit maar als je dan naar je pup kijkt dan ben je meteen weer verliefd. Heerlijk ontspannend om je pup te observeren of het nou tijdens het spelen of tijdens het slapen is
Interessant stuk trouwens over het opgroeien van de hond
ja de puppentijd herinner ik me vooral als een voortdurende periode van verliefdheid, waardoor ik juist heel veel energie had. Achteraf veel te snel voorbijgegaan...
Lijkt mij ontzettend moeilijk om je geliefde huisdier weg te moeten doen. In het eerste bericht kreeg ik de indruk dat je vrouw misschien minder met jou / jullie Shiba had en daarom sneller de keus kon maken om jullie hond weg te doen.
Misschien had een honden gedrags-therapeut nog kunnen helpen? Maar snap wel dat als de hond gaat bijten er een keus gemaakt moet worden. Misschien een fijne gedachte dat jullie Shiba nu in een rustig huis zonder kinderen net zo gelukkig is als hij bij jullie was.
Met een pup van 15 weken die s'nachts nog niet door slaapt is die energie af en toe ver te zoeken maar als ik dit dan zie... (foto net gemaakt dus niet super goede kwaliteit)
echt te schattig
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?