Pup wil niet op schoot.

Hoi Hoi,

Ik ben sinds een paar weken in het gezelschap van mijn lieve actieve Sen. Ze is een kruising tussen een springer spaniel en heidewachtel. Het is tevens ook mijn eerste pup/hond dus ik leer echt enorm veel en snel erbij.

Toen ik haar kreeg met zeven weken kreeg ging mevrouw altijd vanuit de bench bij me op schoot liggen verder slapen. Nu echter (is nu 12 week) doet ze dit eigenlijk alleen s ochtends kwispelend en tegen mij aanleunen. Ook blijft ze nu buiten de bench op een afstandje liggen en niet meer constant tegen mij aan.

Nu moet ik eerlijk toegeven dat ik haar een paar keer heb gecorrigeerd met in het nekvel pakken. Tevens als ik haar wilde optillen deed ik dit.

Later hoorde ik pas bij de puppycursus dat dit zeer slecht was om te doen...en voel me daar best schuldig over.

Kan dit de veroorzaker zijn van dat Sen niet meer op schoot wil? Of is het de leeftijd/zelfverzekerd zijn/ of misschien een onafhankelijk karakter?

Groetjes,

Matty

Gelukkig zit je bij een goede hondenschool, die je inmiddels heeft uitgelegd, dat bij de nekvel pakken, gewoon pijn doet.

Is gebeurd, schuldigvoelen helpt je niet en je pup zal je dit echt wel vergeven, als je verder positiefmet haar omgaat.

Het is de leeftijd, ze zullen zich steeds zelfstandiger gaan opstellen.

Daar waar ze in het begin nog heel veel behoefte aan fysiek contact hebben, worden zi nu dus zelfstandiger.

Hier kruipt onze hond soms tegen ons aan, is wel altijd het liefst bij me in de buurt.

Gewoon niet meer bij de nekvel pakken in ieder geval. Dit heeft geen zin en verergert de situatie (ik spreek uit ervaring, mij is dit advies vroeger ook gegeven)

Laat hem zijn gang gaan, als hij niet op schoot wilt dan houdt het op. Als je aandringt, gebeurd het zeker niet. 

Corrigeren en bij het nekvel pakken is daar inderdaad de oorzaak van.

Ze is bang geworden en heeft vertrouwen verloren.

Door te straffen en te corrigeren gaat men de relatie met zijn hond ondermijnen.

Om van je hond/pup iets gedaan te willen krijgen werk je ALTIJD positief. Heeft ze een gedrag dat je niet leuk vindt? Dan ga je dat omvormen op een positieve manier naar wel gewenst gedrag.

Je zal dus moeten positief werken om haar vertrouwen terug te winnen. Gelukkig is een hond (op uitzondering na) zeer voedsel gericht. Je kan beginnen met een spoor te leggen van lekker gezonde snacks of stukjes vlees van daar waar ze ligt tot bij jou. Zorg dat je plat op de grond ligt (hoe lager en kleiner je jezelf maakt hoe minder bedreigend je overkomt). Heb geduld, veeeeeel geduld. En als ze uiteindelijk tot bij jou durft te komen ga ze dan ook niet meteen willen aaien. Maar laat haar gewoon horen dat ze een flinke meid is. Een pup is een pup. Honden verstaan onze taal NIET. Zij leren via observatie van lichaamstaal en intonaties van onze stemmen door associaties. Leer haar (en honden algemeen) hun lichaamstaal kennen zodat je haar leert lezen en leert begrijpen. Op onderstaande link zie je videofilms in het kader van onderzoek naar stress bij honden. Hoe in een aantal gevallen zonder dat er iets wereldschokkend gebeurt de hond stress ervaart en de hartslag verdubbelt. http://www.dogpulse.org/?page_id=70 (je zal de linken moeten kopieren en plakken) Hieronder vind je info aangaande hun kalmerende signalen. http://kynoblog.com/artikelen/kalmerende-signalen-de-kunst-van-het-overleven Hieronder een video voor de visuele voorstelling van enkele kalmerende signalen https://www.youtube.com/watch?v=ptgqVgtFEI4 Zodat je kan werken naar een relatie met je hond waar jullie beide zich goed en gelukkig voelen.

Wat een onzin, Eliane, je kan van hieruit op één post gebaseerd helemaal niet zeggen dat die pup nu bang is en totaal geen vertrouwen meer heeft. Er zijn genoeg pups die gewoon geen zin meer hebben om op schoot te zitten op een bepaalde leeftijd... veel honden houden überhaupt helemaal niet van op schoot zitten. Sommige andere wel.

Laat je de kop niet gek maken, Matty...

Hier ook niet op schoot, er zijn honden die lekker afstandelijk zijn en toch graag bij je willen zijn, geef de ruimte aan je hond, je zal zien dat de hond dan vanzelf opeens bij je komt zitten, niets dwingen......wat betreft het in de nekvel pakken, gebeurt allemaal ons wel eens soms is het nodig door een reflex, veiligheid...bijvoorbeeld mijn hond viel in het diep, en kon er niet meer uit komen, aan de nekvel er uit gehaald, en ook een keer dat ik haar ergens voor behoed hebt, een hond zal daar niets van krijgen, als je je hond dwingt met iets en je pakt de hond iedere keer weer in het nekvel dan komt er wantrouwen....je niet schuldig voelen dat je dat een keer gedaan hebt, probeer anders te handelen, en heus als je pup wat ouder is komt ze echt weer bij je hoor......hier een hond die graag aan mijn voeten zit, ook nog een puppy, en opeens is ze weg, lekker zelfstandig ergens anders gaan liggen.....niets bijzonders dat een hond niet op schoot wil.

Over positief corrigeren, ik ben ook niet altijd aardig hoor, er zijn bij mij grenzen, ik zal nimmer mijn honden fysiek behandelen, ik beloon niet met voer, nimmer , maar met mijn handen en stem, vertrouwen krijg je als je dat verdiend , en ik ben ook wel eens boos , dat weet de hond en past dan echt wel op, en hier krijgen de dikke beren ook wel eens een tik op hun billen van, nu is het afgelopen, corrigeren heeft bepaalde kanten, je stem, gebaar, en heus je hond weet wanneer die fout is, fout gedrag negeer ik niet, ik laat dat merken dat ik dat niet wil, nogmaals hier wordt nimmer fysiek gehandeld en die tik op hun billen , ik heb twee dikkonten.....

Hier ook geen schoothondje (dwergpoedel) en natuurlijk nooit bij nekvel gepakt. Casper gaat op de bank wel strak tegen mijn been aanliggen.

Mijn Cavaliertje was een schoothondje. Kooikerhondje niet.

Sommige honden houden nu eenmaal niet van op schoot liggen.

Toevallig ken ik en een Heidewachtel en een Springer Spaniël; beide geen schoothonden. Formaat is ook niet handig voor op schoot.

Dank allemaal voor de reactie.

Ik ben mij zeer bewust dat ik niet correct heb gehandeld naar mijn Sen toe. En doe mijn uiterste best om alles positief om te buigen nu.

Eliane, Dank voor uw aandacht, tips en tijd om aan mij te wijden. Angst is het gelukkig niet, daar ze als ik ergens anders ga zitten ze wel gewoon bij me komt. Ze gaat ook tegen me aan liggen dan of bij me zitten en spelen als ik het toelaat.

Groetjes

Matty

Het is vooral een groot deel het karakter van een hond: sommigen houden ervan om op schoot te zitten, anderen hebben daar de rust niet voor  Net als bij kinderen eigenlijk, haha!

Op nekvel heb ik Gijs NOOIT opgetild maar toch hij nu niet meer op schoot bij mij zomaar wil  ... hij is nu bijna 8 maanden ..

Ik heb hem nooit wat gepest of gekwetst of boos gemaakt en dergelijks maar merk ik wel dat hij minder en minder bij mij op schoot wil ....

 is het dat bij jouw hondje net zoals bij Gijs

                                     puberteit ??   

 Gijs, de hond is 12 weekjes.......

Och ?? heb niet opgelet

Wij hadden een jrt die kwam op schoot.

Na haar   kwam Jazz een mini aussie,die komt 100 keer per dag een kroeltje halen of geven. Ligt een enkele keer tegen me aan maar komt nooit op schoot.Ook niet toen hij een pupje was.

Ik laat dat zo,het hoeft ook niet.

Onze spaniel komt bij je zitten voor een knuffeltje ook prima hoor.

Sommige honden komen gewoon niet op je benen liggen.

 Dan hoef je je niet druk te maken...

Er zijn honden die er gewoon niet van houden, zoals eerder uitgelegd. Mijn hond Olly wil dolgraag dat iedereen er is, maar op schoot liggen wil hij absoluut niet. Hij ligt ook niet graag tegen mij aan, tenzij ik een heerlijk bordje op schoot heb. 

Misschien wil hij gewoon niet op schoot.

Ik heb 2 honden, waaronder een 'schoothondje' maar ze liggen nooit op schoot.

Wel bij je in de buurt, en het kleintje ligt bij je op de bank maar tegen je aan.

Vaak vinden ze dit ook veel te warm op schoot.

Black, mijn grote hond, zoekt sowieso altijd een koele plek op de grond.

Hij wil wel geaaid en geknuffeld worden, maar dan zit hij gewoon op de grond.

 Ik denk dat we onze honden allemaal wel een keer pijn hebben gedaan, op een pootje gestapt, een klit eruit gekamt, omvergelopen, een keer te ruw opgepakt, er op gaan zitten een hele harde brul gegeven enzo.

en het mooi is, ze vergeven ons dat, kan gebeuren.

Honden zijn zeer loyaal, als je verder op een fijne manier met hem bezig bent, hem zijn uitjes, aandacht  en eten geeft, kan je dat nekvel pakken heel snel vergeten.

Knuffelen, is eigenlijk een mensen ding. Ze komen wel eens tegen je aan liggen, houden van kriebelen, maar zijn verder veel minder fysiek als wij mensen.

Het is normaal gedrag van je hond. Geniet extra als hij een keer bij of tegen je aan komt liggen

 Niet lachen, een vriendin heeft een Duitse dog en wat denk je, die kruipt altijd en overal bij iedereen op schoot!

Zit je op een stoel, komt hij zelf met zijn kont op je zitten.

Geen gezicht en zo grappig!

Niet alle honden zitten graag op schoot, worden graag geaaid of geknuffeld. Dat moet je accepteren. Zoek dan iets wat de hond wel leuk vind. Misschien gaat ze wel gezellig naast je liggen als je zelf op de grond tegen de bank aan zit?

Hier ook een hond die niet op schoot wil hoor, ze komt niet eens in de buurt liggen. Altijd ergens in een hoekje in de kamer, en daar voelt ze zich prettig bij. Dus dat respecteren wij gewoon. :)

"  Niet lachen, een vriendin heeft een Duitse dog en wat denk je, die kruipt altijd en overal bij iedereen op schoot!
Zit je op een stoel, komt hij zelf met zijn kont op je zitten.
Geen gezicht en zo grappig! "

Suzanne en Luca

Lang geleden hadden mijn ouders een boxer, die op schoot wilde en ons als kinderen op de achterbank in de auto in een hoek drukte.

Dikke pret; we duwden dan terug; maar de boxer was erg log.

Ik heb zelf ook een boxer gehad, die graag bij me kroop en zijn kop in mijn schoot legde, als ik niet lekker was; hij probeerde mij ook te troosten bij verdriet.

Bacchus is heel aanhalig,knuffelt graag maar is zeker geen schoothond.
Hij ligt wel graag naast mij op de bank. Maar op een gepaste afstand.