Labrador kopen of niet

We zouden graag een bruine labrador houden, maar onze zorg is: zullen wij de puppy en later volwassen hond genoeg aandacht kunnen geven? We werken allebei voltijds (ik werk 4 dagen op 7, maar mijn werkt 6 dagen op 7 vroeg tot 's avonds laat). We hebben nog geen kinderen, maar dat zal wel in de komende jaren zo zijn. Wat is jullie ervaring met een labrador/hond en een druk gezinsleven? Groeten

Een labrador en een gezin kan prima. Werken en een hond kan ook prima maar niet als hij vaak alleen moet zijn. Dan is een oppas of uitlaatservice echt wel zo handig want een hond wordt echt niet gelukkig van 7, 8 uur per dag alleen zijn.

Ik zou wel aanraden om een aantal weken vrij te nemen als jullie je pup net in huis hebben, zo kan hij het beste wennen

Ik heb een labrador pup van 4,5 maand . De eerste 2 maanden dat ze hier was is er bijna altijd iemand bij geweest . Sinds 2 weken moet ze langer alleen blijven . Ik werk ook 32 uur , maar heb dit nu verspreid over 5 dagen . Drie relatief korte en 2 lange dagen . Op de lange dagen komt mijn broer haar uitlaten en speelt dan een uurtje met haar ( als mijn kids niet thuis zijn )  . Dit gaat gelukkig allemaal goed . Je moet je wel realiseren dat een pup heel veel tijd kost . Labradors hebben veel energie en moeten veel bewegen .

hoe zou je dagindeling er dan uit gaan zien in je voorstelling?

Het kan, maar een oppas zal je dan wel nodig hebben want een hond is niet geboren om acht negen uur te wachten op zijn baas, die uiteraard ook nog meer te doen heeft als alleen werken, huishouding, boodschappen, soicaal leven, slapen etc.

Even eerst alles op een rijtje zetten hoe het er dan praktisch uit zou zien voor de hond

Wel. Ik werk 4 dagen van 7u30 tot 17u. Dus de hond zou wel een hele dag alleen zijn.. Hij kan wel vrij rondlopen in de tuin, hij zal een hok hebben maar nooit echt opgesloten zijn, het is eerder een schuilplaats bij slecht weer. Vroeger had ik thuis ook een hond die overdag alleen was en dat was geen probleem.. Maar als ik jullie zo hoor is dat voor een labrador geen goed idee?

Ik ben een te grote hondenliefhebber om een ongelukkige hond te houden. Vandaar dat ik jullie mening vraag.

 Ikzelf zou zoiets afraden als je zolang werkt en de hond zolang zich alleen moet bezighouden want de kans is enorm groot dat hij gefrustreerd zal raken en 'stoute' dingen gaat doen die hij niet mag doen, gewoon uit verveling, meestal ontstaan zo gedragsproblemen, zeker bij jonge honden. Een labradorpup eist toch vrij veel aandacht vind ik persoonlijk, niet dat ik dat erg vind maar ik heb er dan ook de tijd voor. 

ik zou het dan ook niet doen, grote kans op frustratie bij de hond wat zich uiten kan in blaffen, of slopen of andere uitingen van stress/verveling etc.

Je zou evt. dus wel een oppas in kunnen schakelen waar je haar overdag heen kan brengen. (of hem)

Als je geen oppas kunt/ wil regelen voor de tijd dat hij alleen zit zou ik het persoonlijk niet doen. Kijk, het kán maar een hond wordt daar niet echt gelukkig van. Zeg je we regelen dat hij naar een opvang kan of dat er een uitlaatservice langs komt en ben je bereid om als je dan thuis bent echt iets met hem te gaan doen (lekkere lange losloop wandeling, een hondensport zoals jachttraining, behendigheid of noem maar op, snuffelspelletjes) dan zou het een ander verhaal zijn. Een labrador is wel een hond met veel energie, die graag werkt en die ook erg gesteld is op het gezelschap van zijn baasje. Het is ook geen hond om buiten in een kennel te zitten, áls hij dan alleen zit dan lekker binnen waar hij zijn mandjes ed heeft. Ik denk dat je er echt nog even goed over na moet denken wat je verder een hond te bieden hebt en wat je van een hond verwacht. Zoals al werd genoemd, dat je moet werken voor je geld is geheel logisch maar je hebt inderdaad daarnaast ook je hobby's, je sociale leven, boodschappen, het huishouden etc. Wil en kun je daarnaast genoeg tijd besteden aan je hond? Als je hond overdag een paar uur alleen heeft gezeten kun je het eigenlijk niet maken om dan bijvoorbeeld 's avonds nog gezellig op visite te gaan zonder hond. Dat soort dingen zul je dan in het weekend moeten plannen of op dagen dat hij niet (lang) alleen zit. Het is denk ik wel goed dat áls je besluit een hond te nemen dat je dat dan een paar jaar voordat je kinderen krijgt doet. Zo heb je alle tijd om je hond goed op te voeden en alle tijd aan hem te besteden zodat hij niet een enorme enthousiaste lomperik is als er kindjes rond lopen. Maar ook dan, vraag je weer af of je nog wel zin en tijd gaat hebben voor een hond als je kinderen hebt. Het is niet eerlijk als hij het dan moet doen met een klein blokje om een paar keer per dag. Ik wil je niet ontmoedigen hoor, er zijn genoeg oplossingen en mogelijkheden en er zijn natuurlijk genoeg mensen met werk en kinderen waarbij het allemaal op rolletjes loopt en waar de hond echt nog voldoende aandacht krijgt. Maar het is wel een manier van leven denk ik, een hond neem je niet even zo voor erbij. Hij moet wel een onderdeel worden van het gezin. Zie je dit helemaal zitten en kun je het rond krijgen met een oppas oid en lijkt het je leuk om lekker actief samen bezig te zijn? Dan go for it! Maar denk er dus wel goed over na.

Bedankt voor jullie verschillende meningen/ervaringen. We denken er zeker nog eens over na en zetten alles eerst nog eens op een rijtje. 

Hier een labrador gekomen in een druk gezin! De hond zou echt van mij zijn, maar woonde thuis (was 17) broertje van 15 zusje van 12 en broertje van 10. Erg druk dus voor een pup, en vele prikkels. Ik merk wel dat die van mij geen hele dag binnen kan zitten, maar is dan ook een werklijn. Ze kan gelukkig lekker op het erf overdag en er is altijd iemand thuis. Labradors zijn net zoals vele andere honden erg energiek en hebben veel beweging nodig! Als die van mij van niet krijgt word ze erg gefrustreerd en vervelend. Kijk dus idd eerst wat jij zelf kan bieden kwa tijd en beweging.