Ik ga wandelen, hiermee kom ik terug..

Hey,

Ik heb de afgelopen jaren aardig wat gevonden tijdens het uitlaten van de hond(en). Gevonden als in verdwaalde weggelopen dieren.

In 2012 een stafford gevangen met mijn broekriem en deze wist gelukkig zelf de weg naar huis te vertellen. Beestje was in paniek gevlucht.

Ook nog een beagle met het draad van mijn koptelefoon weten te vangen. Beestje was de tuin uit gelopen.

In 2013 een windhond gevonden en aangelijnd met de andere kant van de politielijn. Opgehaald door de dierenambulance. Later nog een keer tegen gekomen, maar toen met een poot minder.

In 2014 een klein hondje gevonden. Het beestje was weggelopen, maar onderweg naar huis kwamen we haar eigenaar al tegen! Die was aan het zoeken en dolblij zijn hond weer te zien.

En dit jaar is het helemaal raak. 4 Weken terug een zwart hondje weggelopen, die voor mijn auto sprong. Auto geparkeerd en gevangen natuurlijk. Via amivedi in contact gekomen met de baas van de hond. Die heeft hem opgehaald.

2 Weken terug een blauwe parkiet gevonden. Helaas overleden van uitputting hierzo thuis.

Gister een bouvier gevonden die aan de wandel was gegaan. Baasjes hadden haar nog niet gemist en zij had gelukkig een penning om. Baas stond na 10 minuten in het bos om haar op te halen.

Dat maakt 6 honden en een vogel die ik de afgelopen jaren heb gevonden. Vinden jullie ook zoveel beesten? Ben erg benieuwd waarmee jullie wel eens thuisgekomen zijn

Ik heb 3x een hond gevonden.

De eerste liep in een wandelgebied achter een groep wandelaars aan. Ik dacht dat deze bij hen hoorde. Totdat ze de hond begonnen weg te jagen. Bleek die al een heel stuk achter hun aangewandeld te hebben. Dierenambulance gebeld, die kon pas na een uur aanwezig zijn, dus wij hebben onze ronde verder afgemaakt met extra hond en toen bij onze auto gewacht op de dierenambu. Die kon geen chip vinden en net op het moment dat hij haar wilde mee nemen, kwam iemand naar buiten vragen of we die hond gevonden hadden, want hij had viavia gehoord dat iemand de hond kwijt was. Dus eigenaar gebeld, die was dolgelukkig. Honden hadden de achterdeur zelf open gemaakt. 1 was naar haar ouders gewandeld, maar deze was dus op avontuur gegaan. Bleek ook dat ze wel gechipt was, maar dat deze kapot was gegaan.

2e keer een stafford die in sneltrein vaart door de wijk denderde richting een drukke weg. Dus met de auto er achteraan en de hond van straat geplukt. Naar de da gereden om de chip te laten uitlezen en de hond naar huis gebracht. Deze mensen hadden hem nog niet eens gemist. Hij had een veter om zijn hals als halsband, bleek dat iemand hem al een paar minuten eerder gevangen had, maar daar was hij over het tuinhek gesprongen en er weer vandoor gegaan.

De derde was een klein boomerachtig hondje, dat in zijn eentje de drukke weg overstak onderweg naar zijn werk. Geen eigenaar te bekennen en voorbijgangers wisten ook niet van wie hij was. Dus naar de dierenarts gebracht en die hebben de eigenaren gebeld. Toen ik iets later opbelde hadden de eigenaren hem al opgehaald.

Ja hoor, hier ook. Een Mechelse Herder die uit de achtertuin was ontsnapt, waar ik 3 uur mee heb gezeten. De eigenaar was hier nog eerder dan de dierenambulance, die had ik al tig keer gebeld, maar die maakte niet zo'n haast.

Een Bull Terriër en een Jack Russel tegelijk, van hetzelfde baasje. Deze keer wel met dank aan de diernambulance het baasje gevonden.

Een kleine terriërkruising van mensen verderop, die had een kokertje om zijn nek met tel.nr, dus ook gauw terug bij de eigenaar.

In het bos een onbeduidende kruising op sleeptouw genomen, totdat we het baasje tegenkwamen, en last but not least, een kind uit een wijk verderop die hem gepeerd was, hooguit 3 jaar. Uiteraard niet de dierenambulance gebeld , maar de politie, ook goedgekomen.

Ik vergeet er nog eentje die we zelfs een tijdje in huis hebben gehad, een witte dove Turkse kat. Die ging elke keer onder een draaiende motor op de weg zitten. Dacht dat gaat niet goed komen. Dus mee naar huis genomen, doorgegeven waar het maar kon, niemand voor gekomen. Ging niet helemaal goed met onze BT, overgenomen door een collega van mij.

Een keer een zwarte Bouvier, dat was nog in de tijd zonder mobiele telefoons. Dus thuis aangekomen het nummer gebeld wat op de penning stond.

Een keer een koppel teckels, gebeld en naar de baas gebracht. Dat was een advocaat en die moest om 9 uur bij de rechtbank zijn. Toen de honden hem gepeerd waren was hij dus maar weggereden. De honden hadden de 100 meter van het park naar zijn kantoor niet zelf gelopen, ze vonden het park te leuk.

In een week twee keer dezelfde Beagle. Eerste keer door de Dierenambulance laten ophalen. De tweede keer de woonwijk ingegaan en aan mensen gevraagd of ze de hond kenden. Ik werd naar een huis verwezen en die mevrouw zei "oh dat is de hond van de buren". De betreffende hond vind het nog steeds héél leuk om ons tegen te komen.

En vorig jaar een teckeltje wat baasloos voor de flat zat. Die heb ik onder de arm genomen en naar huis gedragen. Toen ik aan de telefoon zat hoorde ik buiten roepen, dat bleek het baasje te zijn.

Wel opvallend: het is nooit ruzie met vondelingen. Dat gaat tot nu toe altijd goed.

Hier zijn mensen redelijk zuinig op hun honden. Heb er nog nooit 1 gevonden die er niet hoorde. 

Wel regelmatig vogeltjes gevangen die ontsnapt waren, of verstrikt zaten in hekken/aangevallen zijn door katten. 

En ik heb altijd het "geluk" de overleden en aangereden katten te vinden... 

1 keer een levende kat gevonden, in een weiland. Is een week later bij haar eigenaar alsnog overleden.

Een aantal keren de husky van de buren. De buurvrouw was zelf niet baas genoeg om hem te roepen, beest stopte gewoon bananen in de oren, ik hoefde maar 1x te roepen en hij kwam hihi.

Paar weken terug een hele leuke zwarte harige hond, die over het lage deel van de schutting was gesprongen de drukke straat op.

Aantal maanden terug een klein zwart fluffy ding, de eigenaar bleek de heg te hebben geknipt en er geen rekening mee gehouden dat die kleine er tussen door kon hihi. Hondje woonde ook bij mij in de straat, maar dat was nogal een zoektocht eerst, want er was niemand. Even later hoorde ik een man roepen, maar wist niet waar vandaan dus ik roep terug, ik ben bij de wadi met uw hondje!! Duurde even en toen kwam hij eraan. Man was helemaal blij :).

Van de week nog een Schotse collie, baasjes lopen met haar altijd in onze wijk, dus wist waar ze ongeveer vandaan moest komen. Aantal huizen aangebeld, maar niemand deed open. Zoon des huizes speelde buiten, hij kende zijn eigen hond maar deed geen poging hem op te halen. Gelukkig kon er wel een bedankje vanaf. 

Vader des huizes stond op de oprit, ook daar een neutraal bedankje.

(maar vergeet er dan wel bij te zeggen dat ik een keer heel boos op hem ben geweest omdat hij puck een trap had verkocht). 

Een keer een golden retriever. Na twee uur opgehaald met: hij laat zichzelf altijd uit...

Twee keer aangereden katten, een valkparkiet, konijn en een keer een doos met baby cavia's..

Al 1 keer een hond, een klein hondje en die was van een boerderij wat verderop. Het hondje liep los op het erf en vond het wel eens leuk om met de passerende mensen mee te wandelen :) dus die ben ik nog vaak tegen gekomen. 

Verder al is een paard. We waren aan het wandelen en ik zag 2 paarden maar met een draad tussen hun. Je zag al snel dat het ene paard langs de verkeerde kant van de draad stond. Dus gevangen en politie gebeld, geen chip en niemand wist wat ze met het paard moesten doen. Dus ze hebben het paard zomaar op een andere wei even gezet en vertrokken.. Nadien is wel de eigenaar gevonden. 

" Al 1 keer een hond, een klein hondje en die was van een boerderij wat verderop. Het hondje liep los op het erf en vond het wel eens leuk om met de passerende mensen mee te wandelen dus die ben ik nog vaak tegen gekomen. 
 
Verder al is een paard. We waren aan het wandelen en ik zag 2 paarden maar met een draad tussen hun. Je zag al snel dat het ene paard langs de verkeerde kant van de draad stond. Dus gevangen en politie gebeld, geen chip en niemand wist wat ze met het paard moesten doen. Dus ze hebben het paard zomaar op een andere wei even gezet en vertrokken.. Nadien is wel de eigenaar gevonden.  "

Evi

 lol dat is altijd leuk chips bij paarden. Die kunnen het hele lichaam doorwandelen bij paarden. Ooit een keer een jaarling moeten scannen voor registratie. Chip was volgens mijn stagebegeleider bovenin in de hals gezet.  Chip was uiteindelijk helemaal tot aan de onder kant van zijn schouder vlak bij zijn oksel gaan wandelen en daar blijven zitten. :d

Twee keer een hond : een keer een labrador die het leuker vond met manlief mee te rennen dan met de baas te wandelen

Een keer een kleine Munsterlander, jong hond die alleen aan de zwerf was gegaan de hazen achterna. Was gevangen door een mevrouw die langs de provinciale weg fietste en de hond zag. Uiteindelijk mee naar huis genomen, naar de dierenarts, chip stond niet op naam. Nog in hun eigen systeem op ras gezocht, ook niet te vinden. Blijkt achteraf de DA de chip zelf gezet te hebben, maar de hond stond niet als Kleine Munsterlander in hun systeem maar als Heidewachtel.. 

Politie gebeld, hadden ook geen melding. Rasvereniging: kun je de hond niet daar houden zolang? Uh, nee, mijn toenmalige 2 reuen wilde geen 3e reu op hun terrein. Ook heel lang gewacht op de dierenambulance. Uiteindelijk bleek de eigenaar toch de politie te hebben gebeld en werd de hond opgehaald. Kon geen bedankje vanaf. 

 na wat belachelijk zeg..   Je bent toch juist blij als iemand zo lang op jouw hond past. Ik zou aankomen met een dikke bos bloemen en een doos chocola. 

Nee niet zoveel.

vorig jaar op vakantie kwamen wij tijdens het wandelen mensen tegen die vroegen of we hun herder handen gezIen maar die hadden we niet gezien gevraagd in wel huisje ze zaten en we zouden opletten of we hem zagen.

na een tijdje wandelen zagen we de herder de bosjes uit komen en heb ik hem aan Sandy haar riem vast gemaakt zijn baasjes waren erg blij dat hij weer terug was.

Nou wel een paar keer honden die uitgelaten werden maar de baas aan de andere kant van de wijk liep en niet de moeite namen om hun hond te zoeken. Zit je dan zo'n hitsige reu bij je loopse teef vandaan te houden. Maar goed die waren dus niet kwijt oid, gewoon een baas die geen moeite deed. 

Wel heb ik bij mijn schoolterrein een heel leuk konijn gevonden, die wou ik eerst houden (nadat niemand haar op kwam halen) als het goed zou klikken met mijn 2 nijnsels. Ze bleek zwanger want ineens lagen er na een paar weken een stel mini hupsels in het hok! Die zijn inmiddels allemaal al weer anderhalf en erg leuke konijntjes geworden. Helaas klikte het niet met de voedster en mijn andere nijnen. Dus is ze naar de konijnenopvang gegaan waar er binnen een paar weken een nieuw huisje voor haar is gevonden waar ze samen zit met een vlaamse reus. Erg leuk stel! Ik krijg nog steeds af en toe foto's. 

Verder nog een keer een kat die telkens bij mijn flat rond liep en met iedereen mee naar binnen glipte. Die heb ik na 2 weken steeds terug te komen en steeds magerder te worden op laten halen door de dierenambulance. Hij bleek een blok verderop te wonen maar baasjes waren op vakantie en hadden hem dus maar buiten gelaten...

Met mijn oma heb ik nog heeel veel andere dieren opgehaald, maar goed zij doet vrijwilligerswerk bij het dierenasiel en ze rijdt de ambulance dus dat is ook wel logisch. Wel spannend soms en meestal erg leuk! 

Hier ook hoor. Ik merk het gewoon direct op aan het gedrag als een hond of kat verloren is.

Anderen lopen er straal voorbij....snap dat niet.

Zoveel dieren al meegenomen , ook al eekhoorntje

en soms direct ineens naar asiel gebracht. Zeker in buitenland.....

Triest feitelijk. Want wees eerlijk we hebben er toch altijd weer hartzeer van, en dan thuis horen ....t is weer ni waar hé ! 

Ach ja, je bent wie je bent en een hart voor dieren heb je of heb je niet .

" Hier ook hoor. Ik merk het gewoon direct op aan het gedrag als een hond of kat verloren is.
Anderen lopen er straal voorbij....snap dat niet.
 
Zoveel dieren al meegenomen , ook al eekhoorntje
en soms direct ineens naar asiel gebracht. Zeker in buitenland.....
Triest feitelijk. Want wees eerlijk we hebben er toch altijd weer hartzeer van, en dan thuis horen ....t is weer ni waar hé ! 
 
Ach ja, je bent wie je bent en een hart voor dieren heb je of heb je niet .
 
 
  "

Anny en Lance

 Eerst zou ik zo hebben gezegt: ja ik help altijd!

Maar na dat de teckel van de buurtbewoner hier voor de 186e keer onder de schutting Door is...

Ik 2 kippen dood...

Buurmeisje der konijnen en 1 cavia...

Ik geloof nu dat het buurt beleid is om extra gas bij te geven....

Neemt niet weg dat ik mijn bus overdwars op de A1 heb gezet voor een los loppende galgo 

Of een halve nacht achter een behalen heb aan gerend.

Maar deze honden waren ook echt kwijt en werden gemist.

De Dank was ook groot.

Bij de teckel is het: of was ie weer weg? Ik had um niet gemist...

Behalen = beagle 

Ook heb ik na een wandeling wel eens mee genomen:

Een ara. Zo'n mooi blauwe

Een parkietje die nu bij me ouders woont.

Een kip. Heet nu wokkel)

Een konijntje is nu van me nichtje