Moet er niet aan denken

hoi ik had een tijdje geleden een bericht gescheven over mijn hond met verlatings angst, waardoor ik niet kan werken enz  ik ben opgeroepen bij het gemeente huis en ik MOET terug naar school, waardoor ik tot 9 uur per dag van huis kan zijn..  Ik zit al een jaar thuis en ben bij een dokter geweest die mij vertelde dat mijn depressie komt doordat ik geen sociaal contact heb en voral tussen 4 muren leef als ik niet buiten ben met de hond, ik ben constand "ziek" door stress en begin moeite te krijgen met de dagelijkse dingen zoals eten,slapen  ik sta dus vast, ik heb eigenlijk geen andere keus dan mijn hond te herplaatsen en een nieuw leven te beginnen maar ik kan dit niet als ik er aan denk word ik al bang.. Hoe weet ik dat hij echt goed terecht komt.. Niet van huis naar huis gaat niet geslagen word ik durf het niet aan!  Er is niemand die mij kan helpen in de familie en het is echt een hele moeilijke beslissing ik heb er alles aan gedaan dit jaar om mijn hond te leren alleen te zijn enz het wilt niet, dit kan ook aan mij liggen en de buren willen absoluut niet mee werken, oppas en uitlaatservice heb ik een week geprobeert .. Maar de hond blijft huilen als ik weg ga en er iemand anders thuis is met de uitlaatservice blijft hij constand piepen tijdens het wandelen  het lijkt er dus op dat we heel erg gehecht zijn aan mekaar, maar ik heb geen keus..  Wat zouden jullie doen in mijn plaats..  De dokter gaf aan dat het "maar" een hond is zo ook mijn ouders die er van zijn overtuigt dat hij bij andere mensen vast een goed leven kan hebben.. 

Wat vervelend dat je dokter en ouders en buren allemaal zo reageren, dat maakt het allemaal lastiger.

Wat ik zou doen in jouw plaats is eerst alles op een rij te zetten, en aan mezelf gaan werken als iedereen dwars zit, geen hulp kan of wil bieden, dan moet je zelf aan de slag. Ik zou mezelf eerst een goed eetpatroon zonder suiker, alcohol en alleen onbewerkte produkten, veel onbespoten groenten en fruit. Vroeg naar bed, vroeg op. Chi gong gaan doen (op YouTube en via google veel over te vinden) of tai chi. Je energie veranderen dus om de depressie aan te pakken acupunctuur kan ook helpen en sommige supplementen.

En dan de hond, ik denk dat als jij  je beter voelt en goede energie gaat uitstralen dat de hond misschien ook wat zelfstandiger kan worden. Je zou kunnen helpen door samen hersenwerkjes te doen en voor goed resultaat zorgen zodat zijn zelfvertrouwen versterkt wordt.

Geen enkele hond, ook zonder verlatingsangst kan zo lang alleen zijn. Hoeveel uur zou je per dag van huis zijn, elke dag negen uur? Of alleen een paar dagen?

Ik zou dan toch via mijn hondenkennissen of hier op het forum, of briefjes in de supermarkt, of dierenarts, of bijv. stichting Opoeh waar ouderen zich aanbieden als oppas, een goede betrouwbare oppas te vinden zodat jij met een gerust hart en frisse moed naar je school kan. Wel uitgebreid informatie geven over het karakter van de hond.

Het zal in het begin moeilijk zijn maar met de juiste mensen die moeite willen doen om je hond te begeleiden is het zeker niet onmogelijk.

Méé eens hoor dobry

"  
Wat vervelend dat je dokter en ouders en buren allemaal zo reageren, dat maakt het allemaal lastiger.
 
Wat ik zou doen in jouw plaats is eerst alles op een rij te zetten, en aan mezelf gaan werken als iedereen dwars zit, geen hulp kan of wil bieden, dan moet je zelf aan de slag. Ik zou mezelf eerst een goed eetpatroon zonder suiker, alcohol en alleen onbewerkte produkten, veel onbespoten groenten en fruit. Vroeg naar bed, vroeg op. Chi gong gaan doen (op YouTube en via google veel over te vinden) of tai chi. Je energie veranderen dus om de depressie aan te pakken acupunctuur kan ook helpen en sommige supplementen.
 
 
En dan de hond, ik denk dat als jij  je beter voelt en goede energie gaat uitstralen dat de hond misschien ook wat zelfstandiger kan worden. Je zou kunnen helpen door samen hersenwerkjes te doen en voor goed resultaat zorgen zodat zijn zelfvertrouwen versterkt wordt.
 
Geen enkele hond, ook zonder verlatingsangst kan zo lang alleen zijn. Hoeveel uur zou je per dag van huis zijn, elke dag negen uur? Of alleen een paar dagen?
 
Ik zou dan toch via mijn hondenkennissen of hier op het forum, of briefjes in de supermarkt, of dierenarts, of bijv. stichting Opoeh waar ouderen zich aanbieden als oppas, een goede betrouwbare oppas te vinden zodat jij met een gerust hart en frisse moed naar je school kan. Wel uitgebreid informatie geven over het karakter van de hond.
Het zal in het begin moeilijk zijn maar met de juiste mensen die moeite willen doen om je hond te begeleiden is het zeker niet onmogelijk.
 
  "

Dobry

 Wat goed van je Dobry, ik zou me ook niet uit het velt laten slaan en mijn makker omdat iemand anders het wil herplaatsen dat zou dus toch echt van mezelf uit moeten komen. Maar ik ben het met je een Dobry eerst met jezelf aan de slag want daar begint het mee. Zal ik ook eens mee beginnen zonder suiker ik drink nooit dus dat komt goed uit. Wat een fantastisch advies. Warme groet Margo

"  
Wat vervelend dat je dokter en ouders en buren allemaal zo reageren, dat maakt het allemaal lastiger.
 
Wat ik zou doen in jouw plaats is eerst alles op een rij te zetten, en aan mezelf gaan werken als iedereen dwars zit, geen hulp kan of wil bieden, dan moet je zelf aan de slag. Ik zou mezelf eerst een goed eetpatroon zonder suiker, alcohol en alleen onbewerkte produkten, veel onbespoten groenten en fruit. Vroeg naar bed, vroeg op. Chi gong gaan doen (op YouTube en via google veel over te vinden) of tai chi. Je energie veranderen dus om de depressie aan te pakken acupunctuur kan ook helpen en sommige supplementen.
 
 
En dan de hond, ik denk dat als jij  je beter voelt en goede energie gaat uitstralen dat de hond misschien ook wat zelfstandiger kan worden. Je zou kunnen helpen door samen hersenwerkjes te doen en voor goed resultaat zorgen zodat zijn zelfvertrouwen versterkt wordt.
 
Geen enkele hond, ook zonder verlatingsangst kan zo lang alleen zijn. Hoeveel uur zou je per dag van huis zijn, elke dag negen uur? Of alleen een paar dagen?
 
Ik zou dan toch via mijn hondenkennissen of hier op het forum, of briefjes in de supermarkt, of dierenarts, of bijv. stichting Opoeh waar ouderen zich aanbieden als oppas, een goede betrouwbare oppas te vinden zodat jij met een gerust hart en frisse moed naar je school kan. Wel uitgebreid informatie geven over het karakter van de hond.
Het zal in het begin moeilijk zijn maar met de juiste mensen die moeite willen doen om je hond te begeleiden is het zeker niet onmogelijk.
 
  "

Dobry

 Ben het helemaal met Dobry eens. Ga met je eigen aan de slag. Zorgen voor meer structuur. Op tijd naar bed en er op tijd weer uit komen. Zet elke ochtend de wekker om 7 uur of om 8 uur. Ook al lijkt het nu misschien zinloos om er zo vroeg voor niets uit te komen. Eet gezond. Misschien dat je wel een of twee keer per week bij je ouders ´s avonds mag aanschuiven? Hier in het buurthuis word wel eens een cursus thai chi gegeven. Misschien bij jou in de buurt ook wel? Humanitas had een maatjesproject. Weet niet of het nog steeds besta. Daar zal je ook eens naar kunnen kijken.

Meen me te herinneren dat je hond een stafford (kruising?) is uit je vorige topic. Ik ken het ras zelf niet zo heel goed maar meen hier op HP eens gelezen te hebben dat het gevoelige honden zijn. Dus het zou inderdaad goed kunnen dat jou gemoedstoestand invloed heeft op je hond. Als het met jou beter gaat dat er in je hond ook meer rust komt.

Bij Loco heeft denkspelletjes goed geholpen om hem meer zelfvertrouwen te geven. Tis ook erg leuk om met je hond te doen. Denkspelletjes is iets wat we nu dagelijks doen. Speuren en je hond eens zelf de route van het uitlaten te laten kiezen is ook goed voor zijn zelfvertrouwen. Speuren en denkspelletjes zorgen er ook voor dat je hond mentaal ook moe word. Vanuit daar zou je het alleen zijn weer langzaam opnieuw op kunnen bouwen. Eerst een denkspelletje doen. Makkelijk beginnen. Tis wel de bedoeling dat je hond succes heeft. En beetje helpen mag natuurlijk altijd. Als je er mee klaar ben een kluif geven. Als hij lekker relax aan het kluiven is eventjes uit het zicht verdwijnen. Dan gaat het echt om secondes. Je wilt dat je hond relax blijf. Ook al ben je even buiten beeld. Gewoon even in je keuken of je hal gaan staan. Deur open laten.

Met de oppas of uitlaatservice is het voor je hond ook wel fijn dat hij er eerst samen met jou kennis mee kan maken. Loop de eerste keer lekker zelf ook mee. Dan weet je ook of er een klik is tussen hun en kan je ook je verhaal over je hond doen. Tis nu tenslotte nog niet de makkelijkste.

qa voeding, is het probleem dat ik geen hap door mijn keel krijg en dus zo zwak als een doekje ben.. Ik doe heel erg mijn best om goed te eten en doe af en toe wel wat yoga voor de tv.. Dat zijn de goede dagen en op de slechte dagen gaat het dan ook echt slecht, 

ik sta altijd vroeg op en ga op normale tijd naar bed alleen is het inslapen meestal het probleem (draaien keren uit bed in bed) 

het klopt dat mijn hond gevoellig is, een stafford kruising die ik als pupje heb gekocht van een eenmalig nestje, 8 weekjes was hij en hij heeft toen tot 4 maanden ongeveer 3 uur per dag alleen gezeten en dan een maal thuis alles kapot.. Ondanks dit goed opbebouwt was daarna is het eigenlijk mis gegaan en ben ik stiekem ook bang geworden om hem alleen te laten (huilt hij niet.. Doet hij zich geen pijn) de hond heeft nu een veilige kamer ik wou eerst een bench maken maar dat heb ik toch niet gedaan dit gaat echt wisselend 

we zijn heel erg close en de hond is gericht op alleen mij dat vind ik best byzonder, hij zal dan ook nooit zonaar met iemand mee lopen of eten aan nemen en we gaan altijd samen op stap en daar geniet ik van maar het is geen leven dat ik zo heb

tot 9 uur kan een schooldag vaak duren voral als ik buiten mijn woonplaats ga studeren exacte tijden weet ik niet maar in september moet ik waarschijnlijk instromen 

ook hier is een probleem met geld.. Huur moet dan betaald worden met subsidie en ik heb een hele hoge huurprijs verhuizen naar mijn ouders enz kan niet met de hond dit willen ze niet 

ik sna dat het voor veel moeilijk voor te stellen is.. 

Maar ik ken verder helemaal niemand om terecht te kunnen en woon al een paar jaar in dit huis (sinds 17) voor de hond er was had ik vrienden.. En een relatie die ben ik alle 2 kwijd en ja allemaal voor "maar een hond" maar ik denk dat de mnsen die van hun dier houden het wel begrijpen alleen begin ik mezelf af te vragen of het alles wel waard is 

A.....gast  ? volgens mij heb je al een topic geopend voor jezelf en de hond........in het topic ...groot dilemma.

Welke omgeving woon je? Wat voor soort hond is het?

Als ik jou was, zou ik beginnen met het oefenen in het alleen blijven van de hond. Desnoods laat je er een goede hondengedragstherapeut bij komen die jou hier mee kan helpen.
Loop je zelf bij een goede psychiater? Heb je goede medicatie?

Ja, dat je weer wat moet doen, dat vind ik ook. Je kan niet je hele leven binnen blijven zitten omdat je een depressie hebt, soms moet je jezelf ook een schop onder de kont geven. Schouders eronder en gaan.

Dus zou ik een opleiding/werk zoeken waar je regelmaat hebt maar wat voor jou misschien ook belangrijk is, is werk waar je niet de volledige verantwoordelijkheid hebt.
Het beste alleen werk overdag tussen 7.00 en 17.00. Dat betekent dan voor jou, op tijd op staan en lekker werken, daarnaast op tijd thuis om tijd en energie te kunnen vinden om nog een lekker prakkie te kunnen koken en dan nog fijn een avond te hebben.

Je zou nog op de site van oopoeh kunnen kijken of er mensen in de buurt zijn die het fijn vinden om hele dagen op de hond te passen. Voor jou hond het prettigst dat dit 1 vast oppas adres is.

In verzorging/verpleeg en zieken huizen hebben ze doorgaans wel een restaurant of keuken. Misschien leuk om een opleiding te volgen daarvoor. Hapjes maken in de keuken en verkopen, contact met mensen en het geeft veel voldoening.

Over dat eten, ga naar de huisarts en vraag of je in aanmerking mag komen voor nutridrink. Dit is drinken waar eigenlijk alles in zit qua voeding. Dit word veelal gegeven aan gehandicapten en ouderen die moeite hebben met eten.

Hoe oud ben je eigenlijk als ik vragen mag?

Je kan ook een opleiding volgen binnen een bestaand bedrijf. Veel mensen doen dit hoor. Wij hebben binnen onze woongroep ook leerlingen. Zij worden ingepland voor 24 uur en hebben daarnaast een schooldag. Het nadeel is wel dat je dan vreselijk druk bent om en je werk goed te doen, maar ook nog eens veel moet leren. Misschien dus niet handig voor jou.

Wat ik nu ga zeggen is beslist niét aanvallend bedoelt!

Maar het lijkt erop dat deze relatie met je hond ongezond geworden is.

Je zorgt niet meer goed voor jezelf en dat betekent helaas dat je ook niet meer goed voor je hond kunt zorgen.......want die spanning en stress die jij ervaart, straalt ook af naar je hond.

En als jij er zo enorm aan onderdoor lijkt te gaan is het niet gek dat mensen in jouw omgeving zich afvragen of de hond niet beter( desnoods tijdelijk) bij een ander baasje kan verblijven.

Zodat jij weer jezelf kunt worden. 

Niet ' omdat het maar een hond is'; zeker niet. Maar als deze relatie zo destructief blijkt te worden en jij jezelf daardoor zó isoleert..... daar help je niemand mee.......

Is het een idee dat je je hond een paar weken naar een goed hondenpension brengt, zodat je wat lucht krijgt en dingen op een rijtje kunt zetten?

Dan is je hond goed verzorgd, niet alleen ook. 

Van daaruit rustig kijken hoe verder.....

Nogmaals, als jij jezelf niet gaat helpen; kun je niet je hond helpen.....

Ze heeft geldproblemen, een goed hondenpension zal dus niet wat worden. Hopelijk is er een buur/vriend/familie of misschien zo iemand uit het dorp die tijdelijk kan/wil oppassen. Of die site van oopoeh.

Natuurlijk kost een pension geld. (Wat er niet is.)

( sowieso een zorgelijke situatie want ook geen geld voor een da)

Maar hondenvoer kost óók geld. Net als een oppas oid.

En een stichting als opoe werkt met oudere vrijwilligers, die durven of willen vaak niet met een grote en / sterke hond lopen.

Afstand doen van de hond kost ook geld.

Dus ja. Dat ' spaar' je allemaal uit en kun je voor het pension gebruiken. 

Inderdaad je bent in een soort neerwaardse spiraal beland, die nu omgedraaid moet gaan worden. (Wat makkelijk gezegd is natuurlijk).

Alles heeft met elkaar te maken.

Stress, depressie, kost enorm veel vitamines en mineralen, waardoor je lichaam ook weer zwakker wordt, je ademhaling niet goed meer is, je spieren altijd aangespannen, je dieper in de put raakt door alle tekorten, en het kringetje draait rond, steeds dieper naar beneden en daar moet je uit komen. En dat kan echt lukken.

Voor nu zou ik dus eerst een plan van aanpak maken, alles  opschrijven, alle problemen, en wat daarvoor een oplossing zou kunnnen zijn en langs welke weg je die bereiken kan.

Oei wat een moeilijke situatie zit je in.

Even een vraagje was je al depressief voor je hond kwam of ben je depressief geworden omdat je thuis moest zitten vanwege je hond?

nou is het natuurlijk zo dat honden echt een perfect maatje is, t wordt niet voor niks nu veel gebruik van gemaakt van de goedheid en liefdevol gedrag van een hond naar een mens.
Maar het is natuurlijk niet de bedoeling om juist op de neerwaartse spiraal te komen, maar juist positiever te worden. De neerwaartse spiraal is zowel niet goed voor jou als voor je hond.

probeer eens voor en nadelen voor jou en voor je hond op te schrijven en hoeveel elk voor en nadeel weegt om een duidelijk beeld te krijgen wat nou het verstandigst is om te doen.