Ik ben vást niet de enige die wel eens fantaseert over wat er "hierna" komt, als je huidige hond(en) er niet meer is/zijn. In mijn geval duurt dat nog effe, de jongste telg (Luuk) is pas een jaar of drie. Maar erover nadenken kan nooit kwaad ;)
Ik heb nog nooit een pup gehad. Ons eerste hondje namen we over van een collega van mijn vader. Daarna kwam Punk uit het asiel, en daarna de drie Pods uit Spanje. Nu heb ik altijd gezegd dat ik nooit een pup wil, aangezien ik niet zo'n puppenmens ben, en aangezien ik bang ben dat de opvoeding te zwaar zou zijn voor me. Maar een vriendin had een punt, toen ze me vroeg wát me zwaar leek (gebroken nachten, onzindelijke hond in huis, dingen die kapot gebeten worden) kwamen we er erachter dat mijn Podenco's eigenlijk permanente pups zijn in dat opzicht, dus zou ik een "tijdelijke pup" (die uiteindelijk dus stopt met dit gedrag, haha) ook aan moeten kunnen.
Een pup dus, misschien. Maar wat voor pup dan. Dat was niet zo moeilijk. Er zijn eigenlijk twee rassen die me enorm aanspreken. De ene is de Noorse Lundehund. Ik ben, voordat ik Wispa adopteerde en ik me in een tweede hondje aan het verdiepen was, al bij twee verschillende fokkers geweest. Tevens met ik met één van hen bij een outdoor show van de rasvereniging geweest. Ik ben redelijk verliefd op het ras, het enige wat ik enigszins spannend vind is dat het ras vrij stressgevoelig is, en dat ook kan leiden tot gezondheidsproblemen. Echter is dit probleem in de lijn van mijn fokker naar keuze nog niet voorgekomen, dus da's hoopvol.
Het tweede ras dat me aanspreekt, zijn Schipperkes. Met Schipperkes heb ik niet héél veel ervaring in het echt, enkel vanuit het asiel waar ik gewerkt heb, maar ik vind het heerlijke, temperamentvolle hondjes. Het feit dat ze erg baasgericht zijn spreekt me aan, de Lundehund is toch ook een oertype en daarmee wat zelfstandiger. Na jaren Podenco's kan ik me voorstellen dat ik wel toe ben aan een hondje dat enigszins bereid is om met mij mee te werken.. :P Aan de andere kant realiseer ik me ook dat Schipperkes wel echte "werkhondjes" zijn, en een vrij pittig karakter hebben. De Lundehund is, in vergelijking met de Schipperkes, wat zachter en vriendelijker.
Optie drie, en dit heeft absoluut de grootste kans, is dat ik een zielige Spanjaard tegen kom die tijdelijk opvang nodig heeft, die uiteindelijk blijft plakken. In het verleden heb ik bewezen dat ik zulke hondjes dan hou, maar ook dat ik geen "nee" kan zeggen als een hondje echt dringend hulp nodig heeft. De kans is dus erg groot dat "mijn droompupje" altijd een droom zal blijven.. ;)
Ik ben wel benieuwd hoe jullie je toekomst, qua hondjes, over 10-15 jaar zien!
Een oude duitse herder van een bepaalde fokker wat ik bewonder en een witte herder staat al heel lang op mijn lijstje
Oh wat leuk, hier denk ik vaak aan terwijl Guus nog maar 7 maanden is haha!
Mijn favoriete ras is toch wel de Rottweiler. Helaas vindt mijn vriend dit geen mooi ras, vanuit gaande dat Guus 20 wordt (;)) heb ik nog eventjes om hem over te halen :p.
Waar we het wel over uit zijn is dat we als volgende hond graag een herder willen. Op dit moment zou mijn voorkeur dan gaan naar de Oud Duitse of een Witte herder.
Maar goed, Guus wordt natuurlijk héél oud!! :)
Dit ben ik, nog niet ingelogd.
Wat een leuke rassen Paulien! En schipperkes zijn zeker leuke hondjes ja, de fokker van de hond van mijn opa en oma had er twee naast al haar chow chows.
Ik ben helemaal gek op Goldens dus die zullen hier altijd wel rond lopen. Ooit hoop ik een reu te hebben waarvan het type me enorm aanspreekt. Wie weet is dat Ronin al, maar hé ik weet nog niet hoe hij uit gaat groeien..
Ook wil ik dan, naast de Goldens, heel graag een chow chow. Het is het ras waar ik mee ben opgegroeid, ik ben gek op het eigenwijze karakter! Alleen wilde ik toen ik voor een eigen hond ging per se een hond waar ik een sport mee kon doen. Vandaar dat ik er alleen maar eentje zou willen naast een Golden, zodat ik toch mn werkhondje nog heb.
Zo'n roedeltje dus
Leuk Pauline, 2 best verschillende rassen!
Hier zal sowieso altijd een (of meerdere) Golden(s) rondlopen.... Ik ben echt smoorverliefd op het ras en ik zou echt niet meer zonder ze willen. Max is ook echt alles wat ik in een hond zocht/zoek! Hun vriendelijke karakter, de clown uithangen (élke dag lig je wel een keer krom door hun capriolen), werklustigheid, het graag samen willen werken, gewoon het ideale maatje.... *zucht* Ja. Ik hou van Goldens!
Als er ooit nog een ander ras komt, dan kunnen dat ook nog wat verschillende zijn. Ik ben verder namelijk ook erg gecharmeerd van de Berner Sennen, stiekem is dat (net als de Golden altijd is geweest) een kleine droom van me..... Heerlijke loebassen, hun prachtige uiterlijk en hun heerlijke karakter! Alleen de gezondheid houd me tegen, en dit geld ook meteen voor de Flatcoats.....
Verder lijkt een Toller me ook erg leuk om mee te werken! Zo'n hondje zou ik ook best nog eens willen hebben. En mocht ik ooit aan een écht kleine hond beginnen, dan vind ik de Engelse Cocker Spaniel ook erg leuk! Of de Engelse Springer!
Maar voorlopig blijf ik lekker bij de Goldens! Nu heb ik een creme-goud kleurtje, een echt goudlokje zou ik ook nog wel willen. En dan het liefst een werkertje/dual purpose
Oh dat is heel makkelijk. Een Sealyham terriër of een Schotse terriër.
hierna wil ik een andere adoptie hond
Ik vind veel rassen erg mooi en leuk..maar mijn eigen honden zal ik nooit bij een fokker halen..Ik zoek wel weer een mooi middelbaar wezen in een asiel..en dikke kans dat het onherleidbare mix is
De Border heeft toch wel mijn hart veroverd, zulke enthousiaste en leergierige honden
Mijn volgende hond komt hoogstwaarschijnlijk weer uit rasgroep 1, herdershonden en veedrijvers. Misschien weer een BC, aangezien een bekend gezegde is 'Border Collies are like chocolate cookies, you can never have just one'...
ik heb momenteel nog een pony waar best veel tijd en geld in gaat zitten. Maar deze pony is al oud (25 jaar) en heeft helaas niet het eeuwige leven. Als Banjo er niet meer isdan hou ik gaten over in mijn tijd en geld over in mijn portemonee. Dat kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn.
Ik heb hiervoor een Podenco kruising (bambi) gehad en dat was echt een stresskip, een flinke rugzak en heel veel angsten. Een echte handenbinder. Nu heb ik een eigenwijze terrier die behoorlijk zelfstandig is, lees eigenwijs!! Maar na Bambi is dit wel een verademing, een hondje dat mij niet elke seconde van de dag nodig lijkt te hebben. Een hondje wat er gewoon echt geen problemen mee heeft om aantal uren alleen te zijn en dan bij thuiskkomst lekker slaapt ipv tegen de deur op springt, alles uit de kasten getrokken heeft enzo.
Ik heb nadat Bambi overleden was gezegd dat ik voorlopig geen hond wilde... Maar dat hield ik nog geen maand vol en ik verlangde alweer naar het bezig zijn met een hond. Dus het werd "geen hond meer zoals Bambi".
Nu ben ik 2 jaar verder en ooit komt er weer een kruising Podenco, met of zonder angsten. Zo erg als Bambi het had komt bijna niet voor dus de kans is klein dat het weer zo'n gevalletje wordt. Maar als het wel zo'n gevalletje wordt, kom maar op, ik ken nu de klappen van de zweep. Ergens is het namelijk toch ook wel erg mooi om zo'n hondje een thuis te geven.
Maar dit is echt nog toekomst muziek, want ook in mijn eentje en met mijn huidige baan zou ik hier nu niet aan beginnen. Aangezien ik altijd langer vrijgezel ben dan dat ik een relatie heb en ik echt net een vast contract heb, zal mijn leven voorlopig wel even zo blijven.
En mocht Banjo over een paar jaar komen te overlijden en ik qua werk en nog steeds alleen ben dan neem ik er waarschijnlijk weer een leuke opvanger bij, ik denk weer een lekker eigenwijs ding. Ik ben dat wel erg gaan waarderen namelijk.
Bij mij komt er trouwens geen pup in. Hooguit een pup uit het asiel, maar dan nog denk ik niet dat ik daarvoor zou vallen.
Nu heb ik twee Border Collies, waarvan er een met mij mee uit huis gaat. Als ik ooit voor een tweede hond ga dan zal ik waarschijnlijk voor een rustiger ras kies zoals een Silken Windsprite. Sinds ik hier op het forum over het ras heb gelezen, ben ik dol op het ras. Ik vond windhonden vroeger altijd al mooi, maar hun karakter past niet volledig bij mij. Het karakter van de Silken past beter bij mij. Ik denk ook dat het rustige karakter wel goed bij mijn Border Collie zou kunnen passen.
Als ik het bij een hond zou houden, wordt mijn volgende hond een Chodsky Pes, Border Collie of Silken Windsprite. Ik ben gewoon dol op mijn Border Collie en op het ras en het karakter van mijn teefje (met alle moeilijkheden die er af en toe bij komen). Daarnaast wilde ik vroeger altijd een Duitse herder hebben. Toen ik hier een keer van de Chodsky Pes hoorde en het ras en karakter hoorde, lijkt het mij een fijne werkhond voor in een gezin (ik denk nogal ver vooruit altijd haha). Tegelijk lijkt het mij ook wel lekker om hierna een hond te hebben die misschien een minder grote uitdaging nodig heeft rondom werken.
Voor nu laat ik het bij deze drie rassen en dan ooit kan ik kijken welk ras het beste bij mij past op dat moment :D
Ook al is Judah net een half jaar mocht hij er ooit niet meer zijn komt er zoals ik er nu over denk zeker weer een leonberger pup! Vind ze geweldig
Ik herken het gevoel van toch een opvanger/herplaatser willen wel. Ik ben eigenlijk diep van binnen ook een beetje "anti-pup", er zijn al zoveel honden.. Het is niet mijn bedoeling hier een heftige discussie over te ontketenen, overigens. Maar ergens denk ik, ik wil het gewoon ooit gedaan/gehad hebben, een pupje, van jongs af aan bij me, helemaal blanco, zonder trauma's or nare ervaringen. Dat lijkt me heerlijk. Ergens voelt het als een "egoïstische" keuze, aan de andere kant vind ik dat ik mijn steentje onderhand wel heb bijgedragen met drie Podenco's :P
Nu komt er hier geen hierna hopelijk maar erbij XD. Wat erbij komt is wederom een Parson Russell Terriër. Het ras heeft toch wel mijn hart gestolen. De fokster waar ik graag een pup van wilt heeft nu puppies.....van de teef waar ik graag een pup van wil *zucht*. Helaas moet ik nog zeker 1 jaar wachten :(
Er verder vind ik toch wel de border terriërs enorm bij me passen, puur om het feit dat ze veel gelijkenissen hebben met de Parson, maar iets gemoedelijker zijn. Ik hou gewoon van een hond met pit, die eigenwijs zijn en wel willen werken samen met de baas.
Daarnaast zou ik enorm graag (en die komt er ook) een Afghaanse windhond willen hebben. Naast dat ze gewoon prachtig zijn om te zien en weinig erfelijke ziektes hebben. Vind ik hun karakter gewoon geweldig en totaal iets anders dan andere jachthonden. Hun karakter komt enigzins overeen met de type honden waar ik gewoon weg van ben. Ze zijn alleen en stuk rustiger, beheerster en niet zo volgzaam. Dat vind ik allemaal prima een border collie bijv. zou voor mij echt 10x niks zijn.
nee ieder zijn meug hoor
Maar dat heeft mijn voorkeur..om dezelfde motivatie als jij
er zijn eral zoveel (dus ik voel het zelf niet als een consessie ivm genoeg bijzonders te kiezen)
er zijn ook jonge verschoppelingen te vinden al heb ik zelf niet zo'n pup behoefte
Ik denk dat als iedereen zorgvuldig kiest en blij wordt van het dier wat ze aanschaffen het prima is.
en goede fokker is ook niks mis mee
Ik zou gewoon graag eens ervaren hoe het is om een hond te hebben die een goede socialisatie heeft gehad, die in een ontspannen sfeertje uit een gelukkige mama ter wereld is gekomen. Een hondje dat niet zoveel "verdriet" en ellende met zich mee draagt.
Ik ben altijd fan geweest van de Briards. Als kind zag ik mij met een roedel van deze langharige herders
Ik weet alleen dat ik geen geschikt baasje ben voor zo'n honden. Dus ik hou het bij onze lieve Boston die perfect bij ons gezin past
Mocht ik ooit van mijn geloof afvallen....
Dan wil ik nog
Een sheltie.
Een whippet
Een Duitse herder wolf grauw
Een toy aussie
Een rottweiler
En die poedel... die er al bijna was geweest...
En als chevy de pijp uit gaat wil ik een chihuahua
Naast de borders...natuurlijk.
Mijn ideale roedel:
Chevy of een chihuahua zoals twinko
Border collies minimaal 2 stuks. Maar meer is beter.
En iets geks zoals een poedel of rottweiler
Oh ik vergeet de naakt hond. ...
Als ik zo gemiddeld in het park kijk ben ik niet ongunstig af met mijn herplaatsers
Maar serieus...
elk dier is uniek..de een moeilijk de ander wat makkelijker
Je eigen instelling doet een boel...ik heb ik wel jonge dieren gehad(honden en katten)
mijn eerste hond heeft bij de moeder gewoond tot puber (en liet ik al een halfjaar uit als tiener)
geen trauma's maar eigenlijk doe ik niet veel anders met mijn honden nu..
het jacht instinct van poddies vind ik moeilijker dan evt rugzak
al heb ik ook geen honden die agressief zijn to anderen(dus makkelijk praten)
los kunnen lopen, doet hier zoveel goeds voor de geest
mijn eerste eigen hond was een pup, superleuk, ik kreeg er zoveel energie van
maar nu ik in de wereld van asiels en stichtingen rondgekeken heb kan ik niet meer anders dan voor een herplaatser gaan, waar overigens ook regelmatig pups rondlopen helaas.
CAO van russische (vecht) bloedlijnen vanwege de bouw het formaat en het karakter.
dat ook asiel pups
maar ik heb ook veel energie gekregen van mijn herplaatsers
en mijn jonge dieren..pff soms kon ik ze wel achter het behang plakken
(al is dat alles ook de moeite waard..ik zie het verschil in moeite niet)
moeite schept de band.. oprecht met elkaar leren lezen en schrijven
leuk dat die een cao hebben
zmijn honden hebben niet eens een vakbond
Ooit, over 100 jaar ofzo wanneer Willem en Boaz er niet meer zijn zal ik wederom gaan voor een leuke herplaatser!
Ik vind pups heeeeel erg leuk, bij een ander!
Nee, tuurlijk een pup is lief, schattig etc etc etc... Maar helemaal niks voor mij!
En bovendien vind ik dat er al meer dan voldoende honden zijn op de wereld die een fijne mand zoeken....
gelukkig worden die van jou ook 100 net als die van mij
Ik wil heel graag een Australian Shepherd!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?