Rijgedrag is vrijwel nooit hormonaal. Vandaar dat pups zelf dit gedrag vertonen.
Stres, opwinding, zich geen houdeing weten te geven.
Wat jou denk ik kan helpen, regels, rust en regelmaat.
Wees duidelijk naar je hond en met bezoek, de bench in met een kluif.
Je hond kan dat duidelijk niet aan, vandaar dat klier gedrag.
Als bezoek eenmaal zit, je hond rustig is, kan je hem er bij laten. Klieren is weer de bench in.
Zo zal hij leren, wat wel en niet de bedoeling is
Ben het toch niet helemaal met je eens. Nu praat ik ook tegen de honden en dat snappen ze uitstekend of ze altijd luisteren is een tweede . Hier snappen ze wel meer dan korte woordjes. Draai je even om, kom op, even in zijn achteruit, gaan we een flesje zoeken, zullen we schaapjes gaan kijken, stoppen met bijten aan je poot anders spuit ik je pootje in, niet aan je nagel trekken anders moet je naar tante Paula (is de DA), ik hoef ook niet te zeggen: papa auto (zeg ik überhaupt niet ) Maar als ik zeg: Jongens, baasje is weer thuis. Dat snappen ze ook. En zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Ik praat normaal tegen de honden en niet in stenotaal.
Maar toen het pubers waren, hielpen teksten als: "Nu even niet." echt niet. Handen op de rug en weglopen? Ze hingen in mijn armen en als ik wegliep in mijn spijkerbroek. Je wilt niet weten hoeveel spijkerbroeken, truien, vesten en t-shirts hier naar de vaantjes zijn gebeten. Ze draaiden hier met regelmaat compleet door.Speeltjes waren op zo'n moment totaal niet interessant. Ja, als ik een bal weggooide, dan rende ze daar achteraan om zich vervolgens weer op mij te richten. Ik heb in die tijd echt wel wat harder opgetreden, ook niet altijd HP-proof, ook compleet negeren. Ze zijn er echt niet slecht van geworden, ik heb ook geen angstige honden, ze vinden alle mensen in alle formaten even leuk. En het allerbelangrijkste, ze vinden mij ook mijn man nog steeds leuk en zijn allesbehalve bang of angstig voor mij of mijn man.
Ik moest gewoon heel hard lachen omdat dit totaal niet de realiteit is jammer genoeg.
Ze pakken het speeltje niet en als je je handen achter je rug doet bijten ze gewoon in je been of iets anders dat voor de hand ligt haha.
Als ze ouder zijn werkt wat jij zegt wel maar nu... Nope. Oren worden bij dit soort honden niet geleverd, die kun je op maat laten maken na de pubertijd. Je kunt ze wel in de bench stoppen of ergens anders waar je er geen last van hebt maar doe je dat te kort dan gaan ze nog genoeglijk verder waar ze gebleven waren.
Het gaat weer over, dat wel.. Godzijdank.
Sorry overbodig, Bulleke zei het al haha
Waar is de auto van Dmitri, gaat hem niet worden hoor.
Je kan zeker in zinnen praten en uit de context bergijpen ze je ook.
Wat ze echter verstaan zijn korte woorden, geen vol zinnen, daar pikken ze maar een woord uit. Draai je even om, als je om zegt, zullen ze om gaan.
Ik praat eindeloos tegen Luca en nogmaals, uit de hele contect, bergijpen ze je zeker, ze verstaan echter alleen de aangeleerde woorden.
Ook ik grijp in, stel grenzen, afhankelijk van het gedrag.
Een jonge pup, die je net hebt en in je bijt, handen op je rug. Dat is duidelijke taal. Bijten is spel stoppen.
Een puber die in je kleren hangt, doet dat met een rede. Aangeleerd gedrag kan. Elke keer dat de spanning te hoog oploopt, in jou bijten of zich zo af te reageren, te uitten.
Overprikkeld zijn, zich met zich zelf geen raad weten en zich wederom op jou afreageren.
Dan kan je gedrag corrigeren, maar een hond die zo hoog in de opwinding zit, zal zich niet makkelijk laten corrigeren.
Als je hem beetpakt bij zn halsband, hangt hij gelijk in de hand.
Dit soort gedrag zal je moeten verkomen. Zodra je ziet dat de spanning oploopt, time out.
Hier een witte herder net op cursus, een jaar oud. Baasje hun armen, volledig bont en blauw van het gebijt. Echt ernstig.
Gt gedaan en het enige wat mijn gt deed, (ze liet doen) bij de eerste stressignalen, even de bench in in huis en buiten, stil staan.
Zo werd voorkomen, dat stres opliep.
Heel snel had de hond het door en voelde zich er zelf ook prettiger onder.
Hond heeft niet meer gebeten
Bij een jonge pup werkt het heel goed handen op je rug, heel duidelijk zelfs.
Bij een puber, zal je eerst moeten kijken waarom een hond zo extreem in jou hangt.
Grote kans afreageren door stres, opwinding. Wordt zo aangeleerd gedrag.
Leer een pup dat ik jou bijten niet de bedoeling is, nooit de bedoeling is.
Toch bijten: time out en een goede time out werkt. Zo niet, is de pup te hoog in de opwinding en dus blijft hij in de bench, om volledig tot rust te komen.
Als een puber in jou bijt, dan ben je wellicht niet duidelijk genoeg geweest in de puppy tijd. Een pup kan je heel goed leren, dat in jou bijten niet de bedoeling is.
Geef je je hind voldoende uitdaging. Of doe je juist te veel.
Nogmaals, een puber die bijt in een mens, heeft een rede
Klopt het zijn honden die een bepaalde kennis vereisen. Vandaar dat elke tip die je hier krijgt en uitprobeert, geen goed idee is.
Want het enige wat je door een heel deel van deze tips te volgen bekomt is dat de hond zijn normaal "klier"gedrag niet meer kan uitvoeren. Maar zich nog steeds hetzelfde voelt. Dus het ene gedrag verdwijnt en er komt een ander voor in de plaats.
Blij dat jullie hem (nog) niet laten castreren. Want dit gedrag is puur een uiting van stress en opwinding.
Ik zie heel wat tips voorbij komen bij heel wat honden hier op HP. En wat dikwijls niet beseft wordt is dat heel wat van deze tips uit te voeren, enkel tot doel heeft een bepaald gedrag niet meer te uitvoeren/vertonen. Maar ondertussen heeft de hond nog niets geleerd.
Je kunt nog duizend keer een hond in de bench zetten voor een bepaalde reden en pogen te voorkomen dat de hond bepaalde zaken doet en werk je op onderdrukking. Doch dit leert een hond NIET hoe hij moet rustig worden. Ook dat moet met geduld en heel wat oefenen de hond aangeleerd worden.
Dus heel wat tips hebben ervoor gezorgd dat hij bepaalde zaken niet meer doet. Alleen rijdt hij nu alles plat van frustratie.
Oei, dan ben ik duidelijk niet goed bezig als hij overal op rijdt uit frustratie?! Je ziet natuurlijk niet wat er thuis echt gebeurd, dus kan het ook niet tot in detail uitleggen.
Ik ga ook niet elke tip toepassen. Ik ben gewoon dankbaar voor elke reactie en bekijk wat het beste past bij mezelf en King.
Maar het kan toch echt niet de bedoeling zijn dat ik hem over me laat springen, lopen, bijten, hangen?! dan sta ik binnen de kortste keren op spoed vrees ik. Hij mag zich heus wel uitleven, en verwacht zeker niet dat hij de hele dag stil en braaf is maar als hij echt doordraaft is er geen houden meer aan.
Dit kan dan misschien uit frustratie zijn, maar dan weet ik echt niet wat ik verkeerd doe eigenlijk. Misschien eens een gt bijhalen dan? Maar het gedrag uit zich ook niet constant, dus twijfel eraan als de gt dan echt gaat zien wat er scheelt...
Toch heb ik hier al veel uit geleerd hoor! ook van jou reacties!
Dat is helemaal waar! en dat doet zelfs nog meer pijn als in mijn handen bijten. Allé, bijten, het is niet echt bijten hé, het is eerder pitsen
Het gaat wel over, dat heb ik al vaak gehoord. en geloof ik ook wel hoor. Elke dag is anders, en we proberen elke dag zo goed mogelijk door te komen. Misschien heb ik te weinig structuur? Dat kan, mijn vriend heeft heel wisselende uren, waardoor hij sommige dagen meer slaapt als andere. Maar langs de andere kant ben ik dan weer blij op de dagen dat er iemand thuis is voor hem, hoewel hij zijn rust dan duidelijk minder pakt.
Leuk om je reactie te lezen! en geeft me ook wat rust. Over het algemeen gaat het zeer goed met King, hij heeft zo zijn momentjes natuurlijk En dit topic gaat over 1 bepaalde avond waarin hij niet te houden was. Heb in deze week al veel gehad aan al de tips. Volgens mij slaapt hij door de dag (als mijn vriend thuis is) te weinig. waardoor hij savonds doordraait. We komen er wel uit
Dat wist ik niet, dat het eerder stress en opwinding zijn waardoor hij zijn rijgedrag vertoont. Dat moet ik dan toch even in het oog houden. Zou het erg vinden als hij stress zou hebben thuis. Dat wilt zeggen dat er ergens iets niet goed zit... En moeten we uitzoeken wat dat is.
Zoals ik hierboven al zei, structuur is moeilijk thuis met de wisselende uren dat ik en mijn vriend werken. Sommige dagen is hij van 8uur smorgen tot 16u savonds alleen (mijn schoonvader komt hem onder de middag wel een uurtje uitlaten). En ik heb de indruk dat hij dan veel slaapt. en savonds ook echt te genieten is.
In het weekend pakt hij moeilijk zijn rust en slaapt hij misschien maar een uurtje op een hele dag, en dan zijn de avonden meestal wel uitdagender
Als dat de oorzaak kan zijn, dan moeten we een manier vinden om hem meer te doen slapen door de dag.
Stefanie & *King*; Als ik zie hoe goed jij alle reacties hier leest en de tijd neemt om te antwoorden, dan weet ik gewoon dat het goed gaat komen. Je bent echt begaan met je hond en dat is voor mij de eerste vereiste. Hoe meer je met hem bezig bent, hoe meer je zelf zal merken wat helpt. Tips zijn handig, daarmee kan je beginnen....en dan zal je jouw eigen weg wel vinden.
Dankjewel voor het lieve compliment! bewust bezig zijn met de opvoeding van hem is toch wel het minst wat je als baasje kunt doen
Zaken die bij hem frustratie geven, kunnen ook prikkels van buiten zijn. Voor ons is daarbuiten heel wat vanzelfsprekend, maar daarom niet voor een pup of jonge hond. En kan soms heel wat meer impact hebben waar wij als mens al helemaal niet meer bij stil staan.
Ik vergelijk het met een tas thee.
Ik heb thee gemaakt en neem een lege tas. Ik giet. Op een bepaald moment is mijn tas vol, als ik dan blijf gieten.....Tja dan loopt mijn tas over. Als ik dan niets of weinig van mijn thee drink en er wordt terug bij geschonken tja dan loopt de tas weer meteen over.
Dus een hond die veel prikkels heeft of gevoelig is aan prikkels en dan jou hond, puber in wording met haaientandjes. Veranderd dan in een op hol geslagen pingpongbal. En daar is onze huid en armen niet tegen bestend, ze zijn niet "King proof".
En dat is wat ik bedoel wanneer mensen dan voorstellen van hem weg te zetten of in een bench op te sluiten. Die rollercoaster van drukte is nog steeds aanwezig in je hond, alleen kan hij het niet meer uiten.
Terwijl men beter is van de hond aan te leren om rustig te worden. Net zoals je jouw hond kan leren omgaan met prikkels van buiten. En/of bezoek dat langs komt.
Dit is helaas niet zomaar op 1, 2, 3, uitgelegd en aangeleerd.
Misschien kan je, je gaan inlezen op de hond zijn lichaamstaal, zodat je leert wat jouw hond je komt vertellen.
http://kynoblog.com/artikelen/kalmerende-signalen-de-kunst-van-het-overleven
En dan nog een filmpje waar je de visuele voorstelling van een deel van deze signalen hebt.
https://www.youtube.com/watch?v=ptgqVgtFEI4
En als King weer zo "enthousiast" is. Probeer eens te werken met gedroogde stukjes vlees. Daar reageren veel honden positief op. Neem een grote kartonnen doos voor 2/3 gevuld met lege kartonnen rolletjes van toiletpapier en gooi daar wat gedroogde vleesblokjes in, Strooi er desnoods ook een deel op de grond, zodat hij ze kan gaan zoeken. Of in de tuin, dan kan hij zich daar op focussen ipv je armen te kleuren
Nee, dat lijkt me niet, hij hoort respect voor jouw lijf en leden te hebben. Punt. En dat mag je hem ook best vertellen. Als het niet stopt, vertel je het hem niet duidelijk genoeg. Wat wel eens vergeten wordt, is dat het behalve frustratie, of uiting van emoties of weet ik wat, ook gewoon kan zijn dat de hond het een leuk spelletje vindt. "Joepie, als ik in de baas ga hangen, begint ze nog te piepen ook" Wat denk jij dat de emotionele stand van King is op het moment dat hij het doet? Misschien mag je best op jezelf vertrouwen dat je dat goed aanvoelt - en vanuit daar oprecht te reageren. En dat mag ook best eens oprecht boos zijn... Geef je hem soms ook wat te slopen? Bij ons was "de doos" echt een uitkomst: grote kartonnen doos met doosjes en snoepjes en scheuren maar. Dat hielp echt. Overigens kan rijden ook een fase in de puberteit zijn die wel te maken heeft met uit de bocht vliegende hormonen. En als de testosteron uit de oren spuit, dan kunnen ze ook bijna niet luisteren (biologisch fenomeen in de hersenen) en slecht leren. Dus zijn ze ook hardleers en kost het meer moeite om tot ze door te dringen. Dan wordt het een kwestie van doorzetten . Goede tip die ik ooit kreeg: duw een hond niet met je handen weg als 'ie op schoot loopt te klieren, maar doe je armen over elkaar en gebruik je romp/schouder. Dat verstaan ze veel beter. Kijk de hond daarbij ook niet aan maar trek je meest arrogante nuffige gezicht en kijk weg. Succes! Maar je komt er vast wel ;-)
Stres hoort erbij, zonder stres geen leven.
Als wij een examen hebben, naar een verjaardagsfeest gaan, of verzin het maar, ervaren we ook stres. Dat hoort er gewoon bij.
Het wordt pas erg, als het chronisch wordt, zoals bij een burnout. Voortdurend stres ervaren op werk, thuis en dan neemt de stres de overhand, het lichaam kan het niet meer aan.
Dus maak je geen zorgen als je hond een keer stres ervaart.
Voldoende rust is wel heel belangrijk. Alle prikkels, die in dat koppie komt, alle belevenissen, die moeten de tijd krijgen om te verwerken.
Dat gebeurd met slaap.
Lastig om rust te geven als het weekeinde is, maar kijk of je hem af en toe in de bench kan doen voor rust. Desnoods een kleed eroverheen, kluifje erbij.
Je zal zien, dat goed slapen idd meer rust oplevert, minder geklier
Eerder in dit topic kwam al eens ter sprake dat het rijgedrag van King komt door zijn frustratie. Wat ik wel aanneem als het van kenners komt. Maar het rijden is in de laatste week over gegaan op mij (en alleen mij, hij laat iedereen met rust, bij mijn vriend probeert hij dat niet eens).
Is dat door een bepaalde geur of emotie waar ik doorga? State of mind? Het is zelfs zo erg dat mijn armen blauw zien van hem elke keer af te duwen en hij wel eens kan snauwen (niet in kwade zin, maar gewoon omdat hij zijn goesting niet krijgt). Het is zo dat ik geen enkele rustige avond heb daardoor, in de zetel zitten is uitgesloten want hij ziet zijn kans goed om bovenop mij te kruipen.
In de bench zetten voor te kalmeren haalde niets uit, na een tijdje ging hij liggen en was dus gekalmeerd, haal ik hem eruit, hij bekijkt mij en springt gewoon terug op. klemt mijn been met zijn voorste poten en hup...
Wat ik nu gisteren heb gedaan / geprobeerd. Hij vertoond dit gedrag al sinds zijn 7 weken (ja ik weet het, héél vroeg) en doet dat voornamelijk op pluche beren of dekentje. Ik heb de pluche beren en dekentjes op aanraden van iemand allemaal weggenomen. Maar daardoor ging hij mij viseren (in deze laatste week dus). nu heb ik hem gisteren met het slechte weer, gewoon zijn ding laten doen op zijn grote pluche beer. hij heeft me niet 1 keer aangeraakt. Het put hem uit (maar dan spreek ik wel over een half uur aan 1 stuk doorgaan, even stoppen, rusten drinken plassen, en verder) en erna valt hij in een diepe slaap.
Het kan zijn dat ik dit helemaal verkeerd aanpak en het absoluut niet moet toelaten. Maar het lijkt alsof hij gewoon zijn energie erin kwijt wilt. Niet zo zeer frustratie. Nadat me werd gezegd dat het van frustratie zou komen, heb ik dit bekeken, ik heb hem bestudeerd wanneer hij dit doet, na welke activiteit, in welke gemoedstoestand. Maar ik vind niets wat me opvalt. Hij doet dat op wisselende tijdstippen. hij doet dat voor we gaan wandelen, soms na de wandeling, soms net voor slapen gaan, soms hele avond... Ik heb zo schrik dat ik iets verkeerd doe. Volgens mij is het echt niet dat hij de bovenhand wilt halen bij mij, want voor de rest kan ik hem prima de baas. Hij luistert goed. In zijn driftbui probeer ik hem soms af te leiden, door oefeningen te laten doen, zit, lig, pootje, blijf. en dat gaat goed. Tot het moment ik stop en dan begint hij opnieuw. Ben toch wel een beetje ten einde raad!
Is het fout van mij om zijn pluche beer toe te laten (waarbij hij dan ook effectief gaat rijden erop) dan hem elke avond te moeten afweren van mezelf met veel frustratie, pijn, boosheid en ellende achteraf?
Iemand ervaring mee?
Liefst geen vooroordelen over keuze ras oid, ik heb bewust voor een sterke amstaff gekozen en ben totaal verliefd op hem en het ras. Dit is een voorval waar ik gewoon helemaal geen raad mee weet en wat volgens mij bij vele rassen kan voorkomen. Ben wel héél blij dat hij het niet zomaar doet op alles en iedereen. Bezoek laat hij met rust, zetel, stoelen, tafel, kast blijven bespaard. Alleen pluche dingen of mezelf!
Voor de rest (wat in het topic besproken werd) is alles wel gekalmeerd. Als we bezoek hebben is hij veel rustiger. het puppybijten is volledig over. Hij is nog steeds allemans vriend..
nou ik zou ook verliefd op hem zijn hoor, zo'n geweldig mooie indrukwekkende hond
meestal is het rijden toch een soort afreageren, maar ik heb er te weinig ervaring mee om je in dit geval te adviseren. Hoe vaak doet hij dat, en is het op speciale momenten?
Ik zou denken: waarom rijdt hij... als hij het al vanaf 7 weken deed is het misschien een gewoonte geworden. Ik zou zelf denk ik de pluche beer weghalen.
En als vervanging proberen of denksport iets voor hem is. Bijv lekkertjes verstoppen in de tuin waarmee hij een half uurtje met snuffelen bezig is.
Ik heb er geen ervaring mee (gelukkig ) dus ook weinig tips helaas.
Maar zou het misschien kunnen helpen om hem meer mentale uitdaging te geven, of doe je dat al?
Dus zoeken, speuren, denkspelletjes, snuffelkleed enzovoort?
Dit zodat hij niet hyperder wordt op dat moment. Tenminste mijn hond wordt nog actiever van commando's bijvoorbeeld.
Ik ben hem speciaal een houten bord met van die blokjes gaan halen, om snoepjes onder te verstoppen. En als ik dat met hem speel lukt dat wel, maar hij gaat dan elke keer met mijn houten blokjes lopen hahaha Zoekspelletjes zijn we hem nog aan het leren.
Het gedrag kan zich op elk moment voordoen. Het kan een hele avond goed gaan, met wandeling, spelletjes, kong wobler ed, maar ineens kan het omslaan en zoekt hij gericht iets om op te rijden
Als we de beer weghalen, richt hij zijn aandacht volledig op mij wat dan resulteert in moeilijke avonden met boosheid en pijn (aan mn armen en benen). Boos zijn op hem heeft totaal geen zin en helpt niets. het zorgt alleen voor stress langs mijne kant. En tenzij ik ook elke avond weg ga, zie ik niet echt een oplossing.
Ja een gewoonte dat kan het zijn geworden. Maar in het begin, dus op 7 weken was het vooral voor het soort goed gevoel hij ervan kreeg. Nu zijn het wel eerder zijn hormonen die spreken denk ik?!
Bedankt voor je input!
ja met zoekspelletjes zijn we bezig, ik heb de indruk dat hij nogal traag van begrip is (hoewel ik nu mijn hond vermenselijk, wat niet kan natuurlijk) maar toch krijg ik die indruk. Dus het duurt altijd wat langer eer hij doorheeft wat willen of vragen van hem.
Het gedrag kan zich ook voordoen als we al een hele avond leuke dingen hebben gedaan. of op een avond zoals gisteren, waarop we niet buiten kunnen. Dan speel ik met hem samen de kong wobler of een hersenspelletje (hij gaat liever lopen met de houten blokjes dan met de snoepjes ) hahaha.
Maar kan dus ook geen oorzaak vinden van dit gedrag. en dan is het moeilijk om erop in te spelen.
Het heeft een oorzaak, te veel opwinding, onrust en zo reageert hij zich af.
Door opwinding, komt er in het lichaam, allerlei hormonen vrij, ook geslachts hormoon tostesteron. Dat kan het rijden verklaren. Heeft edhter niets sexueels te betekenen.
De vraag, wat er gebeurd, dat hij zo hoog in die opwinding komt.
Misschien ook een grens aan het uit proberen is, tot hoe ver kan ik gaan?
Wat je kan proberen, een keer een stuk met hem te fietsen. Misschien heeft hij behoefte aan rennen.
Als je een tuin hebt, brokjes in het gras gooien en laten zoeken.
Weet niet wat voor activiteitej je onder neemt, het is wel een ras, die wat wilt doen en zeker ook iets lichamelijks.
Wellicht, komt er zo meer rust in zijn lijf.
Als hij thuis zo in die staat blijft, in de bench laten met een kluif. Kluiven is een activiteit, waarbij ze een hoop kwijt kunnen.
Het is normaal, dat honden, zeker in het begin traag lijken.
Wij krijgen techniek met de paplepel in gegoten. Puzzels doen, kieke boe spelletjes, bekers en lepels (voorwerpen) gebruiken.
Voor een hond is dit eerst nog totaal niet te begrijpen, ze hebben echt nog geen idee wat de bedoeling is.
Daarom altijd heel sinpel beginnen. Speeltjes open verstoppen, net zo als ze voertjes moeten zoeken. Leg alles open neer en zo ga je met kleine stapjes, dingen steeds verder verstoppen.
Als ze eenmaal door hebben, met een commando wat de bedoeling is, dan gaat het steeds snellen.
Mag ik je adviseren om hem (voorlopig) niet meer in de zetel te laten. Geef hem deze grens, zo kan de zetel voor jou toch rust zijn en hoef je niet voortdurend een rijdende hond van je af te duwen.
Aangezien jij misschien op voorhand al stress hebt, omdat je denkt 'als hij nu maar niet gaat rijden ik heb er echt geen zin in', kan hij dit aanvoelen. Zorg voor een bak met koekjes in de buurt, wil hij gaan rijden of doet hij het weer, leer hem stapsgewijs aan dat je hem naar zijn plaats stuurt (mand/kussen/bench/...)
Consequent volhouden en dan krijg je dit zeker in orde. Hij kan een koppig karakter hebben, maar jij dient nu even koppiger te zijn.
Hoi, wat heb je een mooi hondje! Echt een knapperd.
Ik probeer me te herinneren wat ik heb gedaan toen onze eerste, Evita, mijn armen probeerde stuk te bijten en zelfs op de kattemand ging rijden.
Ik moet zeggen dat ik na Evita, zoveel geleerd heb, dat ik geen problemen meer had met zulke dingen. (ik bedoel dat onophoudelijke klieren )
Wel, ik probeerde haar af te leiden met dingen die ik wél wilde dat ze deed. I.p.v. iets stuk te bijten, gaf ik haar een buffelbeen of wat "lekkers", dat was voor haar bullepees of een varkensoor.
Bij ons was de oorzaak duidelijk niet genoeg bezig zijn met haar. We gingen beiden werken, ik was eerst thuis, maar dit was pas na zes uur. Evita zat niet opgesloten, maar je kan je voorstellen dat ik dikwijls thuiskwam en de kussen in flarden vond of magazines in stukken gescheurd, enz.
Dat was natuurlijk volledig onze eigen schuld. We gingen pas 's avonds met haar wandelen en dan werd er ook dikwijls nog even "geoefend" op gehoorzaamheid : mooi volgen, slalom, links, rechts, enz. Alles bij elkaar was er dus niet genoeg quality-time met haar baasjes, waar ze zich kon ontspannen.
Waarbij ze naar hartelust kon snuffelen, spelen of rennen. We durfden haar ook niet los te laten dus had ze weinig "vrijheid" om gewoon te snuffelen of iets onderzoeken.
Onze tweede hond, Ylena, ging beter, omdat we van Evita geleerd hadden dat ontspanning en aandacht van het baasje ook erg belangrijk was, consequentie is belangrijk, maar we hebben ook geleerd dat "vrij" laten in huis een tevreden hond opleverde.
Toen Evita zes maanden was, hebben we bv. een hondendeur geplaatst. Evita en later Ylena en nu de anderen kunnen dus buiten wanneer ze maar willen (wat heel weinig is, ze zijn liever waar wij zijn). Maar het geeft ze meer vrijheid en minder stress. Hier in huis hebben we de regel dat we niet duvelen op ze.
Bv. ze komen binnen met natte pootjes, we zullen hun poten niet eerst afkuisen. Ik ga later wel even met een natte vod over het spoor. Ze worden niet overdreven naar een plaats gestuurd, ze mogen liggen waar ze willen, al die kleine dingen zorgen er voor dat we (bijna) nooit duvelen. We zullen ze bv. eerder afleiden dan "foei of neen" zeggen, weer levert dit minder spanning op voor de honden.
We zullen ook nooit hun naam gebruiken om iets te verbieden, de naam is altijd positief, dus altijd belonend (in het begin met lekkers, later met aaien of wat anders).
Het zijn, heb ik ondervonden, zulke zaken die ervoor zorgen dat onze meiden eigenlijk steeds rustig en tevreden zijn bij ons. Ze kunnen zich niet opwinden van frustratie en door de rust thuis, zijn ze ook snel rustig in huis.
Ik weet niet of je er wat aan hebt, dit is maar hoe wij de zaken aanpakken met onze honden.
Het fietsen werd me nog afgeraden tot hij ouder is als 10 maanden. Omwille van zijn groei en botten. In de tuin zijn we veel met hem bezig (behalve op regenachtige dagen zoals gisteren dan). Hoewel ik merk dat hij dan alsnog naar binnen komt en gericht zijn dekentje zoekt.
Elke avond gaan we wandelen of een andere activiteit zoals spelen met een andere hond. Maar dat weerhoudt hem niet dit gedrag te vertonen.
Ik ben maar aan het meedenken en terwijl schrijf ik deze reactie
Op dagen zoals gisteren blijven we uiteraard binnen. Ben gisteren speciaal een kong wobler gaan halen en dat heeft al een groot succes gehad! maar toch blijft hij zoeken naar iets (of mij) om te rijden.
Op zo'n momenten wordt ik natuurlijk onzeker en vraag ik me af wat we niet zien of verkeerd doen. Moest hij echt zoveel stress hebben waardoor hij niets anders doet dan rijden, dan moet er toch een duidelijke oorzaak zijn?
Ik heb een artikel gevonden ivm de pubertijd bij honden, waar dit gedrag zich toch meer formuleert dan in andere periodes in het hondenleven. En gok dan toch dat hij idd zijn grenzen is aan het opzoeken.
http://www.licg.nl/tb/praktisch/hond/aanschaf-en-verzorging/fietsen-met-de-hond.html
Foetsen mag al. Het is een beweging rechtuit, dus een veel mindere belasting dan spelen met andere honden, waarbij ze sprinten, stoppen en draaien, of achter een balletje aan rennen.
Grensen uit testen, klopt bij de leeftijd, even kijken, tot hoe ver ik kan gaan. Wees duidelijk, klieren is in de bench met een kluif.
Aan de andere kant, daag je hond van tijd tot tijd uit, een trek spel, vind jou ras geweldig, ga samen rennen en gek doen. Zo voorkom je dat hij moet klieren om aandacht te krijgen.
Je hond moet wel elke dag flink wandelen, regen of niet. Zeker een jonge hind heeft die beweging en het buiten zijn nodig.
Ik denk, ga fietsen, meer zelf hem uit dagen en heel duidelijk zijn, klieren is in de bench.
Ik fietste al van af 7 maanden. 3 x per week, 5 minuten. Zij had het ook nodig te rennen, ondanks dat we elke dag lang wandelden.
Oh dankjewel Martine!
Hier kan ik me 100% in vinden, dus heb zeker wat aan je reactie!!
Om te beginnen, een bullepees pakt hij meestal pas aan als hij klaar is met het rijden en hij in een rustigere staat is. Dan komt precies de fase waarbij hij rustig wordt door het knabbelen. Alle pogingen die ik ervoor doe, helpen niet.
King moest als we werken zijn eerst in de veranda zitten. Maar merkte aan zijn gedrag dat hij daar absoluut niet graag zat, het werd daar soms wel wat warm, hij lag er te 'open en bloot', hij sliep er niet rustig. Dus al snel hebben we beslist dat hij gewoon in de living mag zitten. Zowel als we savonds weg moeten, als de dagen dat we werken zijn of zelfs snachts mag hij vrij rondlopen. De bench staat er, en hij slaapt hier nog 80% van de tijd in, maar soms vind ik hem ook op de zetel Tot op vandaag heeft hij nog niets gesloopt.
Elke morgen doe ik met hem een wandeling van een half uur. De dagen dat mijn vriend de late post heeft, gaat hij nog eens wandelen tegen half 11. Ik kom thuis rond 18u en zal altijd eerst met hem buiten gaan om te wandelen, alvorens ik eten maak oid. Op 4 dagen van de 7 gaat hij dus 3x per dag wandelen. We laten hem zo goed als elke keer los lopen. Toch tenminste op de plaatsen waar we een goed overzicht hebben voor en achter hem. onze wandeling smorgens is 30 minuten, maar als hij wat meer of langer snuffelt zijn we gemakkelijk 45 min weg. ik laat hem dit in alle vrijheid doen.
Savonds als we thuis zijn staat onze deur naar de tuin altijd open, hij kan vrij in en uit (inderdaad, mijn huis ziet altijd vuil door vieze pootjes, maar dat stoort met niet). zelfs als het regent!
Ik doe mijn best om zo weinig mogelijk kwaad te worden, omdat we weten dat hij zelf door een moeilijke periode gaat en willen het hem niet nog moeilijker maken. Dit kan overkomen als zwakte, maar ik ben zeker dat het ook wel 1 van onze sterktes is. Natuurlijk als hij mij weer eens met zijn scherpe nagels een krets trekt van boven aan mijn been tot vanonder, dan kan ik al eens kwaad worden. Maar dat is snel over. De bench heb ik gebruikt voor zijn cool down, maar heb echt niet de indruk dat het werkt dus ik probeer het te vermijden.
Afleiden inderdaad, en zoals ik zei lukt dat wel, ik laat hem oefeningen doen oid, maar van zodra ik dan weer even opsta is hij opnieuw heel gefocust op het rijden.
Bedankt in ieder geval voor je reactie! rustig blijven is de boodschap, hoe moeilijk da soms ook is, we proberen het echt wel
Bedankt voor je reactie. Hoewel we toch verkiezen hem op de zetel te laten (hij loopt vrij in huis als we niet thuis zijn of snachts en kan dus altijd op de zetel liggen). Dit was een hele bewuste keuze. maar het naar zijn mand sturen bij 'ongewenst gedrag' met telkens een koekje wil ik wel uitproberen. Op dit moment staat zijn bench nog in de living, daar gaat hij nog steeds uit zichzelf in slapen. We zijn hem een grote houten mand aan het maken die uiteindelijk in de plaats komt.
Het naar zijn 'plaats' sturen, zijn we nog niet mee begonnen. Dit was idd ook al eerder in dit topic aangehaald.
Dat is wel een goede tip! danku. Met het lopen wou ik dus effectief pas beginnen op 10 maanden. Maar zo in draf kan ik hem wel laten uitleven.
Als het regent is King heel eigenwijs, ik stond gisteren klaar om te vertrekken voor een goede wandeling, al was het in de regen. Hij wou gewoon geen stap voorruit zetten in de regen
Hij kan ten alle tijden buiten naar de tuin, ook als het regent.
Bedankt voor je vele tips, wordt zeer geapprecieerd Suzanne!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?