Jiy heeft tijdens haar (eerste en tevens laatste) loopsheid gehad dat als ze alleen was, ze de boel bij elkaar jankt. Ook ging ze door merg en been piepen als ze je niet zag. Dag na de loopsheid was dit, net zoals het op dag 1 begon, weer over. Gelukkig een hondenrijke buurt, dus begripvolle buren.
Nu is mijn vriend ondertussen al een maand aan het werk, alleen vrijdag, zaterdag en zondag. Ik werk ondertussen alweer 3 maanden 4 a 5 uur per dag (maandag tot vrijdag).
Sinds een week is joy aan het huilen als wij beide weg zijn. Dit is uiteraard niet vaak. Dinsdag waren wij naar een winkel, zijn we een uur weggeweest, waarvan ze een kwartier gehuild heeft. Ze stopte toen we de auto parkeerde. Dus eerste 3 kwartier was ze stil. Woensdag was mijn vriend hele dag weg. Ik van half 3 tot half 5, heeft ze hele tijd gehuild. Nu is mijn vriend vandaag weer werken, en ik van half 3 tot half 5 ook, heeft ze weer gehuild.
Ze piept niet als we in een andere kamer zijn. Krijgt niet meer aandacht dan normaal. Werk ritme zit er al langer in dan zij huilt. Zijn geen rare dingen gebeurt, vanwege de oplettende buren hadden we dat wel geweten. Ze piept wel (en heeft dat altijd gedaan) als wij voor de deur buiten staan en zij ons kan horen. Al is dit na 3 piepjes klaar.
Hoe kan het dat zij dit ineens weer ontwikkeld heeft? Ze heeft nooit moeite gehad met alleen thuis zijn, ja, tijdens de loopsheid. Maar ik gaf de schuld dat ze zich gewoon niet lekker voelde en ze ons dus riep. Ze was ook echt ziek van de loopsheid. Verder zijn er geen andere gedragsveranderigen.
Gelukkig heb ik begripvolle buren, en is het dus 'maar' 2 tot 5 uur per week, verdeeld over dagen. Maar het is niet fijn om te weten dat ze alles bij elkaar huilt.
Wat kan ik het beste wel of juist niet doen? Als ik de deur achter me dicht dke, hoor ik niks. Als ik beneden sta, hoor ik ook niks. Terwijl de buren 4 huizen verderop haar wel horen als ze jankt. Dus ze begint niet meteen. Overigens, als ik na 10 minuten binnen stap, ligt ze op dr kleed me aan te kijken 'oh was je er weer?' en staat niet eens op om te begroeten. Schiet mij maar lek haha.
Ze is toch pas gesterilliseerd? Heeft t daar ook mee te maken?
Ruim een maand erna ineens? Dat vind ik wel heel raar. Daarnaast heeft ze geen andere gedragsveranderingen.
Ik weet t niet, ik opper maar wat. Misschien waren jullie na de sterrilisatie meer thuis?
Of is ze wat onzekerder door de hormoonveranderingen?
Wat ik in ieder geval eerst zou doen is filmen hoe ze precies doet tijdens je afwezigheid.
Ik zou ook filmen
Denk dat ze dan gewoon weer naar de deur loopt en huilt. Zoals we gefilmt hadden tijdens de loopsheid. Wat ik niet snap, is dat ik haar wel tegen de deur hoor ploffen als ik de deur dicht doe achter me. (Lang leve de dunne muren..) Ze ligt altijd op haar kleed of tegen de deur als we weg gaan/zijn.
dat zegt al wel iets in mijn ogen..ze berust.. maar vind het niet leuk als jullie er niet zijn(tegen de deur)
kijk dit eens?misschien herken je dingen..
Ze ligt (en slaapt) daar ook als we thuis zijn. En als wij slapen, slaapt ze daar ook. Ik snap gewoon niet dat eerst gewoon 9 uur alleen kon zijn (moesten beide ineens fulltime werken) naar dat 2 uur te veel is. Het is ook maar 2 a 3 keer per week. Dat hoort geen ramp te zijn.. Ik zal kijken of er een mogelijkheid tot filmen is dit weekend.
Nu is mn vriend ook weg, werk ik nu 1,5 uur en vanmiddag weer 2 uur. Zal mij benieuwen of de buren weer wat horen.
'S ochtends kan ik trouwens normaal weg. Ze gaat naar dr kleed als ik uit bed stap en daar blijft ze liggen. En daar gaat ze gewoon verder slapen. Terwijl ze dan ook niemand ziet of hoort.
klinkt inderdaad onwaarschijnlijk dan..
Je zou de blaf kunnen analiseren...om achter de motivatie te komen
(help mijn hond blaft van turid rugaas)
er is een app (dreamtime dacht ik) die je aan kan zetten die neemt op bij geluid(is gemaakt om te kijken of je praat in je slaap bv)
Je hond huilt niet uit angst, ze roept jullie.
De sterilisatie zal hier zeker mee te maken hebben.
Het lichaam krijgt een stevige hormoonsverandering te verwerken (net als bij loopsheid). Pas enkele weken na de sterilisatie wordt de impact duidelijk. Dat is een fase waar de hond lichamelijk maar ook mentaal door moet. Sommige honden worden plots heel onzeker, nerveus, springerig. Anderen extra aanhankelijk of bezitterig. Ze moeten gewoon weer hun balans vinden. Dat vraagt wat tijd.
Bij jouw hond komt het blijkbaar tot uiting in het niet graag alleen willen blijven. Ze wil haar familie rond zich. Misschien omdat dit haar meer steun en vertrouwen geeft, dat weet ik niet, want ik ken je hond niet qua karakter...
Maar dus net zoals ze tijdens haar loopsheid niet alleen wenstte te blijven, wil ze dit nu ook niet. En dus gaat ze roepen: "Waar zijn jullie? Ik ben hier!" en hoopt ze op een antwoord terug.
Eens jullie thuiskomen, is er niets meer aan de hand. De hond heeft dan zoiets van: Okee, ze zijn er, ze hebben me gehoord, we zijn weer samen.
De oplossing is niet zo duidelijk, omdat dit niet gaat over angst maar over samen willen blijven.
Soms werkt het om even weer van 0 op te bouwen, omdat die training de nadruk legt op het feit dat jullie altijd weer terugkomen en ze daarin een soort zekerheid kan vinden.
Maar afgaande op je tekst, denk ik dat dit vanzelf weer overgaat als haar hormonen een nieuw evenwicht vinden en lichaam en geest tot rust komen. Even volhouden dus en zelf rustig, standvastig en betrouwbaar blijven, zodat ze zich daaraan kan optrekken. Komt vast goed!
Ik denk ook spontaan aan verandering van ritme in samenwerking met de veranderde hormoonspiegel.
Hier slapen ze de hele dag als ik er niet ben, maar eens het 16u is geweest en ik er nog niet ben (kom normaal ten laatste om 16u thuis), dan is het mis. Hier een levende papiersnippermachine, die dan mijn spullen van de kapstokken trekt en erop gaat liggen.
Binnenkort heb ik 2 maanden vakantie en ik weet dat ik na elke grote vakantie opnieuw moet opbouwen...
Misschien heeft het ook daarmee te maken?
Hormonen hebben een ENORME invloed.
Sommige zijn zelfs zo belangrijk dat ze verschil kunnen uitmaken tussen leven en dood.
Je hoeft je hiervoor nu niet ongerust te maken. Ik vermeld dit gewoon om het belang of het effect van hormonen duidelijk te maken.
Door de sterilisatie eigenlijk de castratie valt de productie van hormonen weg. Het is uiteraard ook weer individueel. De één reageert er nauwelijks op terwijl voor een ander het een enorm effect heeft. En dan is er nog een verschil in welk effect het heeft.
Voorlopig hou je daar best zoveel mogelijk rekening mee en hou de tijd dat ze alleen is echt zo beperkt mogelijk.
Is er iemand die kan oppassen? Of er net op dat moment mee kan gaan wandelen bvb.
Als je niemand hebt, maak dan gebruik van bezigheid te creëren voor je hond.
Ik zal zo meteen even kopieren wat je voor bezigheid kan doen.
Je kan al beginnen met grote kartonnen dozen op hoogte te maken (iets lager dan de onderkant van zijn borstkas) en kan je voor 2/3 vullen met lege rolletjes van toiletpapier. Hier kan je dan wat gezond lekkers instrooien (gedroogd vlees/trainingsnacks voor honden). Een 2e doos kan je vullen met een deel lege rolletjes van keukenpapier (kijk bij de Action of Zeeman voor goede handdoekjes -> formaat gastendoekjes). Leg op 1 handdoekje een vleesblokje of 2 en trek dit door de kartonnen rol. Verzamelen vanaf nu met collega's, vrienden en famile deze rolletjes en lege kartonnen eierdoosjes. Neem er een paar en vul die ook met een brokje of 2. Neem een paar handdoeken leg ze voor je uit en leg er een vleesblokje of 2, 3 op. Rol je handdoek op. Al deze zaken kan je vlak voor je vertrek naar het werk her en der neerzetten.
Misschien dat het dan inderdaad toch de hormoon veranderig is, net als met de loopsheid. Is wel een goede. Maar aangezien iedereen zei dat het wel een jalf jaar tot jaar na sterilisatie gedragsveranderingen tot uiting komen, dacht ik daar niet over na. Ze is ook wat kieskeuriger geworden waar ze plast, en is minder onderdanig bij een hond naderen. Maar als ik zeg dat joy dr botten al uit steken na 1 voerbeurt over slaan dan word ik voor gek verklaart. Vandaar dat ik dus daar niet aan dacht.
Helaas kan ik heen botjes, snoepjes etc latwn 'slingeren'. Dan heb ik waarschijnlijk geen katten meer. Ze heeft laatst gehapt naar de kat toen die langs liep en zij een botje had. Terwijl ik wel koekjes kan geven als er een (in ieder geval) bekende hond bij is. Dus ik weet niet hoe ik dat moet opvatten. Hou iig nu de katten bij alles wat eetbaar is weg.
Ze heeft alleen nog een bot met smaakje liggen, maar als we weg zijn of buiten zitten kijkt ze er niet naar om. Die beschermt ze niet overigens.
Ik probeer inderdaad zo veel mogelijk thuis te zijn, maar ik heb ook een leven. Daarnaast zijn 2 keer 2 uurtjes per week écht niet veel. Was net wel even sportkleding kopen, was 2 uurtjes weg. Vanmorgen 2 uur gewerkt. Niemand heeft haar gehoord. Dus of ze deed het zachter (hoewel met die dunne muurtjes je haar zelfs hoort neerploffen op de grond...) of ze was gewoon stil. Ik wacht het af!
Misschien kun je de radio aanzetten wanneer je weggaat.
Tv's kunnen in brand vliegen.
Alles wat je aan laat kan in de brand vliegen, zelfs een radio ......
OT: ik ga meee in het advies wat eerder is gegeven, kijk ook naar simpele zoekspelletjes voor haar als je weg gaat
Ik ken geen andere zoekspelletjes dan voer zoeken?
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?