Verlatingsangst

Ik heb nu vanaf begin juli twee hondjes in huis. Het waren de hondjes van mijn vader dus ik ken ze wel al hun hele leven, maar ze woonden niet bij mij. Een van de twee is enorm aanhankelijk en dus ook heel erg lief. Ze luistert perfect en doet altijd enorm veel moeite om te doen wat ik van haar vraag.

Het enige grote probleem dat ze heeft, is dat ze echt niet alleen kan zijn. Bij mijn vader vroeger kon ze wel alleen thuis blijven, maar in huis zelf volgde ze hem ook overal. Mijn vader is overleden en de laatste maanden voor zijn overlijden was hij ook altijd thuis door zijn ziekte.  

Sinds ze bij mij woont, kan ze echt heel moeilijk alleen thuis blijven. In het begin volgde ze me overal op de voet, maar daar heb ik aan gewerkt en dat gaat nu al wat beter. Ze gaat nu soms uit zichzelf in een andere ruimte liggen of heeft er geen problemen mee als ik even in een andere kamer ben met de deur toe. 's Nachts kan ze nu ook perfect de hele nacht alleen beneden blijven ipv op de slaapkamer te slapen. 

Ook met alleen thuis blijven zag ik wel verbetering tegenover in het begin. De eerste weken begon ze enorm te stressen als ik nog maar de deur open trok. Dan was het meteen blaffen en janken en piepen en in huis plassen. Nu kan ze al minstens enkele minuten alleen zijn. Soms lukt het wel eens 20 minuten, soms maar 5 minuten. Ze laat zich nu ook afleiden als ik heel lekkere snoepjes in haar Kong stop terwijl ze eerst door niets af te leiden was. Er is dus zeker wel verbetering tegenover eerst.

Het probleem is dat ik nu al enkele weken helemaal geen verbetering meer zie en ik weet niet goed wat ik nog meer kan doen. Wanneer de snoepjes in haar Kong op zijn, begint ze te piepen bij de deur en te blaffen. Soms ook eerder. Ik heb de minuten geleidelijk opgebouwd en volg steeds via Messenger telefoongesprek live wanneer ze begint te blaffen/piepen zodat ik niet te lang weg blijf en ik kom dan binnen op een moment dat ze stil is. Ik heb al via camera mee gekeken en opgenomen en zelfs op momenten dat ze nog stil is, loopt ze wel heel rusteloos rond in huis. Van de deur naar de keuken en weer terug. 

Binnen enkele weken heb ik opnieuw les dus dan zou ze toch regelmatig wel enkele uren alleen moeten kunnen blijven. 

Niemand die kan helpen? Ik weet dat er al veel topics zijn over dit onderwerp maar dat zijn toch altijd weer andere situaties of tips die ik al geprobeerd heb 

Ik heb een filmpje geplaatst van hoe ze reageert als ik weg ben. Misschien dat het ook helpt als jullie haar reacties effectief kunnen zien 

https://www.youtube.com/watch?v=-q-GrEMoznc&feature=youtu.be

Sorry syntra kan niet helpen misschien iemand op hp hier succes verder

Allereerst gecondoleerd met jouw vader. En top dat jij je ontfermt over de hondjes .

Hoe lang zijn ze nu bij jou?

Ik kan alleen uit ervaring vertellen hoe ik het met Yara aangepakt heb. 

Als ik weg ging zette ik een muziekje op en gaf ik haar, op haar plaats, een kong met gesmolten kaas, daar is ze even zoet mee.

Dan ging ik een minuut buiten de poort staan (wel jas en schoenen aan en deur op slot, voor het ritueel).  Nog voor ze de kong leeg had was ik dus alweer terug.

Dat deed ik een aantal dagen. 

Dat dat goed ging bleef ik 2 minuten weg.

Weer een aantal keer. En zo verder naar 5 minuten. 

Toen uitgebouwd per 5 minuten naar een half uur.

En toen per kwartier verder opgebouwd. 

Bij elke vorm van stress (via camera) deed ik weer de nodige stappen terug. 

Daarnaast had ik een opvang, zodat ze nooit langer alleen moest zijn dan we opgebouwd hadden. 

Dit was dus ook erg strak plannen 

En het scheelt dat we met zn 2en zijn. 

Maar het heeft wel geholpen!

En het belangrijkste is naar mijn idee dat ze nooit langer alleen is dan volgens het opbouwschema.

Verder heeft yara ook nog een kong genius en wobbler voor het entertainment als ik weg ben. 

Qua muziek staat YouTube vol met kalmerende muziek voor honden. Geen idee of het meegeholpen heeft, maar ik was bereid alles te proberen haha. 

Geen idee of je er iets aan hebt, maar zo is het bij ons gelukt.

Dubbel..

" Allereerst gecondoleerd met jouw vader. En top dat jij je ontfermt over de hondjes .
Hoe lang zijn ze nu bij jou?
 
Ik kan alleen uit ervaring vertellen hoe ik het met Yara aangepakt heb. 
 
Als ik weg ging zette ik een muziekje op en gaf ik haar, op haar plaats, een kong met gesmolten kaas, daar is ze even zoet mee.
Dan ging ik een minuut buiten de poort staan (wel jas en schoenen aan en deur op slot, voor het ritueel).  Nog voor ze de kong leeg had was ik dus alweer terug.
Dat deed ik een aantal dagen. 
Dat dat goed ging bleef ik 2 minuten weg.
Weer een aantal keer. En zo verder naar 5 minuten. 
Toen uitgebouwd per 5 minuten naar een half uur.
En toen per kwartier verder opgebouwd. 
 
Bij elke vorm van stress (via camera) deed ik weer de nodige stappen terug. 
 
Daarnaast had ik een opvang, zodat ze nooit langer alleen moest zijn dan we opgebouwd hadden. 
Dit was dus ook erg strak plannen 
En het scheelt dat we met zn 2en zijn. 
Maar het heeft wel geholpen!
 
En het belangrijkste is naar mijn idee dat ze nooit langer alleen is dan volgens het opbouwschema.
 
Verder heeft yara ook nog een kong genius en wobbler voor het entertainment als ik weg ben. 
 
Qua muziek staat YouTube vol met kalmerende muziek voor honden. Geen idee of het meegeholpen heeft, maar ik was bereid alles te proberen haha. 
 
Geen idee of je er iets aan hebt, maar zo is het bij ons gelukt. "

Yara

 Dankjewel voor je uitgebreide antwoord!

Zoals in mijn berichtje ook al staat zijn ze vanaf begin juli bij mij . Dus nu ongeveer 2 maand. Vanaf het begin heb ik geoefend op alleen zijn en ik heb dit ook opgebouwd per 5 minuten, dus daar zijn we nu ook al iets minder dan 2 maand mee bezig. Bij een van de twee hondjes is dat perfect gelukt, maar bij de andere dus niet. Al heb ik steeds geprobeerd van niet langer weg te blijven dan ze aankon. Alleen lukt het dus gewoon niet van langer weg te blijven en verder op te bouwen.

Misschien heb ik te snel opgebouwd voor haar (omdat ze het er altijd al erg moeilijk mee had), maar ze vertoont al stress vanaf het moment dat ik vertrek. Wel al minder dan de eerste weken, maar nog steeds concentreert ze zich al vanaf het ogenblik dat ik vertrek niet volledig meer op haar Kong (de eerste weken had ze zelfs totaal geen aandacht voor haar Kong als ik ging vertrekken en dat is nu al wel beter). Als ik dus bij elk klein stress-signaal weer een stap terug zou moeten doen, zou ik nog steeds de deur niet uit kunnen gaan. Hoe langer ik weg ben, hoe minder aandacht ze heeft voor de Kong (ook al is die nog niet volledig leeg). 

Misschien zou ik best gewoon terug vanaf 0 beginnen en zo weer opbouwen? 

De voorbije weken hebben steeds mijn moeder en jongere zus opgepast als ik toch weg moest. Daar had ze ook geen problemen mee (ook al kent ze mijn moeder totaal niet). Ik heb al via zoekertjes enkele mensen (die ik niet ken) die eventueel zouden willen oppassen wanneer ik terug les heb, want dan moeten mijn moeder en zusje ook weer werken/naar school. Dus ik heb wel een eventuele oplossing, maar het is niet de bedoeling dat dit voor altijd is en omdat ik de laatste weken dus helemaal geen vooruitgang zie, weet ik niet goed wat ik nog kan doen

 Sorry overheen gelezen dat ze nu 2 maanden bij je zijn .

Ik denk idd dat je toch te snel bent gegaan. 

Vooral de eerste stappen hebben bij ons heeeel lang geduurd.

Dus we zijn pas voorbij die 1e minuut gegaan toen ze eigenlijk bijna niet in de gaten leek te hebben dat ik weg was.

De kong met gesmolten kaas is hier echt de ultieme beloning, maar ook dit verschilt uiteraard per hond. 

Deze krijgt ze ook alleen als we weg gaan. 

Gewoon brokjes of iets erin was niet voldoende. 

En uiteraard vergeet ik nog, uitgebreide wandeling voor we weg gingen. 

En dit was gewoon een wandeling met uitgebreid snuffelen. Dus niet als een gek met een balletje gooien want dan was ze helemaal hyper.

Ik denk dat ik eens ga proberen om vanaf vandaag helemaal terug vanaf 0 op te bouwen en dat ik dan enorm traag opbouw. Beter te traag dan weer te snel  Het is ook vervelend dat ik uit mijn omgeving steeds reacties krijg als: "Kan ze nu nog steeds niet alleen thuis blijven? Ik heb dit zo en zo gedaan en bij de onze was dat op een week in orde...". Ik ga proberen daar helemaal geen rekening meer mee te houden en echt gewoon zo traag opbouwen als mijn hondje aangeeft. 

Hier moet ik ook bepaalde snoepjes in de Kong steken die ze heel lekker vindt. Die krijgt ze ook alleen dan. Bij andere snoepjes heeft ze nog steeds geen interesse. Gesmolten kaas zou ik ook eens kunnen proberen (daar is ze misschien langer mee bezig), maar ze heeft wel gevoelige darmen (snel diarree), zou dat dan nog geschikt zijn? Want ik dacht dat kaas niet zo gezond was 

Dat van het wandelen is ook een goede tip. Ik ga meestal 's avonds uitgebreid met haar wandelen, wanneer mijn vriend ook thuis is omdat ik dat makkelijker vind met twee hondjes, terwijl ik het alleen zijn meestal oefen wanneer mijn vriend overdag naar zijn werk is. Misschien moet ik toch maar proberen om dat dan ook om te wisselen zodat ze eerst al uitgebreid gewandeld heeft.  

Nog eens een update. Ik ben dus helemaal opnieuw begonnen, maar het probleem blijft eigenlijk hetzelfde. Het positieve is dat wanneer ik haar Kong geef met heel lekkere snoepjes dat ze dan op haar Kong blijft focussen zelfs wanneer ik vertrek en de deur achter mij dichttrek. 1 a 2 minuten buiten blijven lukt ook steeds prima. Dan zie ik ook op camera dat ze gewoon op haar Kong focust en nog geen aandacht gegeven heeft aan het feit dat ik weg ben. 

Na zo'n 2-3 minuten zie ik wel op camera dat ze ongeruster begint te worden. Ze begint dan al eens op te kijken van haar Kong en al eens naar de deur te lopen. Zolang er nog lekkers in haar Kong zit, begint ze nog niet te piepen of te blaffen. Ze loopt dan af en toe eens naar de deur en doet dan weer verder met haar Kong. Maar ze heeft dus al wel stress-signalen. Ik heb dan steeds een stapje terug genomen wanneer dat gebeurde, maar daardoor blijf ik dus vastzitten op 1-2 minuten buiten en niet langer. Ik weet echt niet wat ik moet doen om die tijd nu stilaan toch te kunnen verlengen. 

Ik denk er ook over om misschien een gedragstherapeut in te schakelen, maar ik vraag mij of die nog andere tips zou kunnen geven buiten het gewoon rustig opbouwen. Want op elke site lees ik eigenlijk hetzelfde bij verlatingsangst. 

Het is denk ik voor sommige honden gewoon heel lastig om te leren alleen zijn. Wissel je ook af met de tijden die ze aankan? Dat jeniet alleen opbouwt met de tijd, maar soms ook weer eerder terugkomt dan echt nodig is. Die tip las ik eens op Monique Bladder haar site.

Heel veel honden schijnen last te hebben. Hier is een docu erover waar ook nog een paar tips in staan, wie weet heb je er iets aan.

https://www.youtube.com/watch?v=h6Hszbb41DE

" Het is denk ik voor sommige honden gewoon heel lastig om te leren alleen zijn. Wissel je ook af met de tijden die ze aankan? Dat jeniet alleen opbouwt met de tijd, maar soms ook weer eerder terugkomt dan echt nodig is. Die tip las ik eens op Monique Bladder haar site.
 
Heel veel honden schijnen last te hebben. Hier is een docu erover waar ook nog een paar tips in staan, wie weet heb je er iets aan.
 
https://www.youtube.com/watch?v=h6Hszbb41DE
  "

Dobry

Dankjewel! 
Ja ik kom soms ook al na een paar seconden bvb terug binnen of ik ga gewoon eens de brievenbus legen. Ik probeer zo wat af te wisselen 

De documentaire zal ik zeker eens bekijken 

Op deze site veel info. Mn de blogposten zijn handig. Ik heb zelf ook haar boek gekocht. En eventueel kan je via e consulten bij haar of een een aangesloten therapeut terecht. 

http://malenademartini.com

 Dankjewel! Het lijkt me inderdaad een superinteressante site! Ik ga er zeker verder naar kijken en ik denk dat ik ook het boek ga kopen. 

Nog even een update. Ik vind het zelf ook handig om zo eventuele vooruitgang te kunnen zien. 

Ik heb ondertussen het boekje gekocht van Malena De Martini en ik ben echt blij dat ik dat gekocht heb. Er staat echt heel duidelijk stap voor stap uitgelegd wat ik moet doen en dat geeft me veel meer zekerheid dan op internet verschillende, tegenstrijdige info tegen te komen. Ik heb nu ook echt een houvast om te kijken wanneer het goed gaat en ik naar de volgende stap kan. 


Ik ben begonnen bij stap 1, ook al zijn er elementen van de volgende stappen die ook al vrij vlot lukken (even alleen zijn achter een babyhekje bvb). Maar ik wilde echt weer vanaf 0 beginnen zodat ik zeker niet te snel zou gaan. 


Stap 1 in het boekje gaat over het aanleren van een commando om haar naar een mand/dekentje te sturen en om er dan op te oefenen dat ze daar een tijdje relaxed kan blijven liggen terwijl ik ook wat verder van haar wegga. 

Dit gaat al heel goed. Het commando naar haar deken te gaan begrijpt ze al, maar doet ze nog niet wanneer ik op te veel afstand van het dekentje sta. Ik moet nog op ongeveer 1 stapje van het deken staan om haar ernaartoe te laten gaan. Eens ze op het dekentje gaan liggen is, kan ik wel al gemakkelijk een aantal meter verder gaan, me omdraaien en ervoor zorgen dat ze me niet meer kan zien zonder dat ze weggaat. Ze blijft steeds heel rustig liggen. Ik vind het dus wel fijn dat de eerste stap al heel goed gaat terwijl ik er nog maar 2 dagen mee bezig ben. 

hartstikke fijn dat de eerste stap nu al zo goed gaat

Fijn dat je houvast gevonden hebt. 

En complimenten dat je zo je best ervoor doet

Bedankt allemaal! Haar naar het dekentje sturen, lukt nu perfect op verschillende afstanden ook. Ze begrijpt dit heel goed en doet het eigenlijk elke keer perfect. Dus we gaan nu beginnen aan fase 2. Verder uitbreiden van de dekentjesoefening, vindspelletjes aanleren en aanleren van 30 minuten alleen achter een babyhekje te kunnen blijven terwijl ze mij ziet. Ik verwacht dat dit voor haar nog redelijk gemakkelijk zal zijn omdat we het babyhekje nu al gebruiken en ik nu ook al een tijdje boven kan blijven, zelfs zonder dat ze mij ziet 

hou ons op de hoogte, het klinkt alsof dit echt goed werkt

Fun dat het beter gaat syntra hoop zo verder ze zal rap wennen aan alles lieve snoetje

 Misschien kan hier een begin stap liggen voor een stap vooruit, dat ze al gestresst is als je weg gaat is geen goed teken voor een goed vervolg.

Mijn hond Moon had verlatingsangst welke het ergst was als ik haar bij een winkel even achter liet. Wat ik deed was wachten totdat ze uit haarzelf ging liggen. Ik zei niets tegen haar, keek haar niet aan maar op het moment(dit was na ongeveer 10 min) dat ze uit zichzelf ging liggen, ging ik de winkel in. Ze heeft nooit meer gehuild.Ze associeert op zo moment kalmte(positief) als Ók' voor het 'in de winkel gaan'.

Ik had deze tip van Cesar Milan en was verbluft hoe dit ook werkte bij mijn hond.

Bij mij werkte tevens de bevroren yoghurt met brokjes in de kong, welke ik aan haar gaf een paar minuten voor ik weg ging van huis.

Het punt bij haar is dat zij in een kalme 'state' moet zijn voordat je weg gaat.

Het probleem is dat ze uit zichzelf nooit rustig wordt voor ik vertrek. Als ik op het punt sta te vertrekken, wordt ze onrustig. Ik kan dan wel wachten tot ze rustig wordt en na een tijdje gaat ze dan ook soms weer rustig liggen, maar vanaf ik 1 stap verder richting de deur zet of vanaf ik de deur opendoe, is die rust weer weg 

Ik ben ook bang om haar op die manier net te straffen voor kalmte. Ze wilt niet dat ik weg ga, dus het is voor haar een straf als ik weg ga en een beloning als ik toch bij haar blijf. Stel dat ik nu steeds blijf terwijl ze onrustig is, maar op het moment dat ze eindelijk wel rustig gaat liggen, vertrek ik. Dan leert haar toch dat ik nooit vertrek zolang zij maar niet rustig ga liggen? Of zie ik dat verkeerd? 

Wanneer ik haar een Kong geef met lekkere snoepjes in is ze trouwens wel redelijk rustig op het moment dat ik vertrek. Dan ligt ze soms toch wel redelijk rustig aan haar Kong te knagen terwijl ik de deur open doe en vertrek. Maar na een tijdje en zeker wanneer haar Kong op is, wordt ze dan alsnog onrustig. 

Fase 2 van het boekje dat ik nu volg, gaat ook al erg vlot. Met het 30 minuten achter een babaypoortje blijven, heeft ze geen enkel probleem zolang ze mij kan zien en ook niet als ik af en toe even weg wandel zodat ze me eventjes niet meer ziet. Ze blijft gewoon in haar mandje liggen. Wanneer ik dan opnieuw door het poortje kom, komt ze me wel altijd eventjes begroeten, maar verder is ze dus heel rustig en gaat het heel goed. 

Het kan ook wel zelfs zo zijn dat ze gaat anticiperen op haar gedrag dit omdat ik het vreemd vind dat ze nadat ze haar kong leeg heeft weer gaat blaffen.Wat ik de indruk krijg is dat je nooit lang weg blijf en dan zij/hij zo iets heeft "ik hoef mijn gedrag maar ff vol te houden en baasje komt dan toch terug. kortom voor dat je het weet is ze jou aan het conditioneren. Ja honden kunnen slim zijn

In ieder geval wel mooi dat 'fase 2' wel goed gaat

 Nee, zo is het niet  Ik heb eens (nu al een hele tijd geleden) geen oppas gehad voor een stagegesprek waar ik toch echt naartoe moest. Ik heb toen alles gefilmd. Ook toen een Kong gegeven en hoe langer ik wegbleef, hoe banger en meer gestresst zij werd. Dat zie je duidelijk op het filmpje. Het is ook gewoon een heel aanhankelijk hondje. Ik ben er dan ook echt van overtuigd dat ze dit doet uit angst en niet gewoon wat staat te blaffen omdat ze dat zo geleerd heeft. Vandaar ook echt verlatingsangst  

In het boekje staat ook dat dit bij heel veel honden met echte verlatingsangst gebeurt. Dat ze even rustig kunnen zijn en afgeleid worden door een Kong en daarna vanaf die op is opnieuw bang worden. Daarom zou ze moeten leren om ook echt alleen te kunnen zijn zonder Kong. Volgens mij is dat ook een beetje het verschil tussen echt verlatingsangst en een hond die het gewoon niet goed aangeleerd heeft. 

Met mijn ander hondje hebben we het op dezelfde manier aangeleerd en zij kan nu al zonder problemen heel wat uren alleen zijn. 

 Nu zie je weer, de volhouder wint. Ben blij voor jullie beide

 Dankjewel, maar ik bedoel dan op dezelfde manier als we eerst geprobeerd hadden. Niet wat we nu aan het doen zijn. Maar zij is gewoon een veel zelfstandiger hondje, dus had ook geen problemen met verlatingsangst. Ze moest alleen in het begin vooral opnieuw wennen aan een nieuwe omgeving 

Fun dat het goed gaat

We zijn nu bezig met op te bouwen dat zij achter het babypoortje kan blijven terwijl wij andere dingen doen en ze ons niet ziet. Voorlopig gaat dit vrij goed. We zitten nu aan 12 minuten en zouden dit moeten opbouwen tot 30 minuten. Zolang ze een Kong heeft, is er geen enkel probleem. Als de Kong op is, vindt ze het soms iets moeilijker en dat wisselt een beetje per keer. Soms gaat het perfect zonder Kong en soms gaat ze nog wel eens aan het poortje staan wachten. Ze heeft wel nooit zoveel stress dat ze gaat piepen of blaffen. Maar het best zou natuurlijk zijn dat ze rustig iets anders kan doen of gaat liggen. 

Dat gaat dan toch al de goede richting op.

Ergens (ik geloof bij Monique Bladder haar adviezen) las ik dat je de tijden niet alleen moet opbouwen, maar af en toe ook eens eerder terug moet gaan dan ze al aankan. Een soort intervaltraining. Dat zou het beste resultaat geven.