Student en hond - ja of nee?

Hallo allemaal, Ik heb mijn hele leven al van honden gehouden, maar nog nooit eentje kunnen hebben vanwege de allergie van een familielid (huidschilfers, dus "hypoallergene" hond kon ook niet). Wel heb ik ervaring met het uitlaten van andermans honden en heb ik ook al eens op honden gepast. Nu weet ik dat dit niet echt de volledige puppy-experience met zich meebrengt (kots in de vloerbedekking en wandelen om half 3 's nachts zijn niet inbegrepen) maar dus vanwege deze allergie de enige mogelijkheden die ik heb gehad om een hond te hebben. Nu komt dus daar het moment, eindelijk ga ik het ouderlijk huis uit. Nu weet ik dat meteen een puppy aanschaffen een beetje een onbegonnen zaak is en dat ik daar een tijdje mee zou moeten wachten, vandaar het feit dat ik hier al een jaar van te voren over nadenk.  Op de rest van het internet heb ik veel verschillende reacties op soortgelijke situaties gevonden, waaronder een waslijst aan nadelen, en vervolgens ook een paar hele mooie voordelen. Toch heb ik een beetje situatiespecifiek advies nodig. Ik ben namelijk moeilijk in de omgang met andere mensen, er is bij lange na nog geen uitzicht op een vriendje/vriendin en mijn vrienden zitten allemaal ver weg (het handjevol dat ik er heb). Ik ben vaak alleen en heb hier heel erg moeite mee... Dus ik ben op zoek naar een maatje, eigenlijk. Nu zeggen veel mensen die tegen het nemen van een hond als student zijn: neem een kat/vis/gerbil/cavia/steen.. Maar daar heb ik natuurlijk nooit de steun in die ik zoek. Ik ken alle nadelen. Ik weet dat honden duur zijn, dat ze een ramp zijn het eerste jaar, en dat ze na dat jaar nog vele jaren meer meegaan. Ik snap dat het hebben van een hond je kan belemmeren in typische studentendingen, zoals stappen, zuipen en reizen (welke ik helemaal niet doe). Stel, ik krijg dit logischerwijs geregeld (appartement met genoeg ruimte, genoeg geld, genoeg tijd, acceptatie dat mijn leven vanaf dan niet echt meer volgens plan zal verlopen) is het dan een goed idee? Kan ik echt van een hond verwachten dat die mijn maatje is als hij daar mijn onverdeelde aandacht voor terug krijgt? Of moet ik misschien maar meer tijd stoppen in een sociaal leven hebben?

Denk dat de belangrijkste vraag is of je genoeg tijd hebt of niet. Ik ga er vanuit dat je als student zijnde veel naar college/school moet? Persoonlijk, als je de hele dag zou moeten lessen en 's avonds leren, zou ik het niet doen.

ja als jij de hond de aandacht geeft die het nodig heeft, voor het welzijn, kan je zeker een hond als huisgenoot nemen, maar er kleven wel een paar regels aan vast, niet te lang alleen, een paar uurtjes geen probleem, toch wat langer ? dan iemand vragen..... uitlaten en aandacht..... en ik zou niet voor een pup gaan, voor een hond van ongeveer twee jaar........ onthoud dat een hond niet de ene dag op je aankan en de andere dag dat je geen tijd voor je hond hebt omdat er andere prioriteiten op het programma staan die voor de hond gaan.........savonds weekenden, vrije dagen van je zal je energie in je hond moeten stoppen, en vriendjes en vriendinnen even moeten laten wachten, eerst de hond en dan de rest.... en tuurlijk kan je gerust weg hoor, maar je hond mag niet te veel te kort komen....... goed over nadenken..... ga je toch liever lekker stappen, en staat een hond dan in de weg ? je bent nog heel jong, een student gaat graag er op uit, moet leren, dan is de hond ook aan zijn lot overgelaten, nee tuurlijk hoef je de hond zijn poot niet 24 uur vast te houden, maar... wat als de hond nodig moet, de hond moet uit, of ziek wordt, verzorging nodig heeft, 24 uur .... heb je dan iemand die het van je over kan nemen ? aan al die ... kleine dingen en ongemakken, moet je heel goed over nadenken.

Het kan best, maar je moet heel goed kijken of je je toekomstige hond datgene kunt geven wat hij/zij nodig heeft.

Aandacht in de vorm van wandelingen, hersenwerk, eventueel een puppyschool/gedrag en gehoorzaamheidscursus, misschien een hondensport? Zelf ben ik ook niet iemand die echt ergens naartoe gaat feest vieren enz, maar ga wel gezellig met Puck naar de behendigheidsles en we hebben zelfs 1x een wedstrijd gedaan.
Misschien is voor jou dit ook wel een leuke vorm om toch onder de mensen te komen en eventueel andere vriendschappen aan te gaan dan de feestbeesten doen.

Je zou ook nog in het asiel kunnen kijken of er een hondje zit wat bij je past. Dat is misschien beter haalbaar dan een pup wat echt alles nog moet leren.

www.ikzoekbaas.nl staan veel leuke honden/hondjes op.

Ik denk dat een stabiele, volwassen hond veel beter in je situatie past. Je kunt dan een hond uitkiezen die aan je wensen voldoet. Bij een pup is het allemaal nog lastig te voorspellen hoe dat gaat uitpakken.
En ik zou inderdaad eerst even een jaartje op jezelf wonen en studeren om te zien of het inderdaad in je leven past.

In jouw geval zou ik me op de wachtlijst laten zetten voor een afgekeurde hulphond. Die zijn al getraind, maar voldoen net niet aan alle eisen.

Een andere optie is de diverse asiels afspeuren naar een stabiele hond die een paar uur alleen kan zijn.

ho ho je echt niet in ieder studenten huis een hond hoor!!

Ik maak me meer zorgen, over de tijd na het studeren. Je gaat dan een baan krijgen en als je dan 40 uur werkt, heb je dan nog genoeg tijd? Of al tijdens je studententijd als je stage gaat lopen.

ik zou je sowieso adviseren om eerst een paar maanden het studentenleven te proeven en te ervaren of daar een hond in past.

Het verschilt ook heel erg met betrekking tot welke studie je gaat doen. Mijn man heeft psychologie gedaan en die had meer een paar contacturen per dag, ikzelf heb biologie gestudeerd en ik zat gewoon 8 uur per dag op de universiteit.

Bedankt voor alle reacties tot dusver. Ik heb heel weinig contacturen voor mijn studie en is het vooral thuis zelf aan de slag waardoor ik het huis niet echt uit kom. Een pup is inderdaad misschien niet zo'n goed plan...

Ruby, ik zoek wel eens websites af maar het blijft moeilijk om een beestje te vinden wat niet met een rugzakje komt. Ik heb tijd om aan dingen te werken, maar een angstige/agressieve hond zit ik niet op te wachten. Maar goed, dit wordt sowieso zoeken en regelen en een enorme bak werk.. 

Paddy, dat had ik nog niet bedacht maar ik zal eens uitzoeken hoe dat werkt. 

Susan, je bent niet de enige die die vraag stelt. Echter heb ik een kleine kans om in die situatie te geraken vanwege het gebied van mijn studie (veel thuiswerk, helft van de studenten begint een eigen bedrijf en de andere helft kan parttime vanuit huis werken bijvoorbeeld). Daarnaast... Hoe kan ik de komende 10 jaar voor me uit plannen? Niemand weet toch echt wat in die tijd kan gebeuren en onvoorziene situaties heb je altijd. Toch belangrijk om hierover na te denken.

Ik heb het zelf expres niet tijdens mijn studententijd gedaan omdat ik nooit wist hoe mijn uren het volgende jaar waren. Een vriendin van mij zat een beetje in dezelfde situatie als jij; geen vrienden in de buurt, zij had geen contact meer met familie, en ze zocht ook een maatje. Zij heeft toen twee konijnen genomen in plaats van een hond om dezelfde reden als dat ik (nog) geen hond nam. Die twee konijnen zijn voor haar wat mijn hond nu voor mij is en ik moet zeggen; als ik niet beter zou weten zou ik zeggen dat het twee honden zijn. Ze komen bij haar aan voor knuffels, ze zijn ondeugend, komen haar gezicht likken als ze thuis komt, en zij kan bij haar konijnen net zo veel haar drang tot verzorgen kwijt als ik bij mijn hond. Wat ik wil zeggen is; ga er niet meteen vanuit dat je niet de steun krijgt die je zoekt van een andere diersoort, de meeste diersoorten zijn altijd verkeerd gehouden (in een hokje in de tuin bv.) waardoor mensen gewoon niet weten hoe mensgericht ze kunnen zijn. 

Verder wat betreft je laatste vragen; ik denk dat het niet verkeerd is om bijvoorbeeld bij een studentenvereniging te gaan, ondanks dat je (zoals je aangeeft) wat moeilijk bent in de omgang met vreemden. Sociale vaardigheden kun je -godzijdank- leren en in bij een vereniging kun je veel vrienden maken. Dus inderdaad investeren in contacten leggen. Een hond nemen als vervanging voor sociaal contact kan werken, maar zou niet je uitgangspunt moeten zijn, al was het maar omdat het je kan vervreemden van mensen (je hebt niet meer de noodzaak om nieuwe vrienden te maken en je sociale vaardigheden te onderhouden). Ik denk dat je goed moet overwegen waarom je de hond wil en wat het gaat betekenen voor je sociale contacten nu en in de toekomst. 

Ik zou inderdaad even een jaartje wachten om te kijken hoe intensief je bezig bent met je studie. Ik ben zelf student en ik heb net mijn tweede pup :) Ik heb echter wel een vriend die al werkt, dus dat scheelt in aanschaf en qua tijd dat er iemand thuis is. In principe laat ik ze altijd uit, ga ik met ze naar training, voed ik ze op etc maar als ik een keertje echt geen tijd heb of ziek ben heb ik altijd nog mijn vriend. Doordat mijn vriend werkt hebben we ook een klein appartementje. 

Ik heb ook een poosje alleen op kamers gewoond maar, buiten dat daar geen honden mochten zijn, zou ik toen ook echt geen hond willen hebben. Ja willen wel, maar het was niet realistisch. Ik vind dat je hond bijvoorbeeld ook even een rustig plekje moet kunnen hebben, in één kamer zit je altijd op elkaars lip. Er is vaak overlast van geluid en roken ed, tot diep in de nacht. Daar zouden mijn honden echt heel erg chagrijnig van worden. En op jezelf wonen kost best wel veel geld al, de aanschaf en het onderhoud van een pup ook en cursussen zijn ook niet al te goedkoop. Bovendien krijg je straks misschien wel een vriendje, ga je daten en wat doe je dan met je hond? Even heel praktisch en misschien raar, maar als je dan één kamertje hebt en je wil met je vriend een beetje rommelen dan kijkt je hond de hele tijd mee 

Ik zou het zeker niet afraden aan studenten, omdat ik er zelf nu absoluut alleen maar voordelen van heb (dankzij de honden heb ik ook een sociaal leven doordat ik gelijkgestemde mensen heb ontmoet, als je even je hoofd door moet laten waaien kun je heerlijk met je hond wandelen, wat je zegt je bent niet eenzaam). Maar ik zou in jou geval wel even wachten tot je een wat stabielere leefsituatie hebt. Dus dat je duidelijk hebt hoe veel tijd je de komende jaren op school zult zitten (meestal hebben ze daar wel een tabel van met een schatting van het aantal contact,- en stage-uren), wat voor soort woning je hebt en of je daar ook een beetje rust kunt vinden etc etc. Dat kan dus zeker hoor, zoals in mijn geval! Dus ik wil je zeker niet ontmoedigen. En een (jeugdige) is misschien een beter idee inderdaad, buiten dat een pup ontzettend veel energie kost duurt het ook een flinke tijd voor hij een paar uurtjes alleen kan zijn. Dus als je geen flexibele oppas hebt is dat met een studie in je eentje wonend bijna niet te doen denk ik.. Bij een rasvereniging heb je ook af en toe herplaatsers of soms bij fokkers die een hond hebben die om wat voor reden niet geschikt (meer) is voor de fok, maar die verder wel helemaal in orde is. Zou je ook eens naar kunnen informeren!

Ik ben student en ik heb momenteel een lieve puber van 10 maanden. Het is geweldig om een eigen hond te hebben: samen wandelen, 's avonds kroelen op de bank en samen trainen en spelen. Natuurlijk heeft het ook mindere kanten: ik kan niet zo gemakkelijk weg als bijvoorbeeld vrienden een dagje weg gaan en een bezoekje aan de dierenarts is ook niet prettig voor de portemonnee.

Toch zou ik Lynn voor geen goud willen missen. Maar: er is een groot verschil in vergelijking met jou. Ik woon namelijk nog thuis en voordat er een pup in huis kwam, heb ik samen met mijn ouders duidelijke afspraken gemaakt. Lynn is van mij, dus ik ben zowel qua financiën én tijd verantwoordelijk voor haar. Dat lukt mij tot nu toe prima! Maar gelukkig willen mijn ouders bijspringen als het echt nodig is. Zij zijn minstens zo gek met Lynn als ik, dus zij wordt ook wel eens verwend als mijn moeder een grote bullepees voor haar meebrengt  

Mocht het een keer voorkomen dat ik een dagje wegga, heb ik dus altijd back-up als oppas. En als het mijn ouders niet uitkomt, ga ik niet. Zo simpel is het  Dat hoort in mijn ogen  bij de verantwoordelijkheid van het hebben van een hond. Zo te lezen denk jij er ook zo over.

Wel zou ik jou adviseren om geen pup te nemen, maar een volwassen herplaatser. Ik had tijdens de puppytijd de hulp en steun van mijn ouders en ik wil eerlijk zeggen dat ik het zonder hen écht niet had gered. De slapeloze nachten, de vele uitlaatrondjes als pup en de opvoeding kost ontzettend veel energie, vooral als je overdag ook nog moet studeren. Gelukkig waren mijn ouders zo lief om af en toe een keer 's nachts Lynn uit te laten, zodat ik even kon bijkomen. Maar als ik hun steun niet had gehad, had ik zeker niet voor een pup gekozen.

En de vragen over 'wat ga je doen als je later een baan hebt?'. Dat zie ik dan wel weer. Ik moet nog minimaal 2 jaar studeren en daarna is het nog maar de vraag of ik direct een baan heb. Misschien doe ik er nog wel een studie/master achteraan. Wel weet ik dat Lynn voorop staat, dus bij alle keuzes die ik maak moet ik ook aan haar denken. Dat vind ik het minste wat ik kan doen. Ik ben verantwoordelijk voor mijn hond. En gelukkig weten mijn ouders (en mijn omgeving) dat mijn keuze voor een eigen hond een hele weloverwogen keuze is geweest.

Excuses voor het lange verhaal 

Lissa... Tja, je hebt wel gelijk over die kleine huisdieren. Als een hond het niet gaat worden dan kan ik daar natuurlijk ook nog naar kijken. Puppies zijn niet de enige sympathieke dieren.

Ik zou niet zozeer een hond willen als vervanging, en ik probeer naast te kijken of ik een hond kan hebben ook te werken aan die vaardigheden, maar misschien kan een hond daarbij helpen omdat ik dan vaker buiten kom, zo was de redenatie. 

Charlie, Aiko & Ronin, ik snap dat jouw situatie momenteel veel stabieler is dan wanneer je op één kamer zit en alleen bent. Wat dat betreft zou mijn situatie stabieler moeten worden, ten minste, dat is de bedoeling.

Ik zal daar eens naar gaan kijken, bedankt voor het advies!!

Ik heb trouwens nog iets. Op andere plekken wordt wel gepraat over dat een hond of pup de "studentenervaring" wel een beetje dempt. Maar ja, ik vind niet echt dat ik momenteel een geweldige studentenervaring heb.. Dus ik snap niet wat ik zou moeten missen.

Iris: dapper hoor, zo'n pup! Wel heel fijn dat je steun hebt (gehad) van je ouders. Voor mij is dat helemaal geen optie vanwege die allergie dus. Zelfs een dagje logeren kan niet. Ik heb wel één of twee mensen die wel zouden willen helpen als dat echt moet, maar dat is dan meer uitzondering dan regel. Jouw verhaal heeft me daar wel even over aan het denken gezet. Een pup met twee is veel makkelijker dan alleen... Zelfs een volwassen hond. Ik weet nu nog niet hoe mijn situatie zal zijn, maar die tweede persoon is momenteel nog niet in the picture, dus ik zal het allemaal zelf moeten doen. Dat wordt in ieder geval een weloverwogen keuze, wel of geen hond.

Lange verhalen zijn niet erg :P

Hier een student met 3 doggies. 

Net afgestudeerd maar ga nog verder studeren! 

Oke ik heb dan wel echt de luxe dat ik een eigen woning heb met tuin en een hele leuke oppas die men meiden uitlaat

Ook mogen ze mee werken. Dus eigenlijk heb je hier niet zoveel aan hahahahha 

Een heel simpel antwoord : ja, een student kan een hond houden  

Ik zelf studeer ook nog, woon op mijzelf op een appartement en heb 2 honden. De één is nu ruim 1 jaar, de ander nog een puppy van 5 maanden, beiden had ik met 9 weken in huis gehaald. 

Wel zijn er een aantal dingen belangrijk, namelijk ; 

- de kosten, ga maar uit van 1000 voor een gezonde hond, 1000 per jaar aan onderhoud en dan heb je ook nog een spaarpot nodig mocht de hond ineens ziek worden 

- oppas is een must, een puppy kan eigenlijk niet alleen blijven, dit moet je langzaam opbouwen, zeker als je op een appartement zit met chagerijnige buren...  Ik zelf heb een hele lieve moeder die om de hoek woont en de paar uurtjes die ik weg ben opast

- opvang na je studie, is ook een belangrijk punt om over na te denken. Straks ga je fulltime werken, heb je dan iemand die op de hond kan passen of kan je met het salaris wat je verwacht te verdienen een doggy day care of uitlaatservice elke dag betalen? 

- ook de juiste raskeuze / karakterkeuze is belangrijk, zeker als je op jezelf woont als student. Zo zal je het in het begin van een semester niet zo druk hebben, en dan zou je bij wijze van spreken alle tijd hebben voor een energiek ras (bv border collie of aussie). Maar als de tentamens naderen loopt de stress op en is er minder tijd om samen een balletje te gooien, de vraag is dan of je ook op zo'n moment nog genoeg met de hond kan doen om hem tevreden te houden. Houd dat in je achterhoofd als je een hond of pup gaat uitzoeken 

- en nog een tip ; ik zou de eventuele hond / pup in de zomervakantie nemen... Ik heb mijn eerste ook aan het begin van de zomervakantie genomen, dat was ideaal. De anders kreeg ik midden in een semester, dat was een stuk moeilijker

Je hoeft niet per se iets te missen hoor, qua studentenleven. Sommige mensen ligt dat nou eenmaal niet. Toen ik 16/17 was ging ik heel af en toe eens met vrienden naar de kroeg na een concert, maar toen ik 19 was hoefde dat van mij echt niet meer. Ik ben nooit zo'n kroegtijger geweest haha, dus ik denk niet dat als jij dat ook niet bent dat je dan iets mist. Ik ben zelf ook meer een huismusje, althans ik ben wel heel graag buiten en ik onderneem graag dingen maar dan wel met mijn eigen kleine sociale kringetje (mijn hondjes, mijn vriend en af en toe met een goede vriendin). Studentenverenigingen, kroegentochten etc etc is helemaaal niks voor mij. En ik ben van mening dat je dat niet ineens maar wel moet zijn omdat je anders iets zou missen aan je studententijd. Neen, die tijd kun je zelf invullen zoals jij het wil! Dus als jij dat wil doen met lekker erop uit trekken met je hond en cursussen doen weet ik wat, lekker doen en trek je niks aan van anderen daarin. Wel merk ik dat ik veel vrienden ben kwijt geraakt sinds ik een hond heb, doordat velen niet begrijpen dat een hond je maatje is. Zij vonden het onzin als ik niet wou afspreken als ik die dag school had gehad omdat ze dan lang alleen zou zitten. Of zij vonden het onzin als ik niet te lang ergens wou blijven omdat ik haar niet te lang alleen wou laten of als ik haar mee wou nemen. Of als ik niet naar een verjaardag kwam als ik die dag een proef had met mijn hond. Tsja ik zie het maar zo: ik heb mijn échte vrienden leren kennen en ook al zijn dat er maar heel weinig, ze zijn wel waardevol.

" Ik ben student en ik heb momenteel een lieve puber van 10 maanden. Het is geweldig om een eigen hond te hebben: samen wandelen, 's avonds kroelen op de bank en samen trainen en spelen. Natuurlijk heeft het ook mindere kanten: ik kan niet zo gemakkelijk weg als bijvoorbeeld vrienden een dagje weg gaan en een bezoekje aan de dierenarts is ook niet prettig voor de portemonnee.
 
Toch zou ik Lynn voor geen goud willen missen. Maar: er is een groot verschil in vergelijking met jou. Ik woon namelijk nog thuis en voordat er een pup in huis kwam, heb ik samen met mijn ouders duidelijke afspraken gemaakt. Lynn is van mij, dus ik ben zowel qua financiën én tijd verantwoordelijk voor haar. Dat lukt mij tot nu toe prima! Maar gelukkig willen mijn ouders bijspringen als het echt nodig is. Zij zijn minstens zo gek met Lynn als ik, dus zij wordt ook wel eens verwend als mijn moeder een grote bullepees voor haar meebrengt  
 
Mocht het een keer voorkomen dat ik een dagje wegga, heb ik dus altijd back-up als oppas. En als het mijn ouders niet uitkomt, ga ik niet. Zo simpel is het  Dat hoort in mijn ogen  bij de verantwoordelijkheid van het hebben van een hond. Zo te lezen denk jij er ook zo over.
 
Wel zou ik jou adviseren om geen pup te nemen, maar een volwassen herplaatser. Ik had tijdens de puppytijd de hulp en steun van mijn ouders en ik wil eerlijk zeggen dat ik het zonder hen écht niet had gered. De slapeloze nachten, de vele uitlaatrondjes als pup en de opvoeding kost ontzettend veel energie, vooral als je overdag ook nog moet studeren. Gelukkig waren mijn ouders zo lief om af en toe een keer 's nachts Lynn uit te laten, zodat ik even kon bijkomen. Maar als ik hun steun niet had gehad, had ik zeker niet voor een pup gekozen.
 
En de vragen over 'wat ga je doen als je later een baan hebt?'. Dat zie ik dan wel weer. Ik moet nog minimaal 2 jaar studeren en daarna is het nog maar de vraag of ik direct een baan heb. Misschien doe ik er nog wel een studie/master achteraan. Wel weet ik dat Lynn voorop staat, dus bij alle keuzes die ik maak moet ik ook aan haar denken. Dat vind ik het minste wat ik kan doen. Ik ben verantwoordelijk voor mijn hond. En gelukkig weten mijn ouders (en mijn omgeving) dat mijn keuze voor een eigen hond een hele weloverwogen keuze is geweest.
Excuses voor het lange verhaal 
 
  "

Iris, Kelly † en Lynn

 Dit is precies mijn verhaal, maar dan door iemand anders verwoord haha. Ook thuiswonend student met een BC puber, alleen dan van 8 maanden  Hoef hier geen woord meer aan toe te voegen. 

Als je inderdaad zelf veel thuis bent, kan het meer dan prima! Veel dingen is al gezegd, zoals je beter een jaartje kan wachten met hoe je leven daar verloopt en dat je beter een oudere hond kan nemen. Ikzelf ben ook pas twintig, zit dus in de "bloei" van mijn leven, woon samen met mijn vriend en kom ook niet veel het huis uit. Nadat ik op mezelf ben gaan wonen heb ik ook weinig vrienden overgehouden en uitgaan? Dat had ik na een jaartje alweer gehad! Sommige mensen ligt het gewoon niet en dat niks om je druk over te maken of om er over te schamen. Mijn kringetje bestaat dus uit mijn vriend, mijn familie en me schoonfamilie.

Nadat mijn veertienjarige hondje overleden was voelde ik me ook heel eenzaam en kreeg ik als cadeau van mijn vriend een nieuwe pup. Inmiddels hebben we er twee lopen en ik ben ontzettend blij met ze. Me vriend werkt enorm veel en die zie ik dus weinig, waardoor de opvoeding van de twee kleintjes in mijn handen liggen en ik kan me niet iets beters wensen. Zelf werk ik maar een paar uurtjes in de week gewoon thuis, dus heb alle tijd voor ze!

Maar het scheelt wel dat als ik een oppasser nodig heb, de honden gewoon naar mijn ouders kan brengen. Die hebben zelf zeven Duitse Doggen en wonen op een grote boederij. Ook mijn schoonfamilie wilt ze met liefde opvangen, want het kleine broertje van mijn vriend is ontzettend gek op ze. Vroeger stond ik altijd te klagen tegen mijn ouders dat ik vond dat ze te veel met de honden bezig waren, maar  nu ik ook twee voor mezelf heb doe ik precies hetzelfde. Ik voel me heel erg schuldig als ik al even weg moet haha en we proberen ze zoveel mogelijk mee te nemen. Het is een hele opgave om een hond op te voeden maar je krijgt er heel veel onvoorwaardelijke liefde voor terug. Voor jou is een hond maar even, maar voor hem zijn hele leven. Ik ga liever een stukje wandelen en knuffelen met me beestjes op de bank dan dat ik mezelf sta klem te zuipen in de kroeg. Maar dat is verschillend voor iedereen natuurlijk. 

Hey,  

Heb je al een kostenplaatje gemaakt van je maandelijkse kosten?  kan je nog genoeg eten halen voor jezelf en voor je hond en ook nog geld opzij zetten voor eventuele dierenarts kosten?  

Ik probeer geen azijnpisser te zijn.  Maar ook ik heb twee pups genomen toen ik nog studeerde met mijn ex.  En die heb ik vervolgens weg moeten doen omdat ik het met een studenten budget niet haalde toen we uit elkaar gingen.  En wat nou als je klaar bent met studeren en je kan niet gelijk werk vinden?  

Je kan dan dus niet naar je familie. En dan lopen de kosten heeeeeeeellll gauw op. Denk dus heel goed na. 

Een pup van Zara is naar een student toegegaan. Ze heeft de komende 4 maanden amper college en dus alle tijd voor de pup. De kosten had ze op een rijtje gezet en alles goed uitgedacht. Ik had en heb er dus alle vertrouwen in.

ja, daarna zal ze gaan werken, maar voorlopig geen 40 uur. De meeste mensen werken nou eenmaal en zolang de hond krijgt wat hij nodig heeft prima. Ik had ook mensen op bezoek die aangaven 3 dagen in de week niet thuis te zijn en geen idee hadden hoe dit te doen met een pup. Dan liever een student die tijd genoeg heeft.

kortom, als je een helder en eerlijk beeld hebt wat het is om een pup op te voeden en een hond te hebben, go for it. 

 Ik had geen hond en heb ook die typische 'studentenervaring' niet gehad hoor ;) Totaal geen behoefte aan, ik zat (en zit) liever thuis met een filmpje ofzo. Zou ik me niet te druk over maken. Ik zou wel adviseren het allemaal een keer te proberen zodat je in ieder geval weet wat je mist. Maar er zijn ook zat mensen die de studentenervaring missen omdat ze naast hun lessen de hele dag moeten werken om dure huur/boeken/collegegeld te betalen en daar hoor je ook niemand over...

Bedankt voor alle reacties, positief of toch wat kritischer, haha. Om eventjes alle bovengenoemde vragen enzo te beantwoorden:

- Oppas heb ik niet en moet dus voor geregeld worden. Wel kan ik dus vrienden inschakelen, maar dat is meer uitzondering dan regel.

- Tijd zou er sowieso moeten zijn en ik ben hier ook niet zo bang voor, wel dat mijn situatie kan veranderen natuurlijk maar ja dat gebeurt met werkende mensen ook.

- Kostenplaatje... Is een goed idee om dat nog eens in detail uit te pluizen want dat heb ik nog niet gedaan. Die 1000 euro aanschaf en 1000 euro per jaar moeten wel lukken, de spaarpot voor ongelukjes enzo... Iets lastiger. Wel heb ik zelf al gespaard (en ben nu bezig) en kunnen mijn ouders bijspringen als het echt, écht moet.. Maar een hond met speciale voeding én twintig soorten medicijnen én oogdruppels gaat per maand te duur worden.

Hebben jullie nog iets van advies over pup vs herplaatser en zo ja, welk ras? Ik weet dat hierboven al een paar mensen gereageerd hebben dat een puppy misschien niet zo'n goed idee is. Toch heb ik ook al gehoord dat het wel kan, maar dan een puppy aan het begin van de vakantie... Ik heb absoluut geen ervaring met puppies, eerlijk gezegd. Herplaatsers zijn zelden beginnershonden heb ik gemerkt, en als ze dat wel zijn dan zijn ze snel weg. Dit wordt nog een hele zoektocht.

 Je hebt op facebook verschillende groepen waar honden nieuw tehuis zoeken, zou me bijvoorbeeld daarvoor gaan aanmelden paar weken van tevoren wanneer je er klaar voor bent om een hond aan te schaffen. Dan zie je vanzelf nieuwe advertenties voorbij komen. Een vriendin van mij heeft bijvoorbeeld door "hond en pups en katten zoeken een nieuw huis" een oudere schnauzer geadopteerd waarvan de baasje wegens ziekte moest afstaan. Echt een heerlijk en makkelijk beestje is het. En misschien informeren bij asiels in jouw buurt, het gebruik van adoptie websites en rasverenigingen bieden vaak ook herplaatsers aan. Genoeg platform dus om te zoeken. Ras ligt echt aan jezelf. Ik zou bijvoorbeeld opschrijven welke rassen je mooi vind, daarvan informatie zoeken, en ze langzaam afstrepen. Goed naar de algemene karakters kijken. Als jij bijvoorbeeld niet veel ruimte heb zou ik geen Ierse Wolfshond nemen, geen border collie of een herder als je hem geen genoeg beweging kan geven..  Kijken wat je aantrekt, maar wat je ook denkt wat het beste bij je past.

Nee, lastig bedoel ik zeker niet. Maar ik zie door de bomen het bos niet echt meer, haha. Zie ik een leuk herplaatstertje, denk ik tenminste, scroll ik verder: "niet geschikt voor beginners!". O. Dan beginnen we dus maar helemaal weer opnieuw.

O, o, o, wat heb ik deze zoektocht onderschat haha. En daarnaast ben ik bij heel veel (grote) honden bang dat ze nooit in mijn appartementje gaan passen... Het leven is moeilijk als je gecharmeerd bent van grote/héél grote honden.. Nouja. Misschien ooit nog.

Het past wel, veel mensen die een hond in een flatje 10 hoog hebben hoor. Maar je moet wel wat vaker naar buiten voor beweging. Je kunt eventueel ook hersenwerk doen. Maar even lekker in de tuin liggen is er niet voor ze bij, maar hebben ze het daarom minder slecht?

Vanavond de FB pagina van Nederlandse asieldieren doorgestruind. Jeetje wat zijn er veel leuke honden die een nieuwe mand zoeken. En er zijn meer sites.  En dat zijn echt niet vooral honden voor mensen met veel ervaring.

Zowiezo,  op cursus gaan is altijd aan te bevelen net als het inlezen over hondengedrag. 

Succes met je beslissing /zoektocht!

Tukker 

Dit schatje vonden we op Marktplaats. Een heel klein rugzakje maar, een schat van een hond.

Hier wordt altijd een goede beschrijving gegeven.

Hier kun je filteren wat je zoekt.

Neem de tijd, dan vind je de match.

Hier ook een hond aangeschaft in het eerste jaar van mijn hbo studie. 

Ik heb geen moment spijt gehad, ookal was hij moeilijker dan waar ik me voor had ingeschreven (angstagressie). 

Wel woonde ik nog thuis, wat mijn tijdsindeling en kostenplaatje wat makkelijker waren. 

In jouw situatie zou ik niet heel snel voor een herplaatser gaan, omdat deze toch vaak met een rugzakje komen, zelfs als het asiel of de opvang zegt van niet. 

Een fokker die karaktertesten doet bij de pups, zou jou een stabiele en zelfverzekerde pup kunnen geven die jou zelfs verder zou kunnen helpen in jouw sociale situatie.