Wat wil je bereiken met je hond

Het lijkt alsof  's nachts doorslapen en alleen kunnen zijn de belangrijkste zaken zijn voor veel mensen die een pup aanschaffen. Ik vraag me welééns af wat mensen bezielt om een hond te willen die deze zaken het hoogst in het vaandel hebben. Als je een hond neemt zorg je dat je thuis bent of dat je een opvangadres hebt. Als je het zo regelt zal er tussen die regelingen welééns een moment zijn dat hij alleen is. Voor die momenten leer je gaandeweg het alleen zijn. Een hond die standaard tig uur alleen moet zitten is geen goede basis om een hond te nemen.

Een leuke, makkelijke hond krijg je door er veel tijd aan te besteden niet door hem te leren alleen te zijn of z'n pies lang op te kunnen houden. Een hond is een hobby die tijd kost. Het is geen attribuut om het plaatje compleet te maken (huisje, boompje, beestje).

Dit is mijn uitspraak en daar moet u het mee doen

Huh ? Dan heb ik toch een heerlijke pup, slaapt snachts lekker door en kan mooi alleen zijn........en dat was al zo toen ze hier de deur binnen stapte.....iedere hond is anders, en ook de mensen zijn anders, vaak is er ondoordacht een pupaangeschaft en ja dan valt het vies tegen, en al na een paar dagen weten ze zich geen raad, maar daar is dan hp, even hun ongenoegen hier vertellen, krijgen ze toch goed advies en gaan ze op de goede weg verder, en wees eerlijk, ik heb geen klagen maar af en  toe zijn die bengels best wel eens vervelend toch ? En er zijn toch bengels bij die je ook even achter het behang kan plakken..................hier altijd, durf het bijna niet te zeggen, perfecte puppen, vind het altijd zo jammer dat ze zo snel volwassen worden.......

De hond....is voor mij geen ..hobby...maar een lid van mijn gezin en een vreselijk lief maatje.

Ben het daar mee eens, voor een pup moet je tijd nemen, alles rustig opbouwen.

Kijk wel eens op marktplaats en schrik van het aantal pups dat van 6 maanden tot anderhalf wordt aangeboden wegens te weinig tijd en andere smoesjes. Is werkelijk om te janken. Ze maken er een zooitje van en een ander mag de rotzooi opruimen.

Goed gezegd!

Soms lijkt het alsof mensen een kant en klaar pup in huis willen.

Koop een pup en een bench en klaar is kees.

Wel de lusten, maar niet de lasten, het investeren in je pup.

Geld ook voor een volwassen hond, 3x per dag een ommetje en klaar.

Sloopt de hond, (die zich rot verveeld, of niet alleen kan zijn)

doe je hem in de bench, probleem opgelost voor de baas.

Sneu, sneu, heel erg sneu en jammer voor de honden.

Dat zie je toch ook vaak als mensen hier komen vragen welk ras bij hun past. Vrijwel alle mensen hebben dezelfde "eisen" en de volgende zaken komen dan meestal aan bod: 

- moet alleen kunnen zijn

- niet blaffen

- niet verharen

- niet te veel beweging nodig

- niet moeilijk te trainen

... 

Mensen willen vaak een hond die vanaf dag 1 zich aanpast aan het gezin. En dat maar zonder boe of ba meedraaid in onze maarschappij. Stellen hoge eisen aan een hond maar willen niet te veel er voor doen. 

Een hond moet precies voorgeprogrammeerd zijn. 

We komen het hier genoeg tegen : de personen met een pup van 10 weken : "help mijn pup bijt, is nog niet zindelijk, sloopt, enz..."

"Mijn hond vertoont "ongewenst" gedrag" : hij blaft!  (wel mensen, dat is eigen aan een hond, je zou nogal schrikken mocht hij gaan loeien als een koe).

"Mijn hond is niet sociaal" : zou jij het verdragen dat wildvreemden je over je bol komen aaien?  Dat andere (vreemde) vrolijkerds je bespringen, terwijl jij net graag iets bekijkt?

Waarom moet een hond steeds nog beter dan een heilige zijn, zonder de tijd te krijgen om heilig te worden?

Ik bewonder onze honden, ondanks alles, zijn er toch nog zoveel die leven met baasjes die absoluut niet snappen wat het wezen "hond" is, wat een hond nodig heeft : geen jurkjes en wekelijks een bad, maar leuke wandelingen, snuffelen, zwemmen of rollen in de modder, samen met de baas de hort op en op avontuur.

Zoveel honden die verbannen worden naar de tuin in een ren of naar de garage, terwijl ze zo graag bij hun mensen zijn. 

Honden die niet mogen drinken wanneer ze wensen, want... ze moeten 's nachts zindelijk zijn of ze mogen niet lekken, dus nemen de baasjes het drinken weg en geven het wanneer het hen uitkomt.

We hebben in de tijd dat we hier zijn al zoveel rare vragen gekregen, vragen waarvan ik soms dacht : "meen je dat nu of ben je aan het grappen?"  Er zijn geen domme vragen, zegt men... soms vraag ik het me af...

Ik kan er in elk geval woest van worden.

Mijn honden zijn lid van mijn gezin, ze worden niet opgesloten zonder ons, ze mogen drinken wanneer ze willen, er worden geen "martelwerktuigen" gebruikt om ze te laten gehoorzamen maar bovenal, ze mogen hond zijn.  En hebben ze dan eens in de modder gerold, dat gaat er wel uit.  En hebben ze zin om te zwemmen, waarom niet.

En bovenal : we hebben graag dat het gaat zoals wij willen, maar doet het dat niet, dan passen we ons wel aan maar onze honden blijven waar ze zijn, bij ons, tot de dood ons scheidt.  En zo hoort het.

" De hond....is voor mij geen ..hobby...maar een lid van mijn gezin en een vreselijk lief maatje. "

Willemijn, baasje van Bamse......en Ogin

 Absoluut mee eens, altijd ook zonder deze boven les wijze-woorden, .....   honden zijn bij mij boven op mijn belang-lijst ...

P.S. Zeggen ze niet voor NIETS dat onze viervoeter onze kindje is ...toch ??

Tenminst'   ....  ik zeg dat ....

......heimwee naar het kleine pupje, nog een pup, bijna jonge hond, en nee hier nimmer problemen, en ik blijf altijd netjes als mensen hier al heel snel komen klagen, vaak de onervarenheid.........wat ik het allerleukste vaneen pup vind is toch het opvoeden en dan kijken wat er uitkomt, maar niet iedereen heeft zulke makkelijke puppen of zou hetdan toch door mij komen 

 Jaaawel Willemijn ....

Ik ben gek op alle dieren niet alleen maar honden, uiteindelijk in mijn verleden was ik lid van een soort Greenpeace -dieren bescherming etc..

hahah, Ik denk dat je best na het aanschaffen van een pup vragen mag stellen over de opvoeding daarvan. Bij puppycursus leer je lang niet alles en het is altijd goed om een andere mening te horen, alleen maar omdat dat soort dingen gevraagd worden betekend niet dat iedereen die een vraag heeft er niet over nagedacht heeft voordat hij/zij een pup kocht. Ik vind vaak dat er ontzettend veroordelend gereageerd word op vragen of opmerkingen van mensen, in plaats van gewoon iemand te helpen word je alleen maar aangevallen. Het is niet raar of onverantwoordelijk dat iemand graag wil dat zijn pupje gewoon alleen kan slapen s'nachts. En dat is niet omdat ze geen aandacht aan hun hond willen besteden maar ook omdat een mens uiteindelijk moet slapen en buren gaan klagen over huilende pupjes. Als ze dan aangeven dat het lang duurt kan het toch best zijn dat ze het al die tijd verkeerd hebben aangepakt en zich gewoon afvragen hoe het beter kan. van alle mensen die een hond kopen zijn er mischien 1 op de 50 die het onderschat heeft, en als ze dan een vraag stellen op dit forum is dat eerder een stap in de goede richting als iets waar je met zn allen je aan moet gaan zitten irriteren. 

Dit zal lang niet in alle gevallen waar zijn maar het zit me toch dwars ofzo 

Ik ga niet liegen - mijn honden zijn verschrikkelijk. Maar goed, ik vergelijk het wel eens met een kind. Het is een heel verschil of je zélf een kind krijgt en die vanaf dag één opvoed en een fijn leven geeft, of dat je een kind van een paar jaar oud (of nog erger, een puber) uit een land adopteert waar oorlog woedt en waar dat kind vreselijke ervaringen op heeft gedaan. Kind nummer twee zal ongetwijfeld "moeilijker" zijn dan kind één. Zo zie ik het hetzelfde wat mijn honden betreft. Ze hebben een slechte start gehad, zowel geestelijk als lichamelijk, en dat heeft ze niet "makkelijker" gemaakt.

Maar ze zijn niet alleen maar verschrikkelijk, ze zijn zoveel meer. Ze zijn prachtig, lief, grappig, zachtaardig, vriendelijk. En op sommige dagen (vandaag is toevallig zo'n dag) wou ik dat ik ze even een paar uurtjes uit kon besteden, maar deze dag gaat ook weer voorbij, en morgen gaat het vast weer beter :)

Ben het met je eens hoor!

Het is mooi meegenomen als je hond een paar uurtjes alleen kan zijn, mits je daar omheen de hond voldoende aandacht kan geven!

Laatst sprak ik iemand met een hond, waar die diegene vooral zo trots op was, was hoe lang haar hond wel niet de plas op kon houden. Gewoon een hele dag! Ze kon de hele dag haar ding doen en de hond hoefde niet uit.

Myn hondje is ook myn kindje ze word altijd verwend ze vragen veel liefs en geven veel terug we hebben in het begin veel buiten moeten gaan om haar behoefte te doen in de nacht zeer braaf slaap Door ze zyn echt onze lieverds alleen blijven enkele uurtjes kan ook

 Helemaal waar.

Een heel verhaal schrijf ik niet op..tenminste..

Ik heb al 25 jaar een vriendin ze heeft totaal 4 honden mee gemaakt via mijn gezin.Ze roept bij iedere hond tig keer.ze zijn bij jou lief enzo. Dat zeg ik steevast dit moet je ze allemaal leren het komt niet vanzelf.

Ze had een buitenkat..ik vind..mijn mening..een buitenkat wat heb je daar nou aan. Die bij haar kont binnen eten en verder niets.Ze had het wel eens over een hond.ik blijf dat uit haar hoofd praten weet nu al dat dat niets wordt.En ja als je veel werkt en je hebt geen oplossing bv oppas ofzo moet je geen hond willen.

Jemoet er bepaalde dingen voor op geven ik geef daar niet om.

Verdorie toch nog een heel verhaal.

dit kwam ik op internet tegen.... op de site van een fokker....

Maar hij moet wel luisteren...Hoe vaak hoor je dat zinnetje wel niet als het over honden gaat. Verdrietig wordt ik er gewoon van. Want het lijkt wel alsof we de afgelopen decennia niet veel hebben bijgeleerd als het over honden(gedrag) en ontwikkeling gaat. De manier waarop wij naar het leergedrag van een hond kijken heeft te maken met de manier waarop de eerste honden''trainingen'' werden gegeven. Namelijk door het africhten van een hond. De slipkettingen worden nu vervangen door een halti of anti trektuig maar de principes zijn hetzelfde. Zit Lig Af en Blijf.

Terwijl je een hond zo te kort doet op deze manier. Net als men vroeger de opvatting had dat je kinderen wel mocht zien maar niet horen, lijkt dit gegeven ook voor de meeste honden-training en mening op te gaan. En dat heeft te maken dat wij de controle willen hebben en houden over de hond. Want dat lees je ook steeds, woorden als honden moeten ten alle tijde onder appel staan. Altijd toestemming vragen aan jou om iets te mogen ondernemen en ook nog eens over impulscontrole beschikken. We kijken vol bewondering naar een hond die doodstil blijft zitten met een snoepje op zijn neus. Of in de knieholte loopt. We verwarren het feit dat de hond niets doet voordat hij daarvoor toestemming krijgt van de " baas" met een gehoorzame hond, terwijl het niets minder is dan aangeleerde hulpeloosheid. Waardoor een hond nog minder zelfvertrouwen krijgt en nog meer van de "baas'' afhankelijk is. Alsof je een afstandbediening krijgt bij de aanschaf van een hond. Vreemde keuzes maken wij voor de hond, want bij de huiskat hebben we (gelukkig) niet die neiging. Die mag tenminste zelf kiezen wanneer hij zijn behoefte doet, eet, speelt,een rondje door de kamer loopt of naar je toe komt.

Op deze manier gaan we volledig voorbij aan de behoeftes van de hond en kijken we eigenlijk alleen maar naar onze eigen behoeftes. Want dat is het eigenlijk als we eerlijk zijn, wij vinden het als een soort circusdirecteur prettig om de hond er voor ons te laten zijn. We doen doggy dance, behendigheidscursus (hoe sneller hoe beter..en liefst met veel opwinding) ook weer voor onszelf. Want zeg nou eens zelf, heb je ooit twee honden een wedstrijd zien doen wie het eerste over een hindernis is gesprongen en daarna als een gek weer terug is gerend om maar als eerste aan te tikken...née ook dat doen ze voor ons. Want ze vinden het nu eenmaal leuk om samen met ons dingen te doen en als je mens dit leuk vind dan doen zij wel mee. Tuurlijk!
En dat is eigenlijk jammer want je doet je hond geen eer aan als je zijn bijzondere leervermogen en intelligentie niet kan begrijpen en of inzet..Terwijl je bijvoorbeeld natuurlijk behendigheid in het bos kan doen samen en dit een veel ontspannender manier is om een activiteit te doen waarbij alle aspecten en zintuigen aan bod komen.

Ben ik dan tegen een hondenschool of training, Nee. Natuurlijk zijn er grenzen en zorg je ervoor dat je hond veilig is, ontspannen en rustig aan een slappe 3 meter lijn kan wandelen. Maar ik vind wel dat je je eerst moet verdiepen in de taal en signalen die een hond afgeeft voordat je met trainen begint. Leer communiceren. Je doet een peuter ook niet meteen naar de Middelbare school. En dan kan je op zoek naar de begeleiding die past bij jou en de hond. Op mijn website staat een aanbevolen hondenscholen en boekenlijst. En zo is er nog veel meer nieuws te ontdekken in anders omgaan met je hond.

Daarnaast vind ik het belangrijk dat je je hond ook keuzes laat maken zodat ze (zelf)vertrouwen krijgen in zichzelf en hun begeleider. Want op die manier leer je elkaar begrijpen en is het geen opleggen van. Honden leren net als kinderen door associatie dus laat dat dan ook een positieve zijn. En maak gebruik van zijn bijzondere vermogens, de neus om maar een voorbeeld te noemen. Met speuren (ook als pup) krijgt de hond een boost voor zijn zelfvertrouwen en gaat het volledig (eindelijk!) om welke keuzes hij maakt. En elke hond vind dat heerlijk, Victory :-) gevonden! Hoe leuk is dat! Zorg voor een balans in jullie leven en gooi die afstandbediening alsjeblieft weg. Het kan ook echt anders. Je hond zal je er dankbaar om zijn!

" Ik ga niet liegen - mijn honden zijn verschrikkelijk. Maar goed, ik vergelijk het wel eens met een kind. Het is een heel verschil of je zélf een kind krijgt en die vanaf dag één opvoed en een fijn leven geeft, of dat je een kind van een paar jaar oud (of nog erger, een puber) uit een land adopteert waar oorlog woedt en waar dat kind vreselijke ervaringen op heeft gedaan. Kind nummer twee zal ongetwijfeld "moeilijker" zijn dan kind één. Zo zie ik het hetzelfde wat mijn honden betreft. Ze hebben een slechte start gehad, zowel geestelijk als lichamelijk, en dat heeft ze niet "makkelijker" gemaakt.Maar ze zijn niet alleen maar verschrikkelijk, ze zijn zoveel meer. Ze zijn prachtig, lief, grappig, zachtaardig, vriendelijk. En op sommige dagen (vandaag is toevallig zo'n dag) wou ik dat ik ze even een paar uurtjes uit kon besteden, maar deze dag gaat ook weer voorbij, en morgen gaat het vast weer beter "

Team Podenco (Wispa, Cosmic & Luuk)

 Mijn ervaring is anders. Wij hebben weliswaar geen buitenlandse herplaatsers gehad, maar wel 2 zwaar lichamelijk en geestelijk mishandeld. De eerste mishandeld en gebruikt voor gevechten, half jaren '80 was dat. De tweede heeft wel een redelijke start gehad, maar is overgedaan aan een malloot, een zware gebruiker, die haar mishandelde, dat zij bij ons kwam had ze nog de wonden van messteken op en rondom haar kop. Hij had haar achtergelaten in een huis, totdat er eindelijk een buur de politie inschakelde. Via de tatoeage bij de fokker teruggekomen. Maar...... twee verschrikkelijke makkelijke en lieve honden. Gekgenoeg allebei waren ze nog steeds dol op mensen,geweldig met kinderen, bekenden en vreemden. Het enigste "probleempje" van de eerste was haar enorme agressie tegen eigen soort en de tweede had verlatingsangst. Verder waren ze allerminst angstig voor wat dan ook. 

Onze puppy's daarentegen vond ik een veel zwaardere kluif. Een pup en een puber tegelijk van dit ras was ook geen handige beslissing van ons, dat zal ik zeker nooit meer doen.

Daarbij, hebben je eigen opgevoede honden een gedragsprobleem, dan is dat wel jouw eigen schuld. Gedragsproblemen van herplaatsers wordt makkelijk(er) getolereerd, want ja, die hebben een slecht verleden gehad.

Dus misschien heb ik het enorm getroffen met mijn herplaatsers, hoop dat onze huidige hondjes nog lang bij ons blijven, want na die zware kluif is dat ook helemaal goedgekomen, maar ik denk sterk over weer een herplaatser hierna.

En inderdaad is een hond geen hobby. Met je hond kan je een hobby uitoefenen, maar een hond noem ik ook een gezinslid.

Ha !!!!! 1000% EENS !!
En nee die 3e nul is geen typefoutje

Zo is  iedere hond anders van aanpak, ik heb honden die alles voor je doen met watertrainingen en hun geen plezier zal doen met in het bos een hindernis uit te zetten, kijk naar wat voor hond je hebt....en hier wordt al met acht weken geleerd dat er netjes gevolgd wordt en niet getrokken wordt, ze gaan meer dan zeventig kilo wegen, ik heb er hier een die 77 kilo weegt, de andere gaat daar tegen aan zitten, vandaar kijk naar wat de behoeftes zijn van je hond, wat heb je voor hond, en handel daar naar, we wonen vaak met veel honden op elkaar dan zullen er toch echt regels gehanteerd moeten worden, ik bof , ik woon waar betrekkelijk weinig honden zijn en er nog genoeg vrijheid is die je een hond kan geven maar dat is niet voor iedere hondenbezitter weggelegd.

Alles is een beetje gezegd mijn honden zijn levende wezens met hun eigen karaktertje en wat zij mij geleerd hebben is dat je de ware aard van je hond nooit kan veranderen,je kan ermee leren omgaan.

En op de dag dat je,je hond accepteert met zijn typische eigen karaktereigenschappen,hem respecteert dan zal hij/zij met een goede opvoeding alles voor je doen en heb je een maatje voor de rest van je leven.

Maar ik vind pups niet altijd leuk,zien er leuk uit maar als je voor de zoveelste keer poep opruimt....dacht ik ook wel eens pffff.....

Mijn honden zijn ook volwaardige gezinsleden. Ik noem ze altijd mijn kinderen en worden zo goed als mogelijk overal bij betrokken en bij alles wordt eerst aan hun gedacht.

Ik zou niet zonder willen!

Dubbel 

Nou ik hou de afstandsbediening lekker wel en vind ook dat mijn hond moet luisteren.

Niet van de ene op de andere dag, ik heb jaren samengewerkt en getraind om dat voor elkaar te krijgen en doe dat nog steeds. Maar het is niet het land van ooit hier en zodra ze over de drempel naar buiten stapt is het niet ineens vrijheid, blijheid en geen regels.

Beperk ik haar daardoor, jazeker. Maar een hond is geen mens. Honden zijn lang niet altijd in staat situaties juist te beoordelen en daarop te anticiperen. Pff, dat zijn de meeste mensen nog niet eens. Ik denk dat mensen tegenwoordig veel te zwaar tillen aan die vrijheid. Het enige wat je bijna ziet zijn overspannen ongeleide projectielen. Oh wat zijn ze lekker enthousiast en vol zelfvertrouwen. Enig.

Doe mij dan maar de ontspannen, blije afstandsbediening hond die is aangeleerd met situaties om te gaan. 

 Natuurlijk moeten mensen vragen kunnen stellen. Daar is dit forum voor en het is voor de hpérs weer leuk om met elkaar te bakkeleien over wat dan de juiste manier van aanpak zou zijn. Dat er dan nogal ééns makkelijk vanuit de eigen situatie (je hond is volwassen en luistert goed) wordt geredeneerd ben ik me ook van bewust

Wat ik bedoel is dat er volgens mij te vaak vanuit de blik op het eigen comfort wordt opgevoed. De eerste diepe zucht van tevredenheid telt toch veel meer als het eerste nachtje zonder plaspauze en de eerste keer los en dat de pup dan reageert op z'n naam en naar je toe rent is toch meer waard dan het eerste kwartiertje wat hij zonder morren alleen kan blijven? Ik zie alleen kunnen blijven meer als een positief gevolg van de vertrouwensband die ontstaat.

Ik heb niet alle reacties gelezen... 

Ik ben het gedeeltelijk met je eens, maar (en nu niet boos worden :P) het moet natuurlijk niet zo zijn dat je je hele leven weg moet gooien voor een hond. Begrijp me niet verkeerd hoor, een hond is voor mij ook zeker een deel van het gezin, maar het is wel fijn als ik ook nog dingen voor mezelf kan doen. 

Ik vind het ergens ook wel "goed" dat mensen van te voren duidelijk hebben wat ze van een hond willen. Als de hond alleen thuis moet kunnen zijn is het natuurlijk minder handig een hond als een Beagle aan te raden, en als ze willen dat een hond liever niet tot weinig verhaard, kunnen honden die dat niet doen weer aangeraden worden. 

Ik denk ook dat 90% van die mensen die hier om advies voor een ras komt vragen ook wel snapt dat alleen thuis kunnen blijven en dergelijke niet vanzelf komt en dat je daar op moet trainen.

(natuurlijk heb je altijd die uitzonderingen, maar ik heb het nu over de verantwoorde hondeneigenaren)

Het is dus beter wat eisen te hebben (mits die haalbaar zijn, dus niet "mijn hond moet 7 dagen per week 12 uur per dag alleen thuis zijn") zodat mensen niet later teleurgesteld zijn en de zoveelste hond in het asiel beland met een kontsmoes. 

Dus nogmaals, ik beschouw Ollie ook als volwaardig lid van het gezin, als ze ergens mee naar toe kan gebeurt dat ook. Maar het komt toch soms voor dat ze even een paar uurtjes alleen thuis moet zijn. En dat vind ze eigenlijk helemaal niet erg :-)

Ik denk dat er zeker eisen gesteld mogen worden aan een hond. Raskeuze bijvoorbeeld is daarin een belangrijke, maar geen belofte. Het is naar mijn idee ook logisch voor mensen om hier een vraag te stellen, als zij moeite hebben met het passen van een hond in hun leven. Niet alleen de hond moet zich aanpassen, ook de baasjes die misschien wel een ander verwachtingspatroon hadden.

Ik heb hier ook genoeg vragen gesteld toen mijn grote man nog een kleine man was. Terwijl ik hier toch al jaren meelas en we alles hebben gedaan om het zo goed mogelijk te doen.

Ja ook ik heb hecht heel veel prioriteit aan het leren van het alleen zijn. In deze maatschappij zal een hond, tenzij bijzondere omstandigheden, alleen moeten kunnen blijven. Ook zindelijk zijn is wel handig als dat zo snel mogelijk gaat ja. Bijten, in een huis met kinderen, wil je ook zo snel mogelijk afleren gok ik. Dat heeft niets te maken met het niet kunnen hebben van een hond, maar alles met het leren van de huisregels, opvoeding. Die opvoeding begint naar mijn idee vanaf dag 1.

Wat ik met mijn hond wil bereiken, zijn iedere keer doelen die verlegt worden. Dus ja, met 8 weken wil ik bereiken dat hij alleen kan blijven gezien wij een gezin zijn met 2 full time werkende volwassen, parttime werkende volwassen en een naar school gaande + parttime werkende volwassene. Dan zal de hond zo af en toe alleen zijn, hoe je het ook plant.

Met lilly op stap myn kleindochter is er gek op