Ik ben wel eens benieuwd of jullie honden wel eens iets gevangen hebben, zoals bv een konijn, duif, rat enz?
Wat hebben jullie gedaan met de gevangen prooi?
Niet gevangen, ik krijg wel af en toe een al dode meerkoet, konijn, duif, kauw etc omdat mijn honden leren dood wild te apporteren en in de beginfase van de training zijn ze nog niet zo ver dat ze dat alleen op commando doen. Aiko bijvoorbeeld doet dat niet meer, maar Ronin wel. Meestal mieter ik het ergens in een vuilnisbak of anders weer terug in de bosjes waar het vandaan komt...
Niet deze honden maar heeeel lang geleden hadden we een beagle en als mn vader dan een gansje schoot haalde zij hem op.
Deze ging lekker in de oven.
Nee
Hier ook een nee. De belangrijkste eis voor een hond hier bij ons is,: zij moet écht 0% jachtinstinct hebben.
Want wij zitten in de bossen en er leeft hier veel wild: de konijntjes huppelen s avonds door de tuin, reeën zien we vaak, vos en zwijn af en toe.
Dus met een jachthond zou je hier geen moment rust hebben en ze zou eigenlijk nooit los kunnen lopen.....
Nu : géén punt. Wanda snapt het concept van wild vangen totaal niet en dat houden we graag zo!
Chewy en ayla willen nog wel eens wat op jagen een eend of een haasje dat instinct zit er wel in. Ze zijn alleen nooit snel genoeg en we roepen ze altijd terug.
Mijn man wil ze ook op training dood wild apporteren maar ik weet niet of ze daar zo geschikt voor zijn. Zie die ukkies al lopen tussen de grote jongens haha
Zowel Lola als Jenna hebben tijdens een wandeling (aan de lijn) weleens een muis gevangen, dat ging zo snel: een sprong, hap, kraak, slik, weg.
De allereerste hond die ik had, liep meestal los, ze jaagde niet, maar kwam ooit eens aanlopen met een levend babykonijntje in haar bek, ze loste het, maar even later is het diertje (van angst/stress? of was het ziek?) toch dood gegaan. Mijn medewandelaarster en ik hebben het toen begraven.
Ook had ze eens een vogel gebracht die met zijn poten in vistouw verstrikt was, die hebben we toen bij de vogelopvang gebracht.
Jenna is echt een jachthond (ik denk Ogar Polski bloed) en komt hier nauwelijks nog los, omdat we ergens wonen waar veel wild is, ze zou de eerste niet zijn die een jacht niet overleefd, en bovendien wil ik niet dat ze het wild stoort.
De pekinees van mn zusje gaat vaak op muizenjacht.
Hij moet het altijd afstaan (lees ruilen tegen wat lekkers).
Je weet niet of beesten een ziekte hebben, gif hebben gegeten of wat dan ook. Hier wordt het risico niet gelopen. Afstaan tegen wat lekkers is het hier.
Een maand geleden ongeveer een babymeerkoetje gevangen, sprong net niet optijd de sloot in...
Maaar! Ze laat altijd heeel goed los, beestje had niks! Wat slijm op zich van May, verder niks. Ze liet beestje los en die kroop gelijk het gras in, ik heb hem eruit gehaald en in het water gezet en hij zwom gelijk naar zijn moeder.
Laatst een muisje gevangen en vermoord, ging inderdaad heeel snel.
En gister had ze er een aan de staart te pakken, liet ze weer gaan. Ik zei dat ze hem niet meer mocht pakken, dus die is gewoon verder gelopen.
Ze vind wel met eenstige regelmaat dode dieren, vissen haalt ze nog uit t water voor me of ze komt uit de bosjes met een erg dood konijn...
Meestal eet ze het niet op, heeel zelden als het nog niet te lang ligt en nog wat vlees aanzit wil ze het nog eens proberen.
Maar ik doe ze altijd in poepzakjes en dan in de prullenbak.
Omdat ik weet dat er genoeg honden zijn die het niet zo goed loslaten, of totaal niet. Je word regelmatig boos aangekeken als je hond met een dood (of rottend) dier loopt of honden die het opeten of in gaan rollen.
En als ik dat kan voorkomen door hem in de prullenbak te gooien dan doe ik dat graag!
Penny vangt soms een muis, gisteren ook alleen die heeft ze wel opgegeten... Ik vind dingen niet snel vies maar ik werd toen wel een beetje misselijk. Ik zag hem gewoon in haar bek verdwijnen en hoorde haar er op kauwen. Natuurlijk heb ik wel 'los' geroepen (geschreeuwd eigenlijk) maar dat hielp niet.
Verder heeft ze een keer een jong konijn gevangen, gewoon aan de lijn naast mij. Ik was echt verdrietig en heb ook even gehuild. Ik had het totaal niet verwacht en vond het zo zielig. Ik wilde hem nog redden maar het was te laat.
Een aantal jaren geleden mag dat ook? We hadden een jack russell terrier voor Jazz bij ons was.Achter ons huis is gras.
We liepen daar hondje los. Je kunt meteen onze tuin in.In een flits ving ze een muis die uit het gras kwam.
Hup onze tuin in.Dochter heeft hem afgepakt muis was gewond en,ja wat doe je dan.Ze heeft hem buiten onze poort dood gemaakt en moest er wel een traantje om laten.
Om eerlijk te zijn, ja dat hebben ze, en vaak genoeg ook...
Muizen zijn helaas vaak de dupe, dat is wat hierboven al genoemd is, hap slik en weg zijn ze. Maar dit doet alleen Fanny.
Vita doet er weinig mee, graaft wel mee overigens. En Denise pakt ze ook, maar schrikt als ze piepen of bewegen en dan laat ze de muisjes/ratten gelukkig altijd los.
Fanny is daarin tegen heel fanatiek. Zo heeft ze ook een hele grote rat gevangen en daar was ze zo trots op dat ze die jammer genoeg niet wilde afgeven en heeft ze dus ook gedood.
Mollen maken hier ook weinig kan. Zoals sommige van jullie weten wonen wij op een boerderij met akkerbouw, en mollen zijn hier een no-go! Het land zit vol met hopen en kuilen en je gewas gaat er aan kapot. Deze laten we dan ook open graven door Fanny. Meestal zijn ze dan weg en komen ze door de geur niet meer terug. Soms is het dan zo dat die mol precies in de hoop zit die Fanny heeft gevonden. Die overleven het dan ook niet... Op eten doet Fanny deze gelukkig niet.
Wat we ook wel eens mee hebben gemaakt en waar we ook absoluut niet blij waren is dat Fanny een nestje konijnen had gevonden. 3 stuks. Ze waren groot genoeg om te vluchten, alleen 2 van hen waren helaas niet snel genoeg Je kan dan roepen wat je wilt, maar dan heeft ze hele maar dan ook hele grote bananen in haar oren.
Er lopen hier ook heel veel jagers, die kan je hier niet vermijden. Boeren zijn er blij mee omdat ze op de konijnen jagen. En aangezien de konijnen heel veel kapot maken stemmen veel boeren er mee in dat er op hun land gejaagd mag worden.
Maar er was toen des tijds ook een vos. Die ze ook wilde hebben. Daar hebben wij een stokje voor gestoken! Een van de jagers kwam naar ons toe om te vertellen dat wij de honden niet bij het vossenhol mochten laten komen, aangezien de vos dan weg zou gaan vanwege de geur van de honden. 3x raden wat wij een week hebben gedaan!
Precies, wij zijn daar expres naar toe gegaan om die vos weg te jagen. Met succes, die bewuste jager kwam nogmaals en vertelde dat ze de vos niet meer hadden gezien (ze hadden ook een camera hangen)
Kaylo vangt ook wel is muizen, voornamelijk als hij losloopt. Heb liever dat hij het niet zou doen maar het gaat zo snel.
Hij heeft wel een redelijk jachtinstinct maar kan gelukkig in de meeste gebieden vertrouwd loslopen. Mocht er een konijn of ree wegschieten wilt hij er wel graag achterna maar is dan goed terug te roepen.
Echter was het op vakantie in de Ardenne echt niet te doen! Zoveel wild. Hij heeft daar de hele tijd aan de flex gelopen want die neus maakte overuren haha. Ik wilde het echt niet riskeren dat hij in aanmerking kwam met wilde zwijnen of dergelijke.
Mijn hondje heeft ook al muizen gevangen. Tot nu toe was ik er wel elke keer op tijd bij om 'nee' te zeggen en dan liet ze ook het muisje los. Die renden toch nog weg, dus leefden nog. Of ze gewond waren, weet ik natuurlijk niet.
Een fazant heeft ze ook al eens gevangen toen ze nog bij mijn vader woonde. Gelukkig heeft ze die ook op tijd losgelaten.
Ze doet dit ook gewoon wanneer ze aan de lijn loopt. Ze springt dan zo de kant in als ze iets ruikt/hoort.
Mijn ander hondje heeft nooit iets gevangen
Muizen en myxomatose konijnen. En ze eten ze op. Ik trek er weleen 1 in tweeën zodat ze allebei een stuk hebben.
Nee, nog nooit. Ted is heel zacht en voorzichtig met alles dat leeft. En dat is dan een deels jachtlijn clumber.
We lopen dagelijks in gebieden waar het stikt van de konijntjes, muizen, mollen en (water)vogels maar hij taalt er totaal niet naar.
Nee Black heeft nog nooit wat gevangen.
Wel eens achter een haas of konijnen gerend, maar hij geeft het vrij snel op gelukkig.
Het enige waar hij echt fanatiek achteraan gaat zijn waterkipjes, maar gelukkig zijn die hem ook altijd te snel af, en dan geeft ie het ook al snel weer op.
Als ik een konijn tegen kom blijft Penny trouwens wel bij me. Ik heb dat een keertje met een lange lijn uitgeprobeerd, Penny kreeg alle ruimte. Toen kwamen we veel konijnen tegen en steeds als ze geïnteresseerd was of er naar toe wilde kon ik haar heel makkelijk terug roepen. Laatst ging ze ook los op een veld waar heel veel konijnen lopen, toen wilde ze wel even de struiken in om te zoeken maar ik kon haar gewoon bij me roepen.
Een tijd geleden zat er terwijl ze los liep zelfs eentje voor haar. Eigenlijk zou ze daar niet los gaan maar ik moest de lijn loslaten omdat ze achter een bal aan ging en de lijn net te kort was. Penny pakte de bal en zag het konijn plotseling. Ze bleef toen staan dus ik riep haar en ze kwam echt meteen naar mij toe. Dat vind ik wel heel fijn.
Hier wordt regelmatig wat gevangen. Fazant, eekhoorn, rendier, krokodil, dinosaurus...
Gelukkig allemaal pluche
Toen Mila jonger was 2 keer een waterkipje.
Ze heeft een zachte beet en schudt niet en heeft een prima gehoor,dus bij 'los' liet ze los,het waterkipje hangt zichzelf hoe dan ook voor dood..dus lag na het lossen nog een paar tellen 'voor dood 'op het gras..en rende dan plots weg.
Haha, hier is dat af en toe een kameel. Meer knuffels heeft puck niet.
In 7 jaar tijd heeft Diesel een keer een konijntje gevangen, gelukkig op mijn los, liet hij ook los, konijntje ging er gelijk van door.
Hij had nooit eerder een poging gedaan iets te vangen, of na te jagen, maar dacht waarschijnlijk, waarom niet, kan het altijd eens proberen, en het lukte ook nog.
Nee.
Hier geldt het motto. Leven en laten leven...
Maar telt het ook als wilde dieren ons bijna vangen?
Zo heb ik eens in een groep met reeën gestaan die gewoon niet aan de kant wouden....
En we zijn een keer heel hard weg gerend voor een wild zwijn...
En we hebben een keer een gewond konijntje gevonden... die hebben we mee naar huis genomen en nadat ie weer beter was weer vrij gelaten.
Chevy was toen best bang... Is natuurlijk ook best een ding zo'n konijn... levens gevaarlijk...
Maar hier blijft alles leven... muisjes. Ratjes. Jochem de fret. Nigel de papagaai... Leo de luipaard gekko...
Alles is lief tegen elkaar.
Behalve de varanen die lusten wel een hapje chevy...
Nope, hier nog nooit iets gevangen. :)
Mag ook niet van mij... Het is een Retriever en die hoort niet zelfstandig te jagen We blijven dan wel bij z'n roots
En die van jouw Mick?
Ik vind het wel zonde als Mila dus een vers dood konijn vindt...maar ja,dat stop je niet zo even in je tas haha.(als ik dat al durf!veel te bang om straks beschuldigd te worden dat mijn hond het konijn heeft vermoord en straks in beslag wordt genomen)
Staat zij er boven haar mond te likken,omdat ze gewend is aan vers vlees.
Ik snap je punt echt!!
Ben het ook met je eens.
Maaar moet eerlijk zeggen dat ik aan je antwoord kan merken dat je geen jachthond in huis hebt. (Of ooit heb gehad??)
Of je het nu wilt of niet echte jachthonden pakken aan de lijn nog een muis, en die is dan hap slik weg.. zo snel is het gegaan, en dan geen flexi van 8 meter nee gewoon een lijn van 1 meter...
Daar is gewoon niks meer aan te doen.
Als ik het kan voorkomen doe ik dat zeker!
dat meerkoetje ging ook nog levend terug.
maar wat gedaan is, is al gedaan. Hoe jammer en onbedoeld (van mij als baas kant dan) het ook is.
Ik heb vooral met dood wild dat het óf al half vergaan is en dan neem ik het echt niet mee óf ik ben toch bang dat er een of andere ziekte of bacterie in zit (slaat misschien nergens op hoor). Dood wild voor de training vind ik heel anders, want ik weet dat dat na het schieten meteen de vriezer in is gegaan en de avond voor het trainen er weer uit. Ik bedoel qua vastpakken van de honden dan, niet qua eten want dat zie ik mezelf sowieso niet doen.
Dus een konijn eten die ziek is (myxomatose) kan geen kwaad?
Dat vroeg ik mij altijd al af.Mila krijgt al vers vlees..dus een sterk maagzuur,dood ziektes,sterk maagzuur dood ook salmonella,in de natuur worden met name zieke en zwakke dieren gevangen en gegeten...honden kunnen ook verrotte dingen eten en er niet ziek van worden..hoe zit het dan met die zieke konijntjes??(een boel vragen gaan er altijd door mij heen als ik Mila verlekkerd boven een dood konijntje zie staan)Ik heb ze weleens totaal versuft en met smerige dichte ogen in het park zien zitten,zien erg ziek uit.
Maar het zou gaan kwaad kunnen om op te eten dus?
Hier een paar keer een muis en ook 2 keer een vogeltje. Hij heeft een keer achter een eend aangezeten maar die kreeg hij niet te pakken. Hij is wel wild op eenden die wil hij echt. Denk ik zijn roots want poedels gingen vroeger mee op eendenjacht.
Vier keer, tot nu toe. Twee keer een merel net achter een boom (spring, hap, dood), een keer een vermoedelijk ziek konijn (welk konijn gaat er nou op klaarlichte dag naast het pad in een park zitten), en een meerkoet die tussen 2 muren en een schutting zat en probeerde weg te vliegen - dat lukte niet door te weinig snelheid en hij zakte zo Dobby's bek in. 3 van de 4 slachtoffers waren toen Dobby aan de lijn zat, nota bene.
Ik heb ze allemaal laten liggen. Dat zieke konijn, tenminste, dat was wel meteen mijn vermoeden durfde ik al helemaal niet aan te raken. En voor de rest, als het op gras of grond ligt wordt het wel verteerd.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?