Nelson is een witte herder van net 1 jaar. Het is een hele lieve hond. Inmiddels volg ik de training GGB en dat gaat heel goed met andere honden erbij. Hij gaat ook elke week naar een opvang waar hij met andere honden is. Tijdens mijn training en op de opvang gaat hij uitstekend om met andere honden. Geen enkel probleem. Tot we met hem gaan wandelen en hij ziet een andere hond. Ik heb het idee dat het onzekerheid / enthousiasme is. Hij wil er in eerste instantie meteen naartoe en als de andere hond dan hierop agressief reageert, wordt hij helemaal gek. Als je hem aan zijn band vastpakt begint hij met zijn poten te maaien. Zijn aandacht er proberen bij te houden voordat je in de situatie komt helpt niet. Hij fixeert al van verre afstand op de hond die hij ziet en laat niet meer los. Ik weet dat afstand bewaren heel belangrijk is, maar dat gaat vaak moeilijk. De opvang is voorstander van een gentle leader, die hebben we toen hij nog pup was een tijdje gebruikt. Zou dit momenteel een oplossing kunnen bieden? Hebben jullie nog andere tips of ideeen? Ik begin namelijk een beetje moedeloos te raken.... grt, Bart
Wat zegt je hondenschool? Gentleleader zou ik niet gelijk doen.
Gedrag aan de lijn is vaak anders dan gedrag los van de lijn.
Wat doet je hond als je weg van de hond loopt? De afstand nog meer vergroot en er in een boog omheen loopt?
Hondenschool zegt dat afstand belangrijk is, maar ik heb het probleem daar nog niet helemaal goed besproken. Ik probeer altijd rustig door te lopen, maar moet hem dan meesleuren, omdat hij helemaal wild is...
Ik probeer altijd afstand te houden, maar dat is niet altijd mogelijk
Ik snap dat dat niet altijd mogelijk is. Hier ook zo'n draakje die soms uit haar plaat gaat als er honden lopen, los is er niks aan de hand aan de lijn wel, tot er kennis gemaakt word, dan is t over.
Nu maakt het wel verschil of er zo'n klein witje aan een lijntje trekt of zo'n groot witje haha. Ik kan wat makkelijker weglopen met Puck dan dat jij dat met je hond kan denk ik.
Misschien kan degene die je les geeft eens meelopen met een ronde en je eventueel tips geven.
Als je zietdat je hond in deze fase komt en fixeert op wat er komen gaat...direct omdraaien en je hond mee nemen, zodat tie niet wordt geconfronteerd met de andere hond....gebeurt hier ook, als ik zou doorlopen, ik heb een jonge hond, kijkt tie alleen maar naar de tegemoet komende hond, hoppa draai om, loop maar even tegen hem in, je hond kijkt naar je, en dan jouw.....goed zo, volg....een andere weg inslaan...
Dat mee sleuren in dezelfde richting blijven lopen heeft geen zin, draai om, de hond heeft van verre al de ander gezien, je bent dan tijdig om om te draaien en je hond er uit halen......
Bart niet moedeloos er van worden hoor, je hond is nog jong en ja heel enthouisiast naar anderen honden toe...je beschrijft zelf....van verre ziet tie de andere hond, die zie jij toch ook...dan draai je je om....het is niet nodig om rechtdoor te lopen toch ? Omdraaien...en je hond er uit halen....wanneer jij de andere kant oploopt, beloon je de hond met je stem, goed zo, volg, en geef je hond een schoudetklop dat tie het goed doet...
Ok bedankt Willemijn en Ruby. Ga ik proberen.
Wanneer je omdraait beloont het niet meer en kan die in de steigers gaan zitten maar dat helpt niet, als je het goed doet wordt de hond uit de fixatie gehaald, communiceer met je hond......omdraaien en beloon het gedrag als tie naar je opkijkt, ga in flinke pas met een korte slappe lijn verder......
Hallo Bart,
Ik herken in jouw verhaal mijn labrador: schat van een hond, agressie is hem vreemd, maar wel gefixeerd op elke hond die we tegenkomen. Ook ik was op een gegeven moment helemaal moedeloos. En ik ben er ook van overtuigd dat het onzekerheid is. Nu is hij twee jaar oud en heb ik een soort van handleiding gevonden. Ik probeer elke keer de fixatie te onderbreken door een brokje in het gras te gooien met het commando ' zoek'. Ik ben nu zover dat ik al na dit ene brokje hond en baasje rustig voorbij kan lopen. Verder probeer ik op ' moeilijke ' plekken de tegemoetkomende hond en baas te ontwijken door of terug te gaan of een afslag te nemen. Het wordt een tweede natuur. Het kost tijd en moeite, maar houd moed. Succes!
Honden van je training en de opvang, die kent hij. Dat maakt de situatie voorspelbaar.
Vreemde honden kent hij niet, geen idee hoe die reageren, dat maakt het een onzekere situatie.
Weet niet waar je woont, mijn club heeft een speciale cursus voor honden die moeite hebben met andere honden.
Hier ook een draak.blaffen onzeker.mini aussie zeker een een ander gewicht als de jouwe. Honden die hij kent dan is het goed. Wat Willemijn zegt bv omdraaien werkt hier niet dan loopt hij een end achterstevoren. Heb een tijd op hem gemoppert werkt niet natuurlijk. Ik loop met 2 honden de spaniel doet niets. Of ik neem een clicker mee en wat lekkers. Vaak alleen iets lekkers. Loop niet echt in de buurt van die vreemde hond,vraag aandacht van Jazz vaak lukt dat en voorbij de enge hond krijgt hij dat snoepje. En vaak gaat het goed. Hier aan de overkant woont sinds kort ook een witte herder blafte de hele buurt bij elkaar volgens mij omdat alles vreemd was. Ze wonen hier nu een tijdje en eigenlijk blaft hij nooit meer. Even off topic. Succes jij.
Hier ook zo'n exemplaar en afstand is idd echt de oplossing hier.
Ook het zoeken naar brokjes in het gras, maar dit is wel erg afhankelijk van de andere hond.
Als die een te 'dreigende' houding voor haar heeft helpt het niet meer.
Het is echt een kwestie van timing en je hond goed leren inschatten.
Als ik denk dat de afstand groot genoeg is en het niet al te spannend wordt strooi ik snoepjes in het gras en geef het commando zoek. En ik blijf er (zonder dat zij het ziet) snoepjes bij gooien tot de 'dreiging' voorbij is. Op deze manier houdt zij haar neus op de grond en is er voor de andere hond ook geen reden om een dreigende houding aan te nemen.
Als de afstand niet groot genoeg is draaien we om. Dit heb ik aangeleerd met het commando draai (geef het een naam).
Desnoods het snoepje tegen haar neus, omdraaien en het snoepje een stukje vooruit op de grond gooien.
Nog voor haar neus weer van de grond komt herhaal je dit met het volgende snoepje.
En wij rennen dan een paar passen voor ik het snoepje gooi zodat het voor haar een leuk spelletje is.
Op deze manier heb je binnen no time de afstand behoorlijk vergroot.
Hier werkt dit het beste. Uiteraard kom ik ook nog wel eens in een situatie waar het gewoon survival modus is, maar 90% van de tijd werkt dit goed.
En het kost tijd, maar zorg dat je relaxed blijft.
Als hij wel al uit zn plaat is gegaan kan het ook helpen om daarna (niet direct, want het moet natuurlijk geen beloning voor het gedrag zijn) even wat snoepjes te laten zoeken, zo raakt hij de stress weer wat kwijt.
Hoe ga je er zelf mee om? Hoe gevoelig is jouw hond voor jouw reacties? Ik heb zelf ook een gevoelige hond en als ik zelf denk oh shit daar komt een hond dan gaat zij op scherp. Denk ik ergens anders aan, of ik tel mijn stappen dan reageert zij niet en loopt ze gewoon met me mee. Deze tip heb ik van iemand op dit forum en het werkt geweldig.
oeps dubbel
Zo doe ik het ook!
Ik heb dan wel geen uitvallende hond, maar een doldwaze labrador!
Hij denkt dat alle honden die buiten lopen, daar lopen om met hem te spelen..
Zoals Yara het omschrijft, zo ben ik ook met Willem aan het trainen, het gaat nog niet altijd goed, maar ik zie zeker veel vooruitgang!
Het is echt een kwestie, wie heeft de langste adem..
Doet hij dit al langer of is het sinds korte tijd?
In het geval van het laatste, zou het best eens kunnen komen door zijn leeftijd. Hij is nu 1 jaar, hij krijgt hormonen en die gieren door zijn lijf!
Hier ook een hond die daar enorm veel moeite mee had, en nu soms nog steeds.
In het eerste geval, langere tijd dus, zou ik het op cursus eens bespreken en in een veilige situatie trainen (bijvoorbeeld bij een vreemde groep mee trainen?) met de trainer erbij om evt in te grijpen.
Die van mij valt (9 van de 10 keer dan haha) ook niet uit.
Maar zij bouwt enorm veel spanning op bij vreemde honden. En als ik dat laat dan ben ik bang dat het uitvallen vanzelf wel een keer komt.
En ze is een enorme trigger voor andere honden door haar houding. En als die dan uitvallen is ze helemaal van de rel haha.
Dus zetten we alles in om dit te voorkomen
En idd heel veeeel geduld is zeker nodig!
Veel honden van tegenwoordig hebben niet geleerd om een goede ontmoeting te maken. We laten honden veel met elkaar spelen, gaan recht op de honden af en hierdoor gaat er veel hondentaal verloren.
Wat je kan doen is op een grote afstand je hond laten kijken zonder dat je hond heftige signalen geeft zoals blaffen, trekken aan de lijn en op 2 poten staan en dan een beloningswoord zeggen en dan haalt je hond een beloning bij jou.
Gaat dit goed dan kun je wachten totdat je hond een kalmerend signaal gaat geven, bv. kop wegdraaien, pootje heffen, het gaan zitten, het gaan liggen of gapen.
Het belonen komt op timing aan. Hondentaal gaat snel achter elkaar en een hond kan snel spanning gaan opbouwen.
Voorwaarde wel is dat je hond een beloningswoord kent zoals bv. een yes. Na de yes (ander beloningswoord kan ook) gaat de hond zijn beloning halen bij jou. Indien de hond dit niet doet dan kunnen er 2 dingen zijn, beloningswoord is niet goed aangeleerd of de situatie is te spannend/leuk en hierdoor durft de hond niet om te draaien en bij de beloning te halen. Dan is meer afstand de beste oplossing.
Succes!!
zo doen wij het ook , en ook hier werkt dat goed
Hier ook een witte herder van 7 maanden, valt uit naar andere honden terwijl ze dat op cursus niet doet. Haar aandacht vooraf op mij richten lukt vaak wel als de afstand nog wat groter is, dus met een flinke boog eromheen. Maar als het te dichtbij is of de hond blaft fel naar haar dan is de trigger voor haar ook te groot. Ik ga honden niet uit de weg maar probeer wel altijd de afstand groot genoeg te houden.
Ik kreeg van de fokker van ons witje de tip om de hond in heftigere situaties met beide handen aan de zijkanten van het hoofd vast te pakken en rustig toe te spreken, dat zou kalmerend zijn omdat de focus dan weer bij de baas ligt. Vind het lastig uit te leggen maar heb het wel eens gedaan en bij onze hond werkt het wel. Daarmee los je het probleem natuurlijk niet op maar het kan op momenten dat hij uit zijn plaat gaat wel helpen om je hond weer rustig te krijgen.
Elke keer als de hond iets doet haal je hem terug naast jou en laat je hem zitten. Herhaal dit bij elke uitval.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?