Zabaa 3 jaar hier !! Haar verhaal

Ons Zabaa is nu 3 jaar bij ons.

Na een hoop telefoontjes en mailtjes met de stichting en het opvang gezin in Antwerpen was de informatie dat Bina (haar naam toen) een speels hondje was wat een beetje bang was maar dat na een week al veel beter was.

Op naar Antwerpen. Daar gekomen gaat de kamer deur open en op de bank lag een hoopje ellende van de stress. Mijn eerste gedachte was....niet doen. Toch even naar haar toe gegaan en ze verstijfde helemaal...wou niks lekkers....apathiesch. Ja, dat was in het begin maar ze zou vlug ontdooien.

Zebee naar binnen gehaald. Heel belangrijk hoe het met haar ging.

Ze samen in de tuin gelaten. Daar durfde Zabaa aan Zebee te snuffelen maar erg terug houdend. Mijn twijfel werd steeds groter.

Honden binnen blafte en daar gingen de dames als 1 team naar het raam en naast elkaar stonden ze terug te blaffen

Na 2 uur denken, praten haar toch meegenomen.

Thuis aangekomen schoot ze meteen in de garage onder een rek en kwam er niet meer onderuit. Ze was bang voor mij, panisch voor Henk en blij als ze Zebee zag.

Ze wilde alleen maar naar buiten waar ze achter een boom ging liggen en als ik er niet bij was volop met Zebee spelen.

Een hoopje ellende

's avonds droeg ik haar naar binnen waar ze meteen de benche in schoot.

Na weken, geen verandering, een gedrags therapeut laten komen.

Kwam om 14 uur , alles geprobeerd......om 20 uur kregen we het advies haar te laten inslapen omdat ze veel te zwaar getraumatiseerd zou zijn.

Het kon absoluut niet meer goed komen met dit meisje.

Nacht gehuild en gehuild.......en toen kwam de klik.....ik ga ervoor !!

Tijdens de eerste wandeling is ze uit een tuigje en halsband ontsnapt (hoe??) en hebben we 2 uur gezocht bij een vijver maar haar goddank terug gevonden. Ik zit nu nog onder de littekens hoe ik toen door de doorn bossen gerend ben.

Haar 2 maanden alleen maar thuis en in de tuin gelaten en haar laten wennen aan ons. Niet gewandeld of ergens anders naar toe gegaan. Alleen thuis.

Een vlucht zeker tuigje gekocht en na 2 maanden haar voorzichtig meegenomen met kleine wandelingen

Dubbel gezekerd met tuig en halsband.

Na weken begon ze iets los te komen buiten en durfde ze voor me te gaan lopen.

In huis bleef ze panisch bang voor mijn man. Hij deed alles om vriendje met haar te worden maar haar angst was enorm.

 Haar geluk is geweest dat Henk toen een half jaar in het ziekenhuis heeft gelegen en ik met de meiden alleen thuis was.

Toen is ze ontdooit. Geduld en liefde....meer niet

Daarna heeft Henk in een verpleegkliniek gelegen en de honden mochten mee in het restaurant daar.

Dat was haar socialisatie. Al die zieke mensen vonden het prachtig dat er 2 hondjes waren. Ze werden eigenlijk de mascottes van de kliniek.

Iedere dag mee en door iedereen aangehaald.

Toen Zabaa Henk de eerste keer weer zag in de kliniek was ze enorm blij en niet meer bang voor hem.

Ze is zo enorm veranderd

Na 1 tot 2 jaar van "" ellende" heb ik nu een super spontaan hondje.

Wat enorm graag wandelt, alles durft wat Zebee en ik ook durven en ze is een allemansvriend !!

Dit had ik 3 jaar geleden niet durven dromen dat het zo'n super hondje werd .

Haar grootste hobby is......knuffelen, als het aan haar lag de hele dag.

Wat ben ik blij dat ik niet geluisterd heb en doorgezet heb met alleen liefde en geduld.

Ik heb niet met haar kunnen trainen want (nu nog) ik kan geen druk op haar leggen (dan kruipt ze weer in haar schulp).

Maar ze luistert perfect ....ze durft niks fout te doen.

De laatste weken wil ze wel eens tegen me in gaan of ondeugend worden.

Sorry, sorry......maar daar geniet ik van dat ze dat nu durft !!!!!

Wat ben ik blij met mijn meiden de nu allebei zo'n 3 jaar hier wonen.

Gefeliciteerd met deze prachtige meid 

Wat een verhaal zeg! En wat prachtig dat jullie er doorheen zijn gekomen! 

Ze boft maar met zulke geweldige baasjes!

Je mag zo trots zijn op wat je met haar hebt bereikt en zij heeft het met jou ook zo getroffen! Ik hoop dat jullie nog jarenlang plezier met elkaar zullen hebben 

Wat mooi hoe het gegaan is!

Stel je voor dat je het advies had opgevolgd om haar te laten inslapen.

Wat bijzonder hoe ze is opgeknapt 

Ze had het vast niet beter kunnen treffen dan bij jullie!

Zabaa zelf heeft het moeten doen ......ik ben zo trots op haar !!

Dat zeg ik haar ook elke dag.

Ze heeft nog een kleine gebruiksaanwijzing, maar daar is heel goed mee te leven, en daar maakt ze nu nog elke dag vorderingen mee.

Zo'n spontane hond geworden met haar verleden.

Oh wat ben ik trots op haar

Hartelijk gefeliciteerd

Gefeliciteerd met Zabaa!3 jaar alweer, wat vliegt de tijd! Wat fijn dat ze zich zo geeft durven te ontplooien. Nu nog veel jaren van elkaar gaan genieten. 

Trots op haar.... Trots op jou!!!

upje

Wat een drie jaar zijn dat wel geweest zeg .

Chapeau voor Zabaa haar afgelegde weg  , met vallen en opstaan....en hoe jullie dat vallen stilaan in iets leuks hebt weten om te buigen.

.

dat verdient zeker ook een pluim voor jullie, ik kan me maar al te goed voorstellen hoe jullie je voelden   helemaal in  begin.

mooi zo Zabaa en wat een schoon hondje ben je geworden roept Lance. En geloof me , als t  schoontjes zijn roept hij heel hard. 

Goed gedaan jullie!

Ik heb zelf honden die ik vanaf pup heb, gefokt in een goed nest en liefdevol in huis opgegroeid.

Dus nooit zulke problemen gehad als waar jij mee te maken hebt gehad.

Dat zou mijn keuze ook niet direct zijn, maar toch lijkt het me wel heel bijzonder als je zo'n angstig hondje hebt die eigenlijk opgegeven is, dat je het voor elkaar krijgt om het zo goed te krijgen.

Dan moet je wel een hele speciale band met zo'n hondje krijgen en het moet ook wel bijzonder zijn dat zo'n hondje je zo helemaal gaat vertrouwen.

Dat is wel heel mooi

Silvia, ik heb meer dan 30 jaar ook altijd pups van goede fokkers gehad.......dus nooit zulke problemen.

Altijd 2 of 3 bij elkaar

Zebee geadopteerd.......geen probleem....leuk, spontaan, vrolijk.....

Dus......adopteer ik nog een tweede ( zelf vind ik dat belangrijk voorde hond om 2 te hebben)

Als het met Zebee zo goed gaat kun je je niet voorstellen dat dit kan gebeuren.

Mijn keuze was het ook niet maar het is me gebeurd.

Je vraagt eerlijke informatie bij de stichting........ja, dat wordt allemaal mooi gepraat .....iets bang......

Als je dan gedrags therapeut hier gehad hebt....inslapen.....bel je huilend de stichting.

Ja, als het niet kan dan moeten we een pleeg gezin zoeken maar U bent verplicht haar nog 2 weken bij U te houden

Dat is op emoties werken.....na 2 weken doe je haar niet meer weg.

Mijn klik is goddank al voor het gesprek met de stichting gekomen maar dat antwoord vind ik stijlloos !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Zebee komt van een top stichting. Nu nog contact mee......maar Zabaa 

Dus Silvia het is geen keuze geweest maar gewoon gebeurt.

En ja, die band en het gevoel bij Zabaa is uniek.

Heb meerdere honden gehad en van allemaal enorm gehouden en nog.

Maar met Zabaa dat is idd heel speciaal, anders.

Ik heb enorme bewondering voor dat meisje 

Ook voor Zebee trouwens.....zij is vrolijk gebleven en heeft nog vertrouwen na een hel die ze heeft meegemaakt.......

Prachtig verhaal! Eigelijk ben je een topper dat je heb doorgezet! 

Wat een ontroerend en mooi verhaal en wat een dapper hondenmeisje. Geweldig dat ze bij jullie dat welverdiende gouden mandje heeft gevonden. Ik wens haar een lang, gelukkig en gezond leven toe, net als voor jouw andere hondenmeisje. Top baasjes zijn jullie.

Zabaa heeft heel veel geluk gehad, dat jij een doorzetter bent en ondanks het feit, dat een organisatie een hondje met vele trauma's door jou laat "adopteren" zonder daar eerlijke en transparante informatie over te geven, niet hebt opgegeven.

Zabaa zal zeker niet de enige buitenlandse hond zijn, waar geen open en duidelijke info over de ernst van de trauma's wordt gegeven. Niet iedereen kan dit aan en is zo vastberaden als jij. Je houdt je hart vast, wat er met andere zwaar getraumatiseerde honden gebeurt en of dit wel en op de juiste wijze onder controle komt.

Ik hoop dat je nog vele, vele jaren van het resultaat van jouw top inspanningen, mag genieten. Zabaa is een bijzonder hondje.

Wat ook heel triest is 

Zabaa is samen met een ander klein reutje gevonden.

Ze werden beide dood ziek.

Zijn apart verpleegd.

Toen ze weer samen in de opname kwamen zag je ze helemaal opfleuren.

Deden alles samen, slapen tegen elkaar, lopen tegen elkaar......konden geen stap zonder elkaar.

Zijn samen naar Antwerpen gekomen vanuit Spanje.

Maar na een uur in het pleeg gezin bleek het reutje Zabaa te beschermen door agressief gedrag te vertonen.

Reutje is toen naar een ander adres gegaan.

Dit verhaal las ik LATER in het dagboek van de eigenaresse van de stichting.

Als Zabaa zo aan dat reutje hing en die zo bij haar weg gerukt is kan ik me voorstellen dat Zabaa zo geworden is.

Die vrouw (eigenaresse van stichting) schreef dat ze nog nooit zo'n band tussen 2 honden gezien had en dat ze ook zeker samen geplaatst moesten worden.

 NEE DUS   

Heb alles geprobeerd om er achter te komen waar dat reutje is gekomen. Echt alles.

Maar de informatie die ik kreeg dat het goed ging met hem en in de kader van de privacy ik geen inlichtingen krijg.

Ze kunnen toch aan die eigenaar vragen of er contact kan zijn . NEE DUS

Het gaat toch om het welzijn van de honden.....dacht ik.

Vind dit diep triest en heel zielig voor Zabaa.

Ja, een stichting met hart voor de honden

Treurig!

Ondanks de waarneming, dat de eigenaresse van de organisatie nog nooit zo'n band gezien had tussen honden, geen rekening ermee houden, dat deze hondjes onafscheidelijk waren. Mooie verhaaltjes op de website schrijven en vervolgens er niet naar handelen en jouw inspanning totaal negeren, terwijl jij het beste voor de hondjes voor had.

Schandalig.

Ach arme zabaa..jammer dat je haar  dierbare maatje niet hebt kunnen vinden

Maar toch blijft het een boterneusje met een nieuwe dierbare maatjes

en een prachtig nieuw leven al 3 jaar lang!

hopelijk toch ooit nog kans op wandeling met dierbare jeugd vriend

je weet nooit..soms gebeurd het

xx en ga zo door met de schat