Advies gevraagd: amputeren achterpoot grote hond

https://www.youtube.com/watch?v=5LsdPJPneY0

Dit is de voorpoot, dat zou lastiger zijn als een achterpoot.

https://www.youtube.com/watch?v=M_hMUrfLtZ0

Achterpoot

Dit zijn geen kleine honden, maar je kan zien hoe gelukkig ze zijn ook al missen ze een poot.

" Zonder achterpoot Yoop? Dát denk ik  niet, maar ja ik zal eens googlen.  Verandert wel mijn mening niet .
 
  "

Anny en Lance

 Heb  heel even gezocht en vind 10tallen filmpjes van gelukkige honden met 3 poten, ja zeker de achterpoot, dat is makkelijker dan de voorpoot.

Dan ben je nog verkeerd ingelicht ook, en dan zo'n zwart/witte mening hebben, ga eerst maar eens filmpjes kijken.

Ja ik heb ze gezien, inderdaad...maar meestal zijn het voorpoten.

een achterpoot laten weghalen en dan heel zeker pijnlijke artrose gaan krijgen aan beide voorpoten, dáár denk ik dan direct aan. 

In ieder geval , je weet pas hoe je beslist als je er zelf vóór staat.

Nou om er een schepje bovenop te gooien dan moet je deze ook zien.

2 potige boxer, heel gelukkig ook.

https://www.youtube.com/watch?v=xaM-xXgl4Bs

Bij arthrose kan je altijd nog medicatie gaan toedienen tot het niet meer gaat.

ik heb vroeger toen ik zelf geen hond had een driepotige hond gekend, daar zag je het niet aan totdat je zag, huh hij heeft maar 3 poten, hij rende net zo hard mee met de andere honden, dat was een achterpoot.

Het is natuurlijk niet leuk, maar het hoeft niet het einde te zijn van je hond, zolang er geen pijn is en de hond gelukkig is, waarom niet?

Nu hou ik op hoor, ik ben nog vele filmpjes tegengekomen, ik zal ze niet plaatsen.

Heb het afgespeeld en vind het zó erg Yoop.....en neen dat zou voor mij niet kunnen.

Hoe ver wil je gaan met je hond.....goeie vraag en voor iedereen verschillend. Ik zal dan de enigste zijn die er zo over denkt hier zeker ? 

 Ik heb dezelfde zwart witte mening en heb al die filmpjes vaker gezien. Het punt is namelijk niet iedere hond is hetzelfde. 

Mijn hond zou niet meer kunnen sporten, zwemmen, springen en alles wat ze graag doet. Het is wel veilig om te zeggen dat ik dus nooit voor deze keuze wil komen te staan. 

Nu zijn de meeste honden gelukkig zeer flexibel en leven niet met het idee van het verleden (en dus had ik maar nog 4 poten) maar toch.. Wat neem je ze af.. Wat veroorzaak je. Het is en blijft echt wel een lastige beslissing.

" Heb het afgespeeld en vind het zó erg Yoop.....en neen dat zou voor mij niet kunnen.
 
Hoe ver wil je gaan met je hond.....goeie vraag en voor iedereen verschillend. Ik zal dan de enigste zijn die er zo over denkt hier zeker ? 
 
  "

Anny en Lance

 Ik denk eigenlijk dat je dat pas kan inschatten als je zelf die beslissing moet maken, en ja elke hond is anders, maar ik zie het wel een stuk positiever dan jij, geeft niet...

 Dit is een heel goed advies.

Je zal ook versteld staan, hoe snel ze het zelf kunnen.

" Heb het afgespeeld en vind het zó erg Yoop.....en neen dat zou voor mij niet kunnen.
 
Hoe ver wil je gaan met je hond.....goeie vraag en voor iedereen verschillend. Ik zal dan de enigste zijn die er zo over denkt hier zeker ? 
 
  "

Anny en Lance

 Zo dacht ik er eerst ook over, tot ik zelf verschillende 3 poters heb gezien. 

Het lijkt echt, alsof ze nooit 4 poten gehad hebben.

Bedankt iedereen voor het goede advies, tips en ervaringen.

Ik houd jullie zeker nog op de hoogte.

Groetjes x

 doen graag (ons op de hoogte houden )en sterkte en succes

Ik sta zelf ook voor keuze  van pootje minder

in mijn geval voorpootje bij mijn angsthaas

Ik wens je heel veel kracht toe en antwoorden

er gaat nogal wat door je hoofd nu

Ik wil deze ook even met je delen. Het verhaal van een rodesian, die weliswaar een coorpoot moest missen.

De dagen na de ok waren heel zwaar. Maar goed, elk herstel na een ok is niet makkelijk.

Misschiennheb je er wat een en zo weet je een beetje wat je kan verwachten. 

https://sigridpoldervaart.wordpress.com/hond-met-drie-poten/

Bedenk wel dat de eerste dagen de wond en spieren heel erg pijnlijk zijn. De kat die ik had met de amputatie achterpoot was de eerste dag à twee dagen behoorlijk in paniek. Pijn, uit evenwicht, het niet snappen en weg willen rennen, door het missen van de poot omvallen op de wond enzo. De volgende dag was dit al heel stuk minder hoor. Maar hou er wel rekening mee dat zo'n hangmat echt niet fijn is bij het operatie gebied. Ik denk dat het in geval van ts misschien handiger is, mocht ze tot amputatie overgaan, de eerste dagen bij iemand te logeren die beneden woont met tuin. Kan de hond, met baasje die even vrij moet nemen, wennen aan zijn nieuwe evenwicht. Hoe hij een drempel over stapt enzo, en ja met het missen van een achterpoot is dit makkelijker. Ze hoeven dan niet hun hele romp en kop op te huppen om over de drempel te komen.

Maar de keuze is aan de ts. Is je hond vrolijk en flexibel genoeg om dit aan te kunnen?

Als ik voor deze keuze zou staan... bij mijn huidige hondje zou ik het wel doen, zij is zo dapper, blij en vindingrijk dus zij vind haar weg er wel in. Bij mijn vorige hondje had ik dit nooit gedaan. Zij was zo'n bang hondje, zo'n stresskip en redelijk autistisch als iets anders ging dam anders kon ze behoorlijk van slag zijn. Zelfs met 4 poten was haar leven heel erg zwaar door alle trauma's.

Dus denk er goed over na en succes met de keuze, deze is echt niet makkelijk.

Ik heb ooit ook voor die keuze gestaan. Geen botkanker maar wel een kankergezwel ter hoogte van de knie (achterpoot).

Graad 2 was het verdict, 50% kans op uitzaaiïng. Ook daar was er sprake van amputatie.

Ik werd knetter. Heb verschillende dierenartsen en specialisten gesproken. Zelfs tot aan de chemo toe.

Ik heb uiteindelijk besloten het gezwel te laten weghalen, maar geen amputatie.

1) Ik vind dat iedereen daar veel te licht over praat. Terwijl niemand zelf weet wat het betekend. Te moeten leven zonder. Niemand weet hoe het zit met de pijn.

2) 50.000 of 100.000 kankercellen lijkt mij echt veel. Toch is dit zo klein en zo weinig dat  men dit niet kan zien. Dus als deze kankercellen al onderweg zijn naar....., maar al wel voorbij de poot en ik laat mijn hond zijn poot afzetten. Wat heb ik dan gedaan?

Zoals ik al zei, ik werd knetter. Tot ik een zeer goed gesprek had met een kennis. En zij opmerkte, misschien moet je wel helemaal niets doen. Misschien is een kwalitatief leven wel iets dat degelijk opweegt tegen een kwantitatief leven.

Dit heeft voor mij de doorslag gegeven. Maar uiteindelijk moet iedereen die keuze voor zichzelf uit maken.

Wat de trappen betreft. Je kan van een laken dubbel geplooid met gaten voorzien voor de poten en aan de zijkanten stevige draagoren voorzien. De hond op een degelijke manier volledig ondersteunen. Zo maak je het de hond comfortabel en je hoeft niet het volle gewicht te dragen. Tegen met een handdoek dit echt niet aangenaam is omdat dit veel te veel druk geeft op 1 plek.

Ik wens je in elk geval heel veel succes en het beste voor jouw hond.

"
Hoe ver wil je gaan met je hond.....goeie vraag en voor iedereen verschillend. Ik zal dan de enigste zijn die er zo over denkt hier zeker ? 
 
  "

Anny en Lance

 Nee je bent niet de enige.

De hond van de link, is een grite zware rodesian en die heeft een speciaal til tuigje

Daar wil ik dan toch even op reageren op de filmpjes die Suzanne zo verdritieg vond waren de honden heel erg blij, dat je er zelf niet goed tegen kan is wat anders dan dat de hond het kan hebben.

Ps Eliane, niets doen en zorgen voor een goede pijnbestrijding, is zeker een obtie!

Ik ken ook mensen met kanker die daar voor kiezen. Die passen voor operaties en chemo.

" Ps Eliane, niets doen en zorgen voor een goede pijnbestrijding, is zeker een obtie!

Ik ken ook mensen met kanker die daar voor kiezen. Die passen voor operaties en chemo. "

Suzanne en Luca

 Ik heb toen het gezwel laten weghalen. Het heeft ook een hele tijd geduurd eer de wonde dicht ging en genas. Uiteindelijk geen haar op mijn hoofd dat er aan dacht om te laten amputeren. Maar is dan toch een paar jaar ok geweest.

Op een bepaald moment had ze dan een mamagezwel. Ook laten weg halen. Bleek bij pathologie goedaardig te zijn.

Toen ze 12 was hadden we een gezwel ontdekt met haar te wassen, bovenaan de broek. Daarom zagen we het niet, verstopt onder al dat haar) Het gezwel was al iets groter dan een tennisbal. Ging geen makkelijke operatie zijn. De vrees was dat er niet voldoende huid was om het te dichten.  Hier heb ik dan ook de lijn getrokken. Geen operaties meer. Dan is er 2, 3 maanden later nog heel snel uit het niets een gezwel aan de buik ontstaan. Ik was niet van plan om haar telkens nog die operaties te laten ondergaan. Een hond die ziek is daar zorg je voor. Je doet alles om die te genezen. Maar ik heb nog geen enkele hond van kanker weten genezen. Dit is niet een hond genezen, dat is het rekken. 

Dus geen operaties meer. En met een arendsoog observeren dat van zodra ze een teken gaf van pijn, de DA zou komen.