Lieve Diva

Als pup hier geboren, je was het vrolijkste hondje van allemaal en je 4 broertjes hadden niks te vertellen hoor, je kon ze hebben.
Wat zo opvallend was, was dat je met ik denk een week of 4 erg naar Ben toe trok, je was opvallend blij als hij uit z'n werk kwam, zo erg zelfs dat we zelfs zeiden als Ben zelf het teefje wil houden moet hij dat doen.
Maar nee, wij wilden een reu, maar je maakte ons zeker aan het twijfelen.
Achteraf gezien hadden we daar naar moeten luisteren lieverd want oh wat heb ik je aangedaan, een jaar lang zat je in bij wat we dachten een bevriende fokker maar je had er geen fijn leven.
Toen de tamtam begon hoorde ik van zgn. vrienden dat er wel eens gezegd was dat je een k*t teef was en geen karakter had en ook nog eens naar Ierland verkocht zou gaan worden voor een hoop geld.
Mijn meisje een k*t karakter?
Ik kon me er niks bij voorstellen, maar wist 1 ding, Diva komt naar huis.
Na veel ruzie kwám je thuis en wat was je er aan toe, bij enige stemverheffing liet je zo een plasje lopen.
14 maanden oud was je.
Mijn blije meisje was een angstig onzeker hondje geworden, ik heb 3 dagen lopen janken, omdat mijn hart gebroken was, zo als jij er aan toe was.
Verlatingsangst, ook daar had je last van, ik heb minstens 3 maanden lang mijn nachtdiensten korter gedraaid zodat er iemand thuis was, anders gilde je de heleboel bij elkaar.
Je obsessie voor eten ben je nooit echt kwijt geraakt, zelfs toen je alleen was, was je nog zenuwachtig of dat toch echt wel voor jou was.
Het heeft best wel een poos geduurd voordat je weer mensen vertrouwde, maar toen het vertrouwen er weer was, was je zo'n lief hondje, kinderen hier in de buurt wisten allemaal wie Diva was.
Ook was je een beetje verliefd op m'n vader, als hij op visite kwam moest je altijd even lekker tegen hem aan gaan zitten, daarna ging je naast hem op de bank liggen slapen.
Lief meisje, we hebben gelukkig veel mooie momenten samen gehad, met de andere honden, heerlijk wezen stappen in de polder, daar genoot jij ook van.
Vorig jaar nog geopereerd aan een beginnende baarmoederontsteking en dan nu zijn we je voor goed kwijt.
Je hijgde wat meer de afgelopen tijd, maar ach dan denk je het is wat warmer.
Maar je werd wat magerder en de nacht van donderdag op vrijdag, was ik om 4 uit bed, toch even bij je kijken hoe het met je was.
Je deed iets wat je normaal nooit deed, normaal gesproken reageerde je met een diepe zucht, zo van daar heb je dat mens weer, midden in de nacht.
Nu niet, je kwam in de keuken bij me liggen, ik ben niet meer naar bed gegaan, je zocht duidelijk steun.
Je ademhaling was oppervlakkig met af en toe een diepe zucht, niet goed dus.
Voor mij was het duidelijk, Ben had wat langer tijd nodig, maar zag toch ook wel hoe ziek je was.
Onze dierenarts gebeld en die is om half 7 langs geweest, ook hij zag het meteen, je bolle buikje, en je magere lijfje, dat zat niet goed.
Lieve Diva, wat hebben we van je genoten en wat zijn we verschrikkelijk verdrietig nu.
Niet onder woorden te brengen, hoe stuk we zijn.
Het gaat je goed bij al onze ander hondjes bij de regenboogbrug.
En wij moeten wennen aan de aan de stilte hier.


Pretty,pretty please
Don't you ever ,ever feel
Like you're less than
Les than perfect

Pretty,pretty please
Don't you ever, ever feel
Like you're nothing
Les than perfect
You are perfect to my.

Pink

Wat een vrerdrietig bericht, jullie lieve, bijzondere Diva is overleden  Wat heb jij dit verhaal mooi geschreven, met zoveel liefde...

Ik kreeg tranen in mijn ogen toen ik las hoe beschadigd zij was toen ze weer bij jullie kwam wonen, maar dankzij jullie heeft ze nog een heel fijn leven gehad.

Heel veel sterkte! Rust zacht Diva...

Rust zacht lieve diva je hebt het verdient veel sterke met het verlies van jullie diva 

Ook hier emoties.... Rust zacht Diva en jullie heel veel sterkte met het verlies....

ook mijn tranen vloeien rijkelijk heel veel strekte met dit zware verlies. En wat ben je super geweest om voor je meisje op te komen wat zal ze gelukkig zijn geweest met jullie. Het geluk wat jullie met haar hadden straalt er vanaf. Dat is heel bijzonder ook ik weet zoals zovelen hier wat een bijzondere band je kunt hebben met je vriend of vriendinnetje. Ik had ook zo'n lieverd afgelopen maandag 4 weken geleden dat hij naar de regenboog brug ging. Ohh wat mis ik mijn vriend daarom wens ik jullie heel veel sterkte en wens Diva al het geluk over de regenboog brug. Warme groet Margo

Heel veel sterkte weet hóe het is ik heb óók altyd tranen als er een lieverdje weg is maar ze is nog heel gelukkig geweest by jullie we missen al onze lieverds ze zyn allemaal over de regenboog brug samen ik wens jullie heel veel sterkte verder

Wat een droevig nieuws en wat mooi beschreven.

Heel veel sterkte bij de verwerking van dit grote verdriet.

Wat fijn dat ze bij jullie heeft mogen wonen,waar ze liefde en zorg kreeg.Heel veel sterkte met dit grote verlies.Ik voel met je mee,de pijn,het verdriet,het gemis.Deel hier je verdriet,wij begrijpen je.Bij mij is het al 2 jaar geleden,maar ik mis mijn bobby nog elke dag,ik heb hier toen heel veel steun gehad,niet voor een paar dagen,maar zolang het nodig is.

Heel veel sterkte met het grote verlies van Diva, ook bij mijn stromen de tranen over mijn wangen door dit verhaal wat zo triest begint maar later zo goed wordt. 

Bedankt voor jullie lieve reacties dat doet me goed.

Ik wens je ook enorm veel sterkte en kracht toe.

Hoe je over je meisje schrijft zegt alles. Diva heeft een leven bij jullie gehad waar vele honden enkel maar van kunnen dromen.

Konden we af en toe maar eens op bezoek gaan achter die zogenoemde regenboogbrug, niet?

Sterkte

Heel veel sterkte Didy.

Goedemorgen Didy,

Ik zou zo met je mee willen naar de regenboog brug maar ik zou me niet kunnen beheersen en mijn lieverd zo weer mee nemen.

Ik hoop dat je verdriet een beetje kunt verwerken en je veel steun hebt aan je mooie herinneringen. Ik wens je heel veel sterkte toe.Warme groet Margo

Didy heel veel sterkte.

Didi, waren er maar meer zoals jou dan hadden meer honden een hemelsleven op deze aarde, wens je veel sterkte en vergeet nooit het lichaampje is weg maar haar ziel woont in je hart. Hein.

" Als pup hier geboren, je was het vrolijkste hondje van allemaal en je 4 broertjes hadden niks te vertellen hoor, je kon ze hebben.
Wat zo opvallend was, was dat je met ik denk een week of 4 erg naar Ben toe trok, je was opvallend blij als hij uit z'n werk kwam, zo erg zelfs dat we zelfs zeiden als Ben zelf het teefje wil houden moet hij dat doen.
Maar nee, wij wilden een reu, maar je maakte ons zeker aan het twijfelen.
Achteraf gezien hadden we daar naar moeten luisteren lieverd want oh wat heb ik je aangedaan, een jaar lang zat je in bij wat we dachten een bevriende fokker maar je had er geen fijn leven.
Toen de tamtam begon hoorde ik van zgn. vrienden dat er wel eens gezegd was dat je een k*t teef was en geen karakter had en ook nog eens naar Ierland verkocht zou gaan worden voor een hoop geld.
Mijn meisje een k*t karakter?
Ik kon me er niks bij voorstellen, maar wist 1 ding, Diva komt naar huis.
Na veel ruzie kwám je thuis en wat was je er aan toe, bij enige stemverheffing liet je zo een plasje lopen.
14 maanden oud was je.
Mijn blije meisje was een angstig onzeker hondje geworden, ik heb 3 dagen lopen janken, omdat mijn hart gebroken was, zo als jij er aan toe was.
Verlatingsangst, ook daar had je last van, ik heb minstens 3 maanden lang mijn nachtdiensten korter gedraaid zodat er iemand thuis was, anders gilde je de heleboel bij elkaar.
Je obsessie voor eten ben je nooit echt kwijt geraakt, zelfs toen je alleen was, was je nog zenuwachtig of dat toch echt wel voor jou was.
Het heeft best wel een poos geduurd voordat je weer mensen vertrouwde, maar toen het vertrouwen er weer was, was je zo'n lief hondje, kinderen hier in de buurt wisten allemaal wie Diva was.
Ook was je een beetje verliefd op m'n vader, als hij op visite kwam moest je altijd even lekker tegen hem aan gaan zitten, daarna ging je naast hem op de bank liggen slapen.
Lief meisje, we hebben gelukkig veel mooie momenten samen gehad, met de andere honden, heerlijk wezen stappen in de polder, daar genoot jij ook van.
Vorig jaar nog geopereerd aan een beginnende baarmoederontsteking en dan nu zijn we je voor goed kwijt.
Je hijgde wat meer de afgelopen tijd, maar ach dan denk je het is wat warmer.
Maar je werd wat magerder en de nacht van donderdag op vrijdag, was ik om 4 uit bed, toch even bij je kijken hoe het met je was.
Je deed iets wat je normaal nooit deed, normaal gesproken reageerde je met een diepe zucht, zo van daar heb je dat mens weer, midden in de nacht.
Nu niet, je kwam in de keuken bij me liggen, ik ben niet meer naar bed gegaan, je zocht duidelijk steun.
Je ademhaling was oppervlakkig met af en toe een diepe zucht, niet goed dus.
Voor mij was het duidelijk, Ben had wat langer tijd nodig, maar zag toch ook wel hoe ziek je was.
Onze dierenarts gebeld en die is om half 7 langs geweest, ook hij zag het meteen, je bolle buikje, en je magere lijfje, dat zat niet goed.
Lieve Diva, wat hebben we van je genoten en wat zijn we verschrikkelijk verdrietig nu.
Niet onder woorden te brengen, hoe stuk we zijn.
Het gaat je goed bij al onze ander hondjes bij de regenboogbrug.
En wij moeten wennen aan de aan de stilte hier.


Pretty,pretty please
Don't you ever ,ever feel
Like you're less than
Les than perfect

Pretty,pretty please
Don't you ever, ever feel
Like you're nothing
Les than perfect
You are perfect to my.

Pink "

Didy

 Heel veel sterkte Didy

Gelukkig heeft Diva de langste tijd van haar leven bij jullie doorgebracht. Heel mooi dat jullie haar hebben teruggehaald.

Ze is achter de regenboogbrug vast als een diva ontvangen.

Het gemis is groot.

Veel sterkte.

Nog héél veel sterkte verder we voelen met je mee

Heel veel sterkte lieverd

Ook getroffen door je verhaal... en opgelucht te lezen dat Didy bij jou terecht kon.

Maar dit zijn zo'n moeilijke dagen. 

Heel veel sterkte Didy.

Wat een lieve reacties allemaal, jullie zijn schatten.
Het doet een mens goed om zo'n groot verdriet te kunnen delen, met mensen die precies weten wat en hoe het voelt, hondenmensen dus!
Diva was onze 8ste Duitse Herder, die we moesten laten gaan en het lijkt wel of het verdriet steeds groter word en of ik er meer in blijf hangen of zoiets.
Herkennen jullie dat?

Ik had ook zoveel verdriet het verzacht met de tyd toch blyft het na 1j by my soms net dat het gisteren wás men lieve queenie zit voor alty in myn hart ik wens je nog veel sterkte verder

 Lieve Didy, het doet zeker goed dit te kunnen delen met iedereen hier op HP, en inderdaad hondenmensen weten wat jij voelt zoals alle hier op HP en ook ik ben er eentje van vandaag is het 5 weken gelden dat mijn lieverd is ingeslapen en ook ik vindt dat het verdriet steeds groter wordt en ik blijf er ook in hangen.Ik weet niet hoe het komt maar ik denk dat het de hond is die met je hondenvriend of hondenkind had en hebt. Die band is moeilijk te doorbreken en bij lijkt het hoe langer het gelden is hoe meer ik hem mis. Verdriet is het ergste wat je kunt hebben. Ik leef met je mee en wens je heel veel sterkte en schrijf en praat er over, al denk ik soms als ik door de tranen heen niet een zie wat schrijf en lees wanneer help het wanneer gaat de pijn van verdriet over en de heimwee naar mijn lieverd want ik blijf hem zo missen, niet de dagelijkse dingen maar gewoon zijn blik zijn geur zijn warmte. Heel veel sterkte en een warme groet Margo

Lieve Margo, klopt helemaal wat je zegt, na acht honden te moeten hebben inslapen heb ik serieus er aan lopen denken om om die reden geen hond meer te nemen.
Ik ga steeds zelf een stukkie dood zeg ik, maar het is echt zo.

 Lieve Didy, ik weet het omdat je er achter komt dat honden liefde onvoorwaardelijk je hoeft bij hun niets te doen dan je zelf te zijn als een hond je mag heb je een vriend voor je hele leven zoveel fouten je ook maakt. Als je boos bent hij komt toch steeds weer naar je toe ben je weg geweest of dit nu 5minuten is of de hele dag altijd blij je te zien daarom krijg je steeds meer verdriet omdat en ze steeds meer voor je gaan betekenen. Klopt helemaal Didy toen mijn Gunno is ingeslapen is de helft van mijn hart gestorven en de helft is met pijn gevuld. Ik ben niet de enige bij jou ook en bij heel veel anderen hier op HP. Ook ik ben bang voor een nieuw hondenkind stel dat ik meer van hem of haar hou dan hij of zij van mij of dat ik niet net zo veel van het hondje kan houden als van Gunno dat maakt me bang. En zeker wat jij zegt bang om weer te verliezen het wordt steeds zwaarder en als je zoveel pijn hebt lukt het niet om naar de mooie 14 jaren te kijken. Heel veels sterkte en weet dat ik en veel meer op HP e voor je zijn Warme groet Margo

Is helemaal waar, je hebt niet voor niets het gedichtje "De vriendschap van een hond".
Ik zeg altijd maar er zijn zat mensen waar ik minder om geef dan om mijn honden.
Drie honden verliezen in 2jaar tijd is een beetje te veel.....
En dan ook nog privé de nodige gezondheidsproblemen, soms loopt het zo en is het niet anders.

Dat is waar didi van een dier heb je zoveel dat sommige mensen niet begrijpen wy op hp wel daar we echte dierenliefhebbers zyn nog heel veel sterke

Daarbij heb je nog een groot verschil, mijn vader zei jaren geleden eens: Je hebt mensen met een hond en je hebt hondenmensen en dat is een groot verschil. En dit vind ik ook zo waar!