Operatie baarmoeder oud hondje (slecht nieuws)

Een van mijn 2 hondjes, Twinkel blijkt een grote tumor te hebben in haar buikje. We gaan nog een echo laten maken om te kijken waar het juist zit en of het is uitgezaaid. De dierenarts vertelde mij dat wanneer het niet is uitgezaaid en wanneer het in de baarmoeder zou zitten dat een operatie om de baarmoeder te verwijderen nog mogelijk is. Nu is de vraag of het voor Twinkel het beste is om haar nog te laten opereren of om het zo te laten en ik ben benieuwd naar jullie mening. 

Op dit moment heeft ze zelf geen pijn of veel last. Wel heeft ze moeite met de ontlasting en dit gaat niet altijd even vlot, maar dat is al een hele tijd zo en het is doenbaar zoals het nu is. 

Ze heeft wel nog heel wat andere gezondheidsproblemen. Ze heeft hartproblemen (heeft al eens een hartstilstand gehad), ziet niet goed meer, kan haar urine slecht ophouden (al kan dit ook samenhangen met de tumor), kan wat slechter stappen (maar dit is ook niet overdreven, alleen wat minder dan vroeger). Ze is dus gewoon echt wel oud en door haar hartproblemen is de operatie op zich ook al een risico.

Aan de andere kant zijn dit allemaal geen onoverkomelijke problemen en zou ze na de operatie misschien weer een hele tijd verder kunnen. Ook is ze nog vrolijk, gaat graag mee wandelen en heeft nog haar heel speelse momenten. De dierenarts dacht ook dat ze geen heel grote problemen van de operatie zelf zou ondervinden na de operatie als die slaagt. 

Natuurlijk wachten we sowieso de resultaten van de echo af. Het is niet zeker dat het in haar baarmoeder zit en ook wanneer het uitgezaaid is, heeft opereren geen zin meer. Maar ik denk er al wel over na wat ik zou doen als een operatie een mogelijkheid zou zijn en ik zou daar graag wat andere meningen over horen. 

Vervelend zeg! Dit is een keuze die je zelf moet gaan maken. Je moet wel naar de kwaliteit van leven blijven kijken.
Een narcose en operatie doet veel met een hond, vooral wanneer die wat ouder is. Daarbij is er altijd kans dat je hond kan sterven tijdens de operatie maar ook erna.

Kun je op een echo uitzaaiingen zien? Dacht dat ze dit altijd deden dmv een foto maken

Als ik de andere klachten van de hond hoor neig ik naar niet opereren

Hart problemen slecht zien en nu ook dit nog

je hondje is een beetje op aan het raken

Ik vraag me af of je zo'n oudje nu zo'n plezier doet met een operatie

vanzelfsprekend is het een beslissing die je alleen zelf kan nemen

jij kent je hond het best

lees ik erover heen of zie ik niet hoe oud je hondje is?

Hier een reactie om je moed te geven.

ons allereerste yorkje, is op 11 jarige leeftijd nog alles afgenomen.

helemaal goed gekomen .

de narcose was het grootste probleem , de DA en zijn vrouw assisteerde, druppelsgewijze telkens bijgegeven vertelde hij nadien.

dus als je een goed DA hebt, ga ervoor ! ( niet als er uitzaaiingen zijn)

Soms is houden van ook loslaten....

sterkte!!

Onze hond is precies een jaar geleden ook op redelijk hoge leeftijd nog aan haar baarmoeder geopereerd, ze was toen een jaar of 9. Bij haar zaten er allemaal cystes in de baarmoeder waardoor ze vrijwel chronisch schijnzwanger was. Tijdens de operatie bleek het ook flink ontstoken te zijn. Tijdens de eerste poging tot opereren begon ze niet zelf te ademen tijdens de narcose. Ze hebben haar 3 kwartier moeten beademen en de operatie niet door laten gaan. Ze hebben niet kunnen ontdekken wat dat was, wel allerlei tests gedaan maar daar kwam niets nuttigs uit. 

Toen ze het een paar dagen daarna nog een keer gingen proberen met een ander narcose-middel en meer mankracht is het wel goed gedaan. 

Uiteindelijk is ze heel goed herstelt en binnen twee/drie weken was ze weer helemaal de oude. 

Ik kan je niet echt advies geven in wat je moet doen, en het is ook niet precies dezelfde situatie, maar hopelijk heb je iets aan Ollie's verhaal. Sterkte met deze beslissing!

Men vorige hondje queenie wás byna 9j als ze eraan is geopereerd ze had ook cysten maar het hééft goed gegaan ze is 12j geworden verleden jaar ingeslapen wegens hartfalen sterkte met je beslissing

Je dierenarts kent de hond ook de klachten die je hondje reeds heeft, bespreek het met je arts, je schrijft als de tumor in de baarmoeder zit is er een goede kans zit de tumor in de buik dan is de kans gering dat er geen uitzaaiingen zijn, voor ons heel moeilijk om jou een advies te geven, is je hond al heel oud en zit de tumor in zijn buik, bespreek dat met je dierenarts...voor jou veel sterkte.

Mijn vorige hond is op 15 jarige leeftijd aan een tumor in de buik geopereerd. Heb ik op het UKG laten doen. Risicoinschatting van de narcose heb ik aan de specialist overgelaten.m

In de topic titel staat "oud hondje".

@Syntara,

Wat voor hondje heb je en hoe oud is zij precies?

je schrijft:

quote

Ze heeft wel nog heel wat andere gezondheidsproblemen. Ze heeft hartproblemen (heeft al eens een hartstilstand gehad), ziet niet goed meer, kan haar urine slecht ophouden (al kan dit ook samenhangen met de tumor), kan wat slechter stappen (maar dit is ook niet overdreven, alleen wat minder dan vroeger). Ze is dus gewoon echt wel oud en door haar hartproblemen is de operatie op zich ook al een risico.

unquote

Op basis van de genoemde vele gezondheidsproblemen m.n. betreffende het hart, zou ik dit hondje niet meer zo'n toch best heftige operatie aandoen.

Mocht je er toch voor kiezen; vraag dan om gasnarcose.

Ik hoop dat dit hondje nog een tijdje bij je kan zijn; haar leventje moet wel hondwaardig zijn en geen uitzichtloos lijden. Als ze pijn krijgt, met de dierenarts overleggen welke pijnmedicatie je kan geven.

Bedankt iedereen voor jullie meningen en ervaringen 

@Ruby88: Op dit moment heeft ze natuurlijk wel enorm veel gezondheidsproblemen, maar niets wat haar levenskwaliteit enorm vermindert (behalve dan de tumor in haar buikje). Als je haar ziet lopen, ziet ze er gewoon een vrolijk hondje uit waarmee niets aan de hand is. Ik weet natuurlijk niet hoe lang dit zo blijft. Het zou kunnen dat als een operatie goed zou gaan dat ze nog een hele tijd gelukkig kan leven, maar het kan natuurlijk ook dat een ander probleem erger wordt dat wel haar levenskwaliteit vermindert. 

Ik dacht dat de dierenarts zei dat ze dit op een echo konden zien, maar ik ben er nu niet meer helemaal van overtuigd. Ik weet dat ik gevraagd heb naar uitzaaiingen en volgens mij heeft de DA daar iets op geantwoord als "Na een echo kunnen we hierover allemaal een veel beter beeld vormen."

@Anoniem: Mijn hondje is 13 jaar en wordt in oktober 14. 

@Anny, Marijn, Nadine en Wendy: Bedankt voor jullie ervaringen! Ik vind het heel interessant om te lezen hoe het bij anderen is verlopen! 

@ Tweede Anoniem: Dat besef ik heel goed. Ik wil helemaal de beste keuze maken voor haar. Toen ze 3 jaar geleden een hartaanval kreeg, had ik nooit verwacht dat ze zo lang nog zou leven. Dus ergens heb ik vanaf toen al een klein beetje afscheid genomen en er in mijn hoofd rekening mee gehouden. Persoonlijk is het voor mij dus gemakkelijker dan het misschien lijkt om haar los te laten (al klinkt dit te hard en wil ik haar ook weer niet kwijt). Als ik dus de operatie zou doen, is dat echt omdat ik denk dat ze nog een hele tijd gelukkig kan zijn en niet voor mijzelf. Maar als je haar ziet zoals ze op dit moment is, is ze nog zo'n gelukkig en vrolijk hondje, dus vind ik haar ergens nog te goed om 'op te geven'. Aan de andere kant kan het zijn dat ze met die tumor ook nog een tijdje gelukkig kan leven als hij niet te snel groeit. 

@Willemijn: Dankjewel. Natuurlijk bespreek ik dit allemaal met mijn DA. Dit heb ik al gedaan en na de echo ga ik alles nog veel uitgebreider bespreken. Maar het ene sluit het andere niet uit ;) Dus ik vind het ook erg interessant om meningen en ervaringen van anderen te horen. Natuurlijk zal de mening van de dierenarts het meest doorwegen (samen met die van mijn vriend en zus, omdat zij Twinkel ook het best kennen). 

 Het is een maltezertje en ze is 13 jaar. In mijn berichtje hierboven heb ik ondertussen ook al wat meer geschreven over haar. Van de gezondheidsproblemen die ze nu heeft, heeft ze zelf weinig last, dus van lijden is er op dit moment nog helemaal geen sprake. De vraag is natuurlijk hoe lang dit zo blijft. Dus ook wanneer de operatie goed zou gaan, kan er natuurlijk nog steeds snel een ander probleem ook erger worden, waardoor ze er alsnog niet lang kan van genieten. 

Vandaag hebben we de echo laten doen. De tumor zit in de baarmoeder zoals de dierenarts al vermoedde en het zou dus te opereren zijn. 

De dierenarts heeft via de echo ook gekeken naar haar hartje om een inschatting te kunnen maken van het risico van narcose als we haar zouden opereren en haar hartje was eigenlijk heel goed. Hij zei dat er wel een klein probleempje was, maar dat het eigenlijk heel goed meeviel en dat het voor de narcose niet heel veel extra risico geeft. Natuurlijk blijft er altijd een risico want ze is wel oud en mager.

Door de plaats van de tumor zou deze drukken op haar darmen en op haar blaas. Dus als we de tumor zouden weghalen is er een grote kans dat de problemen met haar stoelgang en met het plassen opgelost zijn. En dat zijn eigenlijk de enige problemen die ze heeft, waar ze echt last van heeft. 

Wel is er nog bloed getrokken om de nierwaarden te controleren. Op de echo was niets ernstigs te zien, maar 1 nier leek wel wat klein. Dus vandaar dat we eerst die resultaten afwachten. Als haar nieren slecht zouden zijn, is dat natuurlijk weer een andere situatie. Wanneer haar nieren oké zijn, zal de beslissing enorm moeilijk zijn...

Veel geluk mét je hondje

Als de nieren t aan kunnen zou ik wel operen. Met name omdat de tumor drukt op vitale delen.

Ik zou er zeker voor gaan als blijkt dat de nieren in orde zijn

Zoals ik het lees zou ik wel laten opereren. Kira had op late leeftijd een bo met een ontsteking op haar hart. We zijn blij dat we haar hebben laten opereren want buiten wat artrose is ze nog helemaal top.

Bedankt iedereen voor jullie meningen! 

Vandaag waren de resultaten van het bloed binnen. Daaruit bleek dat de nieren niet helemaal goed zijn. Ze zal hiervoor pilletjes en misschien ook aangepast eten moeten krijgen. Voor de operatie zelf zijn de nieren niet direct een probleem, maar het is natuurlijk wel weer iets erbij. Daarom heb ik in overleg met mijn zus en met de dierenarts beslist om toch niet te opereren. De beslissing is nog niet 100% definitief, maar toch wel vrij zeker. 

Dit weekend heb ik er ook weer veel over nagedacht en ik had beslist om het voornamelijk van de nieren te laten afhangen. Als dat goed was, zou ik laten opereren, als dat slecht was, zou ik het niet doen. Nu zijn de waarden niet dramatisch, maar er is wel duidelijk iets aan de hand. Ik heb ook aan de dierenarts haar mening gevraagd en zij heeft geen duidelijke "ja" of "nee" gezegd, maar ze liet toch wel merken dat ze het zelf eerder niet zou doen, omdat het zo'n oud hondje is en ze wel meer problemen heeft. Ook zou het nog steeds kunnen dat ze tijdens de operatie merken dat het toch niet volledig kan weggehaald worden. Ik vind het nog steeds heel moeilijk omdat de kans wel groot is dat ons hondje binnen vrij korte tijd toch verdere problemen gaat krijgen door de tumor. Maar ik hoop dat we toch de juiste beslissing gemaakt hebben. 

Ik hoop dat je nóg een hele tyd mag genieten van je hondje

 Dankjewel! Dat hoop ik zeker ook.  

Jij hebt ook een schattig hondje op de foto staan. Ook een maltezertje? 

Ja 1j geweest verleden jaar myn shitzu kruising Maltezer moeten laten inslapen wegens hartfalen 12j ik mis haar nog veel geluk nóg

myn lieve queenie was 12j maar medcyn hielpen niet ze is maar 2weken ziek geweest en 5keer da geweest mocht niet helpen maar wens je nog mooi tyd ermee 

Veel sterkte nog met Queenie! En jij ook nog veel geluk en plezier met je huidige hondje 

Dank je wel zeer lief van je

Hey ik heb hetzelfde ongeveer mee gemaakt. Rusty was een maltezer/bichon mix met allerlei medische klachten van pups af aan. (ik spreek helaas over was want ze is in 2014 op bijna 14 jarige leeftijd overleden) Het is een lang verhaal maar zal het proberen zo kort mogelijk te vertellen :) 

toen ze 11 was kreeg ze een tumor aan een tepel, waar wij ook in dubio kwamen om haar nog te opereren. Ze had epilepsie waardoor elke operatie een extra groot risico was maar om te voorkomen dat er uitzaaiingen kwamen en ze voor haar leeftijd zo fit was hebben wij haar toch laten opereren uiteraard in goed overleg met de dierenarts. Dat verliep echt enorm goed binnen een dag liep ze weer rond alsof er nooit wat gebeurd was. 

een jaar later kreeg ze baarmoederontsteking.. de baarmoeder moest eruit maar door de hoge koorts mocht ze niet direct opereert worden en weer waren wij in dubio doen wij haar dit nog aan en helpt het haar.. we hadden 2 mogelijkheden hopen dat de koorts zou verdwijnen maar daar leek het te heftig voor te zijn en de andere keus opereren en hopen dat ze het zou halen. We kozen voor nummer 2 en ik weet niet hoeveel engeltjes zij had maar de dag erop zat het blije kopje alweer te schooien voor een stukje worst.. 

Rusty had alleen de pech dat ze weer kanker kreeg.. 2 jaar later weer kanker aan de melkklieren.. de laatste operatie het was toen alles of niets. Hebben toen tegen de dierenarts gezegd het is alles of niets. Bekijk de situatie en of ze het gaat halen en anders mag je haar laten gaan. Ze overleefde het weer die kanjer en heeft nog 5 maanden geleefd maar de kanker had helaas toch gewonnen.. 

Sommige zouden zeggen ik had haar eerder laten gaan. Dat had gekund maar wij hebben voor deze weg gekozen. Goed over nagedacht maar hoe heftig de situatie toen ook was het heeft mij het gevoel gegeven dat ik er alles aan heb gedaan. Ik heb vrede met de toch oneerlijke situatie waarin ik terecht kwam. Je vecht tegen iets waar je geen grip op hebt.

Wat ik iedereen mee wil geven is denk er goed over na, ga in gesprek met mensen maar laat je zeker niks opdringen! Het moet jou keuze zijn dan zal je hoe het ook afloopt er uiteindelijk vrede mee kunnen vinden. En het allerbelangrijkste vooral gewoon super genieten van die rakker de mooie momenten lekker knuffelen 

Hoi Syntara,

Iedereen moet natuurlijk voor zichzelf beslissen, maar ik zou persoonlijk voor de operatie gaan. Ik snap de angst en onzekerheid heel goed, maar een operatie zou ik nu eerder als een kans zien dan afwachten hoe erg de tumor al dan niet gaat groeien en elk andere optie op herstel zal gaan uitsluiten. De mogelijkheid bestaat dat je dier pijn zal gaan krijgen van de tumor, en wat dan?

Vreemd genoeg had ik hier deze week een gesprek met mijn dierenarts over. Mijn dier is ook niet meer super jong, en hij vertelde me dat ie zo een zware operatie meteen zou uitvoeren indien het nodig was. Het is een familiepraktijk in België en ze hebben daar een enorm hart voor dieren. Onlangs heeft ie de baarmoeder van een hond van 16 met succes verwijderd.

In geval je het contactadres van de dierenarts zou willen, mag je me altijd een pb sturen.

Nogmaals, wat ik hier net neer tikte is volledig mijn on-opgedrongen mening zonder enige (ver)oordeel. Het is geen makkelijke positie waar je nu in zit, en ik weet dat angst verlammend kan werken.

In elk geval wens ik je enorm veel goede moed en sterkte in om het even wat je beslist.

 Dankjewel voor je mening. Ik ben het er niet volledig mee eens, maar de reden dat ik dit onderwerp geopend heb, is net om allerlei meningen te krijgen, dus ik vind het nog steeds interessant!

Je vraagt wat er zal gebeuren als ze pijn of grote last krijgt van de tumor. Op dat moment zullen we kijken wat er mogelijk is qua pijnstilling en als er niets meer helpt, zal ze ingeslapen worden, hoe moeilijk dat ook zal zijn. 

Natuurlijk ben ik onzeker over mijn beslissing (maar dat zal er blijven, eender wat ik beslis), maar het is zeker niet uit angst voor de operatie dat ik ze gemaakt heb. Ik vertrouw mijn dierenarts ook in haar mening en ik zou haar ook vertrouwen om te opereren als ik daarvoor zou kiezen. Het is zeker niet dat zij dit niet zou willen doen. Ze heeft enorm benadrukt dat het mijn keuze is en dat het sowieso een moeilijke beslissing is. Maar ik vind haar mening wel belangrijk omdat zij de resultaten van de onderzoeken gezien heeft en kan interpreteren en omdat zij ook mijn hondje gezien heeft en dus rekening kan houden met haar volledige medische toestand. Daarom heb ik haar gevraagd wat zij zou doen. Ze heeft hier niet volledig op geantwoord in wel of niet opereren, maar heeft wel nog eens benadrukt wat er mis kan gaan en dat het door de andere problemen van mijn hondje kan zijn dat ze een paar maand na de operatie dan moet ingeslapen worden door een ander probleem. Door de manier waarop ze dit zei, kon ik afleiden dat zijzelf de operatie eerder niet zou aanraden (al is het geen gemakkelijke beslissing). 

Als het enkel ouderdom was, zou ik zeker voor de operatie gaan (ook bij een hondje van 16), maar door de andere problemen en zeker de nierproblemen die er nu nog eens bijkomen, heb ik het gevoel dat er te veel aan de hand is en wil ik haar een operatie niet meer aandoen.

Wat ook nog meespeelt, is dat het hondje van mijn vader was. Doordat hij een tijdje geleden is overleden, heb ik haar in huis genomen. Toen ik jonger was, verbleef ik natuurlijk ook vaak bij mijn vader dus ik ken het hondje goed en ben met haar opgegroeid. Ze is dus zeker wel belangrijk voor mij. Mijn vader was echter dag in dag uit steeds bij haar in al die jaren en ik weet dat hij een operatie niet zou doen. Hij heeft dat enkele maanden geleden gezegd toen ze zich even wat minder goed voelde. Hij heeft toen gezegd dat hij geen ingrijpende dingen zou doen omdat ze gewoon 'op' was. Daarna is ze wel weer beter geworden. Als ik er zelf van overtuigd was dat een operatie beter was, zou ik dat nog steeds doen, ook al weet ik dat hij dat niet zou doen. Hij heeft nog al ongelijk gehad over de gezondheid van vroegere diertjes en dan ook achteraf toegegeven dat ik gelijk had. Dus ik doe voor alle duidelijkheid ook wel zeker wat mij persoonlijk het beste lijkt. Maar de mening van mijn vader is ook wel iets waar ik ergens rekening mee houd. 

" Hey ik heb hetzelfde ongeveer mee gemaakt. Rusty was een maltezer/bichon mix met allerlei medische klachten van pups af aan. (ik spreek helaas over was want ze is in 2014 op bijna 14 jarige leeftijd overleden) Het is een lang verhaal maar zal het proberen zo kort mogelijk te vertellen  
 
toen ze 11 was kreeg ze een tumor aan een tepel, waar wij ook in dubio kwamen om haar nog te opereren. Ze had epilepsie waardoor elke operatie een extra groot risico was maar om te voorkomen dat er uitzaaiingen kwamen en ze voor haar leeftijd zo fit was hebben wij haar toch laten opereren uiteraard in goed overleg met de dierenarts. Dat verliep echt enorm goed binnen een dag liep ze weer rond alsof er nooit wat gebeurd was. 
 
een jaar later kreeg ze baarmoederontsteking.. de baarmoeder moest eruit maar door de hoge koorts mocht ze niet direct opereert worden en weer waren wij in dubio doen wij haar dit nog aan en helpt het haar.. we hadden 2 mogelijkheden hopen dat de koorts zou verdwijnen maar daar leek het te heftig voor te zijn en de andere keus opereren en hopen dat ze het zou halen. We kozen voor nummer 2 en ik weet niet hoeveel engeltjes zij had maar de dag erop zat het blije kopje alweer te schooien voor een stukje worst.. 
 
Rusty had alleen de pech dat ze weer kanker kreeg.. 2 jaar later weer kanker aan de melkklieren.. de laatste operatie het was toen alles of niets. Hebben toen tegen de dierenarts gezegd het is alles of niets. Bekijk de situatie en of ze het gaat halen en anders mag je haar laten gaan. Ze overleefde het weer die kanjer en heeft nog 5 maanden geleefd maar de kanker had helaas toch gewonnen.. 
 
Sommige zouden zeggen ik had haar eerder laten gaan. Dat had gekund maar wij hebben voor deze weg gekozen. Goed over nagedacht maar hoe heftig de situatie toen ook was het heeft mij het gevoel gegeven dat ik er alles aan heb gedaan. Ik heb vrede met de toch oneerlijke situatie waarin ik terecht kwam. Je vecht tegen iets waar je geen grip op hebt.
 
Wat ik iedereen mee wil geven is denk er goed over na, ga in gesprek met mensen maar laat je zeker niks opdringen! Het moet jou keuze zijn dan zal je hoe het ook afloopt er uiteindelijk vrede mee kunnen vinden. En het allerbelangrijkste vooral gewoon super genieten van die rakker de mooie momenten lekker knuffelen  "

Debbie

 Dankjewel voor jouw ervaring te delen!