Dag lief beestje van me...

Allerliefste Jopie,

Hoeveel verdriet ik ook heb, wil ik je bedanken voor alle liefde die ik met je mocht delen. Duizenden kusjes en knuffeltjes, de hoeveelheid kilometers die wij met z’n tweeën wel niet hebben afgelegd. Dat je in mijn armen lag heeft je hopelijk rustig gemaakt en ik hoop met heel mijn hart dat je vredig bent ingeslapen. Rustig met z’n tweetjes thuis, of het zo had moeten zijn. Erg mooi, maar heel emotioneel.

Ik houd zoveel van je, je mooie oogjes je zwarte neusje en je super zachte oortjes en natuurlijk dat ene gekke vlekje op je staartje. Juist jouw unieke karakter maakt het gemis zwaar. Kan me nog niet voorstellen dat deze pijn weggaat. Maar ik gun je ook de rust. Geen zware ademhalingen meer. Ik hoop dat mijn mamma je heeft meegenomen en je verder gaat kroelen. Lekker met je neus in je nekje en buikje. Wat deed ik dat graag, was een speciaal iets tussen ons. Ik hoop dat je mijn liefde voor jou hebt gevoeld. Al gebeurde er veel in mijn leven elke dag dacht ik aan jou en was ik blij om je te zien. 

Ik heb me vaak schuldig gevoeld met de komst van een andere hond. Ik hoop dat je begrijpt waarom we deze keus hebben gemaakt. Ik had ook liever dat hij nog bij mijn tante was, maar op dat moment kon ik niet anders dan ja zeggen. Ik moest dit ook terugdoen voor haar. Ik hoop dat ze nu samen met mamma voor jou zorgt. Jammer dat jullie geen goede vrienden zijn geworden. Je was al wat ouder en wilde me liever niet delen, ik hoop dat je weet dat je altijd mijn nummer 1 bent geweest en zal blijven.

Dat mijn hart zo’n pijn doet is omdat het veel ruimte maakt voor jou… want in mijn hart hoor je nu thuis. Nu moet ik het met herinneringen doen, foto’s, filmpjes, je kleedje, je riem. Je lege mand…. ik kan deze nog niet wegdoen, hoewel het zo confronterend is. Maar het voelt al zo leeg zonder jou en dan ook nog je mandje weghalen, dat kan niet. Ook de geur in je kleedje, elke keer als ik er aan ruik doet zo’n pijn. Het is een soort pijnlijke verslaving, want je bent dan even bij me om vervolgens weer terug in de realiteit te komen. Foto’s toen je nog een puppy was worden uit oude mappen gehaald, wat was je toch een klein beestje, heerlijk.

We hebben je begraven in de tuin, onder de grote boom. We hebben een kistje getimmerd en je in een warme deken gewikkeld met je knuffel en zullen er een mooie gedenkplaats van maken. Oh schatje, wat heb ik toch veel van je gehouden. Ik had je heel graag nog lang en gezond bij me gehad. 13 jaar ben je geworden… dag meisje

Heel veel sterkte weet hóe het voelt zelfs myn hondje verleden jaar 12j in myn armen moeten laten inslapen wegens hartfalen heb nu een ander toch blyf ik haar missen heel veel sterke nóg

Wat heb je dit mooi geschreven... Heel veel sterkte met dit grote verlies!

Mijn medeleven in je verdriet en gemis, het is zwaar.

Wees jij maar zeker dat Jopie weet hoeveel er van haar gehouden is, en nog steeds, voor altijd. Jopie zal het nu vast ook helemaal niet erg vinden dat jij nu al je liefde aan de andere hond moet geven. Je zal haar daarmee eren, want Jopie zou, denk ik, niet willen dat al die liefde binnenin jou teniet zou gaan. De liefde en trouw van een hond is onvoorwaardelijk.

Praat nog maar vaak tegen Jopie, ze hoort het vast wel.

Veel sterkte.

Afscheid nemen....wie wil dat, niemand toch, 13 jaar geworden bij jou, het fijn gehad....voor jou zo verdrietig, missen kan je haar  niet, veel sterkte met het verlies.

Prachtig beschreven ,Je liefde spreekt eruit .

Heel veel sterkte .

Wat mooi geschreven yvon.

Heel veel sterkte! 

Lieve Yvon

Heel veel sterkte. Wat prachtig verteld en wat was Jopie speciaal.

En het is ohhh zo waar de liefde aan en van een hondenkind is onvoorwaardelijk, speciaal en uniek. en ieder hier op HP heeft een speciaal hondenkind ook ik heb te vroeg afscheid moeten nemen als zegt iedereen 14 en bijna 6 maanden is een mooie leeftijd. Maar ik denk dat we er nooit klaar voor zijn om afscheid te nemen ook al weten we het is beter zo. Gelukkig blijven ze altijd in ons hart ook al is dit een troost waar ik soms echt niet mee om kan gaan.

Ik wens je veel kracht toe en in gedachten zijn we allemaal bij je, jou speciale Jopie heeft een speciaal vrouwtje gehad waar ze veel liefde van heeft ontvangen.

Warme groet Margo

Heel veel sterkte met dit enorme verlies,wat doet het zeer afscheid nemen van je geliefde hondje,het gemis en het verdriet is groot.Jopie heeft echt geweten dat jij van haar hield,zoals jij over haar schrijft zegt genoeg.Deel hier je verdriet,wij begrijpen hoe jij je nu voelt

Veel sterkte

Dankjewel voor jullie lieve reacties. Ik had al veel mooie en trieste verhalen gelezen, fijn dat ik mijn gevoel hier kan delen. Ik probeer er vrede mee te hebben, maar wat doet het pijn... 

Heel veel sterkte, wij hebben ons tweede hondje op 14, augustus inlaten slapen, vreselijk , was het maar beter voor haar ze kon echt niet meer ze is op drie  weken naar zeventien jaar  geworden.

Veel sterke nog hier begrypen we dat we maken het allen méé en we leven met je méé het gaat zo maar niet óver om het even hóe oud ze ook z'n we blyven ze missen

Ik wens je heel veel sterkte toe.

De liefde spat van het scherm af zoals je over Jopie schrijft.
Wat doet het toch zeer hé?
Heel veel sterkte!

Wat doet afscheid nemen van je liefste hond toch zo vreselijk pijn.

Weet precies hoe jij je voelt, heb het 2 weken geleden meegemaakt.

Wens je heel veel sterkte met het verlies van jouw Jopie!

vriendelijke groet Wilma

 Goedemorgen Wilma, hoe gaat het met je! Gisteren was het 7 weken geleden dat mijn lieverd naar de regenboogbrug vertrokken, ik wacht en wacht maar hij komt niet terug en na 7 weken , het blijft pijn doen, ik wens je heel veel sterkte toe en ook voor Yvon.

Dikke knuffel en Warme groet Margo

Het missen blyft voor altyd maar ze zyn allemaal samen onze lieverds we moeten elkaar daar aan steunen ze zitten diep in ons hart op hp begrypen we elkaar veel sterkte verder

 Hallo Margo,

Ik kan nog steeds niet omgaan met het gemis, we waren altijd samen!

Hij hield ook van de rest van ons gezin, maar hij was waar ik was.

Twee weken nu al zonder mijn maatje, ik huil nog elke dag Margo!

Heel veel sterkte! 

Dat ken ik ook elke dag wenen en wenen het gaat zomaar niet óver de pyn duurt láng

 ik weet wat je bedoeld ik kan er ook niet mee omgaan en Gunno was ook de hele dag bij me, op het laatst toen hij niet meer zo ver kon lopen droeg ik hem naar zijn favoriete plekjes, ik huil ook nog iedere dag en 's avonds voor het slapen gaan haal ik hem in mijn gedachten in de hoop dat ik over hem droom en dat we samen zijn. Hij was mijn dierbaarste vriend mijn alles, je weet wat ik bedoel soms doet mijn hart echt zeer letterlijke pijn van gemis. Jij ook heel veel sterkte meid, ik weet dat we niets kunnen veranderen maar als ik kon vloog ik naar de regenboogbrug om daar te blijven bij hem niets is hier nog zo als het was en het lijkt of dat ook nooit meer gebeurd. Stekte meid Warme groet Margo

 Ik weet zo goed wat jij voelt Margo, de wetenschap dat ik hem nooit meer zal zien, ruiken en voelen is vreselijk! Wens jou ook veel sterkte, we zullen dit verdriet moeten verwerken. Maar het heeft tijd nodig. Groetjes Wilma

Hier nog een die in diepe rouw is over Diva.
En dan komen ook de andere maatjes langs die ik al verloren heb, hebben jullie dat ook?
Vorig jaar haar broer moeten laten gaan Diablo, dat was eigenlijk zo'n beetje mijn hulphond, daar kan ik ook dagelijks nog om janken.

Ja didi heb ik ook nog zeer veel myn lieve queenie verleden jaar moeten laten inslapen ze zit zeer diep in myn hart nog steeds verdriet sterkte verder

" Hier nog een die in diepe rouw is over Diva.
En dan komen ook de andere maatjes langs die ik al verloren heb, hebben jullie dat ook?
Vorig jaar haar broer moeten laten gaan Diablo, dat was eigenlijk zo'n beetje mijn hulphond, daar kan ik ook dagelijks nog om janken. "

Didy

 Ook voor jou veel sterkte, elke dag weer die leegte omdat je maatje er niet meer is geeft zo veel verdriet. En dan denk ik ook weer aan mijn andere drie hondenschatten die er al lang niet meer zijn, maar ook die vergeet je nooit. Ze blijven voor altijd in mijn hart zitten! Groetjes Wilma

Pfff krijg hier gewoon tranen van in mijn ogen, wat mooi beschreven !! Sterkte !!

Heel veel sterkte!

Heel veel sterkte.

verdriet om je  hondje is verschrikkelijk,

als mensen ziek zijn kunt je met ze praten,

met beesten is dat zo anders je weet nooit precies hoeveel pijn ze hebben,  geven ze het aan, maar als je hondje blijft eten en drinken

denkt je toch dat ze het nog naar hun zin hebben,en als een hondje twaalf jaar is word er al gauw door de dieren arts ge zegt ze is al oud,en dat vind ik niet altijd eerlijk. want je moet een hondje niet inlaten slapen om dat het oud is, en dat heb ik bij max wel eens zo gevoelt, ik hoop dat ik de juiste beslissing heeft genomen bij max, zestien jaar was hij. Bij fleur was het anders zei was egt op beest kon niet meer,naar zeventien jaar vond ze het genoeg, maar het verdriet is er zeker niet minder om, het zelfde als bij max, maar ik heb er wat meer vrede mee.fleurtje was op het moment toen ik ze in liet slapen al stervend volgens de dieren arts.