Duitse Dog met redelijk grote angstproblemen

Hoi allemaal,   Sinds een weekje hebben bij een prachtige Duitse Dog van bijna twee jaar bij ons thuis lopen. Het is een schat van een meid, maar ook een meid met een aantal grote problemen naar het schijnt. We hebben haar overgenomen van een stel die nogal in de problemen waren geraakt. Er ging iets mis met de koop van een nieuw huis en de eindstand was met 4 honden, 4 katten en een papegaai en drie kinderen in 1 ééngezinswoning bij de schoonouders. Shelby ( de hond in kwestie) kreeg dus niet meer de aandacht en zorg die ze zou moeten krijgen, dus hebben ze besloten een nieuw huis voor haar te zoeken. En toen kwamen wij in beeld. Na lang overleg, en haar een tijd te hebben meegemaakt hebben we besloten om haar over te nemen. Alleen heeft Shelby nu een aantal problemen waar we echt redelijk van onder de indruk zijn.   Ze heeft een redelijk extreme vorm van verlatingsangst. Ze kan nog geen 5 minuten alleen zijn. Zolang we thuis zijn is er niets aan de hand, ze slaapt ook prima in de woonkamer in haar bench met het deurtje open zolang we de tussendeuren naar de slaapkamer waar wij liggen maar open laten. Ook met onze kat gaat het prima. Maar zodra we ook maar vijf minuten weg zijn dan joelt en blaft ze alles aan elkaar. Ook door haar lompe angst verwondt ze haar neus tegen de bench aan sinds een paar dagen. Dit alles maakt het voor ons heel lastig, aangezien we dit echt niet van te voren wisten vanuit de oude eigenaar, en al helemaal niet dat het zo extreem zou zijn.    Mijn plan was ook om haar mee te nemen naar mijn kantoor, waar ik op ongeveer een uur reizen met de trein vandaan zit. Dit wil niet. Omdat ze zo onzeker en nerveus is raakt ze bij het station zodanig in paniek dat ze met volle kracht me mee probeert te sleuren uit de drukte vandaan. Koekjes, snoepjes, aandacht geven, niets lijkt meer te helpen dan.   We hebben straks een gesprek met een gedragstherapeut (Laarstate), en ik hoop dat privé consult ons kan helpen om Shelby van haar onzekerheid af te helpen, en dat ze af en toe eens een paar uurtjes alleen kan zijn. Als we hadden geweten dat het zo erg zou zijn, dan hadden we haar niet genomen. Maar ik ben nog niet bereid om op te geven.  Ik hoop dat jullie nog tips hebben om Shelby een fijner leven te geven. We lopen drie keer per dag met haar, waarvan 's middags minimaal anderhalf uur. Zolang we niet in te drukke omgevingen zijn, dan is het te doen. Maar zijn er teveel prikkels om haar heen, dan loopt ze vast en wil ze maar 1 ding en dat is naar huis.   Wij zijn redelijk ten einde raad, aangezien we niet kunnen voorkomen dat ze bijvoorbeeld dit weekend twee avonden een paar uur alleen is. Hierna ben ik drie weken vrij van verplichtingen en kan altijd 1 van ons 2en bij de hond zijn. Maar bijvoorbeeld in augustus hebben we weer overlappende werktijden in het weekend.. 

Hoi Leroy! 

Wat goed van jullie dat jullie Shelby een kans geven! Ze is natuurlijk nog maar een weekje bij jullie: haar omgeving is nieuw, jullie zijn nieuw voor haar en daardoor kan ze best veel stress ervaren. 

Geef haar de tijd om rustig te wennen aan de nieuwe situatie. Waarschijnlijk kan de gedragstherapeut jullie daar meer over vertellen. 

De verlatingsangst: Bouw de tijd dat ze alleen is langzaam op, zoals bij een pup. Loop eens de gang in en blijf daar 2 minuten staan. Daarna keer je terug en beloon je Shelby uitbundig. Bouw deze tijd langzaam op, zodat ze steeds langer alleen kan blijven. Het kan best zo zijn dat Shelby extra verlatingsangst heeft gekregen na de herplaatsing, omdat ze ineens uit haar vertrouwde gezin weg is en nu misschien bang is dat jullie ook zomaar verdwijnen.

Geef haar daarom zeker de tijd om te wennen en dan weet ik zeker dat het langzamerhand steeds beter zal gaan!  Veel succes met de gedragstherapeut! 

Wat jammer .....en wat heerlijk dat ze bij jou een goed tehuis treft, jullie lopen nu tegen een paar problemen aan, dat gaat tijd en energie kosten, maarr heus het gaat goed komen hoor...eerst de bench de deur uit...maak een vaste plek voor de hond met een goed vetbed.....twee plekken, een in de woonkamer en een in een ruimte waar die jullie niet een twee drie ziet, geef op die plek steeds wat lekkers een goed bot, en geef daar zijn eten...als je thuis bent laat je ook de hond daar eens liggen, af...met een bot en ga dan uit zicht, doe dat niet te lang, kom terug en negeer de hond dan, loop er langs , de hond moet het normaal gaan vinden dat die alleen is.....en probeer de tijd dat tie daar alleen is wat langer te maken, rustig opbouwen......maak lawaai, ga niet op je tenen lopen, laat de deur naar de ruimte waar die jullie niet ziet open.....gaat dat goed dan kan je de deur eens dicht doen, ook dat moet je opbouwen, hoop dat het lukt....wat jammer dat tie buiten wat onzeker is, kleine stapjes , toch gaan proberen om eens per week dingen te gaan doen waardoor je hond het heel gewoon gaat vinden, kost tijd .....

Eerlijk gezegd denk ik dat je te snel gaat, te veel wilt met deze dame.

Het is nogal wat voor de hond: ineens in een ander huis, haar baasjes zijn weg, de kleine baasjes ook, de hondenmaatjes.....

Haar hele wereld ligt onderste boven.

Dus je, geen wonder dat dan de onzekerheid toeslaat.

Dus ik zou echt 5 stappen terugdoen: niet proberen mee te nemen de trein in; dat dier heeft misschien nog wel nooit een trein van dichtbij gezien......

Dat moet echt heel langzaam opgebouwd!

Ze is net pas bij jullie.

Maak de wereld weer wat overzichtelijk voor haar , breng goede structuur aan en maak het voorspelbaar.

En die bench: niet doen, dat gaat nu echt niet en ze gaat zich straks ernstig verwonden.

Laat haar zoveel mogelijk vrij rondlopen in huis en probeer haar niet alleen te laten. Moet het dan toch persé, bouw het dan op, langzaam. En laat haar in een ruimte waar ze weinig kwaad kan( lege gang of zo)

Bedankt voor jullie reacties, super! We zijn ook echt bereid om de tijd en energie die we hebben te steken in Shelby. Dat voorop gesteld. Alleen Shelby is een onzekere hond, instabiel vooral. En een stuk onzekerder dan we verwachtten. Ze is -nog- niet agressief naar mensen zolang ze de ruimte krijgt te wennen aan de nieuwe persoon in de ruimte. Tegelijkertijd is ze erg nieuwsgierig. Deze combi werkt natuurlijk niet al te best, maar ze doet het verder echt super goed vinden we. 

De enige grote problemen waar we nu tegen aanlopen is dat ze gewoon echt níet alleen kan zijn, en we lopen nu toch echt tegen twee avonden -morgen en zaterdag- aan dat we geen oppas kunnen regelen. En een Duitse Dog van 60 kg heeft een aardige klankkast waaruit ze kan laten blijken dat ze het maar niets vindt en dat vind ik dan ook naar de buren erg rot, die net een dochtertje hebben gekregen. Dat blaffen houdt ze dan ook rustig vol tot we thuis zijn. Super sneu..

Betreft de bench hoor ik ook enorm verschillende verhalen, een man die ik sprak van de hondenschool hier in de buurt (Zwolle) zei dat het een goede zet was om haar te trainen in de bench. Maar nu ze zich dus verwond aan haar neus, is de bench geen optie meer.. Punt is dat als we haar alleen moeten laten voor een paar uurtjes, dat ze niet los kán. Ze sloopt de deuren onder andere zonder problemen.. Wat dat betreft zijn we voor dit weekend even ten einde raad mag je rustig stellen.

Ik heb maar even een account aangemaakt, bovenstaande post en topic opener ben ik dus. 

Ik sluit me aan bij bovenstaande reakties.

Eigenlijk is het enige wat jij en zij nu nodig hebben,  tijd, veel geduld en werken aan het vertrouwen in jou en in elkaar. Ze moet gaan inzien dat ze nu ergens is terecht gekomen waar ze zich veilig voelt en dat kan alleen door ervaring. Een gt zal je waarschijnlijk wel tips kunnen geven, maar op zich is het gedrag wat veel herplaatsers laten zien en wat bij goede begeleiding vanzelf na een tijdje over gaat, al zullen sommige honden nooit goed alleen kunnen blijven.

Eigenlijk kan ze op dit moment nog niet alleen blijven, dat moet stap voor stap opgebouwd worden.

Voor nu zou ik dus een oppas zoeken, het liefst iemand met ervaring met herplaatsers of iemand die zich in kan leven in wat er door zo n hond heengaat.

Je hebt gelijk dat je haar die treinreis niet aandoet, dat zou veel te veel stress zijn.

Hou ook de wandelingen nog kort en saai, liever maar een paar minuten ontspannen en succesvol, dan een half uur stressen. Een vast klein rondje de eerste tijd en langzaam aan uitbreiden.

Verder opletten dat je haar niet teveel onder druk zet, dus geen commando s onder druk gaan oefenen, wel als ze dat leuk vindt, ontspannende zoekspelletjes e.d.

Verder goed letten op haar lichaamstaal, zodat je weet hoe ze zich voelt.

Hier is een docu over verlatingsangst, misschien staan er wat tips bij

http://www.dailymotion.com/video/x1e11m6_dogs-their-secret-lives-documentary-in-hd_tech

Oké, als het om komend weekend gaat, zou ik zeggen: zoek een goed hondenpension. Zo een die grote honden gewend is.

En breng haar daar naartoe voor 1 of 2 dagen.

Dan is ze veilig en kan het in ieder geval niet nóg slechter gaan...

Verlatingsangst zie je vaak bij herplaatsers en dat is ook niet zo gek.

Ik denk dat het wel goed gaat komen.

Mijn hond kan uren alleen zijn, maar wanneer ik in een vakantiehuisje kom of hij gaat ergens logeren (familieleden), dan is hij alerter en blaft hij sneller. Ik ben ook verhuisd... Je hoefde maar twee stappen de deur uit te zijn en Olly begon te blaffen... Na twee weken begon dit te verminderen en langzamerhand wende hij aan zijn nieuwe huis. Nu blaft hij niet meer en kan hij de uren alleen zijn volhouden. 

Werk aan jullie band en bouw het allemaal rustig op. Komt goed ;). 

Het is een goede keuze om een gedragstherapeut erbij te halen. 

Ik ga mee met de bovenstaande reacties,  ze is nog maar heel kort bij jullie en er komt veel op haar af. Eerst dan nog al de stress bij de vorige baasjes, want dat heeft ze zeker aangevoeld.

Niet moeilijk dat ze dus last heeft van verlatingsangst, jullie zullen geduld moeten hebben en niet teveel ineens willen. Laat haar rustig wennen en moet je weg zou ik voor nu toch zorgen dat ze een oppas heeft. Het alleen zijn ga je moeten opbouwen en nu is ze nog niet lang genoeg bij jullie. De zekerheid is er nog niet dat ze nu echt bij jullie hoort.

Ik merkte het ook aan mijn Freya, toen ze nog maar net bij ons was, zo onzeker en alles was eng. Daar is ze nu wel over. Dus komt dik in orde, maar jullie moeten geduld hebben en niet te snel gaan. Anders inderdaad een GT bij halen en de nodige tips vragen. Als je het nu goed aanpakt, gaat het sneller in orde komen.

Echt top dat jullie haar een nieuwe thuis bieden Hopelijk komen er nog fotootjes van jullie nieuwe huisgenootje !!

Ze is er net een week. Ze heeft geen idee wat er allemaal aan de hand is, haar hele leven is totaal verandert. 

Alles wat vertrouwd was is weg, de geur, het huis, de andere mensen en dieren, alles. Ook al leverde die situatie voor haar veel strss op, het was wel voorspelbaar.

De nieuwe situatie maakt onzeker, alles is onvoorspelbaar.

Haar gedrag nu, is eigenlijk heel logisch. 

Voor ons mens is een verhuizing al een enorme omschakeling en wij weten wat er gebeurd, de hond heeft echt geen idee.

Ik zou beginnen, met thuis wennen. Zorgen dat ze daar en met jullie vertrouwd raakt.

Rustige wandelingen buiten, veel rust en regelmaat.

Als je merkt dat ze vertrouwd raakt, dan kan je wennen met alleen zijn en buitenshuis nieuwe dingen ondernemen.

Heel veel tijd, geduld en rust.

Ze heeft wellicht ook last van chronische stres, door haar vorige huis.

Super bedankt voor alle reacties. Jullie antwoorden geven me in ieder geval iets meer hoop. :) misschien handig om even bij te vermelden dat ze nu ook nog eens loops is geworden, dus dat zal ook zeker een rol spelen. De werktijden van mij en mijn vriendin overlappen elkaar soms een paar uur, en dat is dus de moeilijkheid vooral nu. Ook hoop ik haar toch echt op den duur gezellig mee te kunnen nemen naar kantoor, hebben jullie eventueel daar nog tips over? Ik ben na dit weekend drie weekenden vrij, dus heb dan ook meer tijd in het weekend om met haar te oefenen etc. Augustus daarentegen ben ik hele weken weg bijna, en daarna gaat mijn vriendin ook weer overdag werken. Tegen die tijd is het dus echt wel de bedoeling dat ze gezellig met me mee durft de trein in richting kantoor en daar op haar eigen plekje tussen de stagiairs kan liggen! 

Overigens heb ik ons ook ingeschreven bij de plaatselijke hondenschool die vanaf eind augustus weer begint met een nieuwe basiscursus. Ze heeft bijvoorbeeld nooit een puppycursus gedaan. Denken jullie dat ik er goed aan doen om met haar de basis cursus te volgen? De meeste commandos kent ze wel, maar lopen aan de riem heeft ze bijvoorbeeld moeite mee. Ook zit af en lig is voor haar soms allemaal hetzelfde! Haha. 

De foto's komen er zeker! Zodra ik thuis ben straks zal ik eens kijken wat ik kan uploaden

wat wil je op dit moment gaan oefenen precies?

Voor nu is het belangrijk dat ze eerst rustig went, ik zou nog niks gaan oefenen, afdwingen kan je het niet en het kan juist averechts werken.

Ze moet je eerst leren kennen en vertrouwen dat kost tijd.  Eerst rust brengen in de hond, dat werkt nog altijd het beste.

Voor de ene hond is een hondenschool fijn, voor de andere hond is het niets, Zorg in elk geval voor een hondenschool die positief de baasjes leert met hun hond om te gaan en geen drilschool.

Jenna kon in het begin ook niet aan de lijn lopen. Een tuigje is dan erg fijn, en de korte saaie rondjes, zo dat ze kan leren wat het betekend om aan de lijn te lopen. Ik liet haar ook altijd snuffelen waar ze wil. Werd ze te springerig, of liepen we langs verkeer, hield ik haar kort naast me, lijn in twee handen zodat ze niet voor me langs kon springen, (ik tussen het verkeer en haar) daar werd ze rustiger van.

" wat wil je op dit moment gaan oefenen precies?
 
Voor nu is het belangrijk dat ze eerst rustig went, ik zou nog niks gaan oefenen, afdwingen kan je het niet en het kan juist averechts werken.
 
Ze moet je eerst leren kennen en vertrouwen dat kost tijd.  Eerst rust brengen in de hond, dat werkt nog altijd het beste.
 
  "

Dobry

 Er is geen specifiek commando wat ik wil trainen op het moment. Mij is altijd verteld dat het goed is om zo'n cursus te volgen samen met je hond om de band onderling te versterken. 

Het aparte betreft het vertrouwen is dat ze echt een knuffel kont is al, ze ligt het liefst de hele dag te knuffelen met ons. En buiten als ze onzeker wordt gaat ze achter me staan of tegen me op sprinten om bevestiging te zoeken of het allemaal wel in orde is. Dus wat dat betreft maakt ze echt grote stappen. De enige echte pijn punten die ons leven nu oprecht moeilijk maken zijn de verlatingsangst en haar angst voor drukke plekken. Als ze nog een pup was geweest had je dat goed kunnen trainen, nu moet ik vijftig A zestig kilo in bedwang proberen te houden als ze het hazenpad kiest. 

Ik denk dat een basiscursus een goed idee is , op voorwaarde dat het een goede school is met positief trainen, dat de groep klein is en ze ervaren zijn met grote rassen.

Want de hond kan daar ook prima leren socialiseren. En zal inderdaad wat basiskennis moeten opdoen voor ze mee naar je werk kan....

Maar eerst moeten jullie elkaar leren kennen.

Geduld! Structuur en voorspelbaarheid inbouwen......

Geef haar tijd!

dat is al fijn dat ze niet bang voor jullie is en graag knuffelt

Inderdaad het is niet een hondje dat je zomaar even optilt of in bedwang houdt. Mijdt gewoon nog even die drukke plekken, dat komt allemaal wel, rustig aan en gedoseerd.

Je zou als ze zich binnen of in de tuin al op haar gemak voelt, kunnen beginnen met hersenwerkjes, we heel makkelijk beginnen, en zorgen voor successen zodat ze er plezier in krijgt en zelfvertrouwen.

 Ze werken daar volgens de Martin Gaus richtlijnen dacht ik. Inclusief clicker etc. Opzich bezit ze al wel redelijk wat basiskennis. Zit, plaats en blijf kent ze al wel, maar daar valt wel wat aan bij te schaven. Man van de hondenschool raadde me aan dat Bach middeltje te gaan gebruiken en bijvoorbeeld op een rustig tijdstip een klein stukje in de trein te gaan reizen van tien minuten om haar zo te laten wennen aan de treinreis. 

En nog een tip: bij buiten lopen: zorg dat je de lijn kort houdt, en in beide handen vast hebt.

En anticipeer: ze mag niet in de startblokken springen want dan houd je het bijna niet( ik weet wat je bedoelt nl, heb ook een hondendame van 60 kilo....). Dus dat moet je altijd vóór zijn.

Verder zou ik een metalen naamplaatje met haar adres aan haar halsband doen. Want áls ze ontsnapt is ze ook direct verdwaalt want weet ws de weg naar huis nog niet......

En met dat plaatje  is ze danzó weer thuis want een dergelijke hond wordt heel snel gevonden, daar kijk je niet overheen.......

 Goeie! Gaan we zeker doen. We gaan alleen in september verhuizen, dus ik denk even een ander plaatje dan een metalen haha! Ze heeft nu een slipketting, meegekregen van de vorige eigenaar. Ik vraag me ook af of dit de beste halsband is voor haar op dit moment? 

Slipketting zou ik zeker direct wegdoen.

De hond wordt telkens forsgecorrigeerd bij iets van je weglopen  en zal hier door ongevoelig worden. Dan ben je nóg verder van huis. Het vertrouwen wordt er ook niet groter van....

En een goede hondenschool verbied die dingen dan ook.

Bovendien kan het onnodig pijn doen.

Ik gebruik een normale halsband, van breed en sterk kunststof.

Dat geeft houvast.

Mijn ervaring met een tuig is dat ze er erger door ging trekken, dus ik houd t bij een normale halsband. Normaal gesproken trekt ze ook niet.

Eerst vertrouwen in jou krijgen, een halsband zou ik toch voorzichtig mee zijn, je kan ook een goed tuig aanschaffen, zeker als je hond nog niet rustig naast je loopt en trekt, een hond van die zwaarte die gaat trekken kan zijn nek/hals zo beschadigen...geen getrek meer dan is een halsband van het merk hunter uitstekend, ik heb een hond van 75 kilo, de halsband om en een stop erop behoed dan je hond dat de halsband afgaat.....een tuig daar kan je je hond goed mee leren om niet te trekken, wordt er dan eens getrokken gebeurd dat met de voorborst en niet met de nek/hals.......

.........halsband van Hunter. Plus lijn.

Hunter Retriever hondenlijn in twee nieuwe neon kleuren, is een halsband en hondenlijn in een. De neon hondenlijn is gemaakt van stevig nylon, met rubber stopper De hondenriem is verkrijgbaar in twee neon kleuren Geel en Roze. Het handvat is afgewerkt met dubbel genaaide lederen kappen. De halsband is een slipconstructie met een gepopnagelde rubber schuifbare stopper, je kunt de halsband zo klein of groot maken als u zelf wilt. Eenmaal de stopper op een maat gezet schuift hij niet verder. Dus u hoeft niet bang te zijn dat uw hond uit de halsband kan schieten. Deze Hunter Neonhondenriem is geschikt voor alle honden. De riem is rond en is 1 cm dik, en de gehele lijn incl. halsband en handvat is 1,7 meter lang. Door de verstelbare halsband is deze hondenlijn ook uitermate geschikt voor pups.

Doe de slipketting de kliko maar in..........      Deze gebruik ik voor een hond van 75 kilo, heb er nu een jonge pup/hond bij, eerst het tuig om gehad, nu ook de hunterlijn, er wordt niet meer getrokken.

Goed dat jullie met haar aan de slag gaan  

Mag ik vragen naar welke hondenschool jullie gaan?

mag ook in pb

Hondenschool Zwolle. :)  

" Eerst vertrouwen in jou krijgen, een halsband zou ik toch voorzichtig mee zijn, je kan ook een goed tuig aanschaffen, zeker als je hond nog niet rustig naast je loopt en trekt, een hond van die zwaarte die gaat trekken kan zijn nek/hals zo beschadigen...geen getrek meer dan is een halsband van het merk hunter uitstekend, ik heb een hond van 75 kilo, de halsband om en een stop erop behoed dan je hond dat de halsband afgaat.....een tuig daar kan je je hond goed mee leren om niet te trekken, wordt er dan eens getrokken gebeurd dat met de voorborst en niet met de nek/hals....... "

Willemijn, baasje van Bamse......en Ogin

 Wij gaan eens even kijken naar de Hunter!

Ik ben eerder terug gekomen van kantoor omdat mijn vriendin moet werken nu. En nu merk ik ook dat wanneer ze weg gaat dat ze ligt te piepen en te jammeren omdat ze weg gaat. Ze zoekt wel steun bij me. Moet ik haar nu dan wel of niet troosten? Want daar hoor ik ook verschillende verhalen over