Pup wandelt niet graag

Hallo iedereen,  Wij hebben een pup van ongeveer een kleine 6 maanden oud nu. Hij is een kruising tussen een keeshondje en een vlinderhondje. We ondervinden vaak problemen tijdens het wandelen. Hij gaat altijd op zijn poepje zitten en wil geen poot meer vooruit zetten. We hebben hem dan proberen aanmoedigen met snoepjes en dit lukte goed. Echter wil hij de snoepjes niet meer en staat hij klaar om in de richting naar huis te gaan. Hij trekt er bijna onze arm af als we naar huis gaan. Als we hem meenemen in de auto en naar bv een park gaan, waar hij de weg niet naar huis weet, wandelt hij heel flink mee. We vroegen ons af hoe we hem op een juiste manier kunnen helpen om liever te wandelen. Ik moet er wel bij vermelden dat het een heel angstig hondje is ivm mensen. Vaak als er iemand achter (of naar ons toekomt) gestapt, wil die liever zitten om de situatie te bekijken. Hier laten we hem rustig doen. Maar ook als er geen andere mensen zijn weigert hij te stappen... Alvast bedankt!

Je hebt de tip al gevonden! Niet vanuit huis gaan wandelen, maar een stukje verder op.

Wil je wel vanuit huis, blijf dan zo dicht mogelijk in de buurt, anders leer je je hond trekgedrag aan.

Is de hond vanaf t begin bij jullie?

We hebben hem vanaf hij een kleine 4 maand oud was... Hij is geboren en grootgebracht in huis en met de andere honden van de eigenaars. 

We zagen wel dat hij niet echt een dominante pup was, maar we hadden niet gedacht dat hij zo bang ging zijn.

Hij heeft wel al veel angsten overwonnen (auto, hondenschool, verkeer,...).

Echter als er iemand op bezoek komt is hij ook heel bang. Hij blaft enkele keren en daarna gaat hij op een veilige plek liggen (bench), wanneer de bezoeker dan beweegt of toevallig zijn richting uitstapt is hij ook heel angstig. Heb jij hier ook tips voor? :)

Kun je de bench niet verder van het bezoek af zetten? Dan kan hij zelf bepalen of hij dichter bij wil komen. Een lekker kluifje in de bench kan ook helpen.

Volgens mij zijn jullie heel goed bezig met hem.

Misschien herken je signalen van deze lijst.

Je zei dat hij angstig is, dat kan waarschijnlijk de oorzaak zijn.

Persoonlijk, zou ik met een angstige hond contact op nemen met een gt en aan de angst gaan werken. Hij is jong, angst kan een steeds grotere vorm gaan aannemen.

" Misschien herken je signalen van deze lijst.
Je zei dat hij angstig is, dat kan waarschijnlijk de oorzaak zijn.
 
Persoonlijk, zou ik met een angstige hond contact op nemen met een gt en aan de angst gaan werken. Hij is jong, angst kan een steeds grotere vorm gaan aannemen. "

Suzanne en Luca

 Waarom? Ze hebben hem nog niet zo lang, en zijn prima op weg. De angst kan ook afnemen, als ze geen druk op t hondje leggen.

Ik moet er wel bij vermelden dat het een heel angstig hondje is ivm mensen. Vaak als er iemand achter (of naar ons toekomt) gestapt, wil die liever zitten om de situatie te bekijken.

Voilà je hebt de oorzaak al zelf gevonden.

Dat je hem rustig laat doen is ook al goed maar niet voldoende.

Een hond heeft nood aan veiligheid. Omdat wij zo vertrouwd zijn met alles rondom ons en heel wat vanzelfsprekend vinden. Staan we er als mens weinig of niet bij stil dat dit niet het geval is voor onze honden.

Net zoals mensen hebben ook honden hun eigen persoonlijke ruimte. De grootte hiervan is van hond tot hond verschillend. Dat is iets wat je zelf moet uitzoeken aan de hand van de reactie van je hond.

Het feit dat je hond gaat zitten is dat hij niet verder mee wil omdat hij het angstig vindt. Hij geeft duidelijk aan dat hij niet verder wil.

Een aantal weken terug kreeg ik telefoon van een dame. Om een lang verhaal kort te houden.
Haar hond heeft angst als hij buiten komt. En zij heeft dat nooit gezien. Op de hondenschool heel wat verkeerd advies gekregen enz...

Wanneer je met je hond buiten komt, ga je op zoek wat voor de hond een voldoende veilige afstand is... van auto's die voorbij rijden (afhankelijk van hun snelheid, grootte en motorinhoud (al dan niet een zwaar geluid), van mensen die voorbij komen (die aan een snel en bedreigende tempo stappen en die recht op jullie afkomen), van andere honden in de buurt..... enz. Zodat de hond de tijd en de mogelijkheden krijgt om op voldoende veilige afstand kan leren dat het allemaal niet zo eng is. Zorg ook dat je op plaatsen komt waar weinig tot geen prikkels zijn, zodat de hond ook nog eens ontspannen en hond kan zijn en overal kan gaan snuffelen. Zonder steeds in angst te moeten zitten.

Let ook op je hond, welke signalen hij geeft
http://kynoblog.com/artikelen/kalmerende-signalen-de-kunst-van-het-overleven

Een filmpje met visuele voorstelling van enkele kalmerende signalen
https://www.youtube.com/watch?v=ptgqVgtFEI4

We beseffen het vaak niet, maar er zijn zoveel prikkels voor honden. En als hen niet wordt aangeleerd dat ze ok zijn. Zijn er helaas heel wat honden die dan regelmatig flink heel wat stress te verwerken krijgen.

Het klinkt alsof de pup nietgoed gesocialiseerd is toen hij jong was en nu bang is voor al het onbekende. Rustig aan doen en kleine stapjes voorwaarts maken. probeer de dingen waar hij bang voor is, leuk temaken door hem te verwennen met iets lekkers of met hem te spelen.

laat hem ook merken dat jij er niet bang voor bent door kordaat en als leider op te treden. Als jij niet genoeg leiderschap heeft en de pup jou als leider niet vertrouwd kan hij ook angstig worden