Mijn moeder is enkele weken geleden opgenomen in het ziekenhuis. Op vierentwintig augustus zou ze terug naar huis mogen, maar het is twijfelachtig dat ze zich zal kunnen redden, alleen thuis.
Ze heeft twee poezen en een (rot)verwende Jack Russel.
Nu lossen we de situatie op door de poezen gewoon thuis te houden en eten gaan geven.
De Jack Russel zit ook thuis, we wandelen er twee keer per dag mee en hij kan thuis ook binnen en buiten wanneer hij wil. Enkel 's avonds na zijn laatste rondje, komt hij mee naar ons slapen in een bench.
De Jack, Blacky, kan niet samen met poezen, blaft als een gek, bijt mensen en ook mijn man heeft al twee keer prijs gehad, is rotverwend.
Zoals jullie misschien weten is mijn thuissituatie zo dat ik twee Argentijnse Doggen heb, waarvan er één niet echt hondvriendelijk is, één Lagotto Romagnolo die al oud is en geen andere honden meer in haar buurt duldt en twee katten, waarvan er één een vechtjas is en andere katten wegjaagt.
Geen optimale situatie dus als de dieren van mijn moeder permanent bij me zouden komen.
We zijn rustig aan de Jack aan het introduceren bij onze honden door wandelingen te maken met hem erbij aan de lijn. We hebben hem al afgeleerd om naar de katten te blaffen, maar los bij ons rondlopen is tot hiertoe onmogelijk.
Ik vraag me af of jullie tips hebben om de T-Rex van de familie te laten samenleven met onze menagerie?
Natuurlijk wil mijn moeder zo lang mogelijk thuis wonen, maar haar specialist heeft ons aangeraden om ook te denken aan het feit dat een rusthuis beter zou zijn. We willen er dus rekening mee houden dat het ook snel kan gaan en we dan Monster en C° moeten bij ons nemen.
Voor de poezen zal het makkelijker gaan, maar Blacky? Ik vrees ervoor.
Iemand goede raad?
In de eerste plaats, fijn dat je het zelfs maar overwegen gaat om dit 'monstertje' bij jullie in huis te nemen... Misschien kan je hier het best een gedragsdeskundige over aanspreken, zij kunnen je de juiste tips en advies geven, wij kunnen onze ervaringen wel delen maar vind het in dit geval toch een beetje gevaarlijk... Je man is al twee keer gebeten, het is een driftkikkertje zoals je hem beschrijft...kan niet meer doen dan duimen voor jullie en hopelijk komen jullie tot een 'vreedzame' oplossing, succes ! En veel beterschap voor je moeder.
Geweldig dat je zo je mams helpt.....en voor even weet je er goed raad mee, maar wat als de jack er de hele dag is ? .......toch misschien een herplaatsing bij een ander ? Ik hoop dat je mams toch nog thuis kan komen...voor haar veel beterschap.
Persoonlijk zou ik ze er niet bij in huis willen hebben. De katten niet, maar zo'n hond ook niet. Maar uiteindelijk zul je naar je verstand moeten luisteren.
Maak je jou honden en katten er blij mee om zo'n poepverwende en agressieve hond erbij te nemen?
Als je ze er niet blij mee maakt, dan zul je je moeder eerlijk moeten zeggen hoe je er over denkt.
Er zijn genoeg verpleeghuizen waar de hond gewoon mee naar toe mag, daar zou ik eerst eens goed naar kijken.
Wel grappig hoe je het omschrijft 'de T-rex van de familie'. Maar inderdaad ik zou toch proberen om de jack russel bij je mama te laten of een andere oplossing te zoeken voor hem, dat is het beste voor hem.
Maar zien deze verpleeghuizen zo'n rotverwende hond zitten ? Kan me maar moeilijk voorstellen dat ze die tussen weerloze oudjes gaan zetten, dat is vragen om problemen....
Nou, ik woon aan een verpleeghuis vast, en daar zitten wat verwende hondjes. Maar als de verzorging ook gebeten wordt zal t lastig worden inderdaad.
Hier heeft iedereen wel een eigen kamer, dus met andere bewoners hoef je niks.
Ik snap dat je dit uit alle goede wil doet, maar. ...ik zou ook voor een ander thuis kijken als hij niet met jouw moeder mee kan.
Je hebt je handen aardig vol met jouw eigen honden en t-Rex kan de hele boel wel eens op stelten zetten.
Voor het hondje is het hoe dan ook een ander huis/situatie, dus dat zou niet veel verschil moeten maken denk ik.
Of hebben jullie zo een goede band dat je denkt dat het voor hem bij jullie veel vertrouwder is?
Dank je voor jullie reacties.
Mijn verstand zegt dat we beter af zijn zonder hem.
Maar mijn hart is wat anders... hij kan echt wel lief zijn en mama is reeds zijn tweede eigenaar. Ik heb echt geen idee wie ik zou vinden die met hem weet om te gaan en wil om gaan.
En dan is er nog mijn woord. Ik heb mama beloofd, al jaren geleden, toen ze Roxy nog had (Amstaff) dat ik, als er met haar iets zou gebeuren, de hond en de katten bij me zou nemen. Daar heeft ze rust van. En ik ook.
Wat ik beloof, doe ik ook. Omdat nu de omstandigheden veranderd zijn, brave Roxy is niet meer en T-Rex is in de plaats gekomen, geeft dit mij niet het recht om op mijn belofte terug te komen.
Nu vrijdag vertrekken we voor een week naar de Ardennen, we nemen ook T-Rex mee. Ik hoop dat we daar al een basis kunnen leggen voor een prettig samenleven. (ik zal wel om de paar dagen terug naar huis komen om mam te bezoeken maar Mr. T blijft daar bij mijn man).
Zoals ik het nu bekijk (en ik hoop dat ik correct ben) zal Niké geen probleem hebben met Mr. T, zolang hij haar niet aanvalt. Zij kan meestal wel beter interactie hebben met reuen dan met teven. Ze heeft al laten blijken dat ze spelen wel ziet zitten.
Nahla is een probleem omdat ze al een keer door hem is aangevallen. Ze zal niks doen, zolang hij niks doet. Ze is echter een kleine pestkop en daagt hem uit, voor haar zullen we dus ogen in ons achterhoofd moeten hebben.
Gioia is hetzelfde, ze is oud en wil gewoon niet lastig gevallen worden. Ze zal niet vechten, maar valt wel uit, als dan Mr. T niet afdruipt maar aanvalt, hebben we de poppen aan het dansen.
Dan zitten we binnen de kortste keren met een vechtend viertal. Ik hoop dus dat ze in de Ardennen in een vreemde omgeving iets minder zullen reageren. Zodat er toch een basis kan gelegd worden.
Natuurlijk gaan we ze zoveel mogelijk scheiden en met kleine stapjes beginnen. Duidelijk maken dat niemand zich met de ander mag bemoeien, negeren is de boodschap voor ze .
We zien wel na deze week, dat is de eerste keer dat ze dag en nacht samen zijn.
Geen antwoord, nog oplossing.
Maar wel enorme bewondering voor je.
Nou,jij liever dan ik.
Ik zou de rust in mijn roedel niet gaan verstoren.
Een jack is nu de enige hond die ik niet tussen mijn roedeltje zou moeten zetten,dat gaat geheid fout.
Ik zou er zelf onrustig van worden.
Jack zou tijdens mijn vakantie naar een pension gaan(alhoewel ik denk dat die nu vol zitten)
Je kan wel een belofte aan je moeder gedaan hebben maar de dingen zijn verandert. Je moet ook aan het welzijn van je eigen honden denken.
Ik ga ervan uit dat je moeder haar denkvermogen niet aangetast is,dan is een eerlijk en openhartig gesprek het beste.
Mocht het ooit zo ver komen dat jack weg moet,dan is jack beter af als hij herplaatst wordt,ergens waar hij lekker de baas mag zijn zonder andere huisdieren.
Allereerst: beterschap met je moeder.
Wat fantastisch hoe je voor haar dieren wilt zorgen en dat je bereid bent er helemaal voor te gaan! Ik begrijp het dat je woord wilt houden en dat dat kleine mannetje in je hart zit, hoe stout hij ook kan zijn.
Hihi, T-Rex. Hopelijk mag Blacky snel veranderen in the good dinosaur als hij bij jullie blijft wonen. Maar wie weet mag Blacky mee naar het verpleeghuis. Kan hij daar de boel flink op stelten zetten.
Sterkte met alles!
Ik ben t helemaal met Monique eens! Straks moet je je eigen hond herplaatsen!
Tips heb ik echt niet, Blacky heropvoeden zal lastig gaan.
heel eerlijk, het lijkt me geen goed idee.
Er zijn veel honden rotverwend maar vallen niet uit, blaffen niet veel, bijten niet. Ik denk dat het probleem verder zit dan alleen verwend zijn bij de Jack. Blaffen, uitvallen, bijten komt meestal toch door het zich niet echt veilig voelen in bepaalde situaties, andere honden, of mensen.
Dat is wel te begeleiden natuurlijk. Maar het lijkt me teveel voor jouw roedel om Jack er ook nog eens bij te hebben.
Het kan misschien, maar het voorkomen van conflicten zal wel veel inzet, inzicht en energie kosten van jullie en ook van de honden gaat dat heel wat vergen lijkt me.
Maar het is je moeder haar hondje, dat maakt het extra moeilijk om hem te herplaatsen. Hopelijk kan hij mee met haar, ergens waar ze met honden om weten te gaan.
Nee niet als de mens de hond niet meer kan uitlaten,verzorgings tehuizen is het nog toegestaan, mits de hond uitgelaten kan worden, maar eenverpleeghuis is echt wat anders, daar is iemand 24 uur aan verzorging toe, dan is een hond niet toegestaan.
Steeds meer verpleegtehuizen staan het wel toe, in Assen in ieder geval.
Wel is de eigenaar plus familie verantwoordelijk en zijn er regels. Bv, hond moet in de bench tijdens de verzorging.
Hier in belgie ken ik geen enkel rust of verzorgingstehuis die honden toelaten, als ik op verpleegronde ben moet de hond zelfs buiten of in bench gestoken worden ( wegens de vele bijtincidenten de afgelopen jaren....) we mogen het huis zelfs niet meer betreden als er een hond aanwezig is...zijn ze echt streng in....Is maar normaal ook, het laatste incident was een lelijke bijtwonde in het aangezicht van een jonge verpleegkundige...de hond deed niets hoor...was toch zo'n schatje...tot het oudje na de verzorging struikelde over de mat en de verpleegster hem wou helpen opstaan...
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?