Wauw wat een knappe jongen heel veel geluk en plezier ermee.
Joey is nu ruim anderhalve week hier en hij begint al wat te wennen hier in huis.
De bank is nog steeds op nummer 1 wat lig plaats betreft, want dan komt er altijd wel even iemand bij je zitten om te kriepen hé?
Hij is zeker in huis minder schrikachtig en loopt ook meer en vaker van buiten naar binnen, als de deur openstaat.
Hij probeert nog wel eens een kluif te verstoppen, deze vind ik op de gekste plekken, tussen bank, bij onze schoenen, ik ben zoooo blij dat hij mijn plantenbakken met grond (nog) niet ontdekt heeft. (klop,klop,klop)
Buiten wil hij nog wel eens uitvallen naar andere honden, maar bijna alleen maar als de andere hond begint, dat vinden we al erg knap.
We willen nu nog niet te veel druk op hem leggen, dat komt later wel.
Joey moet eerst maar eens ervaren dat het ook fijn kan zijn als een je hond bent. <3
Ja triest is dat laatste zinnetje eigenlijk. Fijn dat relatief al zo goed gaat!
Inderdaad triest dat hij geen fijn leven had, maar dat gaat veranderen.
Na anderhalve week al een beetje gewend is al heel goed, een lange weg te gaan maar de goede weg, en dat is het belangrijkst.
Ik zou hem nog op flinke afstand van andere honden houden totdat hij wat meer gewend is buiten.
Maar fijne update, ik ben benieuwd hoe het verder gaat met hem
Wat fijn om om te lezen
En meer foto's zijn altijd welkom hoor
Wat fijn dat jullie tijd hebben om zo'n arm beestje te leren dat niet alle mensen gemeen zijn en jullie hem eindelijk een fijn huis kunnen bieden. Heel veel succes
een goede aanpak lijkt me
wat aandoenlijk dat hij zo puppieachtig reageerde met zijn gek doen en op de bank springen e.d Komt zeker goed met Joey
Fun dat hy een goede thuis krygt nu
Dat is sooo schattig
Toe maar Joey, even wat verloren puppentijd inhalen lieverd
Haha mijn pup doet dat soms ook als hij een dol uurtje heeft
Geweldig jullie verhaal en zo fijn dat Joey nu bij jullie is gekomen , heel veel geluk met jullie lieverd !!
En weer ben ik eens verbaasd over de weerbaarheid en liefde van een hond.
Was Joey eerst schuchter en schrok hij van allerlei verschillende geluiden, hij heeft zich nu al, in nog geen 3 weken tijd al ontpopt tot een heerlijk en vrolijk mannetje!
Was hij eerst om een voorbeeld te noemen bijna te bescheiden om te denken dat die bak eten voor hem was, nu loopt mijnheer zelf al naar de voer ton als hij denkt dat het zo ongeveer wel tijd is.
Hij is overal geweest zo'n beetje de afgelopen 3 weken, en dan vooral alle enge dingen opgezocht, vooral ook in het donker en je ziet hem groeien.
Onder de spoortunnel, een reclamebord wat zomaar verwisseld, maar ook in huis kon (kan) hij erg schrikken als er bv iets valt.
Dus we bonken en smijten van alles op de grond, (behalve ons servies).
Om maar een paar voorbeelden te noemen.
Eerst viel hij uit naar honden, nu niet meer, mits de andere hond begint, nou ja dat is toch al een hele winst.
De eerste keer dat mijn ouders op visite kwamen was hij een weekje hier, mijn man was aan de wandel met hem en bij binnenkomst viel hij naar ze uit.
Gisteren waren mijn ouders er weer, Joey komt binnen, niks, nada, noppes, hij ziet gewoon dat er mensen zitten, gaat zelfs naast mijn vader zitten, legt zijn voorpoten op mijn vaders hand en gaat deze aan het aflikken.
Het is bijna te mooi om waar te zijn maar het is waar.
Ook ligt hij hier binnen heerlijk op zijn rug, zodat wij hem over zijn buikje kunnen kriepen, je houd het gewoon niet voor mogelijk.
Joey is gewoon een kanjer van een hond en wat zijn we blij met hem.
We gaven hem een kluif, hij had geen idee wat hij hier mee moest, zocht overal plekjes om hem te verstoppen.
We zijn er nu aan gewend geraakt, dat Joey altijd wat wil bewaren voor eventuele slechtere tijden en vinden op de gekste plekken stukken kluif, tussen de bank in de schuur, noem het maar op.
Ik ben blij dat hij mijn grote potten met planten nog niet ontdekt heeft, (klop, klop,
klop)
Hij heeft ook af en toe wat je vaak bij een pup ziet, z'n gekke 5 minuten, je houd je hart vast, want zo groot is ons huis niet.
Hij rent van binnen naar buiten, over de bank en stoelen.
Er word per dag zo'n 8 tot 10 km. met hem gewandeld, want dat heeft zo'n jonge hond wel nodig.
En de bank is van Joey, van Joey, van Joey.
Wat een heerlijke hond en wat zijn we blij met hem <3 <3 moeten hartjes zijn, maar deze doen het niet bij mij.
Wat een prachtige update
Fijn dat het zo super gaat! Hij is echt mijn zijn kont in de boter gevallen! Een gouden mandje
Dat het zich zo voort mag zetten, geniet van elkaar <3
Fun dat het goed gaat geniet ervan
wat een mooie update, geweldig dat hij nu oa door heeft dat hij ook belangrijk is, en dat die bak eten echt voor hem is en andere dingen.
Wel heel veel nieuwe indrukken in korte tijd, niet dat hij nog boven zijn macht gaat, en hij dit later moet bezuren, maar je zal hem wel in de gaten houden. Neemt hij zelf zijn rust om alles te kunnen verwerken? Ik ben met Lola nl in het begin veel te snel gegaan en na zes weken kwam de terugslag en durfde ze toen pas te laten zien dat het haar teveel was allemaal. (ik zeg niet dat dit voor jullie ook geldt hoor, is alleen meedenken en ervaring delen)
Deze ervaring deel ik ook idd.
Yara ging snel over haar eigen grenzen en ik had dat niet in de gaten.
Maar idd geen idee of dat voor joey ook geldt.
Wel heel fijn om te lezen dat het zo goed gaat en jullie zo je best voor hem willen doen.
Echt super
Roddelen over Joey wat ontzettend kinderachtig, goed dat je erboven staat en beter weet. Ook al zou hij uitvallen dan is hij nog geen valse klapkaak maar een onzekere hond die het allemaal (nog) niet aankan. Zegt wel weer wat over die mensen.
Hier kreeg ik van een buurvrouw te horen dat het valse liefde was om een hond uit het buitenland te halen( Lola en Jenna komen beiden uit een pools asiel). En ik nu de ellende ervan heb (Jenna valt uit eerst naar alles, net als Lola en nu nog naar andere honden als ze te dicht in de buurt komen, al gaat het inmiddels meestal wel goed, met Lola is dat zelfs volledig goed gekomen al nam ik nooit risico's, je weet nooit of er ooit een trigger is uit het verleden waarvan je niets weet).
Terwijl hun eigen hond nooit of zelden uit de tuin komt.
ik heb alle reacties gelezen en het hond uit het buitenland is zo ontzettend bijzonder , en mensen zijn vaak bang om hieraan te beginnen maar doe het , want ook deze honden verdienen een kans .
We hebben zelf 3 hondjes 1 uit Nederland onze eerste, de tweede uit Roemenie , en de derde uit Spanje, en deze doet zelf nu de opleiding tot Ptss hulphond hij is mijn maatje gaat overal mee naar toe , en als je ziet hoe goed hij het al doet dan kun je je niet voorstellen dat hij bijna 10 maanden in een spaans asiel heeft gezeten .
En nu dan als hulphond in winkels, ziekenhuis, restaurants kortom overal komt en hij dit goed doet en ook heel leuk vind
Dus ik zeg elke hond verdiend een kans !!!!
Ja beiden waren gevonden, Lola werd geschat op ongeveer zes jaar, maar ik vermoed dat ze iets ouder was, had vier jaar in een asiel gezeten de eerste twee jaren moet het echt erg geweest zijn, de vrouw van de stichting zei, je weet niet uit wat voor hel je haar daar weggehaald hebt.
Ze was natuurlijk geen normaal huishondenleven gewend dus ze viel uit naar alles, had er geen vertrouwen in, de eerste avond beet ze me zelfs, wat mijn eigen schuld was maar ik wist heel weinig van herplaatsers.
Wij kregen wel wat regeltjes zoals wandelingen nog kort en saai, niet naar haar toelopen, stem en houding altijd kalm en rustig, langzaam laten wennen (niet alleen voor haar koppie maar ook haar spieren moesten weer opgebouwd worden).
In het begin wilde ik veel te snel alles inhalen wat ze gemist had, maar dat werkte averechts, ik moest gas terugnemen.
En toen kwam het vertrouwen weer bij haar en we hebben een geweldige hond aan haar gehad, vijf jaar lang. Zij was enorm goed in communiceren en was eigenlijk een heel gemoedelijke hond, als je maar wist wat ze bedoelde
Jenna werd ook op zes jaar geschat, een heel ander soort hond, extreem zachtaardig, kon zich helemaal niet uiten en dook regelmatig in elkaar (met stroomband opgevoed, daar lijkt het op..) Door Lola had ik dus ervaring en heb me aan de regels gehouden. Nu na twee jaar is het al een heel andere hond, maar buiten is ze nog heel alert en kan nog niet te dicht langs andere honden lopen al is het een heel verschil met in het begin. Het is helaas een hondje met allergieen, ze kwam helemaal vervilt aan hier, maar dat hebben we onder controle gekregen na lange zoektocht.
o dankje maar ik ben eigenlijk degene die heel veel aan Lola gehad heeft, hoor, dat is in geen woorden te beschrijven. Moeilijk was het niet echt, zij was een hond die duidelijk aangaf welke grenzen er voor haar waren. Jenna is weer heel anders die doet dat niet, moet ik voor haar doen. Nu ik eenmaal in de wereld van herplaatsers geland ben zal ik denk ik altijd voor een herplaatser gaan.
Hoe is het met Joey inmiddels
Toch vind ik het super van je dat je (honden die voor anderen misschien wel opgegeven zouden zijn) een gouden mandje geeft!
Joey heeft een hekel aan regen, hebben we ontdekt.
Donderdagavond, stond mijn man al buiten en Joey was al weer twee keer de gang in gelopen. (vast in gedachten met een middelvinger omhoog.
Maar hij moest toch even een kort plas een poep rondje, hij heeft dat rondje zo'n beetje hollend afgelegd en niks gedaan natuurlijk.
Maar vanmorgen maakte hij er aan de 10 meter lijn een feestje van om in de plassen te huppelen en in het natte! gras te gaan liggen rollen, ja ja.
hihi die Joey, eerst niet in de regen willen maar later wel in het natte gras rollen en in plassen huppelen. Genieten
Hahaha joey wil zelf bepalen of hij wel of niet nat wordt
De gekkert
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?