sterilisatie teef karakterverandering

Beste allemaal,

We laten onze duitse dog van 15 maanden binnenkort steriliseren.

Het enige waar ik nog over twijfel is de kans op karakterverandering, bestaat die kans echt? Ik lees zoveel op internet maar is mij te vaag (van horen zeggen, overgenomen niet erkende statistieken etc)

 ik ben dus op zoek naar EIGEN ERVARINGEN. Deze hond is erg lief, allemansvriendin, gaat erg goed in de uitlaatroedel, maar thuis wil ze nog wel eens flink tekeer gaan als er vreemde honden passeren(geen agressie meer soort van wegjagen/waaksheid)

Wie wil zijn af haar eigen ervaring met mij delen?

Dat klopt. Alle voors en tegens goed tegen elkaar afwegen. Waarom wil je steriliseren?

Zelf zeg ik altijd, in een gezonde hond niet snijden.

Mijn zusje haar hond werd een paar jaar geleden gecastreerd, medische noodzaak. Daarna was hij echt een regelrechte hel tegenover andere honden. Hij kon er al niet goed mee overweg, maar toen al helemaal niet meer.

Het heeft heel erg lang geduurd voor dat dat ging zoals het moest.

Mijn teefje is ook geholpen, medische noodzaak, daar is de vacht best lelijk geworden. Karakter, ze is nog steeds zo'n bitch als dat ze altijd was.

Een jaar... Je hond is een jaar... Niet 15 maanden...  

Overigens zolang jij haar niet opeens behandeld als een wereldvreemde zal het veranderen Van haar gedrag wel meevallen kans bestaat dat ze misschien iets onzeker wordt.  Maar zolang jij haar steun blijft is er niks aan de hand. 

En het is een duitse dog, ik zou toch wachten tot ze volledig uitgegroeid is. Zowel in de hoogte als in de breedte.

Doe je dat niet, dan zouden er eventueel nog wel lichamelijke klachten kunnen komen.

Mijn ervaring is: doe het niet...

Kia was al niet de makkelijkste...

Nu kreeg zij een bmo dus moest alles er wel uit..

Maar nu: laten we zeggen dat ik geen uitlaatservice meer kan bellen.

Dus ik zou het gewoon niet doen tenzij het echt nodig is.

We laten haar steriliseren omdat we anders de helft van een jaar "niets met haar kunnen." Loopsheid duurt  bij haar drie maanden in die zin dat ze drie maanden nog woest aantrekkelijk ruikt voor reuen. Is geen doen in het bos en opvang. Alles met hormonen blijft er op proberen te duiken en dat vindt zij ook niets.Alternatief is twee keer per jaar drie maanden binnen houden, dat vind ik geen goed alternatief

Mijn teef is nu 1 jaar gesteriliseerd ong. Ietsjes pittiger geworden, niets noemenswaardig. Wel jammer van de vachtverandering, haar zwarte dek heeft nu veel bruine haren in en dat vindt ik wel jammer maar het heeft ook wel iets apart.Kwa sociaal zijn totaal geen verandering, vindt nog steeds elke hond leuk.

Luca, teef, gecastreerd na de 1e loopdheid. Heb niets van een karakter verandering gemerkt.

Ze is aan de ene kant onzeker, aan de andere kant een teef, die weet wat ze wilt. Hangt van de omstandig heden af.

Als je niet gaat fokken, kan ik je het echt aanraden. 

Het uitvallen, kan je wel mee aan de slag gaan. Kans dat ze in de buurt van haar huis vreemde honden wilt weg hebben.

Hier zijn al mijn honden gesteriliseerd (zes) en bij één heb ik een karakterverandering gezien, maar ten goede.

Ze had erg veel last van hormonen en was erg opvliegend, na haar sterilisatie was ze iets rustiger.

Ik zal het altijd doen bij elk van mijn toekomstige honden, de kans op kanker aan de tepels en baarmoederkanker is een stuk kleiner.

 Dat was ook een van mijn rede.

Ik vind het niet netjes met een loopse teef naar een gebied met veel honden te gaan. Ik zelf bleef maar korte rondjes lopen in de buurt.

Zeker als de loopsheid lang duurt is het niet te doen.

Ook kans op baarmoeder ontsteking, zeker als ze al ouder zijn. Dan moet je een oudere doodzieke hond opereren, gaat helaas niet altijd goed.

Ik ben blij dat ik het heb laten doen.

 Deden maar meer mensen het, helaas nog regelmatig oeps nestjes die te koop staat.

Ons teefje is geholpen op 10 maanden omdat ze niet door haar loopsheid heenkwam. Zij had een gespleten loopsheid, wat voor haar heel vervelend was, maar bovendien de kans op baarmoederontsteking sterk verhoogd. Eigenlijk weinig karakterverandering gemerkt. Het was al een sociale hond, wel druk, niet zo gek, ze was ook nog puber. En ze is nog steeds een superlieve, sociale en nu 7 jaar later ook een rustige hond.  

Mijn Shih Tzu is iets pittiger geworden, wat precies de reden ook was voor vroeg castreren want ze was te zacht en terughoudend. Nu speelt ze met andere honden als ze ze leuk vind, of ze blijft bij mij. Haar pittigheid is dus dat ze andere honden durft te benaderen en ermee durft te spelen.

Bij onze Cotton is dat niet gebeurd :)

Ben zelf echt voorstander zolang de hond stabiel van karakter is

ikzelf castreer niet als het niet medisch noodzakelijk is, er zijn niet alleen maar voordelen van de castratie ook nadelen.... je hebt een grote hond, grote kans dat ze incontinent wordt, kijk eens hier boven aan het forum bij de encyclopedie, tik dat eens aan, en ga dan naar medisch en daar aanklikken en .... feiten en fabels van castratie, lees het eens op je gemak door , dan kan je een goede keuze maken.

" ikzelf castreer niet als het niet medisch noodzakelijk is, er zijn niet alleen maar voordelen van de castratie ook nadelen.... je hebt een grote hond, grote kans dat ze incontinent wordt, kijk eens hier boven aan het forum bij de encyclopedie, tik dat eens aan, en ga dan naar medisch en daar aanklikken en .... feiten en fabels van castratie, lees het eens op je gemak door , dan kan je een goede keuze maken. "

Willemijn, baasje van Bamse......en Ogin

 Er staat incontinent als het voor zes maanden wordt gedaan?

Geen van mijn dames is ooit incontinent geworden. 

De voor en nadelen heb ik natuurlijk uitgebreid  doorgenomen. Het valt mij op dat er heel veel van elkaar geknipt en plakt wordt op allerlei sites, daarom vraag ik ook echt specifiek naar eigen ervaringen en ben daar ook heel blij mee

tja, 1 x een teefje gecastreerd om medische redenen, ze was toen 5 jaar. Helaas werd zij wel incontinent, maar dit was met medicatie te verhelpen. Ook werd ze wel wat pittiger qua karakter en ze was al niet de gemakkelijkste.

Je begrijpt dat ik alleen castreer als het medisch noodzakelijk is.

 Heel verstandig! 

Hier ook een geholpen lab. Op 2 jaar geopereerd.

Qua vacht geen verandering, karakter geen verandering.

We hebben haar wel iets minder eten gegeven en iets meer maagvulling, rauwe wortelen, appels, peren. Een lab heeft sowieso neiging om te veel te eten en te verdikken en na een castratie hebben ze ook de neiging om te verdikken

 Ons vorige teefje hebben wij ook op 5-jarige leeftijd gecastreerd en werd op 8 jaar incontinent. Zij heeft het verder nog 6 jaar prima gedaan met behulp van propalin.

En ons huidige teefje (nu ook 8 jaar)is wel om medische redenen op 10 maanden al geholpen. En ik vrees dat ook bij haar incontinentie er aan komt. Ik vind 's morgens soms een heel klein plasje op haar plek. Ze is nog geen lopend kraantje zoals ons vorige teefje, maar dit zijn toch de eerste tekenen. Alleen ons eerste teefje, geen idee wanneer zij geholpen is, ze was al 10 jaar toen ze bij ons kwam, bijna 16 jaar geworden, maar geen last van incontinentie.

Dus ja, incontinentie is een vrij groot risico, uitgaande van mijn eigen ervaringen.

onze dierenarts heeft geadviseerd om onze teef niet te steriliseren wegens de felheid buiten de loopsheid om. Dan kan ze wat feller uit de hoek komen. Rondom en vooral na de loopsheid is het een mak schaap.

Onze teef is nu 2. En de dierenarts adviseerde om nog minimaal 1 jaar, maar liever nog 2 jaar sowieso te wachten. En als allerliefst helemaal niet.

Behalve als het uit medische noodzaak moet wegens een BMO. 

Dan hebben we zuiver naar het karakter van mijn teef gekeken. Ze kennen mijn teef er erg goed. En hun advies is puur op basis van hun ervaringen met andere honden of wat ze terughoorden van andere hondenbazen naar aanleiding van sterilisatie.

*sterilisatie = castratie 

1 teef gecastreerd zonder karakterverandering,

Een 2de « teef » gecastreerd , haar oorspronkelijk incontinentie probleem was hierdoor voor 98% verdwenen voor de rest zou ik het effect niet omschrijven van mijn teef werd wat « pittiger » , maar dat was eerder het effect van er is een BOM ontploft (met negatieve effecten dus). We hadden ervoor reeds problemen met het teefje en hadden gehoopt dat het haar karakter wat zou temperen.

Ik dien hierbij wel te vermelden dat ik ervan overtuigd ben dat je dit soort karakter verandering in normale omstandigheden niet tegenkomt, en dit enkel het geval is indien de hond effectief met een zwaar hormonaal probleem zit, misschien zoiets als bv een hormoon producerende tumor.

Dus alle GT stopt met mensen wijs te maken dat karakterverandering na castratie ‘normaal’ is – in lichte vorm ja, in zware vorm – denk 2 keer na en stuur jullie personen naar een DA!!!!!!!!