Kaely

Beste Hp'ers. Misschien krijg ik een bak met ellende over me heen van de anti-herplaats-brigade, maar dat hoort erbij en dat zal ik op me nemen.

al een tijdje loop ik met het idee dat ons border teefje iets tekort komt bij ons, aan werk en uitdaging. Tot nog toe geen reden om haar weg te doen en op te geven. Totdat ze vandaag bijna onze zoon van 9 maanden beet, gewoon waar ik bij stond. Hij kroop over de grond en er lag een speeltje van hem voor haar. Blijkbaar had ze zich die toegeëigend..... En toen hij dichterbij kwam dan naar haar zin was hapte ze. Ik ben nog nooit zo erg geschrokken, als ik me bedenk wat er had kunnen gebeuren... Ze had hem wel in het gezicht kunnen bijten.... :-( 

zijn veiligheid gaat voor alles, dus voor ons is de beslissing nu duidelijk. We moeten een ander huisje voor haar gaan zoeken. :-( 

(Kan iemand me vertellen hoe ik toestemming kan vragen aan de moderators om hier een oproep te plaatsen voor haar?) 

Dan moet je een berichtje sturen naar de moderators. Er is trouwens op Facebook ook een groep om een Border Collies te herplaatsen:

https://www.facebook.com/groups/339221672857447/?fref=ts

Ik heb je zojuist een persoonlijk bericht ook gestuurd.

Jammer dat dus de hond hier de schuld krijgt....

Wat zegt de fokker hier over?

Succes verder.

Je kunt ook hier kijken. Jammer voor je hondje, maar als ze toch al te weinig aandacht kreeg is er vast wel een goed huisje voor haar te vinden.

https://www.hhin.nl

Zulke kleine kindjes in combinatie met een hond is natuurlijk lastig en vraagt altijd nabijheid en toezicht.. 

Wie schuldig is in dit voorval is helemaal niet van belang, er moet een oplossing gezocht worden tot de tijd dat er een ander baasje is.

jullie zijn het vertrouwen in jullie hond kwijt, tel daarbij het eigenlijke tekort aan aandacht op, dat maakt de situatie (ook voor de hond) zeker niet beter! 

Er zijn hierboven al een aantal opties gegeven om een ander huisje te zoeken, sla zeker de Facebook groepen niet over.. 

Tot die tijd zou ik sowieso even het speelgoed van de vloer halen, en eventueel een hekje plaatsen om de kamer te splitsen.

succes en sterkte ermee! 

honden en kinderen spreken elkaars taal niet dat moet goed begeleid worden, de "schuld" is idd niet belangrijk, maar hond en kind zijn dat in elk geval niet. Hou ze in elk geval uit elkaar.

Soms is herplaatsing het beste, als je geen tijd en aandacht aan je hond wil of kan besteden is het voor de hond wel beter, mits je zeker bent dat hij nu bij mensen komt die echt voor haar willen gaan.

Ik zou eerst met de fokker contact opnemen, een goede fokker zal begaan zijn met haar of zijn hond en willen weten wat ermee gebeurd. Misschien nemen zij de hond terug of weten een goed adres voor haar.

ik vind het moedig van je dat je de hond wenst te herplaatsen maar toch eerlijk bent over de feiten, alleen vind ik persoonlijk (en dat is een persoonlijke mening uit ervaring !!!!!!!!!) het totaal kompleet ONVERANTWOORD voor deze hond zomaar zelf ter herplaatsing aan te bieden zonder 'professionele' begeleiding, neem aub contact op met de kweker/fokker. 

(mensen leggen altijd automatisch de 'schuld' bij zichzelf en dat is omdat het zo in onze kop gestampd is. )

Misschien kan je contact met https://www.facebook.com/Hondenherplaatsingennl/?ref=ts&fref=ts op nemen 

als je van belgie bent en de hond niet terug naar de kweker kan zou ik je adviseren om naar helping dogs te bellen (niet de hond aan hun afstaan!) , deze zullen pogen het uit je hoofd te praten om de hond af te staan en je doorverwijzen naar hun GT (ik weet zijn naam niet meer), maar deze GT werkt in een asiel , ik heb de indruk dat deze wel weet waar hij mee bezig is, bel die GT en breng de hond naar dit asiel op zijn minst zal de hond dan wel onder een beter 'professioneel' toezicht herplaats worden

Bedankt voor alle reacties. Ik heb haar zelf gefokt, dat maakt het hele verhaal nog verdrietiger. Ze is bij mij geboren en nooit bij je weggeweest, en het doet me veel verdriet. Het is absoluut niet een geval van schuld, als er al schuld is ligt die bij ons. Kaely is altijd al 'lastig' met kinderen geweest, ik weet niet hoe dat komt. Ik hoopte dat het met onze eigen zoon anders zou zijn omdat het 'eigen' is. Maar we durven het risico niet te nemen dat het een keer mis gaat. Daarbij gun ik Kaely een gelukkig en actief leven, en ze gaat dan ook alleen weg naar iemand waar ze het echt beter krijgt als bij ons, ergens waar lekker met haar gesport of gewerkt word. 

sorry hoor ..; maar je hebt haar zelf gefokt. ik vind echt 2 keer nadenken. 

of je bent een hobby fokker en ... ik vraag me des te meer af of deze hond wel echt ok is.

of je bent een professionele fokker en wat in godsnaam doet je denken dat een normaal gezin of zo wel deze hond aan kan.

ik bracht mijn hond als 2de eigenaar, moest weg bij gezin omdat kind gebeten (en ja het was hun fout want veel te druk gezin met veel kinderen), ik heb zelf 1 jaar -gevochten, GT enz .... - met veel aanvallen ook naar mijn dochter, tenslotte hond terug gebracht naar kweker, de kweker kon haar ook niet aan, maar ze hebben  hun verantwoordelijkheid genomen , ook al was dat de hond laten inslapen en niet herplaatsen, en zij waren het tenslotte die de zwangere moederhond medicatie hadden gevegen.

als kweker hoe kan je zo zeker zijn dat deze hond ok is ondertussen dat je zelf weet/beseft dat de risico's te groot zijn. ONVERANTWOORD om die zelf te plaatsen, zoek profesionele hulp om te hond te herplaatsen

Pardon? Ik weet heel goed wat ik doe, en er is niks 'mis' met het hondje, behalve dat ze niet van kinderen houdt. Ik ga niet het risico nemen dat ze mijn 9 maanden oude baby een keer bijt, en hij straks voor het leven getekend is. Wat jij doet moet je zelf weten. Maar mijn kind is ook mijn verantwoorlijkheid en hij is afhankelijk van mijn keuzes. Kaely word absoluut niet geplaatst bij mensen met kinderen onder de 15 jaar, en ook niet bij mensen die regelmatig bv kleinkinderen over de vloer hebben. Ik zoek voor haar iemand met ervaring, liefst met dit ras, en iemand die graag wil gaan trainen met haar. Verder is ze een schat van een beest, liep zelfs los in de achtertuin met mijn kat en mijn konijn en speelde met beiden. 

Niet elke hond houdt nu eenmaal van kinderen, dat kan. En de vraag is ook of ze er dan zelf gelukkig van word als ze maar koste wat het kost bij een kind in huis gehouden word, en elke keer apart gezet moet worden, of stress ervaart omdat ze het gewoon niet leuk vind. 

Ik weet voor mezelf gelukkig dat ik de goede keus maak. Zowel voor mijn hondje als voor mijn gezin, en ik ben ervan overtuigd dat ze ergens anders heel gelukkig kan worden, en iemand heel gelukkig kan maken. 

Soms is houden van ook loslaten. 

wel het is een misvestand om te denken dat ik behoor tot de anti-herplaats-brigade, want ik deed het dus zelf, ik snap dat je geen risico's kan nemen met baby's.

Niet elke hond houdt nu eenmaal van kinderen, dat kan.  

ja dat kan ... maar om direct na het eerste 'accident' tot de conclusie te komen dat dat het enige is..? 

mijn hond was buiten haar aanvallen ook een schat van een beest, een rustige kalme hond en liep zelfs los in een tuin die niet was afgesloten,

persoonlijk vind ik het gewoon onverantwoord om deze hond zelf te plaatsen

Dat mag, das jou mening. Ik denk daar anders over. Ik heb 2 nesten de pups stuk voor stuk succesvol geplaatst, ik zie niet in wat er 'onverantwoord' is mijn meisje zelf te plaatsen. Of wie dat dan zou moeten doen. 

 Ik vind het raar dat je dat ras kiest als je er geen tijd/energie/mogelijkheden in wil steken/hebt om aan de behoeftes te voldoen qua uitdaging..

sorry voor de ingewikkelde zin

waarom een die kiezen om het later te herplaatsen

zowel voor de eigenaar als dier is voorkomen beter als genezen

ivm beide partijen last krijgen van de frustraties

Moet je niet eens beter kijken naar je raskeuze

je instelling ..wat wil /kan  je waarmaken (in dagelijks leven),en wat is realistisch om te verwachten van een ras/dier

ps nesten plaatsen vind ik geen skill die ook maar iets met herplaatsen van doen heeft

Ik heb geen probleem met herplaatsen als het dier er beter van wordt

Ik heb altijd veel tijd gestoken in mijn honden en met ze gesport en getraind. Ze zijn nooit eerder wat tekort gekomen en nog steeds is tekort komen wel een groot woord. Ik doe nog steeds m'n best ze te geven wat ze nodig hebben maar merk dat de jongste daar niet altijd genoeg aan heeft. Maar goed dat is niet de reden van herplaatsing! 

Wat betreft je opmerking over raskeuze... Soms veranderen dingen in het leven. Soms lopen dingen anders dan je geplant had, soms maak je andere keuzes en soms verander je zelf ook in bepaalde dingen naar verloop van tijd. Ik ben gek op het ras, nog steeds, en heb nog een border meisje, die wel met m'n zoon kan en die ik wel genoeg kan geven. 

Ik ben hier niet echt gekomen om mezelf te moeten verdedigen want nogmaals ik maak de beste keuze zowel voor m'n hond als voor m'n gezin en m'n kind. bedankt voor de tips, want die waren er ook.

 Als jij 2 nesten kunt fokken dan mag ik toch hopen dat je wist met wat voor ras je fokte....Hondjes waar je iets mee onderneemt!

Zelf vind ik het onverantwoord van jezelf dat je precies beschrijft wat er mis ging. Jij had hier alert moeten zijn en in moeten grijpen om zowel je kind als hond te beschermen....

Dat bedoel ik dat nu de hond het moet bekopen met herplaatsing terwijl je zelf hier e.e.a aan had kunnen doen. Hondenscholen geven ook in de avonden les.....

Weet je wat ik mooi vind Cia? Jij weet het altijd allemaal perfect. Nou, ik ben blij voor je dat jij blijkbaar zo perfect bent, en nooit fouten maakt, of wat dan ook. 

Wat moet ik dan? Nooit meer m'n kind op de grond laten spelen? Altijd de hond opsluiten als het kind op de grond speelt? Ze HOUDT NIET van kinderen. Mijn andere hond loopt weg als het haar niet zint. Ze komt mij halen als er iets gebeurt wat ze niet leuk vind, zodat ik het voor haar kan oplossen. Dat is een veilige en verantwoorde situatie. Een hond die hapt naar een baby is geen veilige situatie. Als ik niks doe krijg ik straks het verwijt dat ik eerder had moeten ingrijpen, als mijn kind straks gebeten is. 

Ik begrijp niet dat herplaatsen in sommige situaties nog zo taboe is. Ik vind het veel erger een hond een ongelukkig leven te laten leiden omdat je hem/haar koste wat het kost bij je wilt houden omdat dat zo 'hoort' dan dat je (vaak veel moeilijker) eerlijk bent naar jezelf en toegeeft dat je hebt gefaald, en dat je je hond het best mogelijke gunt. Met alle pijn en verdriet van dien. 

Ik ben klaar met deze discussie en deze kortzichtige meningen en verwijten. 

Heb je al contact gehad met de rasvereniging? Misschien dat je 'm via daar kan herplaatsen? Er is ook nog een facebookpagina genaamd: BorderCollie herplaatsing waar je je border kan herplaatsen.

Niemand is perfect, iedereen maakt fouten, maar een baby naar een hond toe laten kruipen die niet van kinderen houdt had je moeten voorkomen zeker als er speelgoed oid over de vloer ligt.

Niemand is tegen herplaatsen overigens, als dat in het belang van de hond is.

Omg serieus?? Ik 'laat' mijn baby heus niet bewust naar de hond toe kruipen maar ik heb geen ogen in m'n achterhoofd. En die moet je wel hebben als je in je eentje op twee honden en een baby moet letten. 

Even voor de duidelijkheid opnieuw, voor iedereen die mijn woorden verkeerd interpreteert, verdraaid, of gewoon graag met een vingertje wijst (of misschien heb ik onbewust zelf de verkeerde woorden/zinnen gebruikt en een verkeerde indruk gewekt)

mijn leven bestond uit honden. Alles draaide om mijn honden en werd aangepast op mijn honden. Nu met een baby veranderen er nou eenmaal dingen, dat weet je van tevoren, je kan alleen niet precies voorspellen hoe. 

Mijn jongste teef is een pittig maar onzeker hondje. Nooit een fan geweest van kleine kinderen. Na een paar kleine 'foutjes' met kinder-visite (snappen als ze te druk zijn, rennen/huppelen/springen) hield ik haar even apart als er kinderen over de vloer kwamen, dat was toch maar een zeldzaamheid. 

Ik dacht, en hoopte dat het met ons eigen kind anders zou zijn. Dat ze daar in mee zou groeien, ze kent hem, dus hij zal voor haar voorspelbaarder en vertrouwder zijn als vreemde kinderen... (Even ter vergelijking, mijn oudste teef begon altijd heel hard te janken als ze een baby hoorde huilen op tv, of buiten. Bij onze zoon heeft ze dat alleen de eerste 2 dagen een beetje gedaan, en daarna niet meer, bij vreemde kinderen doet ze het nog steeds) 

vanaf het begin hebben we de honden veel bij ons zoontje betrokken, vanaf thuiskomst. Ze waren de eerste die in de maxi cosi mochten kijken om kennis te maken toen we thuis kwamen. Ook als ik hem op schoot had of voedde altijd de honden erbij, ook aandacht geven, laten snuffelen, geen probleem. Al had de oudste (gek op kinderen) meer interesse in hem als de jongste maar dat leek me logisch. 

Meerdere keren met zoonlief op de grond gaan zitten de laatste tijd, met en zonder speeltjes, honden erbij roepen, aandacht geven. De oudste gaat bij hem liggen, laat zich aaien, snuffelt aan hem enz. De jongste negeert hem meerendeels en loopt weg. Ik dacht, prima. Ze hoeft hem niet leuk te vinden, als ze hem maar accepteert en wegloopt als ze het niet leuk vind. En dat ging dus goed, tot afgelopen donderdag. Ik stond er naast en toch heb ik het niet kunnen voorkomen. Het was gebeurt voor ik er erg in had. en ja ik heb me vreselijk dom en schuldig gevoeld, en ik had het mezelf nooit vergeven als het mis was gegaan.  Tegelijk besef ik me dat het iedereen had kunnen gebeuren. Je kan ze niet elke seconde in het oog houden en een fractie van een seconde kan genoeg zijn.

en daarom zoeken we een ander thuis voor haar. Ik kan haar niet vertrouwen met hem, zelfs niet als ik erbij ben en het in de gaten hou. Ik gun haar een stressvrij leven, zonder een kruipende baby die ze niet leuk vind, de priemende ogen van een vrouwtje wat het niet vertrouwd en steeds apart gezet te moeten worden omdat we bang zijn dat het een keer mis gaat. 

Is dat nou echt zo raar? 

Wat mij betreft hoef je jezelf niet steeds te verdedigen. Als je je besluit genomen hebt en er 100 % achter staat is t toch klaar?  

Heel veel sterkte de komende tijd!

Ik ben het er mee eens dat je jezelf hier niet hoeft te verdedigen. Als ik je verhaal lees, dan denk ik dat je best het een en ander heb gedaan om Kaely een goede plek te bieden. Daarnaast denk ik dat het via Facebook goed gaat lukken om jullie hond te herplaatsen. 

Overigens zie ik nergens dat je de Kaely ergens de schuld geeft in de eerste tekst. Dus ik vind het knap dat mensen dat er wel in lezen. In mijn opinie neem je de juiste verantwoordelijkheid naar de hond en je kind. Met je kinderen wil je geen risico's nemen.

" Wat mij betreft hoef je jezelf niet steeds te verdedigen. Als je je besluit genomen hebt en er 100 % achter staat is t toch klaar?  
 
Heel veel sterkte de komende tijd! "

Paddy's Mate

 Precies,dat vind ik nou ook.Als het niet gaat dan gaat het niet.

 Ik vind dat je het goed uit hebt gelegd hoor.Hoeveel risico wil je lopen ,met een kindje en deze hond gaat het dan gewoon niet.

Ik snap het wel, dat je het risico niet wil lopen en dat je het vertrouwen kwijt bent. 

Daarbij, ook als je hond wel genoeg beweging en uitdaging zou krijgen, zou dan het gedrag naar je kind veranderen? Het is nou eenmaal niet zo makkelijk  een hond te "herprogrammeren" die kinderen niet vertrouwt. Uitermate stressvol ook voor haar. Een vriendin van mij heeft een herplaatst hond die achteraf veel te lang in een gezin heeft gezeten met kinderen. Omdat het tussen hond en kinderen niet boterde, werd de hond steeds in een in (te kleine) bench gestopt. Resultaat: ernstige gestresste hond, mager, stijf in de rug en bang voor vliegen die waarschijnlijk rond haar hebben gezeten en waar ze niet voor weg kon. Dan is herplaatsen echt een betere optie. Voor beide partijen. Hoe sneu ook. 

Ik wil je wel deze blog nog meegeven: http://www.robinkbennett.com/2013/08/19/why-supervising-dogs-and-kids-doesnt-work/ De strekking is "erbij staan is niet genoeg" je moet zooo alert zijn op elk signaal van je hond. 

En het gaat ook zo snel he? Wij zaten vandaag op een terras, Spot ligt rustig naast me, er komt een gezin langs en een van de kinderen draait zich ineens om en aait Spot op mijn snoet. Die lag schuin achter/onder mijn stoel te slapen. Nou vind die veel goed, maar menig hond was geschrokken en een uithaal is zo gebeurd. De ouders hebben het niet eens gezien dat het meisje het deed. 

Sterkte en succes met je zoektocht naar een goed thuis voor de dame 

Ik verschiet er eerlijk gezegt van dat jij een fokker bent van BC.... Jij als fokker weet toch hoeveel uitdaging het ras nodig heeft? Daarom verschiet ik van je eerste regels van je tekst en van het feit dat je fokker bent.

verder veel succes met herplaatsen. Hierboven zijn al goede tips gegeven. 

" Ik verschiet er eerlijk gezegt van dat jij een fokker bent van BC.... Jij als fokker weet toch hoeveel uitdaging het ras nodig heeft? Daarom verschiet ik van je eerste regels van je tekst en van het feit dat je fokker bent.
verder veel succes met herplaatsen. Hierboven zijn al goede tips gegeven.  "

Max† - Udhai & O'die

Was.... 

En zoals ik al eerder zei, soms veranderen dingen in het leven of loopt het anders als gedacht. 

Heb je er al eens aan gedacht om ( trap ) hekjes o.i.d te plaatsen, bv tussen keuken en kamer..zodat als er gespeeld word, er veilig gespeeld word?

Ik heb ook een hond gehad die behoorlijk "lastig" was met kinderen,...maar heb het gelukkig altijd in goede banen kunnen leiden door wat kleine aanpassingen te doen, dus gewoon te voorkomen dat het fout ging.

Kinderen blijven niet altijd klein..., en de kruipfase is een lastige, maar gaat ook weer voorbij denk ik dan...

Het kan best..., maar wat ben je bereid er zelf in te investeren...?

In mijn ogen moeten honden te vaak en te snel plaats maken wanneer er gezinsuitbreiding komt...

en dat mag je gerust als een bak ellende zien.., maar zo denk ik erover...

Hoe oud is je hond?

http://dierbareontmoetingen.nl