Wat vind je van rolstoelen voor honden? (met poll)

In een ander topic ontstond een leuke uitwisseling van gedachten over het gebruik van een rolstoel bij honden. Het leek me leuk daar een apart topic over te starten. Geef je mening via de poll en licht je keuze

Poll: Hoe denk je over rolstoelen voor honden

• Ik vind het niks

• Ik vind het een mooie uitvinding

<sup>Tussenstand:

Ook een poll maken? Klik hier</sup>

Ik vind het heel erg afhangen van de hond en de situatie, maar ik denk zeker dat het voor sommige honden echt een uitkomst is om zo nog een fijn leven te hebben.

de pol werkt niet

maar geen probleem met een rolstoel indien noodzaak

als mensen maar niet denken dat  dat het enige is wat je moet doen voor invalide hond

vaak moet je de blaas zelf leeg drukken en soms ontlasting zelf verwijderen uit de bips

er komt nogal wat verzorging bij kijken

maar waarom niet..als het  dier daar een redelijk mooi leven door kan krijgen na een ongeluk bv

Een blinde hond laat je ook niet inslapen

Kan je de rest van de zaken niet aan..laat je dier dan svp inslapen

Het gaat om kans op een tevreden/gelukkig dier 

Ik ben van mening dat je een honden leven mag rekken zo lang een hond een hond kan blijven. Een hond met wieltjes heeft m.i. meer weg van een living doll.

 Niet eens

Ik heb een hond in een rolstoel meegemaakt 

en dat dier had echt plezier in de wandelingen en zijn leven.

Jaren lang!

Voor de ene hond misschien makkelijker dan de ander

da's zeker een afweging

maar er zijn genoeg honden die er met de juiste inzet prima mee kunnen functioneren naar behoefte

Karakter/eigenschappen van je  dier, de kwaal erachter(pijn en lijden is niet de bedoeling), en je eigen inzet..dat  zijn je maatstaven denk ik..

Dat vind ik helemaal afhangen van de situatie hoe en waarom een hond dit nodig heeft.

In bepaalde gevallen, als de hond verder goed is en nog een "honds" leven kan hebben, ben ik voor.

Met klem......het ligt aan de hond en de situatie.

Hier kan ik niet zomaar ja of nee voor zeggen

 Helemaal mee eens!

Voor Dirk zou dat helemaal niks zijn.
Dirk houd van rennen achter de bal op het strand, zwemmen en snuffelen.
Met wielen kan hij het strand niet op en niet de dingen doen die Dirk, DE Dirk maakt.

Laat een hond zichzelf zijn.
Voor Dirk zou ik dit dus nooit doen, maar het ligt aan de hond denk ik

Eindelijk weet ik niet wat ik over zeggen moet  ( had ik stem tegen ! ) ..

Het is moeilijk over zoiets hebben, wij weten niet wat en hoe dieren voelen en of over denken ... klinkt frappant en paradoxaal maar wat wij maar over dan ook denken of over discuteren het is absoluut zo ..

Is het voldoende voor een dier alleen maar bewegen ?? .... slechts kunnen bewegen is het dat leven dan ??

Dat is een zeer grote thema dus..en boek over kan geschreven worden ..

Voor een hond met aangeboren afwijking: prima idee.

Voor een hond die jaren lang heeft kunnen rennen en spelen maar dan op latere leeftijd ziek wordt: geen goed idee.

Voor een hond die verder gezond is en nog vol leven zit is het een goed idee.

Ik vind het een mooie uitvinding, maar het hangt heel erg af van de situatie of het al dan niet verstandig en geheel in belang van het dier is om te gebruiken

 En hier twijfel ik dan altijd aan. Vaak zie je toch wel dat het mensen met een moeder theresa syndroom zijn of van die types die niets los kunnen laten. Een enkeling daar gelaten natuurlijk.

Persoonlijk zou ik het nooit doen. Het is niet in het belang van mijn dier en daarom geen optie. Verder moeten mensen het natuurlijk zelf weten, er zijn ergere dingen dan een rolstoel. 

 Hier ben ik het mee eens!

 Sluit ik me helemaal bij aan. 

Maar ik moet er wel bij zeggen dat ik nog nooit in het echt een hond gezien heb met een rolstoel. 

Dus het is voor mij een gevoelskwestie. 

Ik kan me in elk geval niet voorstellen dat ik mijn hond in een rolstoel zet. 

 Sluit ik me helemaal bij aan. 

Maar ik moet er wel bij zeggen dat ik nog nooit in het echt een hond gezien heb met een rolstoel. 

Dus het is voor mij een gevoelskwestie. 

Ik kan me in elk geval niet voorstellen dat ik mijn hond in een rolstoel zet. 

Nee, een hond wil kunnen lopen, dat is zijn natuur. Op wieltjes verder gaan.....hij zal zich wel vrolijk gedragen, maar ergens vind ik het toch een 'fnuiking' van het beestje (hij komt niet tot zijn recht, hoe vrolijk hij ook doet; in de natuur was er ook geen rolstoel...). is het voor ons plezier of dat van de hond? 

En bij rolstoelen voor dieren, ben ik sneller tegen dan bijvoorbeeld operaties. Chemo bij dieren vind ik dan ook weer iets moeilijks....

" Nee, een hond wil kunnen lopen, dat is zijn natuur. Op wieltjes verder gaan.....hij zal zich wel vrolijk gedragen, maar ergens vind ik het toch een 'fnuiking' van het beestje (hij komt niet tot zijn recht, hoe vrolijk hij ook doet; in de natuur was er ook geen rolstoel...). is het voor ons plezier of dat van de hond? 
 
En bij rolstoelen voor dieren, ben ik sneller tegen dan bijvoorbeeld operaties. Chemo bij dieren vind ik dan ook weer iets moeilijks.... "

Kiki, Wodan

 Daarom is mijn mening dan ook dat ik alles prima vind zolang en hond, hond kan zijn.

Waar ik zelf voor wil waken is rekken omdat je geen afscheid van je hond kan/wil nemen. Een hond in laten slapen is verschrikkelijk. Het meest heftige wat je in zijn leven mee moet maken. Als er ooit een moment komt dat ik niet meer aan een nieuwe hond begin zal dat waarschijnlijk om die reden zijn. Dat maakt denk ik dat je bereid bent ver te gaan om een leven te rekken. Toch moet je telkens in zulke gevallen terug naar rationeel de situatie proberen te overzien.

Ik heb tegen gestemd. 

Ik zou mezelf dan wel een hele held vinden om dit te doen, maar het gaat om wat mijn hond wilt. En dit zou niet een leven in een rolstoeltje zijn. 

Toen ik nog een Harderwijk woonde kwam ik geregeld een York tegen met een rolstoel. Deze mensen hadden ook nog een gezonde golden.

Maar die York hihi wat een ding. Hij stuiterde met de bandjes overal overheen, liep voorop en liet duidelijk van zich horen. Ik moest altijd zo lachen om dat hondje.

En vaak piepte 1 van zijn wieltjes een beetje. 

Maar ik weet niet wat ik zou doen als het bij Moh nodig zou zijn. Sowieso is het voor mij wel een dingetje als een hond ook niet meer zelf zou kunnen plassen of poepen. Maar er even vanuit gaande dat ze dit nog zou kunnen, dan zou ik wel echt mijn leven daarop aan moeten passen en kan ik dat in mijn eentje? Even alleen thuislaten bijvoorbeeld? Kan dit dan nog? Sowieso niet met een rolstoel aan, maar een hond die zich bijna niet kan bewegen zonder rolstoel hulpeloos alleen laten? En dus ook andere oppas zoeken die net zo flexibel is als de huidige, maar daar laten is denk ik dan ook niet te doen... Nou ja dat soort dingen. 

Ook speelt de leeftijd voor mij mee, is het nog een jonge levenslustige gezonde hond die door bijvoorbeeld een aanrijding in een rolstoel moet dan vind dat beter dan een hond die al heel oud is en lichamelijk al aan het verzwakken is... dan weet ik het niet...

Maar zou ik bijna altijd thuis zijn dan is het wel een stuk makkelijker en zou ik er zeker voor open staan.

Maar goed laten we maar hopen dat het niet nodig zal zijn. Maar dat honden gelukkig kunnen zijn met een rolstoel daar ben ik van overtuigd. 

Normaal was ik tegen....

Maar ik heb ondertussen zoveel filmpjes gezien met zulke vrolijke honden in rolstoelen.

ik wist niet wat ik zag!!

Zelfs een hele roedel van gehandicapten honden in een rolstoelen.

Buiten in de duinen met balletjes en stokken met die hele groep met 8 of 9 honden met hun rolstoelen.......

Werden ballen gegooid en de hele roedel met hun karretjes er achter aan.

Ik denk dat het afhankelijk is van de thuis situatie en de afhankelijk per hond.....

ik heb ook filmpjes gezien van honden die op latere leeftijd gehandicapt werden ook die leken heel gelukkig

.

Op het strand, in de bossen zelfs op heuvels rennen..

Ik denk dat het erg per situatie scheelt en dat een goed gesprek met de eigen dieren arts ook kan helpen......bij het maken van een beslissing.

Voorop moet natuurlijk ook altijd blijven staan dat de hond geen pijn moet hebben en plezier heeft in het leven is dat met of zonder rolstoel.

Ik denk dat je als eigenaar heel goed je eigen hond kent of je het moet proberen en jouw hond nog gelukkig er mee kan maken of dat het beter is om niet die keus te maken......al zou dat beslist ook niet makkelijk zijn.

Ik vind het heel bijzonder om te zien en vindt het echt wel een uitkomst voor honden!!!

Zou ik het zelf doen.....moeilijk..echt heel moeilijk...

Ik heb tegen gestemd.

Ik ben van mening dat een hond, hond moet, mag en kan zijn. 

Willem als voorbeeld nemend, die zou doodongelukkig worden.. 

Waarom zou ik hem dat aandoen? Zodat IK hem nog langer bij me kan houden? Nee, dat zou ik oneerlijk vinden! 

Uiteraard zullen er honden zijn die zich prima aanpassen aan de situatie en er gewoon mee leren leven en vrolijk zijn.. Maar bij mijn hond zou ik er niet aan beginnen. 

Ik ken het verhaal van een hond die als vier maanden oude pup met kapotgeslagen rug op de spoorrails gebonden was samen met haar broers en zusjes, die het niet overleefd hebben. Urenlang moeten ze daar gelegen hebben, deze ene pup leefde nog, maar had gebroken ruggenwervels en zou altijd een verlamde achterhand houden. De dierenarts had haar al op de tafel om ingeslapen te worden, maar de pup straalde zoveel levenskracht uit, ondanks alles wat ze meegemaakt had, dat de dierenarts besloot haar toch te opereren, daarna kwam de revalidatie, en de hond werd beter op de achterhand na. Als tijdens de revalidatie had de pup zoveel plezier aan het naar buiten kijken en alles volgen wat er in het asiel gebeurd. Toen alles genezen was is er voor haar een rolstoel aangemeten en  inmiddels is ze bij een familie terechtgekomen en heeft het prima naar haar zin.

ik vind het een mooie uitvinding, mits goed gebruikt uiteraard, dus ten behoeve van het dier en niet ten koste van het dier.

"  
Ik ken het verhaal van een hond die als vier maanden oude pup met kapotgeslagen rug op de spoorrails gebonden was samen met haar broers en zusjes, die het niet overleefd hebben. Urenlang moeten ze daar gelegen hebben, deze ene pup leefde nog, maar had gebroken ruggenwervels en zou altijd een verlamde achterhand houden. De dierenarts had haar al op de tafel om ingeslapen te worden, maar de pup straalde zoveel levenskracht uit, ondanks alles wat ze meegemaakt had, dat de dierenarts besloot haar toch te opereren, daarna kwam de revalidatie, en de hond werd beter op de achterhand na. Als tijdens de revalidatie had de pup zoveel plezier aan het naar buiten kijken en alles volgen wat er in het asiel gebeurd. Toen alles genezen was is er voor haar een rolstoel aangemeten en  inmiddels is ze bij een familie terechtgekomen en heeft het prima naar haar zin.
 
 
ik vind het een mooie uitvinding, mits goed gebruikt uiteraard, dus ten behoeve van het dier en niet ten koste van het dier.
 
  "

Dobry

 Wat toch nog een mooi einde voor dat arme hondje!

Ik heb er over nagedacht bij mijn vorige hond, met hernia. Maar die was 14 en had pijn, en toen was het einde verhaal. Maar zou het een hond van 4 zijn die met zo'n ding nog kan rennen en snuffelen, dan denk ik waarom niet?

Al vermoed ik dat ook leefomgeving een beetje meespeelt. Hier allemaal verharde paadjes, daar loopt Dobby nu ook al op. Of dan de ene kant loopt en de andere kant rijdt... geen verschil. Maar woon je in een ruig gebied, hoog gras en veel kuilen, dan zou dat al een flinke aanpassing zijn voor de hond.